Tanuki-Anime

Po obejrzeniu nie czuję kompletnie nic. Ani rozczarowania, ani satysfakcji, ani ciekawości, ani jakichkolwiek emocji. Po prostu nic. Zbyt dużo wszystkiego, a zbyt mało niczego, albo raczej czegoś konkretnego w solidnej dawce. Miszmasz, niekontrolowany chaos fabularny i speedrun bez hamulców. Nawet żadna postać mi do gustu nie przypadła. Jedyne z czego zapamiętam ten tytuł to naprawdę bardzo dobra strona techniczna i tak samo fajny opening. Ogólnie to taka średniawa mi się wydaje i nie wiem czy nawet pochwycę za kontynuację (będę nie lada w szoku jak w ogóle powstanie), a za pierwowzór to tym bardziej.

Taki przeciętniak, ale jeden z tych lepszych, który dobrze się oglądało. Nie wiem jak mają się ukazane wydarzenia względem pierwowzoru, ale jeśli kiedyś powstanie kontynuacja to pewnie obejrzę.

Każdy ma swoją best, dla mnie akurat również best girl wygrała. ;)

A wiecie co wam powiem? A w ... to mam. Wychodzę.  kliknij: ukryte  Pomimo mojej pobieżnej znajomości komiksu, pomimo świadomości, że jest to bez wątpienia najgorszy sezon kucharzy ze względu na zniszczoną historię, pomimo tego, że jest to wszystko bez sensu, nielogiczne, wychodzące po za jakąkolwiek skalę absurdu, wymyślone oraz połączone naprędce bez jakiegoś ładu i składu przez autora pierwowzoru, pomimo… no i co z tego? Jakie to ma do cholery znaczenie, jak i tak pomimo tej wiedzy po raz kolejny bawiłem się przy kucharzach tak samo niesamowicie jak przy okazji wcześniejszych sezonów, a w szczególności przy 3 ostatnich epizodach – latające fraki i wybuchające budynki pomińmy – które nie dość, że były dla mnie osobiście/subiektywnie bardzo emocjonalne, bo zostało wykrzesane z nich to co w kucharzach było najlepsze, to jeszcze bardzo dobrze zamykają całą historię. Oczywiście pomijając pierwsze 10 odcinków tego sezonu, które w takiej postaci mogłyby w sumie nie istnieć, nawet w wersji mangowej. Jeśli chodzi o grono produkcyjne to do studia jak i aktorów głosowych nie mam żadnych zastrzeżeń. Ci pierwsi bardzo dobrze, a Ci drudzy bezbłędnie wykonali swoją pracę i dziękuję im za te pięć sezonów. Postacie również – oprócz większości tych nowych z ów sezonu, które całkowicie zbędne – nadal przesympatyczne i świetne, a zarazem są najlepszym aspektem tej produkcji według mnie. Ogólnie to perfekcyjny finisz (wspomniane 3 ostatnie odcinki), któremu nic nie brakuje, ale niestety zniszczonej pod koniec (końcówka czwartego i 10 odcinków piątego sezonu) – przez pośpiech – opowieści.

Hyouketsu no Kizuna to prequel pierwszego sezonu anime, a Memory Snow to poboczna historia dziejąca się w trakcie sezonu pierwszego, pomiędzy arckiem 2, a 3. Z tego co wiem, to Memory Snow adaptuje jakieś luźne bonusowe rozdziały – raczej nie trzeba ich znać, aby ogarniać główną historię, ale jak się jest fanem to jak najbardziej można obejrzeć. To taki dodatek. Więcej nie wiem, bo sam jeszcze ów filmów nie oglądałem.

Dobra… zmieniam zdanie. Ten odcinek jednak nie był zbędny, a przynajmniej pod pewnym względem. Udany koniec solidnej historii, chociaż sądzę, że też trochę wyidealizowany. Ogólnie miała swoje wzloty i upadki, momenty nużące i przekombinowane, ale w ostatecznym rozrachunku bawiłem się przy niej naprawdę bardzo dobrze. Niewiele jest takich opowieści, rzekłbym nawet, że nie znajdzie się niczego podobnego, chociażby z tak dobrym protagonistą, dlatego tak cenię tą serię i cieszę się, że mogłem w końcu poznać jej finał na który czekało się bardzo długo. Jak napisałem wcześniej, tak napiszę i teraz, jestem usatysfakcjonowany.

Kolejny już genialny odcinek, a przynajmniej dla mnie, który tylko poszerza wiedzę widza i rozwija coraz bardziej postaci. Oczywiście nie odpowiada na wszystkie pytania już teraz wprost, ale przynajmniej nakierowuje na konkretne możliwości, a to już coś i dzięki temu też chce się oglądać dalej. Może wobec tego za tydzień dowiemy się chociaż, czy tworzy te alternatywne ścieżki (i w nich postacie cierpią z powodu jego śmierci), czy też to była tylko iluzja na potrzeby drugiej próby, a końcówka daje właśnie nadzieję na ewentualną odpowiedź. Ten odcinek to bardzo dobry przykład na to, że wcale nie potrzeba jakiś makabrycznych scen gore, aby czuć emocje, wzruszenie lub przyjemność z oglądania.

Ja bym brał ją w ciemno, nawet jeśli miałby mnie czekać pokaz slajdów. Zbyt się wciągnąłem i zbyt postacie polubiłem, aby tak to miało się dla mnie skończyć.

No i ja bardzo dobrze o tym wiem. Żarty se stroję. :D Sam jestem zszokowany, jaka tutaj jest rozpierducha na maksa. Wszędzie akcja, tam walka, tu tańce, tam walki, tu bębny, a nad głową, tak jakby obok… atomówki zrzucane przez bogów. Idzie się pochlastać i pogubić. Chaos, to się nazywa chaos pełną gębą. xD

Ja tam w tytule widzę Boga, nie wiem jak ty. :D A do liceum można chodzić nie będąc nastolatkiem, więc no… ;P

 kliknij: ukryte  On nie tworzy nowej linii czasowej, on się cofa do tyłu w tej samej tzn. ona go cofa, Satella rzecz jasna. To tak jakbyś odpalił przewijanie filmu do tyłu, a zatrzymanie następuje w jednym z zapisów Subaru. Na ten moment jest to sanktuarium podczas pierwszej próby. Znaczy, ja to tak interpretuję, bo też troszkę inaczej zrozumiałem słowa Roswaala. Nie czytałem tak daleko nowelki, więc nie wiem jak to naprawdę działa i czy ma jeszcze jakieś ukryte smaczki.

Dobra, przynajmniej teraz wiadomo gdzie się podział robot.  kliknij: ukryte  Poszedł popływać.
No, ale szkoda, że nie wyjaśnili mi co z tą kopią Kirito, którą zrobił Higa i jaki dokładnie mieli plan. Jedyna rzecz jaka mnie zainteresowała pod koniec, a poszła w błoto… Seria gniot, logiki zero, fan minimalny i to tylko dzięki stronie technicznej oraz soundtrack'owi The Human Empire Army. A najbardziej przeraża fakt, że „Kirito Powróci”. :D Oby Progressive przynajmniej w minimalnym stopniu zatarł tę plamę, ponieważ ponoć ta seria jest tym, czym chciałbym aby było SaO od samego początku, ale to wiem tylko od osób trzecich, dlatego poczekam i przekonam się sam, bo to coś też miało być okej, a wyszło… no wiemy jak.

„Inwestycja z ochroną kapitału.” xD

Mi osobiście jedenasty epizod bardzo się podobał i szczerze powiedziawszy ostatni jest dla mnie już trochę zbędny, ponieważ wybrałbym taki finał w ciemno, a to za sprawą ładnej otoczki w końcówce oraz już zbyt częstego i niepotrzebnego przedłużania lub kombinowania we wcześniejszych odcinkach. Szkoda, że nie znam pierwowzoru, bo bardzo chciałbym wychwycić ewentualne różnice i jakoś to skonfrontować ze sobą, ponieważ czułem momentami jakby były wycinane jakieś sceny i dialogi, ale oceniając sam seans jako całość oraz to jak mnie wciągnął do tej pory, to nie mam chyba większych zastrzeżeń. Długo czekałem na tą kontynuację i sam finał Oregairu, w końcu się doczekałem, ostatni odcinek przeboleję, gdyż (o dziwo) czuję już lekkie zmęczenie i ostatecznie uznam, że jestem usatysfakcjonowany i raczej było warto. No chyba, że odpicują jakieś szmery bajery w 12 to będziemy korygować. :D

Okej… więc tak:

Mój problem polega na tym, że po trzydziestu trzech odcinkach nie jestem w stanie wskazać głównego wątku

Może dlatego, że mniej­‑więcej 2 dni w tym uniwersum to 11 epizodów? Chciałbym zauważyć, bo jeszcze chyba nie wiesz, że protagonista powtarza co chwilę tą samą pętlę, w każdym z arcków trwa to parę dni dosłownie. Więc dziwne by było jakby po 33 odcinkach, a w samym uniwersum mija niewielki okres czasu, już wszystko byłoby wyjaśnione, prawda? Patrząc na to jaką ta seria ma konstrukcję i sposób prezentacji, to nawet po 100 odcinkach pretensje o tą kwestię byłby trochę bezpodstawne. Chociaż nie twierdzę w tym miejscu, że na pewno wszystko zostanie później wyjaśnione i zamknięte w piękną całość. Wie to tylko autor pierwowzoru, a przynajmniej ja mam taką nadzieję.

nie wiem jak i dlaczego bohater znalazł się w tym świecie

Nikt tego nie wie. I dobrze by było dla nas wszystkich się tego dowiedzieć. Dla mnie osobiście nie ma znaczenia ile potrwa wyjaśnienie tej tajemnicy i wielu innych zresztą też. Zresztą chciałbym zauważyć w tym miejscu, że stopniowo z odcinka na odcinek dostajemy coraz więcej, małych bo małych, ale jednak informacji o uniwersum oraz postaciach, więc cały czas nasza i protagonisty wiedz się powiększa. Nie można oczekiwać, że wszystko otrzymamy na strzała, bo zniszczyłoby to całą przyjemność z oglądania. Gorzej jak się całość, kiedyś tam, zakończy i nie poznamy na jakieś ważne kwestie odpowiedzi. Po prostu poczekajmy.

skąd biorą się te powtórzenia i do czego mają prowadzić

Wiedza na ten temat została już troszkę ukazana przy okazji rozmów z Echidną. Polecam wrócić. Na resztę po prostu trzeba czekać.

a seria w ogóle nie wydaje się zainteresowana wyjaśnianiem tych kwestii

Jeśli masz pretensje o to, że seria skupia się najpierw na prezentacji postaci, rozwinięciu ich historii oraz charakterów oraz stopniowemu ukazywaniu widzowi kolejnych smaczków z uniwersum i na jakiej zasadzie on działa, przypominam jaki czas minął w świecie przedstawionym, dla nas to kilkadziesiąt odcinków, a dla uniwersum niewiele, to polecam oglądać 12 odcinkowe sezonówki. ;) Oczywiście muszę w tym miejscu i na koniec zaznaczyć, że nie liczyłem ile dokładnie czasu minęło od momentu jak Subaru pojawił się w tym świecie, do teraz, ale patrząc na ogół wydarzeń i wielokrotne pokazywanie tej samej pętli jestem wstanie stwierdzić bez suchych liczb, że trwa to zbyt krótko, aby już teraz odkryć wszystkie tajemnice świata na stół. To tyle. Pozdrawiam.

Troszkę nie rozumiem z czym ty masz problem. Narzekasz na scenariusz do którego można wszystko wrzucić ze względu na motyw mocy głównego bohatera, mam rację? Jeśli tak to co ta moc ma do tego? Do każdej serii można wszystko wrzucić i powiedzieć, bo tak scenariusz wymaga. Przecież każdy twór wymaga scenariusza. Na Boga… A, że autor wymyślił sobie takie coś i dzięki temu dał sobie furtkę na wiele ciekawych pomysłów, to już raczej trzeba go chwalić, nie ganić. Poza tym jeszcze wiele kwestii jest nie wyjaśnione, a każda linia czasowa jaką przeżywa Subaru (to już napisał Niko przede mną) coś wnosi, każda drobna zmiana powoduje inny koniec i dzięki temu bohater zdobywa doświadczenie. Już nie wspominam, że każda próba rozwija kolejną postać, jej historię oraz charakter. Tutaj nie ma na co narzekać pod tym względem według mnie. Też nie za bardzo rozumiem pretensji o to, że 90% postaci jest silniejszych od niego. Czy ty nie przeczytałeś opisu pierwszego sezonu lub co gorsze odpaliłeś od razu drugi, pomijając ten pierwszy? Piszesz jakbyś nie wiedział jakie są założenia tego uniwersum, na czym polega historia i co jest jej głównym motywem.

Jak ja patrzę na brak logiki w postępowaniu bohaterów, to aż mnie skręca

Wymień mi jakieś i od razu napisz gdzie u ciebie jest granica występowania logiki, a jej braku w wydarzeniach i zachowaniu postaci.

Jest gorzej, ale nie aż tak jak w nowelce. Niektóre sceny potrafią zszokować i wytwarza to dodatkowo świetny klimat grozy głównie ze względu cierpienia protagonisty. Pytanie tylko kto jaki ma próg znoszenia takiego typu scen. Kwestia indywidualna i nawet z komentarzy nie stwierdzisz puki sam się nie przekonasz i nie sprawdzisz. Ja jestem fanem serii, więc moja rekomendacja może być nieobiektywna, ale nawet jeśli to i tak zachęcam bardzo do obejrzenia. ;)

Wiem, że nie powinienem doszukiwać się logiki w SaO, bo już to wszyscy przerabialiśmy i nic z tego dobrego – dla serii – nie wyszło, ale mimo wszystko…  kliknij: ukryte  W 9 odcinku (7 lipca 2026 roku) Rinko powiedziała, że: „Od wejścia w fazę maksymalnego przyspieszenia minęła minuta, a to oznacza, że u nich (u Kirito i Asuny) upłynęło 10 lat.” Z prostej matmy wynika, że powinni leżeć w tych maszynach 20 minut, skoro było jeszcze wcześniej mówione, że przyspieszenie powoduje, że zostaną uwięzieni na 200 lat – nie wiem osobiście czemu akurat tyle, ale to nieważne. Jednak przechodząc do sedna. Nie wmówicie mi, że od momentu przyspieszenia (pod koniec 8 i początek 9 odcinka) do początku 10 odcinka (1 sierpnia 2026 roku) w którym pokazują nam ich wybudzenie minęło tylko 20 minut – to jest nierealne, skoro w międzyczasie było rozbrajanie bomby – btw. robot zniknął i ciekawe co z nim – oraz prezentacja Alice w telewizji. No chyba, że wystąpiły jakieś nieznane nam komplikacje natury przejęcia przez rząd tamtego miejsca w którym się znajdowali Kirito i Asuna etc., że pomimo możliwości ich wybudzenia/wylogowania nie mogli jednak tego uczynić i dlatego to tyle trwało, tyle że nie, przykro mi, ponieważ przy wybudzeniu Kirito mówi wyraźnie, że chce wymazać wspomnienia z 200 lat, czyli jest świadom, że tyle tam był, czyli był tam 20 minut czasu realnego, ale w realnym świecie minął prawie miesiąc (wynika to z dat podanych przeze mnie powyżej, a są one wzięte z początku omawianych odcinków). No xD. Oczywiście pominąłem wszelakie inne bullshity w miedzy czasie typu niby uśmiercenie Kikuoki, bo po co mam wytykać wszystko, skoro już przy tym leżę i kwiczę. :D No chyba, że się mylę lub czegoś nie rozumiem to proszę mnie oświecić, a wtedy przyznam się do ewentualnego błędu z mojej strony. Podsumowując, beki ciąg dalszy i chyba nie zamierzają przestać. ;)

Dlatego nie warto czasami ufać spoilerom… Napisałem coś z premedytacją nie sprawdzając wcześniej czy jest to prawdą za co bardzo przepraszam. Nie wiem i nie chcę wiedzieć skąd autor spoilera, który napisałem powyżej wziął czas 15 sekund, ale z tego co powiedziano w 9 odcinku tego sezonu wychodzi na to, że jest to 20 minut. -_-

PS Oglądać po napisach.

To niezły asmr pod koniec.

Gdzieś przeczytałem spoiler, że w skrócie:  kliknij: ukryte  W ostatniej fazie doszło do przyśpieszenia świata o te 5 mln. razy względem czasu rzeczywistego. Gracze podłączeni prze AmuSphere zostali wylogowani automatycznie, bo urządzenie nie posiada opcji przyśpieszania. W teorii Sinon i Suguha powinny móc pozostać podłączone, ale połączenie satelitarne żółwia z Roppongi (gdzie były podłączone), nie może utrzymać tak dużej szybkości danych dlatego je wywaliło. Jedynie podłączeni stacjonarnie (Kirito, Asuna, Gabriel i Vasago) mogą przebywać w tym przyśpieszeniu, chyba, że sami się wylogują. Kirito nie miał na to szansy, Gabriel pokonany, Vasago to samo, a Asuna postanowiła tego nie robić o czym zaraz. Przez zamknięcie żółwia wobec ataku, wylogować mogą się tylko z konsoli systemowej w tym świecie, a nie za pomocą konsoli w rzeczywistości. Alice miała zostać „porwana” przez napastników, ale dzięki jej kość światła została wysłana do pokoju, gdzie był Higa (Gabriel wysłał by to do tego drugiego pokoju kontrolnego). Stąd szczęście Kirito, że Alice jest już bezpieczna. Dodatkowo myślał, że Asuna również wylogowała się, ponieważ było widać jak stoi razem z Alice przy tej konsoli systemowej, więc mogła to spokojnie zrobić wraz z Alice i nie będzie musiała przeżyć 200 lat w 15 sekund czasu rzeczywistego (jak wyjdzie z przyśpieszenia). A Asuna zdecydowała się nie wylogowywać, ponieważ chciała potowarzyszyć Kirito, by ten nie był samotny. Większość została już wytłumaczona, część dopiero zostanie nieco później. Nie pytajcie też dlaczego chciało mi się tego szukać, bo to czysty fart. :D

🤦‍♂️ Lecz spokojnie. Dzisiaj zamierzam nieco pochwalić. Bo już tak bezkresne wiadro pomyj się wylało na ten tytuł, że nawet jak ktoś by chciał, tak z czystych intencji, to zebrać do kupy i posprzątać to raczej nie dałby rady.

Ładny papierek pomijam. Dla zasady. Bo bez tego wierzę, że nikt by tego nawet nie uruchomił na playerze. Za to bez wątpienia zapamiętam z Walki o Podziemie pierwsze 30 sekund „The Human Empire Army”. Daje takiego kopa jak nadzieja na udany odcinek SaO, szybko znika. Ale doceniam.

Objawienie się nowego duetu na miarę NFa i Eminema to chyba najlepsze co mogło nas spotkać w ostatnim czasie. Nie zasłuźyliśmy na to po prostu. Nikt o to teź nie prosił, ale kaźdy bez wątpienia tego potrzebował. ;D

Warto to po to sięgnąć? Seria ta mnie już napastuje różnojakimi spoilerami czy też urokliwymi screenami na każdym kroku w sieci, a mam pewne wątpliwości, dlatego też pytam was, tanukowiczów, którzy zawsze niezawodni w tej kwestii. ;)

W sumie to polecam ten film. Fajnie wyjaśnia ten epizod. ;)