Tanuki-Anime

Akcja rozpoczyna się praktycznie tuż po wydarzeniach ukazanych w końcówce pierwszej serii, więc nie ma sensu streszczać fabuły – Okawari jest przeznaczone tylko dla tych, którzy obejrzeli poprzednią część. Poza tym nie ma co streszczać – jest to dalej historia zwykłego życia trzech sióstr, których przygody pokazywane są w formie raczej epizodycznej.

Na pierwszy rzut oka zmiany nie są wielkie. Dalej mamy trzy siostry – Haruka, Kana i Chiaki. Dalej mają te same charaktery i tak samo się zachowują, jednak po kilku odcinkach można zauważyć zmiany w prowadzeniu fabuły, które według mnie nie posłużyły serii. Najbardziej rzuciło się w oczy to, iż w Okawari postawiono bardziej na relacje sióstr z innymi osobami, a nie między nimi. Pojawia się więcej kolegów całej trójki, dostajemy też nową postać. Nie można jednoznacznie nazwać tego minusem, bo niektórym może się takie rozwiązanie bardziej podobać, jednak dla mnie rozmazało to dość wyraziste charaktery siostrzyczek z pierwszej serii, które bardzo polubiłem. I jeśli chodzi o fabułę, jest to mój jedyny zarzut, ponieważ poszczególne historie są tak samo ciepłe, zabawne i wciągające, jak te z pierwszej serii. Najbardziej podobał mi się w nich realizm i brak przesady. Wszystko jest odpowiednio stonowane, mamy sceny smutne, wesołe, ciepłe i jakie tylko można sobie wymarzyć, połączone w bardzo ładną i składną całość.

Niestety spore pretensje mam do grafików. Bardzo wyraźnie widać, że nastąpiła zmiana studia. Projekty postaci są bardzo podobne, tylko rysowane jakby brzydszą kreską, a animacja staje się trochę drewniana. Mały budżet aż wypływa z ekranu, co najbardziej widać w tym, iż postaci w tle są całe czarne, tylko ubrania mają w normalnych kolorach. Nie twierdzę, że w pierwszej serii grafika powalała na kolana, jednak stała na zdecydowanie wyższym poziomie. Zobaczymy, co czeka nas w trzeciej serii, zapowiedzianej na 2009 rok, którą znów będzie przygotowywało nowe studio.

Muzycznie niewiele się zmieniło. Opening i ending trochę słabsze, muzyka w tle pozostała prawie taka sama (albo i identyczna?). Delikatna, ładnie dopełniająca całość, jednak bez rewelacji, już nie pamiętam żadnego motywu. Po prostu przeciętna. Mimo zmiany studia nie zmieniły się seiyuu bohaterek, co bardzo mnie cieszy, bo są dobrze dopasowane do postaci i poprawnie wykonują swoją pracę.

Na pewno każdy fan rodziny Minami powinien bez wahania sięgnąć po ten tytuł, jednak bez nastawiania się na progres. Bawiłem się z siostrami bardzo dobrze; jest to bardzo ciepła i zabawna seria, taka odskocznia od mordobić, i już nie mogę się doczekać trzeciej serii. Podsumowując: widzowie, którzy obejrzeli pierwszą serię, niech się zabierają za Okawari, a widzowie, którzy jeszcze tego nie zrobili – oglądać, oglądać pierwszą odsłonę!