Tanuki-Anime

Trzeba przyznać, że jest to bardzo dobra ekranizacja. Choć początkowo nie mogłam się przekonać, mając w pamięci pierwszą wersję to tej też nie można nic zarzucić. Największą przemianę przeszedł tu Killua, który w tej wersji jest strasznie moe, w tamtej za to mroczny. I sama nie wiem co do niego bardziej pasuje. Ale strasznie go w tej wersji polubiłam. Nadal uważam tamtą wersję za bardzo dobrą produkcję, szczególnie jeśli chodzi o klimat, dlatego szkoda, że mało ludzi sięgnie po nią, gdyż już nie ma takiej potrzeby. Podobna sytuacja była z FMA, tylko że pierwsza seria stalowego alchemika nadal stanowi ciekawą alternatywę, pierwszą serię HxH warto sprawdzić tylko i wyłącznie dla muzyki i klimatu. Nic więcej niestety już nie oferuje.
Najmocniejszą stroną są na pewno postacie. Podczas gdy sama fabuła niespecjalnie mnie rajcowała, lubię dosłownie 1 i ostatni arc, to miło było patrzeć w końcu na normalną przyjaźń między chłopakami – Killua i Gonem. To było coś pięknego. Dobrze skończyli akurat w tym momencie, jest to idealne zakończenie. Szkoda, że na kontynuacje będziemy czekać może nawet tyle samo lat jak nie więcej co przedtem…
Opening natomiast wkurzał mnie od początku do końca, do openingów starej wersji się nie umywa.

Jeśli chcecie zobaczyć dobry shounen, bez głupich nawróceń i piękną przyjaźń to polecam.

Niby ta.. ale z wyglądu (nie licząc Gona w wiadomym momencie) nic się nie zmienili.

Żałuję trochę, że to nie jest jedno z moich pierwszych anime (zarówno ta jak i poprzednia seria). Zapewne byłabym nią zajarana, a tak..
HxH to naprawdę dobry shounen. Ciekawi bohaterowie i całkiem niezła fabuła. Szkoda, że ta seria jest tak mało znana. Mówi się, że Naruto jest następcą DB ale ja bym postawiła właśnie na to. Gon od początku przypominał mi bardziej rozgarniętego Goku z pierwszej serii. Podobny jest także świat przedstawiony  – zwierzęta, potwory.. W przeciwieństwie do Naruto nie mamy jakiś opowieści o tragicznym dzieciństwie czy bzdurnych nawróceniach. Owszem, Killua może być na swój sposób tragiczny, ale autor nie rozciągał tego. Syn zabójców, po co drążyć temat? Killua jak dla mnie jedna z lepszych postaci. Ma prosty cel – być przyjacielem Gona i ok. Postacie mają swoje cele i Gon wcale nie jest taki najważniejszy. Choć poszukiwanie ojca jest głównym motywem jest masa wątków pobocznych.
Kurcze, jak widzę Gona i Killua  kliknij: ukryte  prezentujących swą energie widzę Trunksa i Gotena podczas nauki fuzji.
Jednak to co mnie urzekło to to, że chyba w końcu widzę normalną , chłopieca przyjaźń.. a nie „zabije cie, ale jesteś moim przyjacielem” choć czasem nie pasowało mi to, że mają tylko 12 lat to podabały mi się te normalne relacje między nimi. W tego typu seriach to jest dość rzadkie..

W końcu dobra produkcja na Disney XD. Trzeba pochwalić polską wersje. Rewelacyjny dubbing + japońskie op i ed to strzał w 10!

Mi osobiście to anime się strasznie podoba, gdyż wywołuje u mnie jakieś uczucie nostalgii. Przypomina te stare anime z Polonii 1, projekty postaci i klimat.
Jeśli ktoś lubił klimat tych starszych serii to zdecydowanie polecam.

Oglądałam to jak jeszcze wychodziło, tera znowu obejrzałam całość… i nie, nie umiem się tym zachwycić jak wszyscy,
Grafika, kreska na wysokim poziomie, trzeba przyznać. Anime zaczęło mnie wciągać od jakiegoś 14 odcinka, by pod koniec znowu stracić moje zainteresowanie.
Serio nie kumam tego zajarania tą serią. Owszem, dobre anime, nawet bardzo..ale nie czuje się jakoś związana z tą serią.

Najciekawszą postacią był ten naukowiec, ta dziecina w czapce mnie irytowała cały seans, ta w czerwonych włosach mi kogoś przypomina, ale nie mogę sobie przypomnieć jaką postać i z jakiej serii.
Założenia fabuły ciekawe, ale chyba liczyłam na coś więcej..

Kurcze, szkoda, że miałam przerwę w oglądaniu tego anime i może przez to zaniżam ocenę, ale..

Cóż, przez pierwsze odcinki byłam zachwycona. Podobało mi się dosłownie wszystko był to dla mnie absolutny WIN – 9/10. Jednak niedawno dopiero udało mi się wreszcie dokończyć serię i chyba straciłam coś z klimatu, ale już mnie tak nie porwało. Cóż, może trzeba powtórki? 7/10
Dobry humor i podobał mi się główny bohater.

Nie wiem o co chodzi, ale seria od początku ma coś w sobie co mnie wciągnęło. Jestem ok. 50 odcinka i póki co ocena nadal 9/10. Sama nie wiem czemu. Jest jakaś magia.

Dla mnie to taki Kapitan Tsubasa 21 wieku. Tylko, że kapitan drużyny jest bramkarzem, i może bardziej przez to liczy się gra zespołowa. Głupie tylko jest to, że dzięki słowom głównego bohatera, który motywuje nagle wygrywają mecze, ale cóż.

Mimo wszystko bardzo pozytywna seria. Polecam.

.. i wszystko jasne. Dobre anime. Lekka komedia nie ciągnąca się na siłę. Wbrew niektórym opiniom nie widzę żadnych podobieństw do FMA co w sumie można zaliczyć na plus, autorka pokazała, że potrafi stworzyć coś w zupełnie innym stylu. Gdybym nie widziała, że to ona pewnie bym nawet nie przypuszczała :P
Dobra komedia, która pomimo takiej tematyki nie nudzi. I to o czymś świadczy. No bo, kto by przypuszczał, że taka produkcja może być dość ciekawa? Dobrze się to ogląda. W sam raz pozycja na odprężenie.
7/10 bo jak na Hiromu Arakawe spodziewałabym się więcej komediowych wstawek. Dla mnie to była bardziej luźna obyczajówka, niż jakaś typowa komedia nastawiona na rozbawienie. Na pewno na plus jest to, że po raz kolejny humor Arakawy nie jest na siłę i poniżej poziomu, ale jakoś tak go mało.

Oglądam od początku po paru latach. Mam całą mangę, znam dobrze drugą serię. Kocham nadal.
Teraz kiedy człowiek po takim czasie mógł nabrać dystansu do całej tej serii powiem, iż.. GENIUSZ.
Nie, nie przesadzam – tak, tak, oczywiście mówię to w kategorii shounen – GENIUSZ.

Bo jak inaczej nazwać serię, która właściwie – wbrew powszechnym opiniom – od początku nie trzyma się mangi? Ba, odcinków 100% mangowych jest mniej niż 10, a mimo to mnie zachwyca?

Po pierwsze KLIMAT – coś czego niekiedy brakowało w drugiej serii, tu jest cały czas. Od początku do końca. Czuć relacje między braćmi, co fillerowe wstawki pogłębiają. Co jest takiego w klimacie tej serii? Przede wszystkim muzyka. Soundtrack jest po prostu fantastyczny! Niesamowicie pasuje.

Na projekty postaci, choć różniące się od pierwowzoru tez nie można narzekać. Tła jak dla mnie bardziej zachwycają niż w drugiej serii.

Autorka FMA była w bardzo fajnej sytuacji. Mogła przetestować alternatywną wersje tej historii, zanim dokończyła mangową. To, że seria tak różniąca się od oryginału została doceniona mówi samo za siebie.

Nie znającym świata FMA polecam przede wszystkim mangę, a potem tą serię i na końcu drugą. Obie jak dla mnie są równo­‑warte. Parę wątków, które były w mandze, zostało przedstawione w tej serii, choć w inny sposób, gdy druga seria całkowicie je pominęła.

Ale jak dla mnie – pierwsza seria FMA – zawsze będzie bardzo dobrym przykładem, że anime niekoniecznie musi się trzymać cały czas mangi, by być dobre. A to rzadko się zdarza.

Pierwsze skojarzenie jakie mi się nasunęło. Nie wiedziałam w sumie czego oczekiwać od tego tytułu, natrafiłam przypadkiem. Zaskoczyło mnie. Kawał przyzwoitego anime. Dawno nic mi się tak nie spodobało. Polecam.

|A ja się wyłamię i powiem, że nie pamiętam bym kiedykolwiek to oglądała ;)
W tamtych czasach jako, że byłam chłopczycą już sam dźwięk słowa „czarodziejka” raczej mnie przerażał.
Nie no przesadzam.. Bo kojarzę fakt, że Usagi zawsze myliła mi się z tą drugą blondynką i do dzisiaj jak myślę o mundurkach to widzę te „Sailorowskie”. Jak oglądałam odcinek, w którym  kliknij: ukryte  Usagi jest na jakimś balu u ukrywa się chyba przed rodzicami miałam wrażenie, że gdzieś to widziałam… wie ktoś który to odcinek? Pamiętam też, że grałam w jakąś gre gdzie kierowałam Usagi..

Tak więc nie mam jakiś większych nostalgii z tym serialem. Oglądany jakiś rok temu wręcz mnie nudził. Ale ma w w sobie coś magicznego i na pewno wypada go znać.

Dokładnie. Mi samej sam Clannad średnio się podobał, wręcz nudził. Przez co do After Story podeszłam dopiero po jakiś 2 latach i niemal jak do jeża ;D Ogromna różnica! AS jest obecnie na liście moich ulubionych anime. Polecam drugą serię wszystkim, którym pierwsza się nie podobała. Jeśli chodzi o łzy – autentycznie się się w pewnym momencie popłakałam. Ci co widzieli zapewne wiedzą o które fragmenty chodzi, drugim zaręczam, że warto spróbować.

Do serii TV się nie równa, ale nie uważam, że jest bardzo słaby. Średni. Film miał szansę być „czymś więcej”, ale tego zdecydowanie nie wykorzystali.
Mogli rozszerzyć postacie „po drugiej stronie” czy w ogóle skupić się na braciach „po drugiej stronie” wiele wątków do końca niewykorzystanych. Kreska, muzyka bardziej podobała mi się w seriach. Klimat też nie ten. Szkoda, bo mogło być całkiem nieźle.

 kliknij: ukryte  Przez położenie rąk nad tym czymś już nie mają wyboru. Nie mogę od tego uciec. To jak podpisanie cyrografu.

Sporo? O nie! Ja osobiście nie mam ani Hypera, ani Polonii,ani ASXN. A w porównaniu Disney XD z Fox Kids/Jetix to wypada strasznie słabo :P
Kiedyś było w czym wybierać, co prawda dziecięce serie, ale jednak. Ale chyba zanosi się na zmiany ;)

Hahaha ;D inna sprawa ;D To w sumie dość zabawne, ale cóż :P Ja tam osobiście widzę iskierkę nadziei na powrót większej ilości anime w tv, mimo wszystko ;)

Tak, tylko kiedyś nie było takiej techniki :P A teraz im lepsza (niby) technika tym wcale nie lepiej ;D Hm, może też dużo zależy od studia, bo np. taki Bones w większości pozycji trzyma poziom (wspomniane FMA, Soul Eater, Eureka Seven), gdzie taki Gonzo w większości kreskę, animacje ma spapraną.. Ciekawym przypadkiem jest Pierrot, który daje radę przy np. Bleachu a partoli Naruto xD

Jeśli chodzi o remeke to ja bym z chęcią obejrzała Nabari no Ou, D.Gray­‑man czy właśnie Soul Eatera – we wszystkich przypadkach skończyli anime przed końcem mangi.

Jeśli chodzi o DBZ – jak dla mnie ZAWALILI to po całości. Miało nie być fillerów a niektóre bzdury zostawiali. poza tym – zero klimaty.

Tak, z remeke trzeba uważać ;D
Dlatego baaardzo boję się o HxH. Cóż, jakby nie patrzeć to pewnie będzie miał +100 odcinków.. trzeba dać mu szansę.

Jak miały być Digimony to na większości portali o anime były newsy ;) Ja tam osobiście nie kupuję gazet, więc dla mnie to był szok :P

Ale DB Kai miał być jedynie odświeżona wersją ;) Nie dodawał nic nowego, ba, nie zrobili nawet sagi Buu ;p

Nie chodziło mi o samą kreskę w FMA:B, pierwsza seria ogólnie pod względem graficznym wydała mi się jakoś tak bardziej dopracowana, szczegółowa. Mimo lepszej kreski jeśli chodzi o postacie ^^

Soul Eater ma poprawioną wersję? O! Nie wiedziałam ;D

Ja mam wrażenie, że te nowsze produkcje są jakby bardziej na odwal. Nie bez powodu w większości przypadków (ale nie we wszystkich, oczywiście)oryginał jest lepszy :)

Od soboty można to oglądać legalnie na Polsacie, z dubbingiem. Czemu nigdzie o tym nie pisze? Co prawda lipna pora, bo koło 8, ale szkoda, że tak jakoś bez echa…

W sumie podoba mi pomysł w puszczeniu starej serii z poprawkami + dodanie tego czego nie było. Ale taka sytuacja się chyba jeszcze nie zdarzyła ;)

Dla mnie osobiście to wszystko oznacza jedno – mangą się lada chwila kończy, a dzięki temu HxH przeżyje drugą młodość! ;) Bo raczej nie wyobrażam sytuacji, w której fabuła ma być niedokończona :P

I to jest chyba największy plus.

Btw. podobne rzeczy można zarzucić w FMA – niby w Brotherhood lepsza technika, ale to w pierwszej serii jakby lepsza była grafika (tła) itp.

Jak to jest, że starsze serie są jakby.. dokładniejsze?

Przyznam, że początkowo także się dziwiłam po co nowa seria. Stare była świetna (i wątpię, żeby nowa to pobiła.) Z drugiej strony  – fajnie zobaczyć te rudziały, które nie miały szans być zekranizowane wtedy. Cóż jak wyjdzie, zobaczymy. Jeśli ma być podobnie jak z FMA:B, że początek słaby, a potem będzie epicko to w gruncie rzeczy jestem za :)
Ale jeśli chodzi o muzykę to dam sobie uciąć rękę, że nie będą mieli lepszej ;(

Polecam obejrzeć także pierwszą serię. Ma niesamowity klimat. Co prawda to jest remeke – ale już widać, że sporo rzeczy może pominą..

A dla mnie to będzie coś w rodzaju DB Kai – niby wszystko lepiej, ale już nie ten klimat.
Grafika lepsza, do głosów postaci nie ma się co przeczepić, wszystko jakoś tak płynniej, ALE.. ODDAJCIE MI TAMTEN SOUNDTRACK! Muzyka w pierwszej serii była dla mnie siłą napędową, budowała niesamowity klimat, który ciężko znaleźć w innych anime. Opening do poprzedniego się nie umywa! Do tego boje się, że będzie podobna sytuacja jak z FMA:B gdzie w pierwszych odcinkach za bardzo skracali fabułę i wszystko działo się za szybko.

Ale co by nie powiedzieć samo anime zapowiada się nawet nieźle..

Początkowo byłam zachwycona. Bardzo fajna główna bohaterka, przepiękna grafika i poważne jak i śmieszne momenty. Jednak z czasem straciło swój urok. Sama nie wiem kiedy. Ale o ile do pewnego momentu nie mogłam się doczekać odcinka to już potem oglądałam tylko, żeby skończyć. Na pewno na plus całkiem ciekawe postacie. Ale.. przedtem oceniałam to spokojnie na 9/10, lecz teraz jedynie 7/10. Szkoda. Ale i tak uważam tę serię za godną polecenia!