Tanuki-Anime

ogląda, ogląda… niczego innego z takim zapałem i przyjemnością ;)

kurczę, a tak się starałam… przykład efektu odwrotnego do zamierzonego ;)

jakie to jest fascynująco brzydkie… oka oderwać nie mogę od tych tańców. a poza tym nawet sympatyczne, ale te miny Kiyoharu przy tangu! obłędne :D

nigdy bym nie sądziła, że mnie będą do tego stopnia denerwować takie nieszkodliwe i w sumie sympatyczne esdeczki. ale zdecydowanie lepiej by było temu anime bez nich. poza tym… ach! przy występie Victora/Yuuriego czułam emocje niemal jak przy prawdziwym łyżwiarstwie! a opening… jaki cudny!

noooo. popieram Easnadh i Koogie, niestety. najgorzej to sobie narobić nadziei, ot co. co prawda nie rzucę, bo polubiłam głównych bohaterów (znaczy chłopaków, bo Alex tak sobie), i setting jednak jest ciekawy, mafie itd., ale  kliknij: ukryte  ten topór i te stroje, i świrowsko­‑zabójcze miny świrów­‑zabójców... eh. w dodatku w każdym odcinku doznaję wrażenia, że ktoś postaciom robi coś złego, deformując rozmaite części ich ciała albo całe sylwetki. to, że projekty same w sobie nie grzeszą bizonią urodą, nie znaczy, że trzeba im robić dodatkową krzywdę! zresztą pań też to dotyczy, zwł. wystających części ;] w sumie sumarów, jak to mówią, żal…

dla mnie też świetna ;) oglądam każdy odcinek po dwa razy, żeby dobrze wyłapać szczegóły i się ponapawać klimatem… mam tylko nadzieję, że nie przesadzą z traumami u wszystkich bohaterów, bo tu linia jest zawsze cienka, ale na razie looks good, very, very good…

um, a co masz konkretnie na myśli? zaintrygowało mnie, co napisałaś, bo mi osobiście tłumaczenie bardzo przypadło do gustu. owszem, jest młodzieżowe i żywiołowe, ale jak najbardziej pasuje do Nanami i Tomoe. chyba nawet bardziej mnie śmieszyły ich dialogi niż po angielsku. plus ta wysoka mowa ogników, kontrast zabójczy ;) owszem, ze dwa słówka mnie drażniły, no i ten nieszczęsny tytuł, ale to drobiazgi… tak więc ciekawam Twojej opinii :) no i raz jeszcze – manga naprawdę warta grzechu :)

pozostaje niedokończony wątek Kirihito. Na pocieszenie zostaje informacja, że zapowiedziano kolejną serię OVA, acz wątpię, czy znajdziemy w niej odpowiedź na gnębiące nas pytania.

Jeśli jakimś cudem zdołają wepchnąć w dwa odcinki wydarzenia z trzech i pół tomu, to wieeele pytań znajdzie odpowiedzi :) i wątek Kirihito też znacznie się rozwinie (a jest IMO świetny). aczkolwiek obawiam się, że skrót może nie wyjść historii na dobre. to był cudny epizod, i tyle wątków się pięknie ułożyło, że szkoda byłoby to stracić. czuję się już trochę jak agitatorka, ale ktokolwiek widział anime i mu się podobało, niech czyta mangę! zwł. że zaczęła się ukazywać po polsku… ;)

studio JG właśnie wydaje pierwszy tom… :)

popieram Kasu! manga jest cudna! czytaj koniecznie :)

moshi­‑moshi miała rację, i Enevi takoż, to zdecydowanie jest niezamierzona komedia. a w momentach zamierzonych (?) chybiona. niemniej dawno się tak nie uśmiałam ;] spodobał mi się też Guren czy jak mu tam, najwyraźniej idiota, ale sympatyczny, i już szczerze, opening, znaczy piosenka. tylko czy opening powinien tyle zdradzać na temat fabuły serii już w drugim odcinku? hmmm…

koniecznie chwyć za mangę! tam to się dopiero dzieje :)

ooo, bardzo się cieszę, że weszłaś na ten temat, bo zdałam sobie poniewczasie sprawę, że w tych potokach żalu i oburzenia nie oddałam sprawiedliwości aktorom. postaci są, jakie są, więc mają do zagrania, co mają, ale uważam, że w sumie, tzn. patrząc całościowo na wszystkie trzy filmy, jest całkiem nieźle. a w niektórych przypadkach, jak zauważyłaś, genialnie ;) aczkolwiek Hiko sam w sobie, jako postać w mandze, jest cudowny, osobiście go uwielbiam chyba nawet bardziej niż Kenshina. tu po raz kolejny składam pełne zachwytu hołdy Fukuyamie i wciąż dziękuję wszelkim bogom kinematografii, że scenarzyści tego nie spaprali jak reszty. nigdy dość zachwytów nad Hiko! ;)
ale i pozostali, oprócz tych najbardziej skrzywdzonych przez los (Kaoru, Aoshi), dają nieźle radę… pewnie też dzięki temu, że w sumie mają dwa albo i trzy filmy do pokazania się, i tam gdzie mogą to zrobić, wychodzi im dość udanie. Aoshi naprawdę stracił okrutnie, zostało coś z niego tylko w pojedynkach, a to była znacznie bardziej złożona postać. o Kaoru na plaży chciałabym móc zapomnieć. nie, w ogóle bym ją wymazała z tego filmu, dla jej dobra i własnego. Sano tutaj a Sano w jedynce… pffft, Sano w mandze i anime!! aa, ja znów o tym samym. po prostu przeżałować nie mogę ;] w każdym razie, żeby zamknąć ten temat, rzeczywiście należy im się więcej uznania niż granym przez nich bohaterom :] ehhh. gdyby, gdyby nie…

Bohaterowie zachowują się idiotycznie, wrogowie mają kretyńskie motywy i cała intryga służy tylko jako zapychacz między kolejnymi walkami

a co powiesz o trzeciej części?? to jest dopiero ból… jak dla mnie, druga tylko zyskuje w tej perspektywie. ale sza, na to przyjdzie czas. chwałaż bogom, że te walki są rzeczywiście świetne, no i że tak efektownie pojawił się ten, co to samym swoim widokiem przyprawia dziewczyny o spazmy ;)

o, jak pięknieś to waćpanna ujęła! popłakałam się ze śmiechu, tak jak (niemal, bo szkoda łez) popłakałam się z żałości, oglądając to na żywo :]
niech to się już skończy, bo faktycznie tortura to jest, nic innego, a że oglądamy to wszyscy dobrowolnie, to masochizm jak nic…

sankju! ju mejd maj dej :D

być może drugi sezon poleci w styczniu (MAL). oby, oby, oby…

pewnie odczułabym niedosyt, gdyby nie fakt, że mam za sobą 9 tomów mangi i wiem, co dalej. znaczy jako zachęta do niej powinno działać… nawet mi się pomyślało, że szkoda, że nie ma reszty, więcej się dowiadujemy i o jakimś rozwoju postaci nawet można mówić, ale potem poszłam po rozum do głowy, przecież to by były same pojedynki! na dłuższą metę zbyt nużące, nawet tak „efekciarskie” jak te z udziałem Heinego, który rzecz jasna jest moim ulubionym bohaterem, a tutaj wypada chyba średnio. o realizmie nie mówimy nie tylko w jego przypadku, bo taki Badou w wiadomej sytuacji powinien był zginąć siedemnaście razy, na nikotynowym haju czy bez. a propos, kompletnie, absolutnie nie pasuje mi do niego głos Ishidy Akiry! za spokojny… ale za to oko ma śliczny kolor ;) generalnie niezłe, zwłaszcza wizualnie, ale nie do końca potrafię ocenić, za bardzo rzutuje mi manga. trochę chyba zresztą projekty postaci uładzone w stosunku do oryginału…? coś mi w całości nie gra i już, nie wiem co. jednak warto samemu sprawdzić! :)

mnie się podobało w zrywach, szczególnie pierwsze trzy odcinki – wejście Mikorina mnie dosłownie położyło i ta cudna scena, kiedy Seo żegna się z Nozakim w blasku zachodzącego słońca, oglądana kilkanaście razy – ale potem chyba za dużo było tego samego. bohaterowie sympatyczni, nawet bardzo, wszyscy lekko szurnięci, pozytywnie. prócz Sakury oczywiście, ale za to w jej przypadku od początku do końca dobijały mnie kokardy (przypominały mi pewnego gadającego bisho­‑wiewióra ;). jedyne pocieszenie, że chyba było to celowe, zważywszy reakcję Nozakiego, kiedy je zmieniła… no i muszę przyznać, że piżama party w męskim wykonaniu było znakomite! niekoniecznie bardzo śmieszne, ale jakieś takie… strasznie sympatyczne. czasu straconego na seans w każdym razie nie żałuję…

dla wyglądu Tomoe, głosu Handy i ciepełka, jakie budzi w sercu widok tych wszystkich rozczulająco troskliwych przybranych ojców / starszych braci (bez żadnych podtekstów oczywiście) – będę oglądać!
aczkolwiek Inu nie wzbudził mojej sympatii. może gdyby był kotem… ale jakiś podejrzany jest.

hoooo, po drugim odcinku również nabieram nadziei, opierając się głównie na szokującym odkryciu, że działania i wypowiedzi bohaterów mają dość dużą dozę psychologicznego prawdopodobieństwa, a ich konsekwencje są logiczne… niebywałe, doprawdy, zwłaszcza w porównaniu z takim Vanadisem, którego z zażenowania usiłuję oglądać z zamkniętymi oczami. takie fantasy proszę bardzo! odwróconym haremem też nie pogardzimy, nawet w kolorach tęczy i z chińskimi (koreańskimi?) imionami. zaczyna mi się też coraz bardziej podobać muzyka… jestem na tak!

dzięks :) przeczytam na pewno :)

znalazłam :D tylko pliz, powiedz mi, to nie jest zakończone? still ongoing? żebym wiedziała, na co się nastawiać…

dzięki, poszukam :)

o to, to <kiwa głową z ubolewaniem>
bo cóż może być lepszego niż  kliknij: ukryte  śmierć z powodu miłości w obłoku kolorowych bąbelków? z głową na kolanach ukochanej i z myślą o filiżance czekolady… achhhhhh <wzruszyła się>. oby tylko nie wpadli na ten straszny pomysł, o którym ktoś pisał, żeby zrobić pairingi z czarodziejkami, bo tego nie przeżyję ;] w razie czego może choć ktoś ostrzeże…