Tanuki-Anime

Może chodzi o scenę z zapowiedzi następnego odcinka? Podobne zdjęcia były też w dokumentacji medycznej Odokawy. Swoją drogą  kliknij: ukryte  ciekawe co mu jest i czy Goriki da radę go wyleczyć.
Najbardziej podoba mi się to zdjęcie: SPOILER :) Podczas oglądania nie zwróciłem na to uwagi.
Nie wpadłbym na to, że Tanaka to puma – dla mnie jest szopem praczem :D

Dobu się przeliczył,  kliknij: ukryte  bo nie zauważył, że w porcie strzał padł z innego rewolweru (obstawiam młodego Daimona). Moment  kliknij: ukryte  z gumką był na mój gust nieco wymuszony, ale bez przesady. Reakcja Tanaki była bardzo wiarygodna, jestem ciekaw co się działo w jego głowie kliknij: ukryte   – w końcu planował morderstwo a skończyło się na dość banalnych przeprosinach.
Yano  kliknij: ukryte  „mówiącego prozą” i reakcję Sekiguchiego cofałem i oglądałem chyba z pięć razy :D
Trochę mi żal młodego Daimona.
Ogólnie bardzo napakowany treścią odcinek.

Dwunasty odcinek był jednym z lepszych, a może nawet najlepszy z całek serii. Dużo muzyki, ale też dużo się działo między bohaterami.  kliknij: ukryte  Na dosłownie dwie sekundy pojawiła się Yuna, jak ktoś akurat w tym momencie spojrzy na zegarek to ją przegapi :P
Ostatni odcinek daje niewiele odpowiedzi. Nie tyle może wprowadza nowe postaci, bo te pojawiały się już w poprzednich odcinkach, ile sugeruje, że Setsu,  kliknij: ukryte  w którym obudził się głód rywalizacji, będzie skazany na relacje z nimi. Prawdopodobieństwo kontynuacji wzrosło.

No i jeszcze kto podrzuca  kliknij: ukryte  długopis z mikrofonem i w jakim celu?

Z drobniejszych detali (chociaż czy tej historii są mniej ważne detale?) to jeszcze:
1/ Co robiła Shirakawa  kliknij: ukryte  wieczorem na budowie, kiedy obroniła Odokawę przed Yamamoto;
2/ Kto wystawił na aukcję gumkę Donraku;
3/ Kim jest Donraku?  kliknij: ukryte  Szefem yakuzy?
4/ Jaka organizacja wspomagała  kliknij: ukryte  Odokawę po śmierci rodziców?
Aż szkoda, że ta seria musi się skończyć…

YANO :)

Cały czas trwa konkurs shamisenistów, tym razem występy indiwidualne. Trochę się to ciągnie. Do tego w czasie występu pokazywane są retrospekcje i nie bardzo wiadomo co się dzieje na scenie – może przestał grać i śni na jawie? Nie, jednak koncert trwa. Do tego czasem w tle leci muzyka ze sceny, ale na pierwszym planie trwają rozmowy i te rozmowy mają własny podkład muzyczny :\ Robi się chaos.
Ogólnie jednak nie jest źle, ten serial tak już ma, że przeplata dobre momenty słabszymi.
Bazą dla anime jest manga, wychodząca od 2010 roku do teraz – w marcu 2021 wyszedł bodaj 27 tom. Manga zbiera dobre recenzje, nawet jakieś nagrody. Możliwe więc, że to, jak prowadzona jest historia w anime jest winą jego twórców, a nie materiału źródłowego. Yuna (dziewczyna z pierwszego odcinka, która pomogła Setsu) w mandze zapewne wraca, a w anime nie bardzo ma już kiedy (chociaż Taketo [gitarzysta z pierwszego odcinka] pojawił się na widowni konkursu).
Jakkolwiek się anime skończy, dostaniemy tylko wycinek całej historii. A ponieważ chętnie zobaczyłbym jak rozwijają się „łatwopalne” relacje Setsu z Umeko,  kliknij: ukryte  z ojcem – tak, pojawił się ojciec Setsu, który jest wybitnym shamisenistą, w jaki sposób powróci Yuna itd. – nie miałbym nic przeciwko kontynuacji.

Na oficjalnym koncie twitterowym WEP pojawiła się informacja o godzinach emisji ostatniego odcinka. Będzie on trwał godzinę, co być może pozwoli sensownie pozamykać główne wątki.
Plansza z godzinami emisji

Dziękuję za to pytanie, zapomniałem zaznaczyć w komentarzu. Kevin Perkin zrobił świetną muzykę, jeśli ktoś będzie oglądać to polecam podpiąć pod dobre audio albo naprawdę dobre słuchawki. Ale muzykę można też odsłuchać osobno na serwisach typu spotify itp.

Ta seria jest ewidentnie dla dzieci, ponieważ opowieść jest pełna niespójności i przewidywalna, za to pełna miłych, jednowymiarowych postaci. Animacja CGI, wypada nieźle kiedy chodzi o maszyny – postaci ludzi wypadają gorzej a czasem wręcz groteskowo.
Łączny czas emisji „Eden” to ok 1 godz. 40 min., czyli długość filmu kinowego. Jednak został podzielony na 4 odcinki, za to opublikowane jednocześnie. Trudno mi zrozumieć sens takiego działania, pewnie producent sam nie traktował tego anime poważnie. Taka netflixowa zapchajdziura, do obejrzenia z dziećmi.

Bardzo przyjemna seria policyjno­‑kryminalna. Większość postaci jest typowa dla tego typu opowieści, wiadomo (przeważnie) kto jest dobry a kto zły i wiadomo, że dobro zwycięży. Główni bohaterowie to klasyczna para: doświadczony, ale cyniczny stary wyjadacz i nowicjuszka – idealistka. Wątek główny plus poboczne opowiedziane są sprawnie i ciekawie, więc seria wciąga i nie nudzi.
Komu mogę polecić: komuś, kto szuka prostej, odprężającej serii kryminalnej z odrobiną magii i kosmitów.
Komu nie polecam: widzom oczekującym psychologicznych pojedynków na poziomie Death Note, rozwoju osobowości czy romantycznych relacji. Animacja jest nieraz dość uproszczona, jeśli komuś to przeszkadza to pewnie również się tą serią nie nacieszy.
Dodatkowy plus za OP i ED.

Mam wrażenie, że twórcy serii nie bardzo wiedzą co chcą pokazać: wycinek japońskiej tradycji czy serial szkolny. Kiedy jeden odcinek jest „tradycyjny” to następny jest taki typowo szkolny. W rezultacie dla miłośników tradycji robi się zbyt „szkolnie” a dla osób zainteresowanych perypetiami grupy uczniów ten serial może być nudny przez muzyczno­‑historyczne wstawki. No nic, jeszcze trzy odcinki, zobaczymy w jaki sposób się ta historia zakończy. Seria nie jest zła, ale przez niezdecydowanie autorów traci – piszę to jako zwolennik tej „tradycyjnej” opcji.

Kiedy ma się do czynienia z takim stylizowanym językiem czy szeroko pojętą poezją to chyba rzadko kiedy udaje się przetłumaczyć w 100%. Podejrzewam, że presja czasu też tłumaczom nie pomaga.

Bohaterem odcinka jest zdecydowanie Dobu. Już wcześniej pokazał, że nie jest jakimś tam ulicznym bandziorem, który najpierw bije potem myśli, przemoc stosuje tylko wtedy, kiedy musi. Nie traci zimnej krwi, przy tym obserwuje i analizuje bardzo szybko. W tym odcinku potwierdził, że w walce wręcz jest mistrzem. Do tego okazał się świetnym psychoterapeutą –  kliknij: ukryte  genialnie wyjaśnił Kabasawę tym samym kończąc wątek internetowej akcji schwytania Dobu.

Aa, ok :)

Twórcom chyba nie wystarcza niebanalna forma i fabuła tej serii, bo wciągają widzów w dodatkowe gry i teorie.

1. Teoria: co my tak naprawdę oglądamy
[Na wszelki wypadek dam w spojler, ale tak naprawdę toczą się dyskusje na ten temat zupełnie otwarcie.]
 kliknij: ukryte  Odokawa (taksówkarz) ma dar natychmiastowego rozpoznawania ludzi, których widział chociaż raz. Prawdopodobnie jest to jakaś forma synestezji. Teoria mówi, że Odokawa ludzi widzi jako zwierzęta, dlatego jeśli kogoś raz zobaczył jako np. hipopotama to już zawsze go tak będzie widział, dlatego bez trudu go rozpozna nawet w trudnych warunkach. Czyli tak naprawdę historia dzieje się wśród ludzi a my widzimy świat z perspektywy Odokawy. Twórcy podsuwają różne wskazówki, ale póki co trudno jednoznacznie potwierdzić lub odrzucić tę teorię. Na pewno sceneria (budynki, ulice itp) to 1:1 realne Tokyo, lekko tylko przefiltrowane. Póki co fani (w tym ja ;) ) mają zagwozdkę, oglądają sceny po kilka razy i szukają dowodów za lub przeciw.
2. Zagadka: tajemniczy długopis
Pewien człowiek (bez wnikania w szczegóły) próbujący coś podsłuchać przypadkiem odbiera rozmowę między Odokawą a doktorem Goriki. Najprawdopodobniej źródło podsłuchu znajduje się w nietypowym długopisie – taki „kawaii” z czerwonym serduszkiem. Długopis ten zmienia właścicieli, więc pojawiają się zapisy rozmów różnych postaci. Nie wiadomo kto i w jakim celu go podrzucił. Te zapisy można znaleźć na oficjalnym kanale YT Odd Taxi, w komentarzach są tłumaczenia na angielski.

3. Ciekawostka: twitterowe konto Kabasawy (hipopotam­‑atencjusz Kabasawa Taichi, @kbsw_t ) jest autentyczne.
Zdjęcie, na którym przypadkowo znalazł się Dobu zostało opublikowane 10 paźdz.2020, więc wiemy mniej więcej kiedy się to wszystko dzieje.

Być może wszyscy już wiedzą o tym o czym pisałem wyżej, ale ja na to wpadłem dopiero niedawno więc może jest ktoś jeszcze kto o tym nie wiedział.

Imponujące warunki, nawet jak na smoczycę. Muszę sobie odświeżyć Kobayashi­‑san bo nie pamiętam tej postaci.

Czy to chodzi o TĄ postać?

No niby wychodzą za chwilę na scenę.
Są dwie rzeczy, które muszą nastąpić w tej j serii: występ grupowy i występ indywidualny Setsu. Jak dla mnie to jest do zamknięcia w dwóch odcinkach, ale odcinków będzie jeszcze cztery. Oby wypełnili je czymś ciekawym.

No nie wiem, zrobiło się jakoś nudnawo. Te wyraziste postaci siedzą cicho i co najwyżej robią miny. Bardziej eksponowane są te drugo a nawet trzecioplanowe, ale w ich historiach nie ma nic oryginalnego.
Swoją drogą ciekawe czy pojawią się jeszcze osoby z pierwszego odcinka – dziewczyna, która pomogła Setsu i jej chłopak rockman.

Ogląda się przyjemnie, nie nudzi, ale historia trochę straciła na oryginalności.
W połowie serii najciekawszą dla mnie postacią jest Umeko. Szkoda tylko, że tak rzadko śpiewa.

Odd Taxi na MAL otagowane jest jako Mistery, ale jest to raczej Psychological Drama. Występują sytuacje czy postaci zabawne, ale śledząc akcję śmiać się raczej trudno. Jest oczywiście zagadka do rozwikłania, ale dużo czasu poświęca się na przedstawieniu sylwetek, motywacji, rozterek występujących w tej historii bohaterów.
Czwarty odcinek w całości poświęcony jest wprowadzeniu nowej postaci. Właściwie dowiadujemy się o niej więcej niż do tej pory dowiedzieliśmy się o głównym bohaterze.
Trzymam kciuki za to, żeby udało się utrzymać tę serię na dotychczasowym poziomie. Nieprzeciętna produkcja, to może być nie tylko anime sezonu, ale i co najmniej roku – choć nie spodziewam się żeby osiągnęła wybitnie wysokie oceny.

Z pozytywów to opening i ending na duuży plus.

Serial Mars Red porównałbym do wyprawy statkiem pasażerskim. Pierwszy odcinek – wyjście z portu. Grała orkiestra, udało się przecisnąć przez ciasne wyjście, statek na pełnym morzu, płyniemy.
W drugim odcinku zepsuł się na statku interkom – brakuje trochę koordynacji między pokładami, dochodzi do różnych nieporozumień ale pasażerowie podnoszą się wzajemnie na duchu, że jakoś to będzie.
W trzecim odcinku znika kapitan za to z ładowni wydostają się dzikie małpy i chaos się potęguje.
W czwartym się okazuje, że kapitan zniknął razem z mapami morskimi, załoga zastanawia się, czy płynąc powinni mieć słońce po lewej stronie czy może jednak po prawej…
.
Tymczasem w serialu o wampirach pojawiły się zombie.

Trzeci odcinek zabawny a do tego Nagatoro zaczyna się uczyć jak rozmawiać z ludźmi typu Hachiouji, a Hachiouji dzięki pomocy Nagatoro próbuje opuszczać swoją strefę komfortu.
Odcinek wygrywa scena,  kliknij: ukryte  w której Hachiouji wyobraża sobie spotkanie z rodziną Nagatoro. Nie dość, że wszyscy wyglądają jak Hayase (nawet kot jest podobny) to jeszcze wszyscy go przedrzeźniają i lekceważą (nawet kot) :D