Tanuki-Anime

Gundam 0080 stanowi rozwinięcie znacznie starszej serii – Mobile Suit Gundam z 1979 roku. Wojna Jednego Roku powoli zbliża się do finału, specjalna grupa uderzeniowa Zeonu ma za zadanie zinfiltrować i zniszczyć ośrodek badawczy na stacji kosmicznej Site 6, w którym prowadzone są badania nad nowym typem mobila.

Dziesięcioletni Alfred Izuruha, mieszkaniec Site 6, jak większość chłopców w jego wieku jest zafascynowany wojną a przede wszystkim wielkimi mobilami. Al zaprzyjaźnia się z młodym i sympatycznym mężczyzną, Bernardem Wisemanem – żołnierzem Zeon i Christiną McKenzie, która jako pilot nowego typu gundama walczy po stronie Sił Federalnych Ziemi. Dwoje pilotów poznaje się dzięki Alowi, rodzi się między nimi uczucie, jednak oboje nie zdają sobie sprawy że walczą po przeciwnych stronach. Czy odkryją swoje tajemnice? Czy wojna pozwoli rozkwitnąć ich uczuciu? I czy Alowi pozostanie tylko bezsilne śledzenie ich zmagań?

War in the Pocket jak na serię OAV ma zwartą i logiczną fabułę, której sednem nie jest spektakularna „rozwalanka”, ale to, co wojna może zrobić z ludzkim życiem. Postacie zostały przedstawione w sposób wprost genialny. Z jednej strony obserwujemy małego chłopca z jego problemami i marzeniami, a z drugiej strony wojskowych, ich heroizm, determinację, poświęcenie, a czasami głupotę.

W tej serii każdy może znaleźć coś dla siebie. Fanatyk mechów otrzyma bardzo ciekawe sceny walki, dynamiczne, szybkie i nie pozbawione pewnego realizmu, którego czasami brakowało w innych seriach z tego cyklu. Ktoś, kto nie oglądał jeszcze Gundamów, dostanie tu szczyptę komedii, trochę wojny i walki, a także porządny kawałek dramatu psychologicznego.

Kreska ma w sobie „to coś”. Jest po prostu idealna, pełna dynamiki a zarazem dokładna. Rysunek postaci może zaskakiwać, bo postawiono na realizm. Nie czuje się tu wpływu animacji komputerowej ani technik 3D, stanowiących swoisty znak firmowy nowszych produkcji. Stonowane barwy mogą urzec, a jednocześnie nie ukrywajmy, ta produkcja ma już parę latek. Muzyka wtapia się w tło, pojawia się dość często, ale praktycznie nie ma jej w trakcie scen walk. Mnie kojarzyła się z ruchem i najczęściej towarzyszyła Alowi, zwłaszcza, gdy robił coś, co wiązało się z łamaniem przepisów – ale to już taka mała dygresja. Odgłosy pojazdów, miasta, ludzi są starannie dobrane i ładnie podkreślają wydarzenia, a w trakcie walk nabierają rozpędu i są moim zdaniem bardzo dobrze dopasowane. Piosenka z openingu świetnie wpada w ucho.

Na zakończenie mogę polecić tę produkcję wszystkim fanom anime. Dla fanatyka Gundamów będzie to ciekawe doświadczenie, gdyż ta seria nieco różni się od większości produkcji spod znaku Kidou Senshi Gundam. A gdy szukamy odrobiny dramatu psychologicznego, raczej nie powinniśmy się zawieść.