Tanuki-Anime

Teraz chwila wytchnienia, trzeba pewien słoik wypolerować.

Na razie nic nie zostało zapowiedziane. Odcinek Specjalny do serii TV wyszedł w sierpniu 2010 roku. Raczej nie miałbym większych nadziei na trzeci sezon.

Widzę, że podjąłem słuszną decyzję oglądając wyłącznie serię telewizyjną. Miałbym pewnie znacznie gorsze wspomnienia, gdybym zdecydował się obejrzeć wszystko.

Jest całkowicie przeciwnie. Wszystko rysowane jest z wielką dokładnością, dbałością o szczegóły. Mimo mroku tła są bogate, zadbano o faktury materiałów, jakość wszystkich elementów. Może nie ma tutaj dynamicznej animacji, za to jest jej mimo wszystko dużo, mushi mają własne ścieżki ruchu, nawet te tworzące „zaćmienie” poruszały się indywidualnie, co nie jest ani tanie, ani proste do zrobienia, zwłaszcza o takiej płynności ruchu. Ruchy postaci są naturalne, mamy bogatą mimikę twarzy, a w ruch wprawiono nawet postaci na dalszym planie. Zadbano o takie detale jak poruszanie się dziecka na plecach matki.
Zrobienie tak szczegółowego, ciemnego obrazu to majstersztyk. Nie często się to spotyka.

Nigdy nie byłem przy tym, jak się krowa cieli, ale domyślam się, że za cielakiem przychodzącym na świat powinna się ciągnąć przyczepiona do niego pępowina i łożysko. Tymczasem w scenie, do której piję, twórcy oszczędzili sobie takich szczegółów.

Nie. Cielak podczas porodu wychodzi „goły”. Łożysko wraz z workiem owodniowym odchodzi później (zazwyczaj do 12h po porodzie, czasem następuje zatrzymanie łożyska i niezbędna jest interwencja weterynarza).

Nie jest. Świat jest oczywiście ten sam, ale główną bohaterką jest tutaj postać epizodyczna z głównej serii. Odcinek opowiada o tym, jak zapomniała założyć majtek i poszła tak do szkoły.

Nie, to nie jest problem anime. To problem chorych głów u ludzi, którzy widzą to, czego tam nie ma.

To był happy end, tylko  kliknij: ukryte  japoński happy end. Element, który w 99% przypadków jest niestety nie na miejscu.

Zacznijmy od tego, że żeby dyskutować z autorem, to trzeba przeczytać całą recenzję i znać jej zawartość (tu kłania się czytanie ze zrozumieniem). Większość agresywnych i prostackich komentarzy oparta jest jedynie na ocenie i przeczytaniu góra „dwóch zdań o”, po czym wylewa się morze tekstu, jaki to autor nie jest be, się nie zna itd. Stały scenariusz przy większości podobnych flejmów w komentarzach.

Po drugie, dyskusja polega na wymianie poglądów i argumentów. Jeśli ktoś nie potrafi określić, co chce przekazać, co mu się podoba, a co nie, to nie ma dla niego miejsca w dyskusji. Przekrzykiwanie i próba zagłuszenia, obrażenia autora, z dyskusją nie ma nic wspólnego. To tylko pokazanie własnego chamstwa i bezradności wynikającej z braku argumentów.

*anime ocenione przed zakończeniem serii

Emisja telewizyjna została zakończona na dziesiątym odcinku. Wyjdzie jeszcze jeden odcinek OAV, ale to inna para butów.

*wiele serii jest ocenionych za wysoko na tanuki za to ta zdecydowanie za nisko

Wszystkie recenzje na Tanuki mają oceny recenzentów, jak również oceny redakcji. Jeśli nie zgadzasz się z ocenami recenzentów, zawsze możesz napisać recenzję alternatywną, w której udowodnisz swoje racje na temat danego anime/mangi. Oczywiście, wejdzie ona też w skład zbiorowej oceny redakcji.

*czyżby to brak poczucia humoru recenzenta?

Poczucie humoru to cecha indywidualna, jakkolwiek jako fan najróżniejszych rodzajów komedii, muszę stwierdzić, że poziom akurat tej serii nie wynurzył się nawet z mułu na dnie. Prostackie i żałosne gagi to dla mnie porażka, a nie humor, przy którym można się śmiać.

No niestety, przy NouKome tylko ja wytrwałem… Najwyżej monologi mogę tworzyć.

Powróciło Phi Brain, więc tutaj jest pole do dyskusji. Oprócz tego Log Horizon, Outbreak Company i Samurai Flamenco są najczęściej omawiane.

Oczywiście. Szkoda, że nie uczestniczyłeś w gorących dyskusjach na temat odcinków na IRCu.

Niestety, wyniki sprzedaży mówią same za siebie. 2600 opchniętych kopii vol.1 BD+DVD to wynik kiepski.
Anime może być reklamą mangi, mieć finansowanie zewnętrzne, ale samo z siebie się nawet nie zwróci.
To jest ten sam problem co z Chihayafuru. Popularna manga i anime z żałosnymi wynikami sprzedaży.

O, czyli proponujesz, aby polecać anime pedofilom. Niestety, taki tekst by nie przeszedł i sam dobrze o tym wiesz.

W wypadku Hyouki to się akurat z Tassem zgadzam, nie potrafię znaleźć innej grupy docelowej. Kin Iro Mosaic nie znam, więc się wypowiadać nie będę. Co do wbijania szpili – weź tu komukolwiek poważnie poleć Kodomo no Jikan czy Chokotto Sister. W wypadku Inu to Hasami też nie przychodzi mi do głowy idea, komu to polecić…

Radzę jeszcze raz prześledzić system działania ocen na Tanuki. Jeśli w systemie widnieje tylko ocena recenzenta, to system nie pokazuje oceny redakcji, która jest uśrednioną oceną wszystkich tych, którzy obejrzeli anime, z szerokiego grona redakcji Tanuki. Ocena recenzenta zawsze była niezależna od portalu, nikt nigdy nikogo nie zmuszał i zmuszać nie będzie do wystawiania ocen, które pasowałyby innym. Chcesz osobną recenzję alternatywną z lepszą oceną? Napisz ją. Trafi ona też do średniej i podwyższy ocenę redakcji. Zapraszam do działu współpraca, tam wszystko jest wyjaśnione. Widnieje tam też święta zasada pisania recenzji:

Uwaga: recenzja z natury jest rzeczą subiektywną i nie należy się tym przejmować, tylko pisać od siebie. Należy zachować zdrowy obiektywizm tylko o tyle, żeby zwrócić uwagę, KOMU rzecz się może podobać: np. „miłośnikom cyberpunku” albo „amatorom komedii romantycznych”... Bo nie ma czegoś, co by wszystkich zachwyciło. Należy w miarę możności sprecyzować „grupę docelową”.

[link]

Idąc twoim tokiem rozumowania. Tassadar uważa, że seria zasługuje na 1, ale powinien napisać recenzję na 5 bo Ty masz takie zdanie o serii.
Typowe moja ocena jest najmojsza. Chcesz recenzji na 5? Napisz tekst w którym udowodnisz swoją ocenę. Tassadar w swoim udowadnia, że jego zdaniem anime zasługuje na 1.
W chwili obecnej ni mniej, ni więcej tylko narzucasz swoją subiektywną ocenę innymi, zarzucając, że to robi tylko Tassadar, a nie Ty. Wiesz jak się to nazywa? Hipokryzja.

Wszystko, tylko nie to. Kolejny raz pierwszego sezonu nie przeżyję…

Również bym nie porównywał. W przeciwieństwie do To Love­‑Ru, High School DxD ma kawał porządnej fabuły, przyzwoicie zbudowany świat i niezłych bohaterów. Poza tym umiejętnie wykorzystuje fanserwis w gagach, o jego jakości nie wspominając. Tak dobrze narysowanych biustów nie ma chyba żadna inna seria.

Z przeciwnego punktu widzenia, to siły zaczęło brakować właśnie rzeszy niezadowolonych, bo jakby się nie gimnastykowali, jakich argumentów by nie podali, to Ty dalej ich nie zauważasz i ciągle piszesz, że niezadowoleni są tylko i wyłącznie z tego zakończenia dotyczącego  kliknij: ukryte  związku kazirodczego. Problem dotyczący tej serii leży gdzie indziej, ale nie będę się powtarzać. Naprawdę, warto czytać ze zrozumieniem i słuchać opinii innych ludzi, w tym wypadku popartych dogłębną argumentacją, a nie tylko ślepo wierzyć w swoje jedno przekonanie. Powoli chyba wszyscy mają dość twojego floodu na ten temat.

Nie rozumiem „zawsze wiedziałam”. Cały czas próbowano widza przekonać, że tam nic nie ma, a podejrzenia o miłość między rodzeństwem, to dla większości osób obytych z anime oczywistość. W tym wypadku budowano fabułę pod zdrową relację, przedstawiano ją jako zdrową, po czym nagle puff, mamy kazirodztwo, które wyskoczyło bez żadnych podstaw fabularnych czy opartych na relacji między rodzeństwem.
Wyglądało to tak naturalnie, jakby do Gundam SEEDa wrzucić nagle mahou shoujo.

Tu nie tylko chodzi o ten „zakazany owoc” jakim jest związek kazirodczy.
Przez ponad 20 odcinków starano przedstawić widzom (oraz czytelnikom powieści), że Kyousuke z Kirino nawiązują zdrową relację, mają swoje problemy życia codziennego oraz miłosne. Nie ukrywajmy – ludzie pokochali pierwszy sezon właśnie za to, że wyjątkowo próbowano stworzyć coś normalnego, bez żadnych podtekstów w kierunku kazirodztwa, co zazwyczaj ma miejsce przy podobnym układzie postaci. Po czym nagle, bez żadnego ostrzeżenia autor powieści wpadł na pomysł „ja wam pokażę!” i pokazał. Dorzucił absolutnie niepasującą, nierealistyczną i wepchniętą na siłę końcówkę, nie mającą żadnych podstaw we wcześniejszym rozwoju fabuły. Dlatego też spora część widzów odczuwa złość, nie tylko względu na wątek kazirodczy, ale też fatalne poprowadzenie historii.

Anime powstało na podstawie powieści (light novel):
[link]

Zekranizowanych zostało 6 tomików (z 7 dotychczas wydanych), więc na drugi sezon na razie nie ma co liczyć.