Tanuki-Anime

Zaserwowano w tej serii duża wnikliwość w relacje bohaterów, szczegółowo pokazano ich osobowości i uczucia oraz miłe dla ucha melodie, dopasowane do całości, to z plusów.
Natomiast minusy…hmmm… głównym grzechem „Bokura ga ita” jest grafika i wygląd postaci, jest to ogromny mankament, czasami aż mnie odrzucało. Fryzury głównej bohaterki są…no…obleśne i wstrętne!! I tylko czasami i z profilu nie raziły mnie te wielkie usta i zdeformowane twarze.
Może jetem zbyt surowa, ale niestety nie umiem przeboleć tych z pozoru błahych wad, moja ocena to 6/10.

Szybkie, lekkie, jednak czasami zbyt wrzaskliwe. Postaci są sympatyczne i miłe dla oka. Duży + za humor :-D

Zdecydowanie ładna grafika nie wystarczy, żeby zrobić coś dobrego, albo chociaż niezłego. Chwali się, że jest to opowieść o przyjaźni, no i to by było wszystko.

Fabuła chociaż pokręcona jest niezła, a postaci są sympatyczne i różnorodne, do tego mają charakterek :-)) Jednak nic mi się nie rzucało tak w oczy jak hektolitry krwi i bezsensowna przemoc, aż mnie to czasami odstręczało, i pojęcia nie mam po co aż tyle tego było!?

Zawiodłam się na całej linii tym Anime. Poza ładnymi rysunkami nic mnie nie urzekło, a postaci były wręcz męczące/wkurzające. Spodziewałam się czegoś znacznie lepszego.

Seria udana i miła dla oka, taka łatwo przyswajalna przygodówka. Mam wrażenie jednak, że skierowana jest do ciut młodszego widza.

Zauroczył mnie klimat tej serii, a wygląd postaci bardzo mi odpowiadał. Z zapartym tchem śledziłam poczynania bohaterów. Seans zaliczam do udanych i przyjemnych. I jeśli ktoś poszukuje opowieści o miłości z nutą melancholii to jak najbardziej polecam!!

Szału nie było. Nijak rysunki nie pasowały mi tutaj do fabuły! No i po co było to majtkowe ecchi?

Lekka, przyjemna komedia. Humor przedni, nic tylko się turlać ze śmiechu :-))

Czasami było zabawnie, czasami wzruszająco i nawet interesująco, jednak ciągle czego było za mało.
Seria jak dla mnie jest taka sobie, a ja nie lubię na siłę szukać głębi w czymś co jest zwyczajnie przeciętne.

Może postaci są wyidealizowane, i jest to słodkie aż do bólu jednak jest to tak miła i ciepła historia o przyjaźni (i tym żeby się nie poddawać), że trudno nie dać się oczarować. Pastelowe kolory i prostota postaci dodają jeszcze uroku!! :-D

Spodziewałam się czegoś fajnego i z nadzieją zaczynałam oglądanie, niestety zawiodłam się i nie odnalazłam w tej serii nic co by sprawiło, że zapadnie mi ona w pamięć czy serce.

Seria mi się podobała, do tego mam sentyment po mandze. Oglądało się przyjemnie, a postaci nawet bardziej mi się podobały niż w wersji papierowej. Może nie było to nie wiem jak odkrywcze i zaskakujące jednak trzymało w napięciu i seans naprawdę sprawił mi frajdę.

Sympatyczne, słodkie i lekkie, oglądało mi się szybko. Trio Idiotów było super i chyba najbardziej ich polubiłam z całego anime, główna bohaterka jakby przez wszystkie odcinki ani trochę się nie rozwinęła, za to Usui miał całkiem niezły charakterek ;-)), który równoważył to jego wyidealizowanie. Właściwie Anime dość przyjemne jednak wciąż schematyczne i typowe.

Poza ładnymi obrazkami nie znalazłam w tej serii nic. Obejrzenie jej było zwykłą stratą czasu.

Uśmiałam się nieźle i to naprawdę całkiem zabawna komedia jest!!
Co prawda postaci męskie w tym Anime są wręcz obleśne, paskudni z wyglądu, przerysowani, lukier i miód w uszach normalnie…blech… i to okropne trio Loli Loli… a tfu…
I tutaj pojawia się Sunako!! Postać damska jakich mało, tylko dzięki niej od razu nie skreśliłam tej serii, dla niej warto było przemęczyć te wszystkie okropności!!
Z upływem oglądania i teraz po czasie moje spojrzenie na tą serię się trochę zmieniało. Faceci co prawda nadal są paskudni jednak zaczęłam doceniać to karykaturalne zachowanie, przerysowanie i żarty i nawet doszłam do wniosku, że ta seria oferuje coś zupełnie innego niż typowe komedie­‑romantyczne, no, i nie jest schematyczna.

Typowa średniawka. Niby coś się dzieje, ale tak właściwie to coś wcale nie jest ciekawe, czekałam na rozwój wydarzeń który nie nastąpił.

Nie wiem czy kiedykolwiek na jakiejkolwiek serii tyle płakałam, nie no co ja mówię…Wyłam Jak Bóbr!! (co odcinek coś!!).
Drażniła mnie trochę, ale tylko troszkę, postać Menmy (jej zachowanie, głos i wygląd także), jednak bez niej całej tej serii by nie było, to jest właściwie jedyny minus (jednak na tyle istotny, że nie mogę dać 10ki).

P.S. Przepadam za Anaru, ending był cudowny, i ta melancholia, tęsknota i to, że jest to takie strasznie sentymentalne. Uwielbiam!!

Odkładałam obejrzenie tej serii bardzo długo głównie dlatego, że zraziłam się opiniami innych użytkowników i samą recenzją. Na szczęście obejrzałam i teraz sama mogę się wypowiedzieć.
Nie rozumiem w ogóle mieszania tej serii tak z błotem. Fakt jest to typowa opowieść o głupiutkiej dziewczynie zakochanej w zimnym, drętwym jak kłoda chłopaku, ale shoujo zazwyczaj takie jest.
Bohaterów da się polubić a zwłaszcza to, że są tak niedoskonali, rysunki są ładne i wszystko się miło ogląda, dużym plusem są jak dla mnie postaci poboczne, zwłaszcza rodzice. Dużym plusem jest też to, że pokazuje co jest po tym całym „big love” w nastoletnim życiu.
Anime to jest miłym zastrzykiem pozytywnej energii dla tych którzy jej potrzebują, i chcieli by obejrzeć coś co da im małą nutkę nadziei nawet jeśli jest to głupiutkie.
Zdaję sobie sprawę, że jest to przerysowane i, że główna bohaterka nie błyszczy polotem, ale mimo wszystko jest sympatyczna i wierzcie mi tacy ludzie się zdarzają.
Jeśli zdecydujecie się na obejrzenie tego Anime to musicie poszukać w sobie choć odrobiny empatii.
Ja nie żałuję, że obejrzałam ta serię i seans zaliczam do udanych!! :-))

Daję tej serii 4/10 tylko i wyłącznie dlatego, że było miłe dla oka.
Ledwo obejrzałam to do końca. Głównymi minusami jak dla mnie są: Inori (jakaż ona była drażniąca!) oraz to, że są to najzwyklejsze mdłości, ciągnące się jak flaki z olejem. Wynudziłam się ogromnie i liczyłam czas do końca.

P.S. Do teraz zastanawia mnie jak jak to wytrzymałam o_O

Mam mieszane uczucia co do tej serii. Postaci są nijakie, bezbarwne i bez polotu, głównej bohaterki nie umiałam darzyć jakimkolwiek uczuciem >>nic, zero, null<<, kreska mnie odpychała, wszystko toczyło się wolno i monotonnie, a jednak… Fabuła ratuje całą tą serię, pod koniec byłam szczerze zainteresowana i z ciekawością wyczekiwałam finału.

Właściwie to nic bym nie zmieniła w tej serii!! Od początku do końca trzymało mnie w napięciu!

Wymęczyłam w życiu swoim kilka serii, byle tylko dobrnąć do końca, ale to przebija wszystko!! Poza tym, że graficznie oceniam anime dość słabo, fabuła była jakby na siłę zlepiona w całość, a postaci drugoplanowe nic sobą nie reprezentowały i nie wnosiły.
Główny bohater na siłę ratował to „coś”...jednak…tytułowa bohaterka niszczyła sobą wszystko. Tak wstrętnej i aroganckiej egoistki to chyba nigdzie jeszcze nie widziałam. Wzbudzała we mnie taką awersję, że aż przykro.
Co chwilę zerkałam na czasomierz bo obejrzenie 2ch odcinków pod rząd tej pseudoromantycznej mdłości graniczyło z cudem. Nie polecam nikomu!! A żeby polubić Suzukę trzeba chyba mieć wrażliwość i uczuciowość muszki owocówki.

Oglądało mi się przednio i fabuła mnie wciągnęła już od początku (i co cieszy była spójna!!). Postaci są interesujące (a za Teresą wręcz przepadam!!), nie mogłam się trochę przyzwyczaić do wyglądu postaci, ale za to klimat i sceneria są wręcz urzekające. Niestety zabrakło mi takiej małej iskierki żeby dać 10chę.

Seria jest niezła jednak nie oczarowała mnie już tak jak Nana. I to jest chyba główny problem, bo nie udało mi się jej nie porównywać. Rysunki na domiar złego mnie nie oczarowały, postaci nie miały tego „ach, eh” a atmosfera była dla mnie zbyt duszna.