Tanuki-Anime

Zaczyna się intrygująco. To moja radosna twórczość i niczym nie poparta spekulacja, ale  kliknij: ukryte  dopiero byłby plotwist jak to taki świat postapokaliptyczny, niczym u Głuchowskiego w Metrze, tylko w bardziej kawai wersji. Czarni – nowa rasa ludzi zdolna żyć na powierzchni w napromieniowanym środowisku w świecie Metra była, tacy zwyczajni się chowali. A Emilco bliżej do człowieka niż lalki.

A ja mam z OP problem. Seria jest jak parabola, zaczyna się tak jak sama napisałaś, ok, ale nie powalająco. Później się rozwija jest coraz to lepiej, ciekawiej – Thriller Bark, Enies Lobby, a zwłaszcza Wojna na Szczycie – cudeńko. I o ile historia sama w sobie nadal trzyma poziom (Dressrosa, Whole Cake Island, czy Wano jest naprawdę ciekawe), to sposób ekranizacji na zasadzie „jak Luffy się przewróci to upada trzy odcinki” i rozciąganie jednego chaptera mangi na co najmniej jeden odcinek jest już męczące. Anime strasznie tym traci na dynamice, nawet jeżeli nie ogląda się go tydzień w tydzień, a tak jak robię to ja, czeka aż uzbiera się kilka odcinków.
21 lat na antenie to kupa czasu, ale przydałoby się tu albo jakiś porządny, dłuższy filerowy arc, albo jakaś dłuższa przerwa coby oddalić się od mangi, ale w końcu nie można od tak przykręcić tak dochodowego tytułu…

Co fakt, to fakt. Tyle  kliknij: ukryte  umięśnionych, włochatych klat i nagich tyłków, już dawno w anime nie widziałam. Ale jak mawiają panowie – Bania.

Taka mała ciekawostka, koty w endingu nie są przypadkowe. Freddie Mercury był zapalonym kociarzem, miał całą ich gromadkę, traktował je jak swoje dzieci – ergo, ten ending jest nieprzypadkowy, a wręcz przeciwnie, jest jak dla mnie ukłonem w stronę tego Wielkiego Artysty.

A pod recenzją pod recenzją podpisuję się obiema rękami, mój czarny koń sezonu, zasługujący na zdecydowanie większą uwagę.

Też tak miałam po pierwszym odcinku. Pierwszy odcinek był dla mnie strasznie chaotyczny, hałaśliwy i kompletnie do mnie nie trafił. Jakoś się mimo tego przemogłam, obejrzałam drugi – już było trochę lepiej, a później trzeci, no i później już poszło z górki, obejrzałam całość.

Polecam zdecydowanie fate/zero. Tam Emyia Shiro ma minimalną ilość czasu antenowego, zamiast tego jest jego ojciec – Kiritsugu, bohaterowie są dorośli, a same anime jest oparte na light novel.

Nie jestem specjalistką, nie oglądałam wszystkich anime z uniwesum nasuverse, ale tu jest taki pomocny diagramrozpisujący co jak i dlaczego.

Klimatycznie przypomina mi to momentami Knight's & Magic. Tu też głównym bohaterem jest młodociany, zisekaiowany geniusz­‑wynalazca. Tylko poziom rozwoju technicznego jest zdecydowanie wolniejszy.

Szczerze? To tak jak mnie.

Czytam „furry” – myślę ok, chyba to sobie daruje. Dopiero później trafiłam na komentarz Alt_TruIsty odnośnie uroczego openingu, obejrzałam opening (genialny swoją drogą), potem obejrzałam pierwszy odcinek, a później to już z górki.

Teraz to dla mnie czarny koń sezonu.

Zgadzam się w 100%

Przykre jest tylko to, że wielu ludzi seria odpycha „bo furry”, ale to właśnie tacy a nie inni bohaterowie dają możliwość poprowadzenia fabuły w ten konkretny sposób.

To swoją drogą, ale jeśli czepiamy się już tego szczegółu to jak zarzucę innym motywem, który jest trochę naciągany jak dla mnie. Mamy  kliknij: ukryte  6 ludków, 3 pary – od nich wzięła się cała populacja kamiennej wioski. Jeśli byli to wszyscy ludzie, to w maksymalnie 4 pokoleniu w pary łączyło się ze sobą kuzynostwo, o ile wcześniej żadnych „rodzinnych” skoków w bok nie było. Toż to tam był niezły chów wsobny.

(Jeśli kogoś ciekawią podobne genetyczne zagadnienia, można googlować wargę Habsburgów.)


Ale z drugiej strony – to tylko anime, a nie dokument. Nie ma co wymagać od serii fantastycznej/sci­‑fi 100% realizmu. Seria daję radę i jej tematyka na tle tych wszystkich isekaiów, itp. co sezonowych zapychaczy jest świeża i odróżnia się założeniami fabularnymi, a przy tym jest całkiem nieźle zrealizowana.

To nie Tarzan­‑Komunista. To alter­‑ego Carsa z JoJo. Ot chociażby taki pierwszy­‑lepszy obrazek.

To jest recap, ale naprawdę dobrze zrealizowany recap. Nie są to tylko i wyłącznie ponownie użyte sceny z recyklingu, ale dodali też coś od siebie.

Sama seria jest przez cały czas bardzo popularna w sekcji anime&manga na 9gagu – po każdym nowym odcinku pojawiała się masa memów i fanartów.

Tak więc myślę, że to po części sprawka ufotable jak i różnych takich obrazkowych serwisów. Ludzie są ciekawi co to takiego, i „z czym to się je”, a spora ich część pewnie czekała na wszystkie odcinki z rozpoczęciem seansu.

Ale nie zmienia to faktu, że jeśli ktoś szuka dobrego, bitewnego shounena, to trafił pod właściwy adres. Ja sama pewnie jeszcze do niego kiedyś wrócę – jak szczegóły z pamięci wylecą – a (mam taką nadzieję) drugi sezon będzie się zbliżał.

A ja do Kagury mam sentyment. Dzieli to samo imię, (chwilami) nieobliczalność i tą samą seyiuu co główna heroina z Gintamy. Tylko końcówek -aru brakuje. Co prawda ta Kagura z Fruits Basket, to przy niej nieszkodliwa i grzeczniutka duszyczka, ale cóż.. Sentyment pozostaje.

Aczkolwiek, zgadzam się z tym, że Nakama Power jest momentami ostro naciągany.

Jeśli chodzi o FT i fanserwis to dodam tylko, że o ile przytoczone przez Ciebie ogrzewanie ma jakieś tam podstawy naukowe, to magia  kliknij: ukryte  orgazmu Larcade'a to była dopiero dziwna jak na shonenową serię petarda.

Czytałam kiedyś, że w swojej poprzedniej mandze (Raven Master) uśmiercił całkiem sporą liczbę postaci, czego później żałował i stwierdził że w Fairy Tail  kliknij: ukryte  nie zginie nikt.

A co do fanserwisu scena ogrzewania Natsu to Pan Pikuś przy „walce” ze smokiem w Arifurecie.

13 sekund meczu rozciągnięte na cały odcinek, witam w Kuroko no Basket. Rozciąganie pojedynków do granic możliwości to klasyka gatunku, niezależnie od rodzaju walk, tu na szczęście na razie tego nie robią.

No i jest jeszcze jedna rzecz. Seyiuu Asty debiutował w tej roli w Black Clover i na przestrzeni tych 100 odcinków słychać zdecydowaną poprawę. Nie wchodzi już tak często w wysokie rejestry, i zdecydowanie lepiej pracuje głosem.

No i opowieść idzie dość dynamiczne w stosunku do innych tasiemców.

Walki z jednym przeciwnikiem nie są rozbite na kilkanaście odcinków, jak to bywa w innych seriach tego typu, podobnie jest z długością arców. Choć słyszałam, że ten który się zaczął teraz, jest ponoć jak na razie najdłuższy – przy czym do tej pory tempo mieli dobre (średnio 2 rozdziały z mangi na odcinek), więc jestem dobrej myśli.

Mam tylko nadzieję, że nie pójdą w ekranizacji tropem One Piece (choć samo anime, jako tasiemca oceniam wysoko), jeden rozdział – co najmniej jeden odcinek, bo to wtedy tempo akcji dopiero „szalenie galopuje”.

Powiem tak, odcinki 1­‑5 to idealnie podsumował blob niżej. Jakbyś oglądał średniawego jrpg­‑a. Jak wyłączyłeś myślenie, to odmóżdżacz idealny i heja do przodu. 6 odcinek to coś „wyjątkowego”. Pociachane i pocięte niesamowicie, jakbyś wrzucił scenariusz do miksera i posklejał jak leci byle chronologia w miarę szła.

Wygląda na to że czytaliście mangę, więc poproszę o mały spoiler.  kliknij: ukryte  Czy jest szansa, że uda się upchnąć w 13 odcinkowej serii jego ponowne spotkanie z kumplami z klasy? Szczerze, to jeden z powodów, dla którego to nadal oglądam.

Mam takie małe przemyślenia co do wyglądu i zachowania dwójki bohaterów (abstrahując od fabuły, bo tu na podsumowania jeszcze nie czas, aczkolwiek seria ma potencjał).

Tsukasa wygląda i zachowuje się jakby uciekł z  kliknij: ukryte  JoJo, a konkretnie Battle Tendency. Toż to żywy Aztecki Bóg Fitnessu. Taka młodsza wersja Carsa.
Z kolei Taiju toż to kopiuj­‑wklej  kliknij: ukryte  Hairo z Saikiego Kusuo. Podobny i wizualnie, i z charakteru. Tylko masę mięśniową ma większą.

Dwa rozdziały z magazynu Jump GIGA, trochę bardziej obszerne niż Yonkoma.

Jeśli tak, to mam nadzieję że tego nie popsują, bo oryginał był zacny. Dzięki za dobrą wiadomość. :)

Niestety nie będzie trzeciej serii. Manga została już zakończona, nie zekranizowano tylko dwóch ostatnich rozdziałów.

Co było dalej?

 kliknij: ukryte  W dużym skrócie, spokojne, normalne życie jest przereklamowane, a Ziemi grozi zakłada (tym razem to meteoryt). Saiki w obliczu katastrofy odzyskuje pełnię mocy i idzie ratować planetę, no i wygląda na zadowolonego z faktu, że jego moce wróciły.

Ja podchodziłam do Gintamy 3 razy zanim pykło i popłynęłam z nurtem. Teraz tylko zazdroszczę wszystkim tym, którzy jej jeszcze nie oglądali i wyczekuję z nadzieją, ostatniej serii. W końcu manga się skończyła, goryl odłożył długopis, więc…