Tanuki-Anime

Myśleliście, że to jakaś tam kloaczna komedyjka tymczasem 'Aachi wa Ssipak' okazał się proroczy :)

Jeśli te  kliknij: ukryte  human puzzle okażą się prawdą to seria dostanie ode mnie 10/10 :D

Drugi odcinek zabawniejszy niż pierwszy, choć humor raczej gorzki. Uwaga: jeszcze więcej „pindolkowych” żartów niż w pierwszym odcinku :P
Easter Egg (chyba?): kliknij: ukryte  na okładce gazetki JUMP jest ktoś, kto wygląda jak Itadori z Jujutsu Kaisen.

 kliknij: ukryte  Akurat to z krwią da się wyjaśnić na dwa sposoby nawet.
A. Osadzony nie miał zamiaru zabić, tylko zrobił taką symulację żeby chłopakowi pokazać/przypomnieć sytuację ze Siestą i naprowadzić go na trop.
B. Serce Siesty ma to samo DNA co jej krew, więc macka to wyczuła i nie była w stanie atakować. Gdyby osadzony wybral atak na wątrobę czy tam gardło to by mu sie udało.
Co do logiki:  kliknij: ukryte  ubawiło mnie, jak pani inspektor wolała narazić dwoje cywilów na śmierć z „macki” groźnego przestępcy niż powiedzieć jak było, bo myślała, że jej nie uwierzą :D
Takie to wszystko za bardzo udziwnione. Może – skoro już teraz wiadomo kto jest kim – zaczną już po prostu rozwiązywać zagadki. Nie rezygnuję póki co z oglądania, może się ogarną.

Okazało się, że Mini Dra jest kontynuowane (prawdopodobnie będzie w sumie 16 odcinków).

Peach Boy w telewizji jest nadawany w kolejności „losowej”. Na d­‑Anime Store jest w wersji chronologicznej. Odcinek nadany jako pierwszy jest chronologicznie drugi, a chronologicznie pierwszy zostanie nadany jako czwarty. Reżyser Shigeru Ueda w wywiadzie wyjaśniał powody takiej decyzji ale nie podejmę się cytować bo wywiad czytałem przez tłumacza google więc nie wiem do końca co przeczytałem :P

Kolejny isekai o pracy – taki „Slime” tylko w drugą stronę. O ile Azusa padła z przepracowania za to w innym życiu praktycznie nie miała obowiązków, to Kinji wiódł leniwe życie aż do momentu, kiedy jakieś siły porwały go z jego apartamentu do innego świata. Ale nie po to, by walczył ze złem tylko żeby pracował w kopalni dla tamtejszej korporacji wydobywczej – gdzie obowiązują go plany produkcji, musi wysłuchiwać połajanek od szefa itp. Oczywiście próbuje się tam jakoś ustawić (wykorzystując swój dar przekonywania), co czasem się udaje a czasem nie.
Pierwszy odcinek zabawny, bohaterowie dość fajnie napisani, wizualnie nie zapiera tchu ale też nie ma dramatu. Wrażenia po odcinku pozytywne, czekam na następny.

Obejrzałem i spodobał mi sie ten „slime'owy” klimat – lekka przygodówka, opowiadana bez napinki i głębokiej psychologii.
Poza tym chciałbym żeby było więcej tej złej bogini.

Uramichi jest opisany jako komedia, ale nie uśmiałem się za bardzo podczas pierwszego odcinka. Być może żeby dobrze poczuć humor trzeba znać kulturę i język.
Mnie rozbawił tak naprawdę tylko jeden dowcip (bardzo głupi zresztą). Mam wrażenie, że ta seria będzie dużym wyzwaniem dla tłumaczy.

Lubię historie, które nie traktują się śmiertelnie poważnie i mam wrażenie, że Peach Boy jest jedną z nich. W każdym razie pierwszy odcinek mi się podobał – dużo akcji, dużo aburdu. Oby tak dalej.

Po pierwsze: odcinek ma 47 minut, czym mnie zaskoczył i końcówkę oglądałem trochę nerwowo.
Seria zaczyna się ciekawie, chłopak, który przyciąga nieszczęścia i dziewczyna – genialny detektyw, których łączy los. Dużo zwrotów akcji, jakiś zalążek romansu. Na minus – trochę za dużo gadania, zobaczymy co będzie dalej.

Polecam się zapoznać z terminami „karoshi” i „system pracy 996”. Przekonasz się, że w Japonii zapracowywanie się na śmierć ma długą tradycję i nie jest związane tylko z pandemią albo branżą anime – taka specyfika kulturowa dalekiego wschodu (bo nie tylko Japonii). Rocznie umiera z tego powodu wiele tysięcy ludzi – to w temacie przemęczonej ekipy.
Zdania co do zmarnowanego potencjału WEP nie zmienię, choć przyznaję, że nie znam motywacji stojących za takimi a nie innymi decyzjami. Serię oceniam na 8.5/10 nie za to jaka jest, tylko za potencjał i klimat.
Życzę całej ekipie aby w przyszłości miała możliwość w spokoju popracować nad kolejnym, oryginalnym pomysłem – uważam, że stać ich na stworzenie naprawdę dobrych opowieści.

Wiem, że rankingów nie należy traktować całkiem poważnie, ale dziś na MALu w rankingu Top Anime Odd Taxi (58) wyprzedziło Death Note (60). Na pewno ekipa odpowiedzialna za tę serię ma z czego być dumna.

WEP do Odd Taxi nie ma porównania bo to różne gatunki. Jeśli WEP porównywać do innej serii to raczej do Blue Reflection Ray (dziewczyny, szkoła, więzi, walka w magicznym wymiarze).
Za to Odd Taxi możnaby prędzej prównać do Beastars: w obu seriach kryminalna zagadka, obaj antagoniści są raczej wycofani i unikają kontaktów. Zarówno Odokawa jak i Legosi mają cechę, która pozwala bezbłędnie odróżniać napotkane raz postaci: Odokawa ze względu na specyficzne postrzeganie a Legosi na niezawodny węch (nigdy nie zapomina zapachów, z którymi się zetknął).

na treść zakończenia już machnąłem ręką. Spodziewałem się za to dopracowanej animacji – tymczasem w odcinku, na który mieli miesiące czasu znalazły się takie sceny jak w 29:40 – o co tu chodzi?? Czemu Ai biegnie w miejscu?? I jeszcze gorsza z 40:10 – Ai i Rika nad wodą. Kto to rysował? Jakieś dziecko?? Takie babole po prostu nie miały prawa się tu znaleźć a jednak się znalazły. Tak jakby nikomu z produkcji juz nie zależało na tej serii.

Jak to mówią: „niby człowiek wiedzioł, a jednak trochę się łudził…”

Dzięki za to podsumowanie, mam takie same odczucia. Niby wiem, że obiektywnie ta seria nie jest dobra, ale ma klimat, który niełatwo zapomnieć.

Zakończenie wyglądało tak jakby nie było komu nad nim popracować i główną myślą było „miejmy to już z głowy”. Zmarnowana historia.

Właśnie niedawno wpadłem na tę serię (pierwszy sezon) i najbardziej mnie boli, że muszę czytać napisy przez co tracę przyjemność z oglądania kukiełek…

Cóż, nie wiem właściwie co napisać. Mam odczucie, że twórcy się poddali. Ich chęci i plany na początku były inne, ale nie zdołali utrzymać rozmachu (nie zawsze ze swojej winy) i po prostu chcieli już zamknąć projekt WEP.  kliknij: ukryte  Odcinek trwa nieco ponad 46 minut, w tym ending i recap, a właściwe zakończenie zaczyna się w 25 minucie. Recap nie jest nawet zły, mam wrażenie, że są tam sceny, których nie było w odcinkach. Jednak trudno to nazwać optymalnym wykorzystaniem czasu. Najważniejsze wątki zostały jakoś tam wyjaśnione, ale tak trochę „na alibi”. Może kilka miesięcy oczekiwania zbudziło zbyt wielkie nadzieje na genialny finał, tymczasem zakończenie jest takie – bez fajerwerków  kliknij: ukryte  (chociaż na przykład okazało się, że Koito­‑chan wcale nie była takim niewiniątkiem). Gdyby to był normalny, dwunasty odcinek uznałbym je za całkiem niezłe, a jest lekki niedosyt. Niestety animacja też momentami siadła a w jednej scenie dziewczyny wyglądały wręcz groteskowo.
 kliknij: ukryte  Z drugiej strony – mam wrażenie, że pewne zwroty akcji mogą sugerować, że autorzy przygotowują kontynuację, choć w innej niż dotychczasowa formie.
W sumie (chyba podobnie jak ludzie zaangażowani w Projekt WEP) cieszę się, że wreszcie udało się serię domknąć – może nie sukcesem ale też nie ponosząc porażki.

Oprócz openingu doceniam jeszcze samą końcóweczkę ostatniego odcinka, tę już po napisach. Nic wielkiego, ale dość zgrabne.

Super, dzięki!

 kliknij: ukryte  Ok, wiem co robi ten długopis, interesuje mnie do kogo należał, kto go podrzucił. Nagashima wpadł na emisje przypadkiem, więc to nie on.
Może być, że nie ma na to wytłumaczenia – długopis jest tylko dodatkiem do głównej historii i po prostu zabawą z widzami w wyszukiwanie go na ekranie.
Jeśli już miałbym kogoś wytypować to byłaby to fałszywa Yuki. Była zdeterminowana żeby zrobić karierę i chciała wiedzieć o wszystkim co się dzieje w agencji. Mikrofon działał na częstotliwościach mikrofonów scenicznych, do których Sakura/Yuki mogła mieć dostęp. No i w ostatnich scenach serii to ona trzyma ten długopis w ręku…

Fakt, zapomniałem o niej.  kliknij: ukryte  Obejrzałem „część ludzką” jeszcze raz i dalej nie wiem, ale postawiłbym na taką dziewczynę na ulicy, do której podeszła inna w czapce i poszły gdzieś.
Właściwie to wątek tancerek z Mystery Kiss nie został na 100% zamknięty, ich przyszłość jest niepewna – wszystko zależy od tego ile powiedzą policji Nikaidou i reszta przestępczej grupy. Policja na pewno szuka kogoś kto miałby motyw żeby pozbyć się Mitsuyi. W sumie jeszcze trochę jest do wyjaśnienia, Odokawa chyba wciąż nie zdaje sobie sprawy, że rodzice nie zyją. Może coś jeszcze będzie dopowiedziane w mandze.

Świetne anime. Od początku do końca. Pierwsze odcinki leniwe, takie luźne pogaduszki, a ostatnie dwa to ogień. Dodatkowo ostatni odcinek był jak dla mnie najbardziej mrocznym i jednocześnie najbardziej optymistycznym z wszystkich –  kliknij: ukryte  no może poza cliffhangerem w końcówce, ale liczę na jeszcze jeden odcinek specjalny: w końcu jest jeszcze choćby niewyjaśniona kwestia długopisu z serduszkiem.
Podejrzewałem, że na koniec pokażą bohaterów w „ludzkiej” postaci (tylko Yano wyglądał tak samo :D ), ale liczyłem na to, że pójdą nawet krok dalej i końcówka będzie live action.
Bardzo ciekawy pomysł mistrzowsko wykonany, prawdziwa perełka.