Tanuki-Anime

Główną bohaterkę której imię gdzieś wciąż mi ginie, zapewne przez przytłaczającą obecność jej instrumentu i chociaż by Asukę mógłbym sobie wyobrazić jako żywe i oddychające istoty ludzkie. Jest to, w moim odczuciu, niezwykle rzadkie zjawisko w schematycznym świecie serialowych anime.
No i te rewelacyjne wewnętrzne monologi naszej heroiny – miód z orzeszkami, poprawiały mi humor na cały dzień.

Za ciekawą historię,
za pokazanie naturalnej ewolucji „żywej” orkiestry składających się z postaci posiadających zróżnicowane osobowości, talenty, osobiste cele, zaangażowanie i wytrwałość itd.,
za świetną oprawę audiowizualną
oraz za to co opisałem na wstępie

należy się ode mnie maksymalna nota. Encore, encore!

Odc. 9/10 Już miałem nadzieję na pierwszą w historii anime scenę kliknij: ukryte  „gwałtu” goth loli na dorosłym mężczyźnie co biorąc pod uwagę miażdżącą przewagę w sile fizycznej i doświadczeniu bojowym drogiej Rori było praktycznie pewne, nawet gdyby dzielny wojak się opanował z rękoma… A tu nic, wszystko przez marny telefon komórkowy. No ale można było to wywnioskować z komentarzy poniżej. Mimo wszystko smuteczek.

Rozbrajające jest też nagłe zainteresowanie bohaterów rzeczywistością  kliknij: ukryte  scenka z koniecznością ogłuszenia kierowcy pojazdu jak by ta kreskówka miała cokolwiek z realizmem wspólnego.

A „wycieczki” do amerykanów są już naprawdę na żenującym poziomie… Ja rozumiem, że kompleksy japońskie na tym tle są bardzo silne, co w kliku anime widać gołym okiem. Ale tutaj wchodzi to już na nowe wyżyny.

Nie miałem styczności z oryginałem i nie znam biografii autora. No ale bardzo dużo to tłumaczy. W takim razie dobrze, że wyraża swoje opinie z otwartą przyłbicą – mały plusik.

Najgorsi są fanatycy którzy udają że nimi nie są.

Tylko autor nie ma nawet zielonego pojęcia o konstytucji własnego kraju lub celowo ją ignoruje (nie wiem co gorsze). Jestem politologiem z wykształcenia i takie „dowcipy” biją mnie po oczach szczególnie.
 kliknij: ukryte  Premier kraju składa dymisję, przekazując kraj w ręce ministra obrony. Jest dumnie, honorowo i patetycznie… Tylko że zgodnie z art. 70 konstytucji Japonii wraz z premierem cały gabinet ma obowiązek odejść z urzędu. Zatem nasz dobrotliwy „wujcio­‑waty” minister również może w tym momencie udać na golfa lub do knajpy na sake.
Mam wręcz niemal brzydką pewność że autorowi się marzy, że przekazanie władzy dotyczyło by właśnie wojska które ukróci wszechobecną korupcję i ustawi państwo na właściwe tory.
Jeżeli się nie ma do czegoś wiedzy, umiejętności i odpowiedniego warsztatu nie powinno się za pewne kwestie w ogóle zabierać. Przecież można było z tego zrobić drugie „star gate” i sprawy naszego świata zostawić po naszej stronie portalu przynajmniej do czasu jak autor nabrał by większego doświadczenia w tworzeniu spójnej historii. A tak wychodzi z tego coraz większy potworek.

Jeszcze inna kwestia to, w mojej opinii, popadanie w coraz głębsze pokłady nie zmierzonej auto parodii. Jednym z celów autora było pokazanie sił samoobrony jako efektownej i efektywnej armii która pokona każdą przeszkodę i zmierzy się z każdym wrogiem.
 kliknij: ukryte  Tylko że póki co praktycznie wszyscy przeciwnicy to sami idioci/szaleńcy/samobójcy/niedorajdy. Ostatnia akcja z siłami specjalnymi 3 mocarstw w której są oni ukazani jako banda amatorów z mózgami wypełnionymi zwijanym gumowym szlauchem zamiast zwojów mózgowych – utwierdza we mnie przekonanie, że gdyby postawić przed japońską armią jakiegoś odrobinę trudniejszego przeciwnika poszła by w rozsypkę.

Ale to tylko moja opinia :) Pozdrawiam

Donald Duck der Nazi (Der Fuhrer's Face) – link był do YouTube.

Powiem szczerze, że po obejrzeniu 8 i 9 odcinka

Niestety zostanie usunięty – prawo autorskie. (mam nadzieję że link nie zostanie usunięty)

stwierdzam, że załączona kreskówka jest majstersztykiem subtelnej propagandy w wykonaniu amerykanów jakieś 60­‑70 lat temu…

Anime z autentycznie „cięższym” i „przestępczym” klimatem (patrz: Cowboy Bepop czy Black Lagoon) są jak białe kruki więc trzeba je chwytać jak się da. W Gangsta czegoś mi brakuje aby to anime za takowe uznać. Nie wiem może przeszkadza mi system tagów które kojarzy mi się z Naruto (bingo book) i paru innymi seriami skierowanymi do dość młodej widowni.
Póki co serię oglądam z nadzieją, że pokaże jeszcze lwi pazur.

Autor tej radosnej opowiastki przedstawia realną armię, z realnym systemem dowodzenia, realnym uzbrojeniem, realnymi DOROSŁYMI i profesjonalnie przeszkolonymi żołnierzami. Umiejscowioną w realnym świecie o określonej sytuacji geopolitycznej (mówię o naszej, ziemskiej, stronie bramy).

Dlatego absolutnie nie przyjmuję że może on sobie od tak drastycznie ignorować rzeczywistość i tam gdzie mu wygodnie pomijać niewygodne kwestie. Pewne fakty można owszem trochę naciągać tak aby zachować płynność akcji ale są granice w tym przypadku dużo cieńsze, niż w gdyby to było typowe anime przygodowe z elementami fantasy.

 kliknij: ukryte  Co by nie być gołosłownym – gdzie się podziali ranni po bitwach? Zwłaszcza tej o święte wzgórze? Nie ma? No tak to był by problem gdyby tak na oko 15­‑20 tysiącami kalek trzeba by się zaopiekować. W większości współczesnych bitew, mimo rozwoju techniki straty stanowią głównie ranni, polecam poczytać o np. bitwie o Verdun (broń maszynowa i artyleria grały tam pierwsze skrzypce). Trzeba by jakieś japońskie służby medyczne zaprząc, bo jęki konających nie dały by spać strudzonym japońskim żołnierzom (druga strona tkwi w głębokim średniowieczu więc należy założyć że służby medyczne jeżeli jakiekolwiek mają znajdują się w powijakach), biorąc pod uwagę skalę jatki – duża większość rannych zmarła by w oczekiwaniu na pomoc… BIP BIP BIP przecież japońskie siły samoobrony są doskonałe i nie ma mowy o takim scenariuszu, wszechmocna ręka autora usuwa rannych z baj… znaczy się scenariusza historii.
A zaraz zaraz, jest jeden ranny i to ten który został rozerwany pociskiem (ten jednooki wódz), jakaś magiczna moc jego jednego przeniosła pod ciężkim ostrzałem, w strefie absolutnej śmierci w bezpieczne miejsce i to tak szybko że nie zdążył się wykrwawić mimo urwanej nogi. Ręce same opadają…

No tak rannych nie ma, ale zaraz zaraz gdzie się podziały zwłoki dziesiątek tysięcy rozerwanych, zmasakrowanych żołnierzy wroga? Jakieś pogorzelisko z trupami? Nie uświadczymy spychaczy wciskających w zbiorowe mogiły trupów, ani żołnierzy japońskich zbierających to co ciężki sprzęt nie zagarnął. Ah przecież to tak jak w grach komputerowych czy w Log Horizon – ciała znikają w błyszczących obłokach…

Ciekawi mnie jak konie nie przyzwyczajone do huku i wystrzałów tak dziarsko i posłusznie szarżują tam gdzie najgłośniej… Koni podczas ataku mało pokazują ale to raczej z braków funduszy na animacje, wcześniej konnicy widać całkiem sporo.

No i można by jeszcze trochę pomarudzić – o kilku kwestiach mówią inni, np. Daerian o braku prób kontaktu z drugą stroną przed atakiem na święte miejsce, dyplomacja jest pierwszym i podstawowym „frontem” wojny we współczesnym świecie – ba nawet w starożytności barbarzyńcy zazwyczaj przychodzili się układać – czego chcą w zamian za nie wybijanie miejscowej ludności – no ale to by psuło plot i frajdę z pokazywania potęgi sił samoobrony jak rozstrzeliwuje ciemnych barbarzyńców.

Gdzie się podziało ONZ i rada bezpieczeństwa?

itd itp

Dość słaba reklamówka japońskich sił samoobrony, chyba musi być cienko z poborowymi skoro łosi wśród otaku szukają.  kliknij: ukryte  I to nawiązanie do Apocalypse Now – brakowało mi tylko legendarnego stwierdzenia „i love the smell of napalm in the morning” – no ale to było by nie humanitarne a to takie dobre i troskliwe misie są, mordują humanitarnie tylko tych złych w końcu – mają do tego takie fajne zabawki, nic tylko się zaciągnąć. Zespół stresu pourazowego w ogóle nie zauważono – to ci sami sympatyczni Japończycy zarówno przed jak i po wyrżnięciu tysięcy (ba nawet setek tysięcy) istot ludzki i pół ludzkich. derp

Pierwszy sezon był ciut zbyt toporny jak na moje gusta i generalnie rozczarował, przy drugim świetnie się bawiłem i nie czułem że ktoś chce ze mnie zrobić debila. Bardzo ładnie ukazano to, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia, co w shounenach jest dość rzadkim zjawiskiem.

Jak u Hitchcocka najpierw jest trzęsienie ziemi a potem napięcie rośnie xD

Póki co genialne – no ale nie jedno anime poległo mając rewelacyjny start a potem… „Prym” pod tym względem wiedzie u mnie Claymore. Trzymam mocno w kciuki aby się to nie powtórzyło w tym przypadku. Mam nadzieje że anime nie utonie w jakimś pseudofilozoficznym bełkocie ala evangelion – niebezpieczny symptom się pojawił w epizodzie 7.

Jak na anime z mechami (za którymi nie przepadam) całkiem mi się podobało – akcja i postacie dobrze skonstruowane. Graficznie anime trzyma poziom odpowiedni dla gatunku S­‑F. Polecam fanom gatunku

Rzadko się zgadzam z recenzją w 100%, no powiedzmy w 99%, tym razem jednak muszę to zrobić – z małym tyci pyci przytykiem. Jak można się czepiać że kolejna bohaterka lubi kwiatki??? Ja nie znam kobiety która by kwiatków nie lubiła, widać to gołym okiem podczas dnia kobiet, a sporo ich w życiu poznałem – więc stereotyp jest jak najbardziej słuszny. Pozdrawiam

Mocne wręcz sadystycznie brutalne, praktycznie wszyscy bohaterowie mają jakieś odchyły psychiczne oraz wszechobecny seksizm  kliknij: ukryte  „chcesz possać mi sutki?”. Takich anime nie powinno powstawać za dużo, jednak od czasu do czasu można zajrzeć w tą bardziej „zwierzęcą” część natury człowieka.

Przy piwie i orzeszkach 7/10

Anime ma tyle dziur ile szwajcarski ser, po prostu pędzi za szybko, jest całkowitym przeciwieństwem potworków typu One Piece, Naruto czy Bleach.
Plusy i minusy
+ animacje
+ dużo ciekawostek i smaczków dostrzegalnych dla fanów mmo
+ 1 część serii
+ spójny i ciekawy świat (tylko 1 połowa)
+ ciekawe walki
+ spora grupka fajnych bohaterów drugoplanowych (znów 1 połowa tylko)
+ wątek romantyczny rozstrzygnięty jednoznacznie w połowie serii
+ zaskakujące zwroty akcji (1 połowa tylko)

- 2 część serii
- dziurawa fabuła w całym serialu (wynik zbyt dużego tempa)
- niewykorzystanie postaci drugoplanowych w większym wymiarze, znów związane z tempem anime
- wątek z „adopcją” buhuhu (kto oglądał ten wie o co biega)
- magiczna klatka dla elfów z klawiaturą numeryczną
- „rywalka sercowa” w 2 części której nie powinno być

W sumie 7/10 – jak fan mmo dodałem ekstra 1 za smaczki i humor związany z tym rodzajem rozrywki. Gdyby 1 część rozbudować bardziej o wątki poboczne w 24 odcinkach był by hicior. 2 część powinna zostać oddana do przemiału z mnóstwa różnych względów, choć sam świat mi nawet odpowiadał, grało się elfami w końcu.

Twój post uratował mnie od wielkiego rozczarowania i zniesmaczenia, chciałem sobie zajrzeć do mangi z braku kontynuacji anime. To „niesamowite” jak liczne grono autorów mang ma jakieś odchyły w niewłaściwą stronę (incest, pedofilia) i przechodzi to u nich tak gładko – no cóż inny kraj, inne obyczaje i mentalność. Dzięki serdeczne

To anime mogło by być genialne gdyby zostało sprasowane do 3h filmu pełnometrażowego lub chociaż o połowę krótszej serii. Ten serial można by przyrównać do dużej rzeki ślamazarnie wpływającej do swojej delty i rozlewającej się na liczne mniejsze i większe odnogi. Obserwacja całości po pewnym czasie nuży i tak było w moim przypadku i Seirei no Moribito.

Postacie – wielowymiarowe (czasem tylko odrobinę zbyt dramatyczne) i wzbudzające empatię (nie ma żadnej która by działa mi na nerwy na dłuższą metę).
Animacje – wysoka jakość i te drobne szczególiki które można dzięki temu wyłapywać wzrokiem (np. kliknij: ukryte  bardzo krótka linia serca Ami).
Humor – przedni (ostatnimi czasy anime z rzadka mnie rozśmieszają, temu się to udało w niemal każdym odcinku)
Scenariusz – trzymający poziom i logiczny!
Zakończenie – dobrze zgrane i „dojrzałe”, choć wolał bym w roli księżniczki Ami­‑tan (no ale to tylko moje osobiste odczucie).
Ocena końcowa – 8,5/10 serdecznie polecam fanom niesztampowych komedii obyczajowo­‑szkolnych

Anime ecchi które jak słusznie zauważono poniżej powinno zostać wydane jako hentai – nie ma scenariusza ale i też denerwujących hektolitrów krwi płynących z nosa kolejnego zakompleksionego bohatera lub wyskakujących mu na d… (oh przepraszam chciałem rzec twarzy) i okolicach krost.

Jednak końcówka tego anime jest tym co nawet u fana takiego rodzaju rozrywki może wzbudzić niestrawności kliknij: ukryte  problem incestu pojawia się w paru seriach jednak tutaj sprowadza się on w praktyce (ze względu na szczątkowy scenariusz właśnie) do czystego aktu seksualnego, więc nie można mówić o próbie „dyskusji” z widzem na tak trudny i drażliwy temat. Osobiście usunąłem to anime ze swojej biblioteczki i nie zamierzam do niego wracać.