Tanuki-Anime

Ja również totalnie nie zgadzam się z zamieszczoną recenzją ;) Wydaje mi się, że osoba, która ją napisała, wzięła tę serię trochę za.. poważnie?

Zgadzam się, że grafika nie powala, ale moim zdaniem ona tu po prostu pasuje;). Podkreśla całą „parodiowość” tej serii. Sunako też jest nietypowa! I to jest świetne, bo nie jest mdła, ma charakterek, a jednocześnie nie jest jakąś tsundere. No i nie jest też Świętą Teresą z Kalkuty pomagającą wszystkim dookoła, jak większość bohaterek.  kliknij: ukryte  Najlepsze jest to, że się nie zmienia. Nie ulega otoczeniu, tylko jest taka, jaką siebie lubi. (A ciągotki do „strasznych” rzeczy miała przed TYM incydentem.) I to właśnie pokazuje, że nie jest „żałosna”, jak twierdzi autorka recenzji;). Któż dzisiaj nie ma kompleksów? Poza tym dzięki swoim krwotokom potrafiła szybko „załatwić” wszelkie zbliżenia mające zadatek na romantyczne nudne sceny i chwała jej za to! Że nie było nudno i mdło

Muzyka idealna, na plus! A kwartet gothic loli był… świeeetny :D  kliknij: ukryte  zwłaszcza ich superwypaśna formacja rodem z jakiegoś anime o mechach xD Żałowałam tylko, że grupa solarek pojawiła się zaledwie 2 razy ;<

Ogółem, polecam! Każdemu, kto ma dystans, kto chce po prostu nie myśleć i się zwyczajnie pośmiać, wyluzować. I – też duży plus wg mnie – każdemu, kogo męczą przydługie dramaty ;)

Mieszane odczucia. Przez większość czasu mnie irytowało, ale ostatecznie polubiłam i na koniec pojawiły się łzy

Pierwsza sprawa, która mnie irytowała to  kliknij: ukryte  to, że przez dłuższy czas nikt nie wierzył Jintanowi, że widzi Menme. A dało się to przecież tak łatwo udowodnić. Choćby krzesło podnieść. Cokolwiek. To już bym wolała, żeby Menma była kompletnie niematerialna, tzn. by przenikała przez rzeczy. Wtedy miałoby to jakiś większy sens, a na pewno mniej mnie irytowało.

Anaru dopiero z czasem zyskała w moich oczach, Yukiatsu niestety już nie polubię, nawet  kliknij: ukryte  ostatnia, wzruszająca (co przyznaję) scena nie sprawiła, bym zaczęła rozumieć i tolerować tę postać.
No i te fajerweki. Nie mogę o nich nie wspomnieć xD a właściwie to  kliknij: ukryte  nie fajerwerki, a jakaś farba wylana na niebie xD strasznie to byłoxD
No i wracając do postaci, to za straaaasznie naciągane uważam  kliknij: ukryte  ten wielokąt miłosny. No po prostu nie.

To było smęcenie. Bo ogółem anime mi się podobało.  kliknij: ukryte  Zwłaszcza ta ich przyjaźń. To, że na pierwszy rzut oka się zmienili, ale tak naprawdę, w środku to wciąż pozostali tamtymi dziećmi. I to było piękne.
Ogółem anime bym poleciła. Mimo, że tak na nie najeżdżam xD bo po prostu ma w sobie coś takiego, że nie zauważa się tych wad aż tak:) no po prostu wzrusza:)

w swojej ocenie strałam się być po prostu obiektywna, nie zjechałam tego anime po całej linii, bo i były też rzeczy, które mi się podobały:)
ale fakt faktem – czsami lepiej nie sugerować się przed oglądaniem czyimiś opiniami

mam podobne odczucia co niektórzy niżej komentujący
anime naprawdę fajnie zrobione, muzyka dopasowana do klimatu, dbałość o szczegóły, realizm, ciekawostki historyczne – to bardzo mi się podobało, naprawdę podziwiam to, że tak o to zadbali, ale…

no właśnie, moim zdaniem postacie są tutaj najsłabszym elementem, szczerze mówiąc losy Williama i Emmy w ogóle mnie nie ruszyły, było mi wszystko jedno, czy będą razem, czy też nie,
tylko raz się ożywiłam  kliknij: ukryte  na ostatnim odcinku, scena na peronie, ale… wyszło jak wyszło – wielkie rozczarowanie ja rozumiem, że angielscy dżentelmeni są na ogół powściągliwi, no ale chyba jakieś uczucia jeszcze okazywać potrafią? zabrakło mi tego strasznie, wg mnie oni ciągle zachowywali się tak samo, tak chłodno, przez to nie potrafiłam się wczuć i przeżywać akcji razem z bohaterami…

Nasłuchałam i naczytałam się o tym anime. Wszystkim się podobało, wysokie oceny, więc i ja zabrałam się do oglądania. Jakoś przebrnęłam przez te 23 odcinki, ale momentami już miałam zarzucić oglądanie.
Postaci? Jakieś takie.. miałkie, bez wyrazu, sztampowe, szablonowe, przez dłuższy czas nie rozróżniałam już od siebie tych panienek – każda taka słodka, że aż się mdło robiło. Wyjątkiem jest Okazaki, tu się bardzo miło zaskoczyłam. Nie użalał się nad sobą, ciamajdą też nie był, kiedy trzeba to się wkurzył lub sprowadził Sunohare lub Fuko na ziemie. Sunohara i ojciec Nagisy także przypadli mi do gustu.
Ending kompletnie nie w moim guście, opening raczej przewijałam – chociaż to całkiem miła dla ucha piosenka.
Wzruszyłam się do łez tylko raz podczas  kliknij: ukryte  ślubu siostry Fuko.
Ogółem uważam, że mniejsza ilość odcinków w zupełności by wystarczyła.

Wciągnęło mnie od pierwszego odcinka, zafascynował mnie ten świat, aż do.. ostatniej części. Ostatnie odcinki oglądałam już z niejakim przymusem, bo nie lubię porzucać serii i miałam nadzieję, że wróci coś z klimatu poprzednich części. Niestety nie wróciło, ale mimo to i tak polecam

Gdyby to miało więcej odcinków, to nie wiem, czy dociągnęłabym do końca.., przez większość czasu się nudziłam, a z horroru toto wiele nie ma. Zagadki detektywistyczne jakiś takie.. mdłe? Kompletnie mnie nie zainteresowały.
Za to wielki plus za opening i  kliknij: ukryte  śmierć tego mnicha – seria choć na chwilę zaskoczyła. Ale i tak nie warte obejrzenia.

Jedno z pierwszych anime, które oglądałam. Wciągnęło mnie już od pierwszego odcinka. Śmieszy, wzrusza, bawi. Bardzo spodobała mi się muzyka, także opening, którym jestem zachwycona:). Spokojny, ciepły, pasuje idealnie. Polecam!

Jest wiele rzeczy, które mnie irytują w tym anime. Tak jak już niżej napisano – jest to postać Misaki, nie będę się już nad tym rozwodzić, bo wszystko zostało napisane. Usui drażnił mnie tylko pod względem tego, że wszystko, ale to WSZYSTKO potrafił zrobić najlepiej, ale to nie przeszkadzało mi an tyle, by go nie lubić.
Mimo wszystko anime mnie nawet wciągnęło i przyjemnie mi się to oglądało, nawet pare razy się śmiałam, także jeżeli ktoś lubi komedie romantyczne i szuka czegoś lekkiego na nudę – to może śmiało zabrać się za oglądanie

Wzięłam się za to już jakiś czas temu i przerwałam po 5,6 odcinkach. Nie podobało mi się – najwyraźniej ecchi to nie dla mnie.

Jednak muszę przyznać, że opening był Świetny – zabawny i nie przewijałam go:). Na plus zaliczę także kreskę.

Wciągnęło mnie już od pierwszego odcinka, ten niepowtarzalny klimat i cała otoczka. Co do muzyki – nie rozumiem czemu ma tak niską ocenę, muzyka jest idealnie dopasowana i do klimatu i do epoki, jeśli ktoś się spodziewał popowych kawałków i jest rozczarowany – to znaczy, że to seria nie dla niego;
wszystkie postaci przypadły mi do gustu (z wyjątkiem pary od curry – nie mogłam się doczekać skończenia tego wątku), bardzo polubiłam też Lizzy i nie rozumiem, czemu tak wszyscy na nią psioczą, że ciągle płakała? toż to dziecko i do tego obrzydliwie bogate, poza tym wcale nie była samolubna, po prostu troszczyła się o Ciela i wszystko robiła z myślą o tym, by og uszczęśliwić (może po prostu fani yaoi stwierdzili, że im przeszkadza)

co do sprawy paringu Sebastian i Ciel – to nie wiem gdzie nektórzy to widzą, bo ja nic takiego nie zauważyłam

nie ma tu bohatera, którego można nie lubić, wszyscy są oryginalni i zabawni,anime wciąga od 1 odcinka aż do samego końca; z początku bałam się,  kliknij: ukryte  że zrobią z tego jakąś dramę z bogatym, zgryźliwym i władczym ojcem Kuranosuke w roli głównej ale na szczęście anime cały czas tryska optymizmem, a po każdym kolejnym odcinku zostawałam z jedną myślą :„chcę jeszcze!”, liczę na drugą serię:) (moja ulubiona postać, to wujek­‑premier, po prostu mistrzostwo i banan nie schodził mi z twarzy jeszcze długo po tym jak już zniknął z ekranu:D nie mogę znaleźć tu niczego, co by mi się choć trochę nie podobało