Tanuki-Anime

Tak, ale teraz ma to głównie takie znaczenie. Prawidłowe czy nie – przyjęło się. Zresztą bardzo wygodne :D Tylko boli mnie to , że w związku z tą „modą na emo”, ludzie wrzucają do tej kategorii naprawdę poważne sprawy, co automatycznie powoduje, że człowiek albo zostaje faktycznie jakimś emo, albo zakłada maskę, bo jak ktoś jest uczuciowy to od razu jest jakimś emo.
Ludzie wyśmiewają się z takich osób, robi się znieczulica.. Przedtem się mówiło, że ktoś jest po prostu wrażliwy i nie wyśmiewano się z tego. A teraz co ? Ktoś ma jakiś problem, jest na skraju załamania – „oo, emo”. Nie mówię, że wszyscy tak to rozumieją, ale stanowczo za dużo osób.

Lubię serie, w których nic się nie dzieje, ale to anime niespecjalnie przypadło mi do gustu. Po pierwsze kreska – nienawidzę takiej ;/ po drugie – ta mała co ją musiał ten jeden niańczyć ;/ Po paru odcinkach z nią miałam już po prostu dość, te chodzenie do zoo czy czegoś tam.. nuda, a ta mała mnie jeszcze irytowała ;/
Natomiast bardzo fajny był ostatni odcinek :)

Weźmy pod uwagę, że dzieciak ma 14 lat i ma prawo być nieco.. rozchwiany emocjonalnie xD Myślę, że robienie czegoś, żeby w końcu zdobyć akceptacje kogoś, mimo że się tego nie chce (co potem skutkuje tym, że właśnie samemu się czuje, że się do tego nie nadaje..), bo się czuje odrzuconym jest jak najbardziej teraźniejsze..
Ile razy mówi się o tym, że ktoś choćby żeby np. zyskać akceptacje kolegów robi coś, a potem tego żałuje..
To anime skupia się przede wszystkim na depresji i traumie..
Nie wiem jak rozumiecie EMO dla mnie to są ludzie, którzy ryczą z byle powodu, a tak naprawdę mają dość kolorowe życie, a także myślenie typu „Zabije się” a za chwile „OOoo… dzisiaj imprezka!” .
Dlatego nie potrafię się zgodzić, ze zdaniem że Shinji jest emo – poza tym był moment, w którym się przełamał, ale skończyło się to źle;

Bardzo dobry film , lepszy od poprzedniego :)
Jestem fanką serii , mi się bardzo podobały ostatnie odcinki serii,bo były takie..inne.
Nie rozumiem opinii, że główny bohater w serii TV to EMO, to anime miało pokazać depresje i ogólnie dużo z psychologii.. to że ktoś jest nieśmiały czy wrażliwy nie oznacza od razu, że jest emo! Jeśli będziemy tak to postrzegać, to wyjdzie (w realnym świecie), że nie warto być wrażliwym i zastanawiać się nad niektórymi rzeczami, a za to przyjmiemy postawę „ignorantów”, bez jakichkolwiek uczuć.
Ta właśnie „postawa emo” – jak wy to nazywacie najbardziej mi się spodobała w tym anime. Człowiek ma czas zastanowić się nad paroma rzeczami, zamiast ciągle oglądać szybką akcje i bezsensowne żarty.

Szczerze mówiąc oglądałam to anime dla kreski xD Uwielbiam takie :D O fabule właściwie nic nie mogę powiedzieć, hah xD Parę elementów podobnych do Naruto, ale w którymś momencie po prostu straciłam wątek.. Postacie są spoko, taką grafikę po prostu kocham :)
I muszę stwierdzić, że główne zdjęcie w recenzji nie jest zbytnio zachęcające..
Daję 7/10 ;p

Jak za pierwszym razem oglądałam to anime, nie wiedzieć czemu nudziłam się i przewijałam. Po prostu nie mogłam złapać bakcyla. A może to to, że robię kilka rzeczy na raz oglądając coś? Teraz oglądam serię od początku i naprawdę podoba mi się. Warto dać szansę i spróbować jeszcze raz :)

Moim zdaniem NS stracił coś , co było w zwykłym Naruto. Od początku brakowało mi takiego klimatu jak w tamtej serii. Najbardziej boli mnie, że zmienili muzykę. Owszem jest dobra – ale moim zdaniem nie umywa się do zwykłego ( Hinata vs. Neji, Sadnnes and Sorrow, Strong and strike, The Rising Fighting Spirit ). Nie mówię, że jest kiepska, bo ma poziom, ale to już nie to samo.
Pod względem wykonania – kreski, animacji też obniżyli poziom – jest strasznie nierówny! Zdarzają się majstersztyki jak Kakashi Gaiden, ale coraz rzadziej..
W porównaniu do mangi to anime jest kiepskie.
Szkoda, że obniżyli poziom….
Właściwie to śledzę już tylko z przyzwyczajenia.

Naruto.. Nie licząc DB jest to pierwsze świadomie obejrzane przeze mnie anime. Z tego powodu ciężko mi ocenić je obiektywnie. Z pewnością, gdybym zaczynała oglądać to teraz, pewnie nie zrobiłoby na mnie takiego wrażenia. Ale to właśnie Naruto był bardziej świadomym krokiem w świat anime. Pamiętam.. oglądanie po chyba 25 odc. dziennie..
Jako fanka Dragon Balla przez dłuższy czas nawet nie chciałam sprawdzić co to jest. Słyszałam, że leci na Jetixie, co od razu skojarzyło się wtedy jeszcze z bajką dla dzieci ;) Może 2 fragmenty widziałam po polsku. Jednak oglądanie zaczęłam od oryginalnych odcinków  – pierwszy odcinek wogle mi się nie podobał, rzuciłam tę serie na jakiś czas, potem spróbowałam znowu..
Wciągnęło mnie. Jednym z największych plusów tego anime jest na pewno przepiękna muzyka; początkowe skupianie się na przeszłości np. Gaara (przyczyny, skutki).

Jednak dla mnie największym plusem był i jest postać Kakashiego, Kazuhiko Inoue nadaje niesamowity klimat tej postaci. Właściwie wręcz oglądam to anime tylko dla niego :D


Niestety, twórcy przesadzili pod koniec z ilością fillerów (136- 220, choć są w nich niektóre momenty, które były w mandze, lecz je można by zmieścić w 1 odc). To największa wada tego anime.
Najbardziej boli, że samo studio Pierrot nie przykłada się do kreski, animacji, żeby utrzymywać równy poziom.. zamiast tego, anime raz powala a za chwilę odstrasza wykonaniem.

Mocno pokręcone, dużo wątków :)
Anime bardzo mi się podoba, bardziej niż Baccano :)
Zdecydowanie jedna z lepszych serii w ostatnim czasie.

Jeśli ktoś lubi coś takiego, na pewno będzie zadowolony. Osobiście dla mnie to anime jest chyba najgorsze jakie oglądałam ;/  kliknij: ukryte  Dziewczyna zapomina, że jej przyjaciel był zboczeńcem, więc kiedy przyjeżdża ów chłopak jest rozczarowana,przypomina sobie, że taki był również przedtem – dopiero pod koniec. Fabuła jak dla mnie wręcz głupia (chciałam użyć mocniejszych słów, ale się powstrzymam).
Jak dla mnie – GNIOT!

Wbrew większości anime mi się nie podobało. Lubię tematykę Hikikomori, ale te wszystkie lalki i reszta nie podobały mi się ;/

W Fruit Basket urzekło mnie przede wszystkim to, że z pozoru jest to zwykła komedia, a tak naprawdę wcale nią nie jest.. posiada przynajmniej dla mnie to 2 dno, które jest w niewielu anime. Drugim takim przykładem jest Welcome to NHK.
Polecam, naprawdę warto dać szanse takim anime.

Cóż, jest zapewne skierowany do mnie..
Mówiąc, żeby nie sugerować się porównaniami, miałam w większości na myśli to, że Rah nie grzebie tak w psychice jak NGE. Nge to IMO przede wszystkim psychologia – przemyślenia bohaterów, jakieś własne lęki.. W Rah nie ma tego, a przynajmniej nie tak w dużym stopniu.. Nie skupia się tyle na rozważaniach, przemyśleniach bohaterów. Ja przez sugestie, że Rah jest podobny do NGE liczyłam właśnie na TO, i dlatego mocno się zawiodłam… poza tym, zgadzam się, dużo rzeczy jest bardzo podobnych..

Wielu ludzi się tym zachwyca.. ehh.. mnie osobiście to anime męczyło.. jednak w tym wypadku to kwestia gustu.
Nie cierpię takich romansów (?)
Chociaż muszę przyznać, że ta ostrzejsza Nana była fajna :D

Jestem dopiero na 5 odc. (oglądam na zmoderowano i czekam na wgrywanie ;D ), ale już czuję, że będzie to jedno z najlepszych anime. Dawno już mi się coś tak nie spodobało od 1 odc. Szkoda, tylko, że niektóre odc. są z dubbingiem ang, to jedyne co mi psuje przyjemność z oglądania tego.
Po prostu czuję, że zdania nie zmienię,, anime jest niesamowite. 10/10

Jedno z pierwszych moich anime.
Bardzo wciągające, ma to COŚ, a postać L jest PRO.
Do dziś nie widziałam niczego takiego – niektórzy porównują do tego CG, ale dla mnie DN zdecydowanie go przewyższa.

 kliknij: ukryte  Rzadko mi się zdarza przywiązywać do postaci, ale kiedy L umarł, miałam ochotę nie dokańczać tego :D

Obejrzałam całe.. ale dla mnie zdecydowanie zbyt pokręcone.
Kreska od początku mi się nie podobała, wręcz była obleśna ;/ fabuła dosłownie chora..
Mam na dysku 2 serie – ponoć tam wszystko się wyjaśnia, ale nawet nie mam ochoty zacząć..

Nie wiem czemu, ale seria miała coś w sobie. Pomysł banalny, ale strasznie miło się oglądało – a zaznaczam nie lubię takich rzeczy.

Anime bardzo mi się podobało.
Trochę psychologii, akcja toczy się powoli, jedno z oryginalniejszych.

Było to jedne z pierwszych moich anime.
Szczerze mówiąc, niewiele z tego pamiętam, lecz pamiętam moje odczucia – na początku zapowiadało się anime w moich klimatach :) Poszukiwanie raju, brak zrozumienia ciągła tułaczka. Jednak mimo (jak dla mnie) bardzo fajnej fabuły, wtedy właściwie mnie to nudziło.. Nie wiem, czy oglądając teraz nieco uważniej tę serię, myślałabym co innego, ale mimo wszystko.. tylko właśnie na tym polega urok tego anime.
Pamiętam z tego tylko to ciągłą tułaczkę wilków..

Wbrew większości opinii mi ostatnie 4 odc. bardzo się podobały, które wcale nie są dodatkowe a częścią serii, nie żadnym oav!

A opening po prostu kocham :)

Póki co jest to najlepsze anime realizowane w tym roku.
Chodzi mi oczywiście o ten gatunek; tematykę.
Pierwszy raz widzę poprawczak w wersji anime.
Nie wiem ile to będzie mieć odc. ale na dzień dzisiejszy ma u mnie 10.

Cóż, zarys początkowej fabuły jest dość podobny do NGE mechy, pilotowanie, lecz.. właściwie nic więcej! To zupełnie inne serie. RahXephon jest dla mnie bardziej przygodowy, i ma nieco więcej wątków, za to NGE skupia się głównie na psychice. Niby RahXephon jest bardziej pokręcony, lecz aż tak mi się nie wkręcił.. Nie chodzi mi o porównywanie do NGE, którego zdecydowanie bardziej wolę, lecz RahXephon po prostu nie bardzo mi podpasował. Na pewno jest to jedna z wartych uwagi pozycji, ale mi osobiście czegoś w niej brakuje..
Nie sugerujcie się porównaniami RahXephona do NGE, bo to zupełnie coś innego, a może tylko wprowadzić ludzi w błąd, jeśli zaczną je porównywać..

Scalone.
Moderacja

heeh sorki miało być od pierwszej ;)

Uważam, że recenzja jest bardzo krzywdząca w atosunku do tego anime. Widziałam wiele gorszych anime, które miały oceny o wiele lepsze – to nie jest fer.

Ta seria należy do takich, które się albo kocha albo nienawidzi, to widać już po pierwszych odcinkach; kwestia gustu. Początkowo właśnie przez recenzje byłam negatywnie nastawiona do tej serii – niepotrzebnie.
Seria według mnie jest na swój sposób genialna – obśmiewa niektóre rzeczy. Zaznaczam, że nie jestem fanką komedii.

Jeśli ktoś widział Kimi ni Todoke z pewnością wyda mu się bardzo podobne – główne bohaterki jako karykatury są
prawie identyczne- różnica tak, że jedna posiada oczy a druga nie xD W innych rzeczach też są bardzo podobne.

Na koniec powiem tylko tyle, że nie warto czasem sugerować się recenzją.