Tanuki-Anime

Nie widzę, aby było tu porównanie z oryginałem. Wyżej jest „anime”, niżej „seria”. Słowo „adaptacja” wydaje się użyte po to, aby się nie powtarzać, a samo jego użycie nie oznacza automatycznie porównania do pierwowzoru, a stanowi jedynie określenie tego, z czym mamy do czynienia. Jeśli się mylę, niech autorka mnie poprawi.

Dziękuję za zwrócenie uwagi, poprawilam.

Ależ to ma sympatyczne postaci. Widać, że siedzi w nich więcej emocji i charakteru, niż do tej pory pokazano. A po pierwszym odcinku anime wydawało mi się takie sztywne – oglądalne, ale krzywe i źle rozplanowane, zastanawiałam się nawet, czy kontynuować oglądanie. Nadal uważam, że jest trochę toporne, jakby płynność narracji szwankowała, ale kibicuję głównej trójce z całego serca.

Pierwszy odcinek był dobry, drugi świetny, ale trzeci i czwarty… Co to w ogóle było? Po co? Fabuła zaraz wytupta pod sobą dziurę, tak długo nie rusza się z miejsca. Nie można nawet powiedzieć, że chodzi o pokazanie interakcji między postaciami, bo od trzeciego odcinka w żaden sposób nie zmienia się status quo, a nieliczne nowe informacje, jakie zyskujemy, niczego nie zmieniają. W trzecim odcinku wręcz pokazali całkiem zbędną scenę, powtarzającą nam to, co już wiedzieliśmy (Tao ponownie eksperymentujący na Angeli). Czuję się jakbym oglądała serię, w której każdy odcinek to inny „potwór”, po pokonaniu którego wszystko wraca do stanu sprzed „walki” (Ertegun, AI). Właśnie, jeszcze ta zapita sztuczna inteligencja, nie wspominając o całym wątku z nią związanym, który był do bólu przewidywalny… Myślałam, że to będzie, hmm… nieco ambitniejsze, że będzie miało jakąś spójną fabułę. Co prawda jeszcze jest jakaś nadzieja, w końcu anime nadal wychodzi, ale chyba muszę znacząco obniżyć moje oczekiwania wobec tej serii >.>

I korektor też mógłby nie przysypiać, bo walicie większe byki niż Waneko w swoich wydaniach.

Korektorka sprawdza hobbystycznie po ośmiu godzinach i często sześciodniowym tygodniu pracy i będzie przysypiać, ile potrzebuje. Jest przyzwyczajona, że jeśli ktoś jakiś błąd znajdzie, to to zgłasza, poprawić zawsze można. Zwykle jednak to zgłoszenie błędu jest priorytetem piszącego, a nie wyzłośliwianie się. Zwracać uwagę na błędy można, ale jeśli czujesz potrzebę wywyższania się przy okazji zwracania komuś uwagi, idź gdzie indziej.

1) Poprawione
2) Znalazłam jeden, przecinka nie musi być, nie szukałam dalej
3) Jw.

O, nie kombinują, powtarzają dokładnie to, co już było – dosłownie całe ujęcia – tylko wszystko z lepszą animacją oraz paskudniejszymi, nijakimi projektami postaci. Chociaż te ostatnie nie wydają się psuć klimatu aż tak bardzo, jak się bałam, że będą – udało im się go oddać mimo tych byle jakich twarzy… Co innego głos nowej wersji Yukiego – starą wersję oglądałam wiele lat temu, ale Aya Hisakawa tak mi się zrosła z tą postacią – nawet gdy czytałam mangę, Yuki miał dla mnie jej głos – że teraz bardzo trudno będzie mi się przestawić na pana. Ostatecznie jednak wygląda na to, że mogę się już przestać bać, chyba większej krzywdy temu nie zrobią.

Nie widzę powodu do zmiany. Dlaczego uważasz, że „ku temu” będzie lepsze?

Ommm… Panienka uważa, że pan, który ją obrzuca werbalnym kałem jest słodki. Nie mam pojęcia, do kogo, poza fetyszystkami, masochistkami oraz sfrustrowanymi panami jest skierowana ta seria. A może to ma być prześmiewcze, tylko do elementu ujawniającego tę prześmiewczość jeszcze nie dotarli? Coś jest bardzo niepokojącego w tej relacji, coś więcej niż tsundere pan, bo tacy już byli, takie panie również, ale z jakiegoś powodu ich relacja wydaje mi się po pierwszym odcinku bardziej patologiczna od innych podobnych.

Meh. Tak bardzo meh, że nawet nie chce mi się sprawdzać, czy drugi odcinek będzie ciekawszy. Żartom brakuje jakiejś pointy, tak jakby był element boke, ale zabrakło tsukkomi.

Ups, nie mieszkam w Gunmie. A to oznacza, że większość żartów mnie nie śmieszy, nawet jeśli je rozumiem, bu. Dość hermetyczne toto.

Jeśli będziesz widzieć w tym shounen­‑ai, to będzie shounen­‑ai, jeśli nie będziesz widzieć, to nie będzie. Ja jestem w grupie niewidzących w Yuri on Ice shounen­‑ai, ino shounen­‑aicowy fanserwis :D

Poprawione.

Serio musisz tyle narzekać, Melmothia?

Nie muszę, mogę. Przecież po to są komentarze… Dlaczego Ci to przeszkadza?

A jeśli chciałbyś porozmawiać o serii, to przepraszam, to komentarz sprzed ponad roku, nie potrafię przywołać na powrót tych wrażeń :D

Poprawione :)

Ale moda w tamtych latach była naprawdę charakterystyczna...

Mam wrażenie, że obejrzałam sprint przez fabułę. Gdzieś tak w okolicach połowy serii z odcinka na odcinek zaczęło się to oglądać coraz gorzej, momentami wydawało się, że jakieś fragmenty zostały wycięte, a reszta posklejana na szybko. Wszystko, co prawda, było w pełni zrozumiałe, ale ściśnięcie do granic możliwości (przede wszystkim spraw politycznych, chociaż mam wątpliwości, czy w przypadku tej marionetki Tyuule słowo „polityka” w ogóle ma prawo funkcjonować) sprawiało wrażenie zanimowanego na odwal się, a obrazu na koniec dopełniły nowe pary (ale gdzie, ale kiedy?). I co się stało z tym dziennikarzem? Po co w ogóle go tam wsadzili? Żeby pokazać, że Siły Samoobrony są cały czas obserwowane (plus sceny z panem o podłużnej twarzy i martwym wzroku) i nie mogą sobie pozwolić na nieprzemyślane decyzje? Tylko dlaczego ten wątek został potem zamieciony pod dywan? Nie zrobił praktycznie różnicy swoją obecnością…

Zignoruję to „łopatologicznie” i uznam, że ta chamska odzywka tylko przypadkiem Ci się wymknęła, bo masz gorszy dzień, a nie dlatego, że jesteś bucem.

Rozumiem doskonale, o czym piszesz – i tak, specjalnie wybrałam tylko ten fragment, ponieważ używasz w nim ogólnego stwierdzenia, jak najbardziej mogę z nim dyskutować.

nie mówiłem o jakości samego produktu, lecz jego jakości wykonania, czyli stronie technicznej

W jaki sposób zbija to to, co ja napisałam? A o tym, że na „jakość produktu” składa się wiele elementów, w tym strona techniczna (a tą w przypadku książek jest język, który u Katarzyny Michalak leży i kwiczy zarzynany) nawet nie będę wspominać.

Drugie:

I znowu nie zrozumiałaś wypowiedzi, w któej chodziło o to, że skoro adaptacja nie cieszyła się zainteresowaniem, to nie zachęci do książki, czyli nie spełni swojej roli.

Nie odnosiłam się do tego, bo to jest tak oczywiste, że chyba bardziej się nie da… To w ogóle nie jest kwestia do dyskutowania, po diabła to piszesz po raz kolejny? Przecież temu nie zaprzeczam.

Jeden z Twoich argumentów brzmiał

A jeżeli pomija wiele istotnych kwestii, to raczej kiepsko spełnia swoją rolę

Odnosiłam się tylko do tej części. Czego nie zrozumiałam? Czy pod „kwestiami” miałeś coś innego na myśli niż wątki/sceny z light novel? Jakim cudem, skoro wyszło od cięcia materiałów? O, od tego:

Poza tym, po co mieli kupować serię, która bezlitośnie cięła materiał źródłowy i zamiast fabuły wrzucała pokazy slajdów do muzyki?

nikt nie będzie płacił za kiepsko wykonany produkt

<przypomina sobie książki Katarzyny Michalak na listach najlepiej się sprzedających>
<takoż przypomina sobie E.L. James>
<krztusi się>

Widzę, że jesteś idealistą :)

I z wcześniejszego Twojego postu:

Mamy do czynienia z 4­‑godzinną reklamą pierwowzoru, która ma zachęcić do czytania. A jeżeli pomija wiele istotnych kwestii, to raczej kiepsko spełnia swoją rolę.

Nah, większą zachętą do sięgnięcia po książkę/mangę (dla mnie przynajmniej) byłby fakt, że jest w niej o wiele więcej, bo wszystkiego nie zanimowali. Ale też wolałabym, żeby Grimgar był dłuższy, bo małe prawdopodobieństwo, że wyjdzie w Polsce light novel.

Żeby nie było całkiem poza tematem. Grimgar uważam za udany. Nie zapierał tchu, nie miał szczególnie ciekawej akcji, olał całkiem przedstawiany świat i jego prawa, ale nie to było w nim istotne. Był ładny graficznie (i tak, zauważyłam wpadki, ale kilka takich nie wpłynie znacząco na ocenę całości, najwyżej jednego elementu), kładł duży nacisk na docieranie się relacji między postaciami oraz odnajdywanie się przez nie w całkiem nowej sytuacji – i trafiły do mnie właśnie te aspekty socjologiczne, a na dokładkę – spokojny klimat wspierany przez tła.

Dziękuję, poprawione.

Poprawione, dzięki za zwrócenie uwagi.

To jest tak głupie, że aż śmieszne. Ale sama chyba nie dam rady tego dalej oglądać, drewniane postaci to dla mnie jednak trochę za dużo, nie pomoże tutaj nawet wysparkliwanie z siebie kolorowych broni. Ale nie powiem, seans grupowy mógłby być całkiem udany.

Well, właśnie w tym tkwi haczyk – to nie są randomy :D

Frustrujące to było. Bardzo. Za samą gamę emocji, jakie ta seria wywołała we mnie, oraz za oglądanie jej jak na rozżarzonych węglach oceniam ją bardzo pozytywnie. Mimo tych wszystkich mniej udanych momentów, mimo udawania, że szukamy sprawcy, podczas gdy wszyscy widzowie  kliknij: ukryte  wiedzieli, kim był (i tylko wyrażali nadzieję, że może jednak litościwie okaże się, że nie, a seria będzie porządnym kryminałem, well, nope), mimo pierwszych odcinków zdecydowanie lepszych od całej reszty… Rany. Rany, rany, rany.

Niestety, jeśli tekst został zaakceptowany, to ja mogę sprawdzić go tylko językowo, nie mogę zaś cenzurować lub łagodzić tekstu, nawet jeśli jest wulgarny. To już sprawa autora, że będą go mieć za takiego a takiego (to nie do tego konkretnego tekstu, a ogólnie). Przyznam też szczerze, że już na tyle dziwnych zwrotów i opinii natrafiałam w recenzjach, że chyba się uodporniłam i po tej „mleczarni” zwyczajnie prześlizgnęłam, nie zauważając jej obraźliwego wydźwięku… Jeśli autor poprosi o zmianę, to zostanie to zmienione.

Dziękuję za zwrócenie uwagi, poprawione.