Tanuki-Anime

Popieram. Dla mnie był to słaby mix Ourana i Toradory, biorąc pod uwagę poziom tych tytułów.

I nie jest to yandere, tsundere, dandere itp tylko normalna dziewczyna.
Ouran to jedno z tych nielicznych anime w których epizodyczność fabuły mi nie przeszkadza. W każdej chwili mogę wrócić do swoich ulubionych odcinków, nic nie jest wyrwane z kontekstu, a poprawa humoru – gwarantowana.

Zgadzam się w 100%.
Szkoda tylko, że wokół Shiroe zaczyna się  kliknij: ukryte  tworzyć harem. Wg mnie ten element fabularno­‑postaciowy jest akurat zbędny.

Tak na marginesie. Z tego co czytałam w internecie całość materiału (zaplanowano 15 powieści) ma być podzielona na trzy serie po 25 odcinków każda. Druga seria jest już oficjalnie potwierdzona, więc o ile jej nie skopią i dobrze się sprzeda, trzeci sezon to też kwestia czasu.

Dokładnie i dlatego właśnie wyczekują z niecierpliwością F/SN od ufotable, które ma ponoć utrzymywać podobny poziom.

Widzę, że SAO oceniłeś na 9, LH na 4. Narzekasz między innymi na śmierć, a mianowicie fakt, że jest ona tak mało istotna.

W LH śmierć  kliknij: ukryte  powoduje utratę części wspomnień o „świecie rzeczywistym”, w SAO śmierć  kliknij: ukryte  permanentna i ostateczna miała miejsce TYLKO w pierwszych 14 odcinkach, potem gdy nastał czas wróżek można było umierać bez ograniczeń i konsekwencji.

Dlatego też nie rozumiem tego argumentu, ponieważ cytując Ciebie:

oglądający powinien podczas walk czuć, że w każdej chwili coś może pójść nie tak, czego konsekwencje będą poważne

 kliknij: ukryte  to stwierdzenie to, w ogóle nie ma odniesienia do drugiej części SAO. Chociaż nie wiem, czym kierowałeś się w ocenie, może właśnie to spowodowało obniżenie oceny? Ale mniejsza z tym, w to nie wnikam bo to dyskusja na temat LH, a nie SAO.

Tu zresztą jak wspomnieli, co zresztą sam potwierdziłeś, podobnie jak przedmówcy walka nie jest główną tematyką, ale i tak zupełnie po macoszemu też nie jest potraktowana, w porównaniu do tego anime (inna tematyka swoją drogą) powiedziałabym nawet, że są dość rozbudowane.

Ja obejrzałam na razie pierwszy odcinek i jak na razie stwierdzam jedno – seria jest cudownie absurdalna (Sezonowy to doskonale ujął). Całość na razie wstrzymuję. Jak będę już miała dostępne wszystkie 13ep oglądanie wznawiam. Wolę obejrzeć kilka odcinków pod rząd, niż jeden na tydzień, a później chodzić i myśleć co będzie dalej.

A co do Bones, zgadzam się w 100%.

Co prawda 3 odcinki zostały mi do końca, więc może zmienię zdanie, ale te wszystkie ochy i achy na temat tej serii wydają mi się być przesadzone.

Anime jest przeciętne, powiela mnóstwo schematów, które zostały już nieraz wykorzystane i to często o wiele lepiej. I tak sama szkoła to swoista mieszanka  kliknij: ukryte  Shibusen (Soul Eater), oraz siedziby zakonu z D­‑Gray Mana no i Akademii Ouran (mam na myśli zwykłą szkołę, konkretnie wystrój wnętrz).

Postaci także powielają schematy – i tak na przykład  kliknij: ukryte  Mepihisto przywodzi mi na myśl Szalonego Kapelusznika z Alicji w Krainie Czarów i Xerxesa z Pandora Hearts. Mimo wszystko to jednak jedna z ciekawszych postaci, podoba mi się to jak wszystkimi się  kliknij: ukryte  bawi i manipuluje.
Rin i Yukio są trochę jak ugrzecznieni  kliknij: ukryte  Dante i Vergil z Devil May Cry. Bliźnięta, potomkowie demona, polujący na demony, obaj początkowo szli prawą ścieżką, dopóki jednego nie skorumpowało zło.
Można by tak jeszcze wymieniać sporo rzeczy, fabularnie także  kliknij: ukryte  (chociażby zatracenie się mocy, i późniejszy trening żeby ją okiełznać, jak wiele razy już to widziałam?).

Ciekawe założenie fabularne, zaginęło w mroku powtórzeń, anime spada po równi pochyłej. Zaczynało u mnie od oceny 8 po pierwszym odcinku teraz to 5/6 w zależności od końcówki. Obejrzenie nie jest zbytnią stratą czasu, ale jest wiele lepszych serii.

Obejrzenie tego specjala po fatalnej wg mnie serii drugiej było niczym łyk świeżego powietrza po przebywaniu w zatęchłej piwnicy. To było dla mnie miłe pożegnanie z serią, do serii pierwszej wrócę na pewno, do OAVek i owego specjala raczej też, ale do drugiej serii – w życiu. Dzięki tym 20 minutom, miłe wspomnienia są górą. Nie był to co prawda ten ukochany przeze mnie specyficzny klimat z serii pierwszej, ale tu na takowy się nie nastawiałam, a więc ocena jak najbardziej pozytywna.

Mangi nie czytałam, ale wg jednej ze stron fabuła zgodna z mangą kończy się na odcinku 35 (polski tytuł wg jednego z tłumaczeń –  kliknij: ukryte  Wściekłość Mosquito! Limit przebywania w przeszłości to 10 minut.).

Wg informacji z internetu wierna adaptacja anime była na tyle dobra, że możesz zacząć czytać od początku rozdziałów  kliknij: ukryte  bitwy o Brew – to jest rozdział 34, chyba że chcesz od początku skoczyć do nowej zawartości to wtedy rozdział 37 (a jeśli mam być bardzo dokładna to strona 38 tegoż rozdziału).

Tak myślałam, że Simon  kliknij: ukryte  odejdzie, bo będzie miał po uszy całej tej polityki, ale nie spodziewałam się, że aż tak  kliknij: ukryte  zdziadzieje. I ta  kliknij: ukryte  spirala w jednym oku, czyżby coś sugerowali?

Po komentarzach, nawet zaspoilerowanych spodziewałam się sieczki, ale nie była ona aż tak wielka, jak się tego obawiałam.  kliknij: ukryte  Bałam się, że nikt nie wróci żywy, ewentualnie jakieś dwie, trzy osoby.

Na szczęście się pomyliłam, mimo to po śmierci  kliknij: ukryte  Kittana miałam wielkie WTF? jak oni mogli… Biedna Yoko  kliknij: ukryte  czemu zrobili jej to drugi raz? W końcu już raz się nacierpiała po tym jak Kamina odszedł, z tymże ta druga śmierć była potrzebna i miała zasadnicze znaczenie dla fabuły, Kittana mogli już dla niej oszczędzić.

Wracając do Simona, miałam wrażenie,  kliknij: ukryte  że mimo, iż ocalił cały świat to nie ocalił tej części świata ważnej dla siebie i dla tego po 20 latach był taki, a nie inny. Pogodził się z odejściem Nii, ale to nie oznacza, że przeszedł obok tego obojętnie. Musiało to na niego jakoś wpłynąć.

Seria jest naprawdę ciekawa, ale z TTGL jest taka komedia jak z  kliknij: ukryte  Angel Beats, o ile na początku jest zabawnie, o tyle pod koniec niekoniecznie. Mi osobiście to nie przeszkadzało.

I znowu się rozpisałam. Reasumując serię naprawdę warto obejrzeć (choć w komentarzu może tego nie widać) bohaterowie są świetni, fabuła ciekawa, kreska dla mnie w porządku (miała w sobie coś z późniejszego Soul Eatera, ale w końcu współproducenci to Konami i Aniplex). Ode mnie wędruje 9/10.

Ale za to tylko 3 razy, czyli jest lepiej.

Zgadzam się z opinią.

Co do samego anime, jedynym zastrzeżeniem było niezbyt dożo wyjaśniające zakończenie. Parę razy zostałam zaskoczona rozwiązaniem fabularnym. Jako, że anime
(w ogóle, nie to konkretnie) zaczęłam oglądać w grudniu ubiegłego roku ominęła mnie cała ta spoilerowa nagonka, a więc nie wiedziałam czego się spodziewać. Zdecydowanie nie zgadzam się z tym, że to „Największe rozczarowanie roku 2013” jak to określiła jeden z portali internetowych.

Lepiej podobał się pierwszy OP w warstwie wizualnej, ale jeśli chodzi o warstwę muzyczną zdecydowanie drugi jest lepszy. Pełna wersja piosenki bardziej do mnie przemawia. Gdybym miała go do czegoś porównać to jest to coś pomiędzy Rhapsody of fire, ewentualnie Dragonforce, a Haggardem.

Niestety. Z tego samego powodu ucierpiał Beelzebub, chociaż czasami jest lepsze zakończenie dorobione przez twórców anime, niż brak zakończenia w ogóle. Ale to nie zmienia faktu, że boli…

Przepraszam mój błąd, choć raczej miałam na myśli ogólną tendencję (np Hataraku, Pandora Hearts). 7 w 10 stopniowej skali to nie jest zła ocena i na dzień dzisiejszy sądzę, że mimo wszystko będę oglądać drugą serię.

Tak jak zaznaczyłam w komentarzu, bohaterowie są sympatyczni, a sam koncept ciekawy i dający duże pole do popisu. Na pewno dam szansę drugiej serii, choćby z ciekawości, żeby zobaczyć który poziom będzie trzymać.

Pojedynki w SAO nie były złe, jeśli jednak chodzi o ich widowiskowość to zdecydowanie polecam Fate/Zero. Fabularnie też stoi na bardzo wysokim poziomie.

Zaczęłam oglądać owe anime przez wzgląd na liczne porównania do Shingeki no Kyojin, miałam nadzieję na coś na porównywalnym poziomie.

I tak pomijając głupotę  kliknij: ukryte  (chociażby 2 letnia śpiączka, wstaje z łóżka bez problemu i nikt w szpitalu tego nie zanotował), braki logiki i odczuwany momentami „atak klonów” (czemu wszyscy mają chwilami taką samą twarz?) nie jest to zła seria. Bohaterowie są co prawda niczym bogowie, ale mimo wszystko są sympatyczni i nie są stadem bezmyślnych i mało inteligentnych typów. Ostatecznie gry RPG mają to do siebie, że przy wysokim poziomie postaci gra staje się łatwa nawet na najwyższym poziomie trudności.

Ciężko mi było SAO jednak ocenić. O ile pierwsza połowa wywarła na mnie całkiem niezłe wrażenie, o tyle druga była momentami niczym parodia pierwszych czternastu odcinków. Może jestem mało wrażliwa, ale niektóre sceny zamiast smutku czy ekscytacji (w sensie wow, jakie to epickie) wywoływały u mnie śmiech.

I tak za odcinki 1­‑14 daję ocenę 8, za odcinki od 15 wzwyż 5, czyli średnia 6.5, a z racji tego, że połówek wystawiać nie można wystawiam notę 7. Taki mały bonus za nieucięte zakończenie, na zasadzie aby wiedzieć co było dalej zajrzyj do mangi i ogólną koncepcję.

Ubawiłam się przy tym anime niesamowicie. Głupota bohaterów była wręcz porażająca. Humor momentami klozetowy, ale czasami trzeba obejrzeć jakiś ogłupiacz.

Co do zakończenia zgadzam się z innymi opiniami. Festiwal fillerów, a następnie zakończenie na zasadzie „Chłopaki zostały dwa odcinki do końca. Musimy to jakoś zamknąć”. Było strasznie nielogiczne, jak i pozostało sporo niedopowiedzeń.

Mimo wszystko nie żałuję spędzonego przy nim czasu, jest śmiesznie, ale w porównaniu do mangi sporo zmarnowanego potencjału. Jak dogonili mangę mogli zrobić przerwę, poczekać na materiał i dorobić drugą serię, bez tych wszystkich fillerów. Wyszłoby to anime na dobre. Co do oceny wahałam się pomiędzy 6, a 7, ale biorąc pod uwagę openingi i endingi podbijam ocenę do 7.

Podchodziłam do tego tytułu bez zbędnego entuzjazmu, ani niechęci. Sam opis ani mnie nie parzył, ani nie ziębił. W sumie zaczęłam to oglądać bo jeden z portali określił to anime jako „100% w twoim guście”.

Po obejrzeniu serii mogę powiedzieć jedno – nie żałuję spędzonego z nią czasu. Po dość ospałych, ale w miarę intrygujących pierwszych 4 odcinkach akcja rusza do przodu. Fabuła jest wciągająca i zaskakująco logiczna.

Bohaterowie również są ciekawi i sympatyczni, na nerwy działała mi jedynie ciapowata „tutturu” Mayuri. Kreska jest staranna, muzyka dopasowana do klimatu anime.

Podsumowując ode mnie wędruje 9/10, za owe początkowe odcinki i Mayuri. Na uwagę zasługuje jeszcze zakończenie, jest pełne i kompletne. Bez żadnych otwarć, półotwarć i niedopowiedzeń.

Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Chciałam poznać jeszcze parę innych opinii, w końcu nie wszystko musi się każdemu podobać. A recenzja nie poszła na marne. To właśnie dzięki niej nie oglądałam drugiej serii zaraz po pierwszej jak to zazwyczaj mam w zwyczaju.

Nietypowa i niesztampowa kreska, dobrze prowadzeni, interesujący bohaterowie, wciągająca, ciekawa nie posiadająca większych logicznych dziur fabuła. Ale niestety do czasu.

Wystawiłabym temu anime 10 gdyby nie te nieszczęsne ostatnie fillerowe odcinki.

Pomijając braki logiki (I tak na przykład Maka  kliknij: ukryte  odziedziczyła po matce zdolność niszczenia zła, a pozostawiania dobra w całości, tylko one dwie to potrafią,to tzw Łowca Demonów. Okazuje się,że to może być jedyna nadzieja na pokonanie Kishina. I tu rodzi się moje pytanie, dlaczego nie wezwali matki Maki, podobnie jak to zrobili z Kosami Śmierci? We dwie miałyby większe szanse. W zamian mamusia podróżuje po świecie.

Aż po zakończenie. Pełne patetycznych kwestii o tym, jak  kliknij: ukryte  ważna jest odwaga. No proszę, ale wielki Bóg Śmierci, Shinigami, nie mógł pokonać Kishina. Przegrał tę walkę. A komu to się udało? Uczennicy, i to za pomocą przemowy odwadze i siłą pięści.

Dlatego właśnie ode mnie idzie ocena 8/10. Mimo wszystko anime jednak polecam. Nie licząc wyżej wymienionych kwestii nie mam żadnych zastrzeżeń i dobrze się przy nim bawiłam.

Nie oglądam w takim bądź razie. Dziękuję za ostrzeżenie :)

Seria ma to do siebie, że warto obejrzeć i część drugą sporo się wyjaśnia. A potem za jakiś czas warto obejrzeć jeszcze raz, aby sobie wszystko ułożyć i spojrzeć na to z innej perspektywy. Sama zamierzam obejrzeć CG jeszcze raz za jakiś czas.

W takim bądź razie, skorzystam z przestrogi i nie oglądam. Zabiorę się za mangę. Dzięki za opinię ;)

OK. Czekam na odpowiedź :)