Tanuki-Anime

Wyobraźcie sobie jak w „Bitwie o Pearl Harbor”, obie strony informują się wzajemnie że „Nasze pociski są na tyle mocne że przebiją kadłuby Waszych okrętów” – druga strona, niestety macie pecha, bowiem nasze samoloty wyłapią Wasze pociski i je zneutralizują”. Jak trzeba być durnym żeby w czasie bijatyki informować przeciwnika jaką siłą dysponuję i jakimi mocami czy magią – to tak jakbym dął przeciwnikowi poradnik jak sobie ze mną poradzić. Jaki twórca, takie anime.

Dzięki weiter za przypomnienie dla mnie jakże ważnego stwierdzenia – „Nie ważne jak zaczynasz, ale ważne jak kończysz”. Oj matka Subaru dobrze prawiła i nie tylko ona zresztą. W tym przypadku pasuje to bezbłędnie.

Chwiejny poziom na początku, różnorodne wykony wizualne, wątpliwe elementy fabularne, lecz ostatecznie jestem naprawdę pozytywnie zaskoczony oraz niezwykle usatysfakcjonowany tym w jaką stronę Black Clover poszedł i chyba nie tylko ja tak twierdzę, patrząc na pozytywny odzew większości społeczności, fanów i widzów.

Jedyne co tak naprawdę na tą chwilę mi osobiście przeszkadza, to:
- karykaturalny w niektórych momentach design Asty po time­‑skipie,
- naciągane motywacje głównych antagonistów najnowszego arcu,
- kontrowersyjne pojawienie się nowej postaci pod koniec, chociaż nie uważam tak jak duża liczba innych osób, że jest on na pewno wyciągnięty jak królik z kapelusza na ostatnią chwilę. Są pewne przesłanki ku temu by twierdzić, że jednak coś tam autor planował w tej kwestii,
- studio łase na kasę, bo po tych wszystkich epickich momentach widać ewidentnie, że jak chcą to spokojnie potrafią. Natomiast warto tutaj zaznaczyć, że bez wątpienia są królami openingów. To co zrobili w tej serii, jeśli chodzi o ich wykon, to nawet nie jest mistrzostwo świata, tylko wszechświata. 70% (jak nie więcej) z nich, to według mnie istna uczta dla oka i ucha. Pisałem już kiedyś o swoich fav w tej sprawie, ale myślę, że warto przypomnieć i dodać coś jeszcze z okazji zakończenia pierwszego i miejmy nadzieję nie ostatniego sezonu. Z endingów najbardziej New Page od INTERSECTION i BEAUTIFUL od TREASURE, a z openingów Black Rover oraz Black Catcher od Vickeblanki, Guess Who Is Back w wykonie Kumi Kody, JUSTadICE od Seiko Oomori, RiGHT NOW od EMPiRE i Eien ni Hikare od TOMORROW X TOGETHER, chociaż tak naprawdę to wszystkie były świetne, ale wracając…
- oraz niezbyt dobra i mało uwidoczniona muzyka, tonąca wręcz w gąszczu innych elementów. Pod tym względem niestety tylko ostatni arc dostarczył należycie.

Ale są to w ogólnym rozrachunku dla mnie praktycznie nieistotne drobnostki w masie pozytywnych emocji jakich dostarczyła mi ta seria. Nawet nie będę ukrywał, że wzruszyłem się pod koniec. Te wspomnienia demona, świetne zastosowanie muzyki z op oraz ed podczas ich walki jak i jej wykonanie, a także samo zakończenie. No po prostu w tym tkwi prawdziwa siła tasiemców. Ciężko się rozstać z towarzyszącymi podczas oglądania emocjami i postaciami, szczególnie jak mamy do czynienia z tak udanym tworem.

Tak jak wspominałem, ten tytuł nie jest bez wad, posiada nadal wiele dziur i na pewno też nie jest dla każdego, lecz uważam, że i tak jest warty przebolenia początku i obejrzenia do końca, a także wzbudza dodatkowo tą pozytywną niecierpliwość przy czekaniu na ciąg dalszy (ja chyba jednak nie wytrzymam i sięgnę w swoim czasie po mangę), bo to jest idealny przykład serii, która dużo zyskuje z czasem. Dzięki temu Black Clover stał się dla mnie jednym z lepszych tasiemców na ryneczku. 8 z czystym sumieniem.

Chciałbym jeszcze tylko na koniec wspomnieć co nieco o przeszłości demona Asty z ostatniego odcinka, bo jeśli moja dedukcja jest prawidłowa, to autor sobie nieźle zaplanował całą historię.

 kliknij: ukryte  Jeśli ta kobieta jest faktycznie matką Asty (sam Liebe to mówi), a jej magią jest wysysanie many i energii życiowej, to zapewne z obawy przed tym, że zrobi to także ze swoim nowo narodzonym synkiem (lub z innego powodu), postanowiła je porzucić (oddać), ale nie wzięła pod uwagę tego (sama w sumie twierdzi, że nie jest zbyt bystra jak dobrze nam znany gagatek), że jeszcze przed narodzinami Asta mógł mieć wysysaną manę na bieżąco, a energię życiową czerpał z łona matki i dlatego nie zginął, co spowodowało, że urodził się bez magii. Są nadal pewne dziury na czele z tym skąd wzięła Grimoire, bo wiemy ino, że se go znalazła, ale i tak niezwykle interesująca kwestia… która liczę, że zostanie należycie rozwiązana w przyszłości.

„Nie ważne jak zaczynasz, ważne jak kończysz”. Oj black clover miał ciężki start. Mało było osób, które były wstanie znieść wrzaski Asty. Do tego mnóstwo błędów wizualnych, jak chociażby zmieniający się kolor fryzury z kadru na kadr, czy źle przedstawiona perspektywa trzymanego miecza.

Na szczęście dla widzów, ekipa odpowiedzialna za produkcje się nie poddała i wróciła na właściwe tory, dostarczając naprawdę przyjemny i miejscami solidny produkt.

Jako zapychacz poprzedniej generacji tasiemców zdało egzamin. Warto przeboleć początek dla samego końca.

Wiem, że sezon dobiegł już końca, ale tak sobie nadrabiam zaległe odcinki i po prostu muszę to napisać. Odcinek 167 to było coś… spektakularnego, epickiego, ocierającego się o wybitność. Reżyseria walki na poziomie mistrzowskim! Dawno nie czułem aż takiej ekstazy podczas oglądania jakieś sekwencji walki, długiej i zapierającej dech w piersiach zaznaczmy. Genialnie też dobrana muzyka, zresztą jak w całym tym arcu. Zaskoczyli mnie tym niemiłosiernie, gdyż nic tego nie zapowiadało, a co jakiś ważny moment to bezbłędnie wprowadzony i pasujący ost leciał. Bardzo rzadko to pisałem, chyba nawet jeszcze nigdy, ale brawo Pierrot! Natomiast to co po niej też wbiło w fotel! No BC zaskakuje i to niemiłosiernie. Jeszcze 3 odcineczki i chyba będę śledził mangę na bieżąco, bo zanim doczekamy się kontynuacji to trochę minie zważywszy na to, że praktycznie dogoniono pierwowzór.

A Jakby tak zestawić to z innym zakończonym niedawno Shouenem który też traktował o magii czyli Fairy Tail ??? Która produkcja bedzie lepsza?? Fairy tail wciągało swoją prostotą wręcz ale było shouenem wykonanym tak do bólu od linijki z postaciami które nie posiadały wgl charakterów. Czy BC pod tym względem chociaz dostarcza.

30 marca ukaże się wielkie ogłoszenie na temat Black Clovera. Co to będzie?

1. Prawdopodobna kinówka – Jeśli tak, to odcinki in­‑house zostaną mocno znerfione.
2. Ewentualna roczna przerwa w ramówce, aby zrobić miejsce dla Bleacha. Bardzo, ale bardzo bym tego chciał, lecz chciwy Avex się nie zgodzi.
3. Kolejne, nowe fillery, nad którymi przebiegiem ma czuwać rzekomo sama autorka i Yoshihara? – Też możliwe.

Nie śledzę już mangi jakiś czas, więc nowy arc, który właśnie się rozpoczyna wydaje się być na pierwszy rzut oka troszkę kiczowaty i wymyślony na prędkości ze względu na chociażby motywacje antagonistów, ale poczekam i może się miło zaskoczę. Dodatkowo niby mieliśmy ekranizowane odcinki z treningów, których w pierwowzorze nie było, przed właściwą walką ze Spade, ale jest ogromna różnica względem ostatniego odcinka, a tym rozpoczynającym nowy łuk. Liczyłem na jakąś stopniową przemianę i płynne przejście, a tutaj mamy takie coś, szczególnie biorąc pod lupę Astę, który przypakował jak jakiś kulturysta, wygląda strasznie nienaturalnie, wręcz karykaturalnie i obleśnie, przez to nie idzie się w ogóle przyzwyczaić i ledwo dokończyłem ten odcinek. Oby dalej było lepiej.

I tak właśnie jest z kształtowaniem opinii publicznej.

Ponoć półprawdy są gorsze niż kłamstwa.

 kliknij: ukryte  świetny przykład no to, jak informacje w gazetach i innych mediach potrafią wypaczyć prawdziwy obraz sytuacji.

Ech…

Hejka ! Przyszlam z takim zapytaniem czy warto ogladać kanony z black clover? bo ogladam ale sa troszke nudne i jakos nie wydaje mi sie zbytnio zeby to mialo jakis watek z mangi. Chociaz nie wiem nie znam sie dlatego jesli ktos sie na tym zna to bardzo bym sie cieszyla z odp :)

Jestem masochistką :D z nudów i chęci obejrzenia czegoś lekkiego postanowiłam sobie zobaczyć Black Clover, do tego też dochodzi ciekawość czy zapewnienia fanów co do „później jest lepiej” są prawdziwe.

I cóż MEH jest dźwiękiem przepięknie odzwierciadlającym moje odczucia. Seria nadal powtarza pomysły z innych wcześniejszych mang nadal wszystko jest tak nudnawo w środku, bez nawet nutki interesujących motywów. System magii jest no ok, ale w porównaniu do np. Radiant( polecam gorąco ale jako mangę ) jest bardzo podstawowy( 4 elementy i ich mieszanki nie dają tak dużego pola do popisu ). Postacie lecę ciągle na jedno kopyto( z paroma wyjątkami ) co jest jeszcze bardziej zauważalne bo przy okazji postanowiłam dokończyć Nanatsu no Taiza mangę/anime, która ma znacznie lepszych bohaterów( gdyby ta manga była napisana jak BC to cała 7 grzechów miałaby jedynie te właśnie grzechy jako swoje charaktery bez czegokolwiek innego, mam na myśli Meliodas byłby non stop wkurzony, King by spał a Merlin non stop jadła… ech ). Ten mankament owocuje również tym, ze humor nie trafia tak bardzo jakby chciał, w końcu po którym razie „ja chcieć się bić”, „ja ciągle jem”, „jestem pijana” i moje ulubione „kocham swoją siostrę tak mocno, że mam krwotoki z nosa” jest wciąż zabawne? Nie neguję, że później może być lepiej ale jak na razie nawet większe przedstawienie postaci tego nie zmieniło. Autor zwyczajnie nie wie kiedy dać sobie spokój lub zmienić dany dowcip.

Do tego dochodzi jeden z największych problemów, seria jest tak skupiona na byciu battle manga, że nic po za powodami lania się nie istnieje­‑_- . Moja przedmówczyni nazwała serię przygodówką, tylko gdzie ta przygoda? Jeszcze tylko czekam na nudny turniej, który pewnie się pojawi bo w końcu battle manga, co nie? /sarkazm.

Graficznie jest… czasem dobrze, czasem źle, krótko Pierrot kiedy ma gdzieś daną serię( według tego co czytałam olewa BC na korzyści Boruto, osoby przy niej pracujące mają zero pomocy i animacja traci ). Do tej pory najlepsze co mi seria dała to 3 opening :P A tak na marginesie, początkowe darcie się Asty aż tak mnie nie bolało, głównie pewnie dlatego, że słyszałam bardzo głośnego Shinrę. No ale seiyuu ogólnie się wyrobił.

Kończąc, jestem ciekawa czy po następnych 30 odcinkach moja opinia się zmieni. Zobaczymy, na drugie Yugioh GX nie liczę^^ Jednak muszę przyznać, że ta seria dla mnie jest bardziej strawna jako anime, głównie dlatego, że czytanie tak średniej mangi znacznie bardziej nuży i samo medium stawiam wyżej więc i moje standardy są wyżej.

Pomimo krzykliwego głównego bohatera, oraz całej bandy dziwaków seria stała się moją ulubioną przygodową.

Nigdy nie obejrzałam Naruto (odpadłam po kilku czy kilkunastu epizodach) ani podobnych anime.

Tutaj natomiast – to całe spektrum niepowtarzalnych (w obrębie serii) postaci, trochę karykaturalna fabuła i kreska, nieco prześmiewczy humor i akcja – utrafiły.

Bohaterowie tacy jak Czarne Byki oraz kapitanowie drużyn – Yami!  – niepozbawieni wad, czasem przyziemni, ewoluujący a jednak stali – o nieludzkiej sile ale ludzkich przywarach.

Akcja wartka, niekiedy z ciekawymi rozwinięciami, pełna walk, dynamiki i przesycona humorem.

Wiem – z pewnością to anime ma wiele mankamentów ale parafrazując Misia Rysia:

Rozchodzi się o to, aby te minusy nie przesłoniły Wam plusów

To już chyba lekki przerost formy nad treścią. No, ale beka w ... xD

Jestem właśnie po obejrzeniu 103ego odcinka i mam już pewne zdanie na temat tego anime. Manga nie czytana, więc odniosę się tylko do anime.
Otóż pomijając podobieństwa do innych serii oraz raz lepszą raz gorszą muzykę i grafikę, to nie żałuję oglądania tego do około osiemdziesiątych odcinków. Potem wszystko się zmienia.
I tak, tym, co trzymało mnie w tej serii był pomimo małego rozumku Asta który reprezentuje osobę lojalną, otwartą na innych ludzi i świat, szczerą czasem do bólu, ale przede wszystkim posiadającą kodeks wartości etycznych i morale, ogromną siłę woli i wytrwałość oraz odwagę stawiania czoła przeciwnościom. Nie udaje, że sam sobie ze wszystkim poradzi, umie współdziałać, jest bezpośredni, nie kłamie i nie oszukuje, nawet samego siebie i nawet ma pewną empatię.
Czyli posiada większość cech, których ludziom obecnie brakuje.
Oczywiście posiada wady typu hałaśliwość oraz nielotność intelektualną ale stara się jak może. Oraz ma w życiu określony cel, takie ogromne marzenie, do którego dąży poprzez współpracę a nie po trupach.
I to właśnie staranie, ta synergią z innymi oraz wytrwałość trzymały mnie tyle czasu przy serii.
Niestety z anime dzieje się to samo co z serią Harry Potter (do której jest mnóstwo nawiązań )
Z miłego, motywującego fantasy zamienia się pomalutku w horror i black fantasy.
Zupełnie jak wyżej wymieniona seria o Harrym Potterze.

Żałuję doczytanego HP i dooglądanego BC.

Ideały i ponadczasowe wartości zamieniane pomału w krwawą jatkę, intrygi i kult pewnych istot niekoniecznie przyjaznych ludziom.

Rozumiem że żyjemy u schyłku czasów, ale babranie i manipulacja w umysłach przeciętnych odbiorców anime, czy książek mnie wręcz odrzuca.

Dlatego za wartość anime do 80tych odcinków daję 8 na 10.
A za pozostałe odcinki rzeczy typu zepsucie, manipulacja odbiorcami, zawartą przemoc itp daję minus dziesięć.

Oczywiście jest to moja subiektywna ocena. I gdyby już było 150 odcinków po polsku, to zapewne tylko jeden lub dwa ostatnie zostałyby przeze mnie obejrzane.
Z czystej ciekawości jak autor/autorzy postanowili spuentować to wszystko

Black Clover ma wady… i to nawet całkiem sporo, ale jest to chyba jedyna obecnie seria jaką oglądam, która tak bardzo nakręca na następny arc tylko samym nowym openingiem, a ten fakt potęguje również moja nieznajomość pierwowzoru. A tylko aspekt wizualny zmienili – bardzo dobry ruch według mnie. Już to pisałem wielokrotnie, że nawet można uznać to już za czysty spam, ale naprawdę pierrot pod tym względem robi robotę jak mało kto. No i ending po przesłuchaniu go parę razy jest coraz lepszy i raczej najlepszy z dotychczasowych.

... nie polecam myszki z dodatkowymi przyciskami chyba, że zawczasu odpowiednio je sobie skonfigurujecie. Tyle tekstu poszło się… a nawet nie chce mi się żalić.

W wielkim skrócie:
- W końcu po przeczytaniu multum spoilerów nadchodzi długo wyczekiwany przeze mnie moment. Nero time!
- Świetny nowy op pod względem wizualnym, ale nie tyle co animacji, co czarnej stylistyki, która bardzo dobrze oddaje nadchodzące wydarzenia.
- Szczerze nienawidzę Pierrotu, bo większość serii niszczą, a openingi polerują.

Obecnie anime ma 100 odcinków, a ja jestem chyba na 12. Tak, jestem masochistką i mimo przeczytania tych wszystkich niezbyt pozytywnych komentarzy, zabrałam się za nie tylko przez openingi xD Rzeczywiście widzę wszystkie „inspiracje” innymi shounenami, najwięcej mi się kojarzy z FT (no i oczywiście Naruto który chciał został hokage), ale nie można powiedzieć, że to anime nie ma nic swojego. Do wrzasków Asty już się przyzwyczaiłam, a może po prostu mój mózg chcąc uniknąć traumy zaczął je interpretować jako coś zabawnego XD Ogólnie podoba mi się tutaj humor i żarty, dzięki nim odcinek mija mi szybko, chociaż potem orientuję się że akcji to tam było niewiele. Póki co czerpię jakąś przyjemność z oglądania tego anime, ale niepokoi mnie ilość odcinków, bo to bardzo dużo czasu, żeby wszystko popsuć xd

Długo główny bohater tak będzie darł japę?

Bajka nawet mnie zainteresowała, no ale prośba, tego wycia nie da się słuchać :/

A tak tutaj wpadłem z nudów, więc coś sobie napiszę na temat tej serii. Na początek warto zaznaczyć, że po około 50 odcinkach i finałe arcu „pod wodą” :D przerwałem seans na rzecz czytania mangi, ale szybko od niej odszedłem i tak czas mijał i mijał, aż w końcu nabrała mnie ochota do nadrobienia zaległości z bliżej nieokreślonych mi przyczyn. W 2 dni przeleciałem niecałe 30 odcinków i pomimo tego iż jestem w pełni świadomy koszmarnie wykonanej strony technicznej (to pierrot, więc oglądałem to z wiedzą, że to tak będzie na pewno wyglądać), strasznie „plagiatycznej” fabuły i wcale nie tak dobrej muzyki (pomijam świetne opy – pierrot potrafi chyba tylko to) to naprawdę bardzo dobrze się bawię podczas oglądania tej produkcji i wiem nawet dlaczego. Postacie… strasznie schematyczne, momentami puste, głupie i zachowujące się nieracjonalnie kukiełki (ogólnie zero pulsów), ale jakoś je wszystkie strasznie polubiłem ze względu na relacje jakie pomiędzy nimi zachodzą przez cały okres trwania serii (na ten moment 80 odcinków). Szczególnie przypodobałem sobie nową postać w obecnie trwającym arcu, która na razie zwie się Xerx, gdyż se ów imię zapożyczył,  kliknij: ukryte  chociaż wyczytałem, że naprawdę jest to niejaki Zora Ideale, ale nie znam dalszej historii z mangi i nawet nie chcę znać. Tak czy siak czekam na dalszy rozwój historii z nim związany. Uogólniając moje wywody to jedynym aspektem jaki dla mnie zasługuje na jakąkolwiek pozytywną ocenę jest to czysto subiektywny enjoyment z oglądania (relacji wszystkich postaci), natomiast obiektywnie docenić można chyba tylko openingi. Reszty nawet nie wypada chwalić, bo to naprawdę shit. A już niemiłosiernie boli fakt, że BC, pomimo iż bardzo schematyczny, wręcz zżynający z innych tytułów twór, jest tworzony przez tak koszmarne studio. Najgorsze jest to, że oni kasę mają (jestem wręcz przekonany), ale tylko ją magazynują i wypuszczają do tv takie wizualne gówno (które o dziwo jest bardzo popularne, więc powinni przynajmniej troszeczkę bardziej się postarać…), a najlepiej świadczy o tym walka Asty z Ladrosem. To był, jest i będzie koszmar dla oczu. Produkcję kontynuuję z czysto subiektywnych i prywatnych pobudek i jej nie polecam, a już tym bardziej osobom, które miałby oglądać od początku. Szczerze odradzam, a jak już wam zależy na poznaniu historii (ciekawe czemu…) to zabierzcie się za wersję rysowaną, a anime zostawcie w spokoju. Jest multum lepszych produkcji bardziej wartych poznania, no chyba, że tak samo jak mi podpasują wam relacje postaci, ale to tylko chyba nieliczni śmiałkowie przetrwają te męczarnie wizualne. To chyba na tyle, więc dzięki za przeczytanko i do usłyszenia. ^^

Black Clover nie śledziłem, ale widziałem kilka odcinków. Dokładniej: pierwszy i kilka późniejszych – wyrywkowo obejrzanych. Generalnie jestem na bieżąco z mangą, dlatego zwyczajnie oglądałem co ciekawsze fabularnie momenty.

I co mogę powiedzieć? Na początku czułem, że seria anime krzywdzi ten tytuł. Źle zrealizowana, do tego słaby seiyuu Asty i ubytki w scenariuszu. Niedawno zobaczyłem jedną z moich ulubionych scen, która w mandze wyglądała świetnie, zaś w anime… Powrót do legendarnego odcinka walki Naruto vs Pain, w którym Naruto po transformacji w 4 ogony wyglądał jak typowy Kajko i Kokosz. Jeżeli ktoś nie wie o czym mówię, to chodzi o fatalną animację, kreskę i generalnie całą oprawę audiowizualną. W odcinku 63 BC, na który trochę czekałem okazało się, że *dum dum duum* tego czegoś nie da się oglądać. Wyłączyłem odcinek i nigdy więcej nie tknę tego animo.

Z rozgoryczenia przeczytałem kilka ostatnich chapterów mangi. Oo zgrozo. Zapomniałem dlaczego przestałem śledzić też mangę. O ile fabuła była nawet ciekawa do pewnego momentu mimo bezczelnych motywów z Fairy Tail, Naruto czy Bleacha, tak im dalej autor brnie w fabułę tym ta seria staje się gorsza. Naiwna do granic bólu historia z naiwnymi do granic możliwości rozwiązaniami, z intrygą, która udaje intrygę.

Czy polecam? Nie widziałem anime a mimo to mogę z pełną odpowiedzialnością odradzić ten tytuł. Jest wiele serii, które zasługują na obejrzenie. BC nim nie jest. O ile historia na początku mogła wydawać się ciekawa, tak jej rozwinięcie przyprawia o frustrację z głupoty jaka wylewana jest na widza. Głupoty scenariusza, historii i samej realizacji. Zresztą po odcinku 63 widać, że animatorzy mają już w poważaniu serię.

Szkoda, chociaż przy dalszych wydarzeniach jakie serwuje autor mangi – nie dziwię się.

Moja ocena ostatecznie to 4/10.

Zacząłem czytać mangę, ale po wydarzeniach w anime i okazało się że trochę pominęli.

Seria dostanie drugi sezon jesienią: [link].

Nie widziałem jeszcze żadnej innej serii, w której byłoby tyle baboli.

Przez całą serie przewinęło się tyle tego, że nie sposób jest policzyć.

Od podwójnych twarzy, po zmieniające się kolory włosów, teleportacje, paralityczne ruchy i inne.

W tym odcinku nawet nie animowali mimiki twarzy. XDD
05:24 no po prostu geniusze ^^

Komentarz ten piszę na etapie 35 odcinka i napiszę w jednym, max dwóch zdaniach co sądzę. Na początku byłem bardzo uprzedzony do tej serii i do mega irytującego seiyuu Asty i ostatecznie przerwałem seans po 2 odcinkach ponad pół roku temu. Coś mnie podkusiło aby wrócić i od dwóch dni jadę bez trzymanki z tym tytułem i mam już pewne subiektywne wnioski. Ogólnie seria bardzo przeciętna i widać, że zrzyna ze wszystkich starszych shounenów jak leci i wiele też rzeczy irytuje. Ale i tak, pomimo wszelakich wad jakie ów seria z pewnością posiada to uwielbiam ten tytuł za trzy rzeczy:
1. Genialne muzycznie i wizualnie openingi i endingi. Bez wyjątku, ale jeden bardziej mi się podoba, a drugi mniej.
2. TE momenty, których było bardzo mało, ale jak już się pojawiły to zasłużyły na uwagę, a przypominam, że to studio pierrot, więc totalne moczymordki w kasie i tylko co 50% odcinków (dosłownie) potrafią zarzucić świetną animacją. Jeśli mam podać przykład to walka Yamiego zasługuje na wyróżnienie. Ci co widzieli, wiedzą, a Ci co nie, to po prostu polecam oglądać – i przetrwać drzącego mordę Astę. Tutaj napomknę, że albo przestało mi to o dziwo przeszkadzać, albo z odcinka na odcinek było tego coraz mniej i przestałem to zauważać.
3. Niesamowicie przyjemne i mega, ale to mega zabawne momenty, dialogi i relacje pomiędzy postaciami. Po prostu ten motyw rozbraja całkowicie i w każdym odcinku miałem mega banana na twarzy jak malutkie dziecię. Tego naprawdę nie da się inaczej opisać. To jest według mnie największa zaleta tego tytułu. Jest zwyczajnie mega pozytywny, a wspomniane relacje pomiędzy postaciami jeszcze to potęgują. Jeden z moich faworytów to Huuhhaa. xD Kocham zioma :D, jak i wszystkich, od Yamiego, przez lowelasa i mima po nawet zazdrośnicę Noelę (typical tsunderee), która momentami irytuje, a momentami… wiadomo co. :)

Może się wydawać, że to jakiś nadzwyczaj świetny tytuł, ale tak nie jest. Ma ogrom wad, ogrom schematów i niedoróbek fabularnych, a czasami autor po prostu pomija niektóre kwestie i wszystko jest bez sensu, jest zwyczajnie mega przeciętną produkcją, ale i tak, nie mogę narzekać, zwyczajnie nie potrafię po tym jak nadal mam niesamowity wręcz fun z oglądania tej produkcji. Może ktoś ma podobny gust co ja, może ktoś pierw porzucił, a teraz dzięki mnie powróci i polubi ten tytuł za te same rzeczy co ja, a może wręcz przeciwnie, drugi raz odrzuci ten tytuł i tym razem na wieki. Tak czy siak, chciałem to napisać, chciałem wyrazić swoje i zachęcić niektórych do obejrzenia całości. Pozdrawiam i dzięki za przeczytanko. :)

Początek raczej nie był najwyższych lotów, ale po pewnym czasie, mimo tego, że poziom pozostał raczej ten sam, jakoś tak tę serię polubiłem i co tydzień czekam na nowy odcinek.

Chociaż wątpię czy byłbym w stanie to obejrzeć oglądając serię „naraz”.