Tanuki-Anime

Na wstępie chciałbym zaznaczyć że brak znajomości go nie przeszkadza w oglądaniu tego anime – główny bohater na początku także nic o niej nie wie. Jeśli jednak czujecie niepohamowane pragnienie wiedzy, polecam odwiedzić stronę [link]

Hikaru, uczeń podstawówki, podczas szperania na strychu dziadka odkrywa stary goban (planszę do gry w go). Gdy ściera z niego kurz, uwalnia przy okazji ducha o imieniu Fujiwara no Sai – mistrza go z okresu Heian (około 1000 lat temu). Hikaru za namową Saia postanawia spróbować swoich sił w go. Pomimo początkowej niechęci do gry i licznych trudności, pod czujnym okiem Saia powoli poprawia swoje umiejętności, poznając przy okazji innych graczy. Wbrew pozorom anime o grze planszowej nie musi być nudne – świat go jest naprawdę pasjonujący, a poznawanie go razem z bohaterami serii jest bardzo przyjemne. Twórcy postarali się, aby potyczki nie były monotonne – przypominają prawdziwą walkę na śmierć i życie, godną samurajów, z tym, że toczy się ona na płaszczyźnie psychologicznej. Nie zabraknie także emocjonujących turniejów i trudnych egzaminów (choć akurat egzamin na profesjonalnego gracza to najmniej ciekawa część serii), podczas których Hikaru i jego znajomi stoczą wiele trzymających w napięciu pojedynków.

Wielką zaletą tego anime są dobrze skonstruowane postaci  – beztroski Hikaru i niemłody Sai tworzą idealną parę głównych bohaterów, a pozostali także nie mają się czego wstydzić. Co jakiś czas zdarzają się odcinki poświęcone wyłącznie postaciom drugoplanowym – jest to miły odpoczynek od głównej pary, umożliwia również lepsze poznanie, w większości bardzo interesujących, bohaterów pobocznych. Żyją oni własnym życiem, niektórzy odchodzą, inni wracają po dłuższej nieobecności. Również Hikaru dorasta i poważnieje – pod koniec serii jest zupełnie inną osobą.

Animacja nie wyróżnia się niczym szczególnym – efekty specjalne ograniczają się do falowania włosów bohaterów przy wykonywaniu szczególnie ważnego ruchu. Oczywiście w niczym to nie przeszkadza, ponieważ seria stawia bardziej na interesującą historię niż na efektowną akcję. Opening i ending są przyzwoite, choć niestety z czasem zostają zamieniane na coraz gorsze. Pozostała muzyka jest bardzo dobra – oddaje emocje towarzyszące serii, a podczas pojedynków podkreśla i stopniuje napięcie.

Hikaru no Go jest dobrą serią, przeznaczoną raczej dla młodszego widza, którą jednak mogę polecić każdemu – zdecydowanie wyróżnia się na tle typowych sportowych anime. Nie należy się do niej uprzedzać – warto obejrzeć kilka(naście) odcinków na próbę – być może niezwykły świat go zafascynuje również Was…