Tanuki-Anime

Seshimo, nie Seshita. Tak się przedstawił na którymś z live'ów o Chainsaw Manie. Długi czas wszyscy byliśmy w błędzie :)

Grafika się broni, animacja przypadła mi do gustu (należę do tych widzów, których CGI nie gryzło jakoś wyjątkowo; z jednej strony nie było niezauważalne, z drugiej nie wyobrażam sobie, żeby układy mogły tak dobrze wyglądać bez CGI, nie w serii TV, która z pewnością miała mocno ograniczony budżet (to nie jest tytuł­‑gigant na miarę SnK, w który można ładować kasę, bo się na pewno zwróci)

CGI paradoksalnie jest raczej droższe, a tu zostało użyte (jak zresztą w wielu podobnych sytuacjach, w vide wspomnianym przez ciebie SnK), żeby oszczędzić sobie czasu, bo animowanie występów w 2D to ogromne i czasochłonne przedsięwzięcie. Kuroyanagi (reżyser) chciał zresztą, aby występy faktycznie były w 2D, ale ktoś go w porę (słusznie) powstrzymał. Budżet nie ma więc tu nic do rzeczy.

i niewiele czasu na realizację, biorąc pod uwagę, jak szybko po rozdziałach mangi wychodziły odcinki anime)

Bakuten!! to seria oryginalna, manga to jedynie dodatek do niej.

To nie recap, podczas eventu w ramach zapowiedzi ogłoszono, że film to zupełnie nowy materiał.

Dokładnie można wskazać w którym momencie tego sklejańca mamy scenę zanimowaną w lepszej jakości, a gdzie z jakiegoś chińskiego outsource­‑a…

Problem w tym, że żaden z odcinków nie był outsource'owany. Ba, wszystkie wyreżyserował sam Yasuhiro Irie. Trzy z z dotychczasowych czterech odcinków z kolei to tak zwane „solo KA”, czyli odcinki, gdzie za klatki kluczowe odpowiadał tylko jeden animator, kolejno: odcinek 2 – Misao Abe, odcinek 3 – Miho Daidouji, odcinek 4 – Tsuyoshi Iida. Outsource'owane (do Korei) były inbetweeny, ale inbetweeny mają to do siebie, że w ruchu ich nie widać :)

Napisałem „w wykonaniu CW przez wydawanie więcej niż dwóch serii”. To oznacza, ze wydawali w tym sezonie, więcej niż dwie serie, czyli trzy, albo więcej.

Aj, faktycznie, nie wiem gdzie zgubiłem to „więcej niż”. Sorki!

dedlajnach*

Oczywiście biorąc pod uwagę to co zobaczyłem finalnie jak i moje przepowiadania co do drastycznych spadków jakości w wykonaniu CW przez wydawanie więcej niż dwóch serii w sezonie.

W tym sezonie to nawet trzech, nie dwóch. Ale to i tak nie ma żadnego znaczenia, bo jak już wspominałem wielokrotnie, za każdą z serii odpowiadały zupełnie inne zespoły – poza Shinichorou Ushijimą, który wyreżyserował po jednym odcinku Sono Bisque i Akebi (i Tokyo­‑24 bodajże też, nie jestem pewien, a nie mogę znaleźć na szybko potwierdzenia), próżno szukać tych samych nazwisk w napisach każdej z serii. Nie tu należy upatrywać przyczyn spadków, a w kiepskim outsourcingu (coś, czego Shouta Umehara, producent animacji, unikał zawsze jak ognia) i prawdopodobnie krótkich dedlajnów – ta sama ekipa ma do zrobienia Bocchi the Rock, które również startuje w tym roku.

A czy naprawdę aż tak się różni? Bo moim zdaniem nie, miał po prostu niezwykle uzdolnionego reżysera za sterami. Postaci są jak najbardziej on model z projektami (no i trudno, żeby nie były, kiedy Atsuko Nozaki była jednym z nadzorców animacji), a poza ciekawą i kreatywną zmianą palety kolorów na sepię w jednej z sekwencji nic się wcale aż tak nie wyróżnia na tle całej serii, jeśli chodzi o szeroko rozumiany styl. Goshozono odpowiadał zresztą wcześniej za odcinek 7 i wobec niego podobnych zarzutów nie widziałem.

Byłbym nawet w stanie zrozumieć, gdyby chodziło o coś tak drastycznie innego jak na przykład 4. odcinek Gurren Laganna Osamu Kobayashiego, ale tutaj?

Sorki, że się wtrącę ale mi ta rozmowa pachnie jak zwykle łączeniem deformacji modeli z złą animacją.

O, tego zabrakło w moim komentarzu – deformacja nie równa się złej animacji. Zdecydowanie należy odróżniać celowe zabiegi od po prostu słabych rysunków.

Chociażby odcinki robione przez Norio Matsumoto w Naruto

Oj tak, Matsumoto to świetny przykład.

Innym zabawnym przykładem jest to, że osoby nie rozróżniające dobrej animacji twierdzą, że FMV wojny z Tales of the Abyss

Ciekawe w kontekście mojego komentarza, bo większość tego została zanimowana przez wspomnianego przeze mnie Shinyę Ohirę.

Kreska z czasem zaczęła się robić badziewna.

Nie wiem, czy określenie „kreska” w kontekście animacji ma jakikolwiek sens, kiedy nad jednym odcinkiem potrafi pracować kilkadziesiąt osób, a każda z nich dysponuje własnym stylem, tudzież – kreską. Ale tu już należałoby wejść w szczegóły i zacząć wymyślać terminy, które po polsku po prostu nie funkcjonują, więc powiedzmy, że w dużym uproszczeniu ma to sens, chociaż nie ukrywam, że nie podoba mi się, bo nie oddaje wielu niuansów.

W 21 odcinku już w ogóle „chęci” przerosły możliwości.

Jest to technicznie najbardziej imponujący odcinek całej serii, być może jeden z najlepszych (technicznie oczywiście) odcinków anime w ogóle w ciągu ostatniej dekady, prawdziwe święto tego medium, celebrowane przez animatorów na Twitterze. Gdzie tu ten brak możliwości?

Po co ten zabieg z zmianą kreski na bardziej „plastyczną”

Nie rozumiem do czego to się odnosi i w jakim sensie miałby to być wobec czegokolwiek zarzut.

Co z tego, że łatwiej się wykonuje animacje, skoro zabija się kreskę i animacje z pierwszych odcinków

Jak wyżej. Wcale nie odstaje od pierwszych (również świetnych), a nawet je przewyższa.

To nie mob psycho, by mieszać stylistykę w takim stopniu.

Dlaczego? Projekty jak najbardziej temu sprzyjają. Zresztą, wiele najlepszych odcinków w historii anime to takie, w których reżyserzy/nadzorcy animacji nie trzymali się ściśle dizajnów postaci. Żeby daleko nie szukać – odcinki Kaia Ikarashiego w Gridmanie i Dynazenonie.

Nie mówiąc, że lenie śmierdzące zastosowały ją jeszcze parę minut przed walką (4:55) jakież to paskudne dzieciaki :D

Scena z dziećmi na prośbę reżysera odcinka, Shouty Goshozono, została zrealizowana stylem przypominającym prace Yasunoriego Miyazawy. W żadnym razie nie jest to oznaka „lenistwa”, a jak najbardziej celowy zabieg, wcale zresztą nie taki prosty do wykonania, bo szkoła Shinyi Ohiry, którą Miyazawa dumnie reprezentuje, do najprostszych w realizacji nie należy.

To na koniec jeszcze się poprawię – Fukushima był producentem animacji tylko pierwszego sezonu Neverlanda, w drugim jego rolę przejął (lub przejęła, nie jestem pewien) Shinobu Ono. Stąd też mógł wynikać spadek jakości. Fukushima już wtedy zapewne pracował nad Akebi, w międzyczasie produkując Voy@ger, krótki teledysk w reżyserii Atsushiego Nishigoriego.

W każdym razie, trzymajmy kciuki. Jedna martwa seria od Clover Works (Tokyo 24­‑ku) w tym sezonie wystarczy :)

Studio animacji to dom dla wielu linii produkcyjnych (no chyba że to Mappa, wtedy rzuca się wszystkich gdzie popadnie) kierowanych przez różnych producentów animacji, z innymi ludźmi pod sobą

A, no i oczywiście z inną siecią kontaktów wśród freelancerów.

Słyszałem wcześniej jedynie narzekania na scenariusz, natomiast tu akurat studia bym nie winił, bo to, co i w jakim czasie zostaje zaadaptowane, jest zależne od decyzji komitetu produkcyjnego. Faktycznie jednak (z tego co udało mi się na szybko dowiedzieć), to i technicznie pod koniec produkcja nie wyrabiała, tak że zwracam honor.

Jednocześnie jednak nie skazywałbym ani Akebi, ani Sono Bisque na porażkę. Każda seria to zupełnie inny przypadek, rożne produkcje upadają z zupełnie różnych przyczyn, nie ma tak naprawdę żadnej reguły. Studio animacji to dom dla wielu linii produkcyjnych (no chyba że to Mappa, wtedy rzuca się wszystkich gdzie popadnie) kierowanych przez różnych producentów animacji, z innymi ludźmi pod sobą, działających zupełnie niezależnie od siebie, autonomicznie. Na czele i Akebi, i Sono Bisque, stoją jedni z najmocniejszych ludzi w tej branży (odpowiednio Yuuichi Fukushima i Shouta Umehara) i choć oczywiście niektórych rzeczy nie przeskoczą (na przykład chciwości ich szefów z Aniplexu), to wciąż są to odpowiednie osoby na właściwych stanowiskach.

Co zabawne jednak, obaj produkowali te serie, które w zeszłym roku faktycznie się posypały – Fukushima robił Neverlanda, Umehara Wonder Egga. Tylko że ponownie, problemy tamtych anime niekoniecznie mają przełożenie na to, co dzieję się za kulisami ich obecnych projektów. Ja bym się na wyrost nie obawiał ani też nie wyrokował. Akebi nie jest wypychaną na szybko kontynuacją popularnej serii, dla której to ostatnia chwila, żeby zarobić, a Sono Bisque nie jest niezwykle ambitnym oryginalnym projektem niezwykle ambitnego i, co ważne, debiutującego reżysera.

A co się wyłożyło technicznie w ostatnich latach od Clover Works poza Wonder Eggiem, że obu seriom zwiastujesz taką przyszłość?

W sumie ciekawe też czy powstanie kontynuacja, bo scena po napisach znowu serwuje coś niezrozumiałego.

Anime jest prequelem do gry mobilnej, która zadebiutuje w przyszłym roku.

fakt bycia mniej popularnym partem mógł się odbić na budżecie

Powtarzam to przy każdej możliwej okazji, ale rzucanie pieniędzmi na biurka animatorów nie sprawi, że ich rysunki magicznie staną się lepsze. To tak nie działa.

Stone Ocean cierpi przez brak czasu, za dowód niech posłuży fakt, że Toshiyuki Katou nie był w stanie wyreżyserować żadnego ze swoich (zaledwie dwóch jak na razie) storyboardów. Jest też inny, równie istotny powód.

 kliknij: ukryte 

że przeżył upadek

To jak, mieli zabić głównego bohatera na samym początku, żeby było nieprzewidywalnie?

że Kage zaprzyjaźni się z głównym bohaterem

To jest w zasadzie w każdym opisie serii, wystarczyło przeczytać choć jeden nawet przed jej startem, żeby o tym wiedzieć.

że bebin przeżył i został ocalony przez Matsumatę

Myślę, że twórcy nie pozostawili żadnych wątpliwości, kiedy po pojedynku z Apeasem pokazano, jak coś go wciąga pod ziemię.

Zarzucasz serii przewidywalność, a pijesz głównie do rzeczy zupełnie oczywistych. To tak nie działa.

Nie zawsze wiem kto jest z redakcji a kto nie, ktoś pewnie był, ale mniejsze z tym…

Komentarze członków redakcji oznaczone są innym kolorem.

Przede wszystkim był asystentem dwóch utalentowanych reżyserów – Tomohikou Itou przy Boku dake ga Inai Machi i Mamoru Hosody przy Mirai.

Serii nie oglądam, więc o fabule się nie wypowiem, natomiast spadek jakości wizualnej wynika z dwóch czynników, po pierwsze – mały bufor, na produkcję pierwszego couru było zdecydowanie więcej czasu (wystarczy spojrzeć na creditsy, żeby zorientować się, że nie jest różowo); dwa – sporo animatorów po prostu odeszło z projektu, żeby zajmować się innymi rzeczami, między innymi Shingo Fujii czy Ryou Imamura.

Nie rozumiem co masz na myśli przez „współtworzenie”. Jeśli projekty postaci, to takich „przebłysków” (choć ja bym tego tak nie nazwał), miał w swojej karierze dużo więcej, przez lata udowadniając, że jest jednym z najlepszych w tej dziedzinie. Poza projektami i nadzorem animacji Nakazawa nie miał więcej wspólnego z Samuraiem, nie zajmował się ani reżyserią (no chyba, że liczymy odcinki 15 i 25), ani scenariuszem.

Takt ma już więcej animacji Kugaia niż Sonny Boy, mimo że to tylko jedna sekunda w openingu :')

Yoshihara jest na pewno sporym zaskoczeniem, Maenami jak zwykle znakomity.

Ten sam gość, to znaczy kto? Mitsuka, owszem, reżyserował reboot Adventure, ale Chioka nic wspólnego z tamtą serią nie ma, obaj nie pełnili też żadnych poważnych funkcji przy Xros Wars. Sogo z kolei odpowiadał za scenariusze do sporej ilości odcinków Adventure, ale nie był głównym scenarzystą serii.