Tanuki-Anime

W kierunku Osaki zmierza luksusowy pociąg, zwany „Królewskim Ekspresem”. Na jego pokładzie przebywa Selizabeth, władczyni Księstwa Ingram, która wraz z synem przybyła do Japonii. Oprócz sporej liczby ochroniarzy towarzyszy jej również inspektor Nakamori. Ma on za zadanie dopilnować, aby Crystal Mother – największy topaz Europy, będący w posiadaniu księżnej, nie został skradziony przez Kaitou Kida, który oficjalnie poinformował o tym, że planuje to uczynić. Niestety, Kaitou nie będzie miał łatwego zadania. Fakt, że znajduje się na pokładzie pociągu w swej „codziennej” postaci, w towarzystwie Aoko Nakamori oraz jej ojca, jest tylko początkiem problemów. Do Osaki zmierzają również Conan i Ran, zaproszeni przez Kazuhę, po pociągu cały czas przechadza się syn księżnej – Philip, a na topaz czyhają członkowie pewnej organizacji, z którymi Kaitou miał już wiele do czynienia. Czy pomimo wielu przeciwności złodziejowi uda się ukraść Crystal Mother?

Meitantei Conan: Conan to Kid to Crystal Mother bazuje na jednym z rozdziałów mangi Magic Kaitou. Anime pomimo kilku drobnych modyfikacji, polegających na dodaniu Conana, Ran i zabójczyni o imieniu Rose, oraz ukazaniu wydarzeń wynikających z ich działań, jest bardzo dobrym odzwierciedleniem pierwowzoru. Produkcja utrzymana jest w komediowym klimacie, charakterystycznym dla mangi opowiadającej o przygodach Kaitou Kida, dlatego nie należy spodziewać się poważnej sprawy detektywistycznej. Fabuła jest prosta, nieskomplikowana, nie zawiera dziur ani niedopowiedzeń, dlatego anime ogląda się miło i przyjemnie. Kluczowa zagadka, czyli miejsce ukrycia Crystal Mother, nie należy do wyrafinowanych, jednak jest dość pomysłowa, a widzowie, którzy chcieliby rozwiązać ją samodzielnie, otrzymują drobną podpowiedź. Oczywiście nie jest ona podana wprost, lecz jej zrozumienie nie powinno sprawić problemu.

Choć produkcja należy do cyklu Meitantei Conan, młody detektyw nie gra w niej głównej roli. Jego poczynania ograniczają się jedynie do rozpoznania sytuacji i ewentualnych pomniejszych działań, niemających praktycznie żadnego wpływu na rozwój fabuły. Podobnie jest z Ran, której rola została sprowadzona do pilnowania Conana i zwracania mu uwagi. Pierwsze skrzypce grają tu członkowie rodziny książęcej, inspektor Nakamori, Aoko oraz Kaitou. Selizabeth jest stanowczą kobietą, mającą głowę na karku. Dawniej radosna i wesoła, po śmierci męża stała się dość surowa. Widać to zwłaszcza w jej kontaktach z synem, będącym następcą tronu. Selizabeth pragnie, aby wyrósł na dobrego władcę i uważa, że ojciec zbytnio go rozpieszczał. Mimo to nadal jest w stanie okazać typowo matczyne uczucia. Książę Philip pomimo bardzo młodego wieku jest bystrym i odważnym chłopcem. Ma żal do swojej matki, jednak bez względu na wszystko stara się bronić jej oraz topazu. Inspektor Nakamori w żaden sposób nie odbiega swym zachowaniem od tego, które widzowie mogli poznać z lektury Magic Kaitou bądź Meitantei Conan. Za wszelką cenę chce złapać złodzieja, niekiedy reagując przy tym dość chaotycznie, nie stroni też od alkoholu. Aoko jak zwykle trzyma się ze swoim przyjacielem, zachwycając się różnymi rzeczami, w tym samym spotkaniem z księżną. Kaitou w swej „codziennej” postaci demonstruje inteligencję oraz spryt, a jako złodziej posługuje się dobrze opanowanymi sztuczkami. Pojawiają się również dwie postaci należące do organizacji poszukującej mistycznego klejnotu zwanego Pandora. Pierwszą z nich jest mężczyzna o pseudonimie Jackal, który w mandze nazywany był Sneak. Standardowo otrzymuje on zadanie, które musi wykonać, i nic więcej nie wiadomo na jego temat. Wspierany jest przez zupełnie nową osobę, zabójczynię o imieniu Rose. Nie wnosi ona sobą do anime zupełnie nic, a jej działania zostają szybko udaremnione.

Kreska jest delikatna i przyjemna w odbiorze. Nie straszy deformacjami, które mogłyby zniechęcić potencjalnych widzów. Oczywiście takowe się zdarzają, jednak pojawiają się tylko i wyłącznie w scenach, które mają wywołać uśmiech na twarzy, więc ich użycie jest uzasadnione. Projekty graficzne rodziny książęcej są niemalże identyczne z tymi znanymi z mangi, podobnie jest z wyglądem Jackala. Inspektor Nakamori, Kaitou oraz Aoko zostali dostosowani do swoich odpowiedników z animowanej wersji Meitantei Conan. Widać to zwłaszcza po parze przyjaciół, którzy w mangowym pierwowzorze niemal niczym nie różnią się od projektów Shinichiego i Ran. Z kolei wygląd Conana i Ran praktycznie w niczym nie odbiega od tego, który widzowie mogli poznać w nowszych odcinkach serialu telewizyjnego. Wnętrza pociągu wykonane są z niewielką pomocą grafiki komputerowej. Dominują w nim głównie ciemne odcienie błękitu, brązu i czerwieni ze złotymi dodatkami. Wnętrze pojazdu łączy w sobie nowoczesny komfort oraz tradycyjną elegancję, co dobrze oddaje jego „królewskość”. Wykorzystanie animacji komputerowej nie rzuca się w oczy, dość subtelnie łącząc się z pozostałą grafiką. W produkcji pojawia się jeden, ewentualnie dwa momenty, w których wyraźnie widać różnice pomiędzy rodzajem wykorzystanej grafiki, jednak spokojnie można przymknąć na to oko.

Muzyka wykorzystana w anime jest jedną z niewielu rzeczy, która przypomina o tym, że produkcja należy do cyklu Meitantei Conan. Wszystkie dźwięki i melodie pochodzą z pokaźnego zasobu kompozycji, jakie można usłyszeć podczas oglądania innych produkcji opowiadających o losach Conana, i zaliczają się głównie do tych standardowych i „klasycznych”. Dobrane zostały odpowiednio i nie budzą zastrzeżeń. Piosenką kończącą OAV jest utwór Nemuru Kimi no Yokogao ni Hohoemi wo, będący dziewiętnastym endingiem serii telewizyjnej. Cechuje się bardzo delikatnym i spokojnym, popowym wykonaniem i patrząc na niego pod kątem zakończenia anime, dobrany jest odpowiednio.

Meitantei Conan: Conan to Kid to Crystal Mother jest produkcją, która pomimo przynależności do cyklu Meitantei Conan w bardzo dużym stopniu nawiązuje do mangi Magic Kaitou. Dzięki temu jej klimat odbiega znacznie od tego, jaki widzowie mogli poznać podczas śledzenia przygód młodego detektywa. Jest to niewątpliwy plus, bowiem powiew świeżości przyda się każdej produkcji, nieważne, jak dobra by ona była. Oczywiście, wszystko w granicach zdrowego rozsądku, które na szczęście zostały zachowane. Obsadzenie Kaitou w roli głównego bohatera jest również ukłonem w kierunku jego fanów, którzy ze względu na przerwanie publikacji mangi Magic Kaitou nigdy nie doczekali się anime, które byłoby poświęcone tylko i wyłącznie jemu. Dlatego to właśnie oni jako pierwsi powinni sięgnąć po to anime. Fani Conana również mogą zrobić to z czystym sumieniem. W końcu historie i losy obu tych postaci zazębiają się, a trochę nowości jeszcze nikomu nie zaszkodziło. Sceptycy i osoby niezaznajomione w jakikolwiek sposób z detektywem Conanem i Kaitou Kidem mogą spokojnie zrezygnować z seansu.