Tanuki-Anime

Naprawdę uważasz, że romansową relację Kumiko i Reiny dałoby radę poprowadzić na poważnie? Moim zdaniem ze wszystkich potencjalnych yuri wątków akurat ten jest ewidentnie implikowany dla beki.

Najbardziej Chikai no Finale (2019).
Pozostałe dwa są raczej opcjonalne.

Dla porządku:
Kitauji Koukou Suisougakubu e Youkoso (2016) i Todoketai Melody (2017) streszczają pierwsze dwa sezony.
Liz to Aoi Tori (2018), Chikai no Finale (2019) i Ensemble Contest Hen (2023) rozgrywają się miedzy drugim i trzecim sezonem.

Te dwa plus Liz to Aoi Tori.

Te trzy filmy w międzyczasie widziałeś? Bo one przedstawiają cały drugi rok :P

Z ogromnym zdumieniem w dwóch trzecich sezonu dowiedziałem się, że serial zbiera fatalne noty. [...] Z tego powodu mój dalszy seans i powtórka upłynęły pod znakiem szukania potencjalnych wad, które tak odstraszyły internautów.

Ja obstawiam powszechną niechęć do CGI.

Wszystko to widzimy w dość stonowanej, pastelowej kolorystyce. Barwy nie są szczególnie intensywne, choć przeważają jasne. Ogólnie trudno je opisać: przywodzą na myśl letni dzień krótko po wschodzie słońca, gdy jest już jasno, ale wszystko lśni od rosy, słońce jeszcze nie praży, a połowę nieba pokrywają chmury.

Termin, którego przypuszczalnie szukasz, to „złota godzina” :)

Burdelsów nie widziałem, ale fantasy w tym wypadku wydaje się raczej wybiegiem, aby móc jakoś dać te wszystkie panienki i załagodzić wszystko.

Raczej panienki są wybiegiem do eksploatowania reguł świata przedstawionego.
Na poziomie konceptu to jest autentycznie kompetentna seria, a komedia fantasy to trudny podgatunek.

Ale Ousama Ranking to bardziej bajka/baśń, niż fantasy jako takie. W fantasy to udajemy, że świat przedstawiony jest „prawdziwy” i staramy się go uwiarygodnić. W OR wszystko jest takie oniryczne i całość sprawia wrażenie dawnych legend/baśni.

Genologiczne dylematy, o których ludzie piszą prace magisterskie :P
Ja bym powiedział, że jest gdzieś pomiędzy, bo jednak baśniową oczywistą cudowność próbuje godzić z mimetyczną psychologią bohaterów.

Mowa jest chyba o fantasy w tym najbardziej typowym, mediewistycznym wydaniu.

Nie upraszczasz tego trochę pod tezę?
Ousama Ranking, Maquia, Ishuzoku Reviewers – parę solidnych fantasy przed 2023 było.

Mnie się tam The Green Knight bardzo podobał :P

[...] najlepsze fantasy od czasów Frieren.

Ale że jako anime, czy że w ogóle?

Akurat John Wick ma bardzo sprawnie napisaną fabułę.

Autor pierwszej recenzji użył tych określeń żatrobliwie, w odniesieniu do samego siebie.

Tak naprawdę główny problem z tą serią polega na tym, że recenzowana jest w serwisie, który wchodzi właśnie w trzecią dekadę swego istnienia, który ma bazę danych stworzoną pod tamte czasy, według formuły pisarskiej dostosowanej do tamtych czasów, przez recenzenta, który pisze, bo nie wyobraża już sobie innego życia.

Doskonale rozumiem, że odrobinę niedzisiejsza forma funkcjonowania serwisu wynika z zewnętrznych ograniczeń organizacyjnych i ekonomicznych, ale czy formuła pisarska danego tekstu nie zależy już od inwencji samego recenzenta? :)

Przyczepię się do akapitu o grafice, bo ostatnimi czasy z przyczyn naukowych trochę siedzę w temacie, a i samą serię niedawno nadrobiłem, więc może wynikną z tego jakieś pożyteczne wnioski. Otóż nie do końca przekonuje mnie założenie, że animację powinno się stosować przede wszystkim w utworach trudnych do zrealizowania z wykorzystaniem standardowej kamery. Nawet jeśli kompozycja danych scen jest identyczna, to moim zdaniem technika wykonania do pewnego stopnia wpływa na treść. Weźmy choćby tak ważną dla kina obyczajowego gestykulację. W filmie aktorskim niezapisany w scenariuszu ruch ręką czy głową może być wynikiem aktorskiej improwizacji albo montażowej selekcji i często nie niesie za sobą dodatkowego znaczenia, o ile reżyser nie zasygnalizuje tego np. zmianą planu. W animacji natomiast każdy taki element musi być zaplanowany, więc zwykle od razu wiadomo, że został wprowadzony celowo i ma za zadanie implikować dodatkowy kontekst.

Pozdrawiam.

Poszedłbym i czwarty raz, gdyby jeszcze u mnie grali :P

Dzięki, dobrze wiedzieć.

Kishimoto miał tu jakikolwiek istotny udział kreatywny?

Jestem ostatnim człowiekiem, który krytykowałby kogokolwiek za pisanie dla przyjemności i własnej satysfakcji, ale z moich doświadczeń wynika, że bez pomocy kompetentnego redaktora poprawa warsztatu zwykle nie następuje. Widzę znaczącą różnicę między elitaryzmem, a sugerowaniem się opiniami osób, które w danej dziedzinie mają większe doświadczenie niż ja. Możliwe też, że mam na tym punkcie jakiś kompleks i nie odróżniam publicystyki profesjonalnej od hobbystycznej.

A to, że Redakcja nie udziela się bezpośrednio w komentarzach, nie znaczy, że jej nie ma. Redakcja po godzinach ogarnia tu wszystkie kwestie organizacyjne, a o każdą drobnostkę można dopytać przez prywatną wiadomość czy Discorda.

To już musi być kwestia indywidualnej wrażliwości, bo ja w tej konkretnej recenzji nie widzę niczego obraźliwego. W komentarzach pod nią też nie. Nie wiem w jaki sposób redakcja miałaby coś takiego moderować, tak aby jednocześnie nie była to „ingerencja wyższego poziomu w tekst autora”.

Literówki można zgłaszać Melmothii albo Avellanie w prywatnych wiadomościach.

Co do charakteru tekstów i polityki portali, to prawdopodobnie mamy odmienne oczekiwania. Będzie to ogromne uogólnienie, ale wydaje mi się, że recenzje na MALu to przeważnie lapidarne formy, odpowiadające na podstawowe pytania w rodzaju „o czym?”, „dla kogo?”, „czy warto?”. Nikomu nie bronię ich pisać ani czytać, osobiście jednak tego typu informacje zwykle jestem w stanie wywnioskować sam, po lekturze opisu serii w sezonowym zestawieniu. Nie będę słodził, że recenzje na Tanuki zawsze trzymają ponadprzeciętny poziom, bo rzeczywiście różnie z tym bywa, ale tutejsi autorzy wykazują pewne tendencje do akcentowania osobistych perspektyw, „czepiania się” niuansów czy pisania w jakiejś konwencji, np. sarkastycznej. Dla mnie czytanie takich recenzji zawsze jest bardziej produktywne, bo pozwala wyłapać rzeczy, których sam nie widzę.

Fakt, że aby opublikować tu tekst trzeba mieć odrobinę więcej zacięcia, ale jak pisał wcześniej ZSRRKnight, wymagania nie są przesadnie wygórowane, a ewentualne wątpliwości zawsze można uzgodnić w procesie autoryzacji. Jako zewnętrzny współpracownik nie znam metod pracy redakcji i nie wiem, jakie ktoś inny mógł mieć z tym doświadczenia. Niemniej w moim przypadku nikt nigdy nie ingerował w poglądy ani styl, a zdarzało mi się wypisywać naprawdę tendencyjne i obraźliwe bzdury.

Według kryteriów gramatyki języka polskiego. I robią to Redaktorki z wieloletnim doświadczeniem, co dla mnie ma ogromną wartość.

To już chyba kwestia indywidualnego nastawienia. Dla mnie właśnie redakcyjny proces obróbki tekstu był głównym czynnikiem motywującym do sporadycznego pisania, kiedy jeszcze miałem na to czas. Publikowanie bez żadnej redakcji wydaje mi się mało rozwijające.

Absencja „starych” recenzentów w większości przypadków nie wynika z wypalenia, tylko z braku czasu.

Na Tanuki każdy zalogowany użytkownik może przesłać recenzję.