Tanuki-Anime

Tak jak w tytule komentarza. ?!?

Jest dalej ciekawie, nietuzinkowo i czekam na więcej.

OBY LEPIEJ :)

Bardzo ciekawa produkcja z dość mocną dozą psycho dramaturgii, która potrafi trzymać w napięciu i skusić widza na kolejny odcinek.

Fabularnie seria nie rozcarowywuje jak nie ugina z kolan. Nie zabraknie tu wątków aka thrill drama jak i shounen action. Nie raz depresja głównego bohatera potrafi wywołać nie lada emocje u widza, decyzje, które musi podejmować Subaru naprawdę potrafią zaskakiwać – jak ich konsekwencje. Plot fabularny jest ok, nie ma zbytecznych wydłużeń i fillerowania.

Co do wad uważam że pokazuje się też dużo sztampowych mankamentów , które psują wcześniej zbudowaną fabułę jak i nastrój całości.

Muzycznie jest też dobrze, ścieżki podczas niektórych akcji/sytuacji podtrzymują napięcie, które zostało zbudowane dzięki fabule.

Co do bohaterów, są trochę… hmmmm…dziwne?!? Emilia i jej płaczliwość połączone z użalaniem po pewnym czasie mdli widza i wybija z rytmu fabuły.

graficznie też jest ok, moje oczy nie ucierpiały i oglądało się całkiem przyjemnie.

Wystawiam mocne 7+, seria z bardzo dużym potencjałem lecz niestety nie do końca wykorzystanym.

Polecam zerknąć na 2­‑3 pierwsze odcinki, jeśli tematyka przypadnie do gustu można śmiało oglądać.

Kopią, płaczą, krzyczą w sztampowej grafice i cienkim CGI. Nie ma na czym oka zawiesić a co dopiero pisać tutaj dłuższy komentarz.

Szybko zwięźle i na temat… Posatcie cienkie, bitki takie tam, graficznie to wygląda jak by się cut­‑scenki w grze street fighter oglądało.
Fabuła…. a po co, jakieś tam wątki o korporacjach i przejmowaniu władzy…coś tam o czymś i nie wiadomo po co ale jak coś to po coś.

Lelum polelum, pitu pitu chlastu kopię Kengan po dwunastu. Zakrwawione nosy, i napakowane typy, którzy leczą złamania kręgosłupa i śmiertelne uszkodzenia ciała w przerwach między pojedynkami objadając się stekami.

Dajta ludzie spokój, idźcie na spacer pobiegać dookoła domu, już za was się wycierpiały moje oczy.:):)

Produkcją zaciekawiłem się wyłącznie z tytułu iz powstała na bazie dość popularnej gry. I tutaj cały zachwyt dobiegł końca.

Fabuła jest tak przewidująca że każdy wątek akcji czy plotu fabularnego odgaduję sie zanim się wydarzy. Czyli w skrócie oglądasz i w myślach widz układa sobie w głowie co się stanie.
Co powoduję częste ziewanie i brak skupienie… bo nad czym tu ??….się skupiać. Wyjście w trakcie ogladania i powrót po 10 minutach w niczym nie przeszkadza a wręcz uważam za stosowne :):):):).

Dramaturgia w sytuacjach kiedy powinna wzbudzić u widza jakieś empatyczne uczucia do danego momentu jest poprostu  kliknij: ukryte  (MIAŁKA I MDŁA hahahaha) .


Postacie świetnie pasują do dialogów jak i fabuły, miałkie, mdłe i do bólu przewidujące.
Posatcie bardzo sztampowe i byle jakie, nie wzbudzają szczególnej sympatii u widza poprostu… kliknij: ukryte  (MIAŁKIE I MDŁE hahahaha)
Jescze chciałbym nadmienić różnorodność wrogich robotów, różnią się one jedynie dodatkiem wstążki, kokardki bądź malunkiem na swoich stalowych skorupach. – nuda, nuda i jeszce raz nuda.
Nie będę spoilerował głównego wroga, ale nie oczekujcie żadnych fajerwerków.

Graficznie jakoś to ujdzie ale i tak jest to wszystko… kliknij: ukryte  (MIAŁKIE I MDŁE hahahaha)


Jakaś tam nutka na openingu i endingu nie poprawia całości produkcji.

Nie ma nic więcej do dodania jeśli chodzi o tą produkcję, oglądanie jej dłuży się niesamowicie, trzy razy zasypaiłem i budziłem sie kolejnego dnia aby dokończyć całą serię.

Chyba wystarczająco zachęciłem (hahahaha) niedoszłych widzów do…. omijania/oglądania ów produkcji.

Pozdrawiam

Ciężko się tutaj z tobą nie zgodzić co do animacji vs efekty specjalne – jest bardzo dobrze. Co do grafiki tylko nadmieniłem że tego typu produkcję można podkręcić paroma błyskami, gdyż postacie mają taki potencjał do tego że aż czeka się na tego rodzaju FX.

Co do CGI i animacji w Demon Slayers, również nie podejmę dyskusji, bo nie ma sensu podważać oczywistych faktów. Ale jako że produkcja mi się bardzo podobała i czekam na więcej to w moich oczach to sztywne CGI jest bardziej plastyczne (hahahahaha). Ocena bardziej fana niż techniczna, która opisuje faktyczny stan rzeczy.

Dziękuję za linki, fajne pozycję. Na pewno coś z tego obejrzę.

Pozdrawiam

Jak już słusznie podkreśliła

„Pierwszy odcinek dał nadzieję, że to będzie coś naprawdę dobrego. Dalej jednak mój entuzjazm został dość drastycznie ostudzony.”

.

Pączątek zaczyna się ostrą zadymą po to tylko aby przejść do miałkiej fabuły, poplątanej z dużą ilością zbędnych postaci, które mogły by odegrać role epizodyczne.

Mamy fajny duet policjantów loozaków­‑twardzieli, którzy z odcinka na odcinka miękną jak jaja w wodzie.
Z drugiej strony główny bohater król śmierci, czy czegoś tam (przestaje to kogokolwiek obchodzić po 3­‑4 odcinkach), który nijak sprawdza się na polu walki, mieli tępe teksty i niczego nie wie. Na dodatek we wróżeniu pomaga mu haker i zaczarowany ołówek (hahahaha….musiałem, nie mogłem inaczej tego opisać)

Fabuła jakaś jest tylko mieli się jak mięso mielone, wszystko ze wszystkim aby do przodu.

Muzyka jakaś była ale… co z tego.

Kreska ok, jest to świeża produkcja, tak więc zdziwiłoby mnie jak by używali kredek świecowych do zrobienia tej produkcji.

Pozatym 5/10 dla produkcji i…. to wszystko

Jako fan (nie miłośnik) Bleach`a na wstępie powtórzę…. 24 odcinki takiej serii to jakieś prima aprilis. Ilość bardzo wpłynęła na szczegółowe wydarzenia.

Jak już zostało zauważone przez innych, walki wszystkich dowódców podczas…..(no spoilers aloud:) to jakieś migawki i strzępki prawdziwego Bleach, a przecież fani czekają na wodotryski i fajerwerki walk i to szczególnie takich postaci.

Fabularnie jest ok, tu dzież idzie się pośmiać, za chwilę pełne skupienie i wyczekiwanie co się wydarzy etc. Mix wszystkiego lekkiego i przyjemnego choć nie za bardzo zaskakującego.
Podobało mi się że klimat zmienił się na ciut poważniejszy a mimo tego zachowaną dobrą taktowność w żartach, które nie są pchane przymus jak koń pod górę.

Muzyka, ble ble ble. Ahhh pamiętam jak się czekało na „Sennę” która budowała napięcie w początkowych seriach.

Graficznie jest bardzo dobrze, fajnie że jest widoczny postęp a nie klepanie tej samej płaskiej kreski bez szczegółów – wiadomo jak będzie więcej też będzie miło:)


Nie opisuję szczegółów bo kto lubi tą produkcję, nie może przejść obok niej obojętnie.
OGLĄDAĆ !!!!!

.....Ciągnąłem i udało się dojechać do końca – w myślach miałem tylko: „zabijajta się szybciej i nie mąćcie mi w głowie” – i tak wiem już o co w tym chodziło po kilku odcinkach.

podsumowanie: Ci Źli to ci dobrzy, dobrzy też są dobrzy a ci inni dobrzy są źli, a tamci źli to niby dobrzy tak więc ci dobrzy łączą się z tymi złymi dobrymi żeby tych dobrych złych kill`im…. czy jakoś tak.

Chyba wszystko wyjaśniłem bez spojlerowania hahahaha :)

Wymęczone, wypocone i na szczęście zakończone.

Ocena 5 za całość – tak mnie skołowało że nie wiedziałem co nacisnąć.

Oglądam wyłącznie bo moje zboczenie nie pozwala mi przerywać serii. Coś tu się dzieje, szczelają, wybuchiwają, siekają i coś tam jeszcze – oko paczy a mózg na przerwie.

Ilość imion (tzn. postaci) jest tak ogromna (albo mi się wydaję) że nie ma co zapamiętywać, giną co drugi odcinek.

Ciągnę to dalej…:(

Cała wypowiedź jak i ostatnie zdanie w komentarzu San­‑san wyczerpują absolutnie wszystko co można powiedzieć o tej produkcji.

Osobiście również uważam, że seria jest dobra ale nudnawa. Nie dokońca jest wszystko wyjaśnione mimo iż mamy 120 min.

Co tu się odj*****ło ??? Jeszcze nigdy nie widziałem żeby ktoś z produkcji mocno thriller`owatej zrobił jakieś „okruchy życia połączone z płaczkowatym dramatem naładowanym moralnymi bzdurami powtarzanymi w kółko aż do duuuuużej przesady”.

Kontynuacja serii nie moim zdaniem wyszła bardzo słabo, z przerażających demonów zrobiono słodkich czułych obywateli innego świata, którzy też mają rodziny i bardzo cierpią bo…..  kliknij: ukryte  (nie wpieprzają ludzkich mózgów, tylko odpady jak ręce i inne kończyny – co za bzdura !!!)

Aż mi się żal (buhahahahaha) zaczęło robić umierającej demonicy z dzieckiem bo…. kliknij: ukryte  (potrzebuje wysokiej jakości ludzkiego mięsa) - paradoks sam w sobie.

Głupie i naiwne zachowanie Emmy zaczęło mnie tak drażnić że aż czekałem żeby kogoś wyeliminowali, żeby przestała gadać te dyrdymały. (no i się doczekałem – a ona nadal swoje ?!?!?!?).

Bzdura goniła, bzdurę… dzieci z drenianymi łukami zaczynają zmieniać świat – sam zamysł już jest horrorem w kiepskim wydaniu.

Nie będę się rozpisywał bo…. kliknij: ukryte  NIE MA O CZYM !!!!!

Słabo, melancholijnie, drętwo i powtarzająco…na końcu jescze wstawka – zapraszamy na kolejny sezon??

Ciekawe czy to był tylko błąd w tłumaczeniu czy będą męczyć temat dalej i będziemy patrzeć jak dzeci zostają politykami i ratują świat????

Obejrzeć wypada aby zakończyć jakoś pierwszy sezon, ale jakoś nie specjalnie zachęcam – bardziej pozycja dla ciekawskich i tych których nie zostawiają anime w połowie.

Pozdrawiam

Pozornie wyglądająca produkcja, która szybko wprowadza w wartką rozgrywkę między…(bez spoilerowania:).

Świetna fabuła, przepełniona lękiem i grozą. Bardzo świetne uwagi co do dzieci i ich wychowania (niektórym rodzicom naprawdę przydały by się w prawdziwym życiu – pędzę z przykładem

...wychowywanie dziecka w strachu blokuje mózg i jego rozwój”)

 – niby banalne a duża część społeczeństwa nie potrafi bez tego aspektu wychować własne dzieci.

Kontynuując komentarz, świetne zwroty akcji powodują że widz naprawdę nie może się odkleić od oglądania i cały czas wmawia sobie że jeszcze tylko jeden odcinek i wyłączam – hahahahaha.

Świetnie dobrane pierwszoplanowe postacie, niby przewidywalne charaktery a jednak potrafią nieraz zaskoczyć i skleić fabułę aby trzymała w napięciu.

Graficznie produkcja, bardzo przyjemna dla oka, nie przerysowana bez zbędnych wodotrysków efekciarskich, które mogły by odwracać uwagę od całej atmosfery panującej w „domu”.

Efekty muzyczne mogły być ciut bardziej podkręcone, tak żeby jeszcze bardziej zaostrzyć strach i adrenalinę u widza (co nie oznacza że było słabo).
Opening i ending nie za bardzo przykuły moją uwagę tak więc nie wypowiadam się, gdyż to tylko uwaga co do mojego gustu muzycznego.

Komentarz napisany trochę na okrętkę bez szczegółów, gdyż nie chce nikomu psuć dobrej produkcji, ujawniając jakiekolwiek szczegóły.

Jeżeli ktoś lubi tego klimaty, oglądać nie pytać !!!! 12 odcinków wchodzi bez mrugania powiekami :)

Odnosząc się do pierwszej wypowiedzi: Z tą grafiką to jest tak – jak obejrzy się K:project to apetyt rośnie co do grafiki i efektów. Nie będę niczego na przymus wyszukiwał wad graficznych bo nie w tym rzecz. Zwróciłem uwagę co mogło by bardziej dopieścić całą produkcję.
(chociaż było kilka ciut starszych produkcji, które dawały nacieszyć się oku swoją grafiką, chociażby Kimetsu no Yaiba…).
Tak więc można rzec, że nasze oczy różne rzeczy widziały i inaczej podchodzą do tematu graficznego.:)

Co do drugiej części twojej wypowiedzi:

Napisałem że jest o niczym nadzwyczajnym gdyż oceniam serię pod kątem anime a nie mangi (gdzie, wszyscy wiemy plot fabularny jest o wiele bardziej rozbudowany a ta produkcja niekoniecznie musi wszystko co do joty ująć w swoich 24 odcinkach).

Z uprzejmości przyznam ci rację bo mangi nie czytałem. I tym samym potwierdzę że nie będzie tutaj dla mnie żadnego pola do dyskusji z czytelnikiem mangi ów serii, gdyż jej nie czytałem.

Pozdrawiam

Dystopijny świat i jego codzienne problemy. Garstka ludzi ukrywająca się przed maszynami i całym jego otoczeniem. Coś tam o poszukiwaniu jedzenia, aby móc przeżyć, kilka walk w kółko tymi samymi maszynami i bohater który linie dialogową ma na trzy zdania w całym anime.
Bohaterowie miałcy, monotonni i prostymi dialogami, które jakoś dziwnie podobnie do siebie brzmiały (Uważaj!!!…, Killy!!!…, musimy to musimy tamto….).

Uważam że produkcja miała potencjał, ale w takim wykonaniu twórcy oszczędnie poszli na skróty ze wszystkim.

Bez rozpisywania się…. wieje nudą.

Sakasama no Patema zabiera nas w dosyć ciekawą podróż, gdzie głównymi bohaterami są dwojga młodych ludzi, którzy spotykają się dość w niecodziennych okolicznośćiach.
Nie można tutaj jednoznacznie stwierdzić czy to magiczna podróż, gdyż magii nie ma a raczej nadzwyczajne zjawisko fizyczne.
Fabuła tej produkcji mimo dużego potencjału nie okazuję się jakoś nadzwyczajna. Bardzo oczywiste postacie i bieg wydarzeń, nie wzbudza tutaj dużego zachwytu. Ogląda się lekko z nadzieją że coś widza zaskoczy a tu…. jeden mały niuans (co się stanie gdy spadniesz w niebo??:). I to tylko tyle chociaż też nie do końca jest to rozwinięty temat – po prostu stało się i co?, kto?, kiedy? nie jest zupełnie wyjaśnione. (nie będę rozwijał, żeby nie spoilerować).

Graficznie też szału nie było, co uważam za minus przy takiego rodzaju produkcjach. Kilka efektów świetlnych dla oka i już było by inaczej.

Anime jak w nagłówku, miłe lekkie na niedzielne popołudnie, można obejerzeć z dziećmi co też jest fajną zaletą.


Pozdrawiam

Zgadzam się z przedmówcami co do treści i fabuły całej produkcji.

Jednak i tak uważam Bubble za bardzo dobrą pozycję.

Jest bardzo ładna, lekka i relaksująca. Dawno nie oglądałem przy czym mógłbym tak dobrze się odprężyć.

Osobiście zachęcam do obejrzenia. Najlepiej na leniwą niedzielę:)

I w końcu po zwolnieniu akcji we wcześniejszych seriach, Agencja i mafia portowa wjeżdżają na pełnej…
Świetne zwroty akcji, połączone z kontynuacją ze wcześniejszych serii. Jest moc.
Wszystko na plus, ale jak zawsze mogło by być więcej tego, tamtego i owego :)
Dla fanów serii świetna pozycja.
Pozdrawiam


Nie polecam oglądać bez zapoznania się ze wcześniejszymi seriami, gdyż nie wiele się zrozumie.

Bez owijania w bawełnę…..BARDZO MOCNE ANIME!!!!!

Fabuła tej produkcji naprawdę potrafi trzymać w napięciu i wymusić obejrzenie następnego i następnego…..aż do końca serii:)
Muszę zaznaczyć że anime już na samym początku pokazuje że nie będzie dla każdego. początkowe tępo rozwoju akcji jest niczym zachowanie głównej postaci baaaaardzo mozolne i ciężko strawne.
jednak im dalej w las zaczynamy się do tego przyzwyczajać i rozumieć jak ów wymienioną postać.

Świetna animalizacja (muszę tak napisać aby nie spoilerować) postaci. Świetnie skonstruowane indywidua z bardzo dobrze wyostrzonymi historiami i ich konsekwencjami. Ukazanie zachowań u tych „dobrych” jest świetnym kontrastem do tych „złych” (nie tłumaczę bo będą spoilery bajery). Po prostu nic tutaj nie jest do końca takie jakie nam się wydaję. Chyba to sprawia że urokliwość całej produkcji i wciąga do kontynuowania odlądania.

Ciężko napisać wiele więcej o fabule i postaciach aby nie popsuć frajdy z oglądania.

Jednym z większych minusów jest grafika (ja wiem że pasuje do tego klimatu i może nie wszystkim przeszkadzać ale…. mi oko ciężko przyswajało się do tej kreski) uważam że podkręcenie grafiki i więcej szczegółów nie popsuło by klimatu całości.

Muzyka….posłuchajcie sami, jakoś dziwnie fajna, po kilu odcinkach :)

Bardzo dawno nie oglądałem tak dobrze zrobinej produkcji pod względem fabuły i zwrotów akcji (końcówka rewelacja – nie spodziewałem się kompletnie). Bardzo i to bardzo polecam i zachęcam wytrzymać kilka odcinkó aby złapać rytm całej produkcji.

Lecimy z wysokiego K…. szaleństwo, wariactwo, brak empatii, seksizm i klimaty gore wylewające się jak hektolitry krwi….hahahahaha.

Główna postać bardzo zabawna mieszanka high school socjopaty i prymitywnego herosa z dużą dozą humoru. Większość oglądających wiele zarzuca niepoprawnemu zachowaniu Denji`ego. Mnie ono bawi i cały czas czekałem na jego chamskie,prostackie zachowanie i odzywki. Postać świetnie wpasowywuję się w klimat całej produkcji. I nie ma tutaj zbędnego szlochania i ckliwej dramy.

Postać Mikimy już od samego początku wiemy że jest na wysokim poziomie umiejętności. Twórcy dali nam okazję posmakować, kto tu naprawdę rządzi i dlaczego. Czuję że będzie jeszcze więcej wokół się niej działo. Czekam aż się rozwinie akcja między nią a Denji`m – hahaha

Power też idzie świetnie krok w krok za całą sytuacją, świetnie dopasowana do sytuacji i otoczenia postać. Jest dobrym znakiem że nie zawsze osadzenie 2­‑3 kobiet wokół głównej postaci musi z anime robić płytką haremówkę. Akcja w toalecie – buahahahaha.

Reszta postaci również nie jest przesadzona – np. Aki, świetnie zakończył serię z Denji`m – buahahaha. Nikt nie spodziewa się że jeden jedyny opanowany, często milczący też potrafi rozbawić.

Co do fabuły, szału nie ma. Seria przeznaczona bardziej na rozrywke w stylu gore bez wysilania szarych komórek. Nawet dobrze, bo komedia+gore+zawiła historia = brak skupienia.

Bardzo fajna grafika, zmyślne potwory i dynamiczne akcje również poprawiają jakość całej produkcji

Cały czas się wstrzymywałem aby obejrzeć to anime, gdyż widząc samą okładkę uważałem pomysł za niedorzeczny i spaczony. I CO????…..........................NIE MYLIŁEM SIE NIC A NIC !!!!

Nie mniej jednak seria posiada swój urok, choć dziwnie się czuję używając takich słów przy czymś co posiada w swojej klasyfikacji gore i przemoc. Chciałbym porównać tę produkcję do „Dorohedoro” gdzie również jest w podobnych kategoriach co Chainsaw Man.
Dla wielu oglądających dziwne było zachowanie Denji`ego jego brak empatii, zezwierzęcenie, psychopatyczna chęć mordu itp.
Rozumiem że nie jest to łatwe do strawienia i dziwnie może się to ogląda jednak gdy zobaczyłem kategorię gore przy tym tytule, nie spodziewałem się absolutnie niczego normalnego. Raczej czekałem na spaczenie, które pojawiło się w Dorehodoro – choć uważam je za bardziej poj****ne i psujące głowę niż Chainsaw Man.
Oba tytuły mają wiele wspólnych cech, np obojętność na czyjąś śmierć, pokrętne znaczenie przyjaźni (czy jak to można tam nazwać na to co patrzymy), chamskie i wulgarne zachowania, hektolitry krwi i wyprutych flaków i oczywiście socjo­‑psychopaci na każdym rogu.

Produkcja bardzo dobra i mocna, na pewno nie dla każdego. Z uwagi na dosyć mocną produkcję nie zachęcam do oglądania, gdyż uważam że każdy powinien się zastanowić czy psuć sobie głowę czymś czego się nie da od­‑zobaczy.

A i coś o muzyce hmmmm….Vivaldi ani Andrea Bocelli nie dali by rady tam skleić żadnego kawałka hahahahaha.

Noragami bardzo szybko przypadło mi do gustu dzięki tytułowemu bohaterowi Yato. Dobrze skonstruowany żart sytuacyjny zawsze sprawi uśmiech na twarzy. Dzięki głównemu bohaterowi nie zabraknie takich sytuacji.
Reszta postaci też jest ok, nie są może super ambitnie skonstruowani, czasem wręcz przewidywalni do bólu. Jednak twórcy użyli wielu zabiegów i kosmetologii aby takie rzeczy nie przeszkadzały widzowi w dobrej zabawie.

Fabuła tego anime jest….hmmmm ciut przewidywalna nie mniej jednak nie zostaniemy pozostawieni bez żadnych niespodzianek i zwrotów akcji. W całej produkcji przejdziemy przez trochę młodzieńczej dramy kilka miłosnych rumieńców i dobrze wpasowanych żartów.

Jeżeli chodzi o akcję… to jest, ale nie jest ona widowiskowa czy spektakularna (przy takiej tematyce i bohaterach naprawdę mogło iskrzeć efektami). Jednak z drugiej strony rozumiem że nie jest to typowy shounen action slasher gdzie efekty mają przyćmić fabułę i perypetie bohaterów. Tak więc z a bardzo nie czepiam się, lecz wiadomo…. nic by nie zaszkodziło (hahahaha).

Muzyka sympatyczna wpasowująca sie w całość produkcji.

Zachęcam do oglądania – anime dobre na weekendowe popołudnia

Record of Ragnarok kolejna odsłona…. Produkcja pod wieloma względami jest przeciętna i prosta fabularnie jak linia równika otaczająca kulę zięmską…. I co z tego !!! nadzwyczajny dobór postaci i przypisanych im umiejętności zastępuje prawie wszystko.

Nie będę spoilerował postaci, które się ukazują w tej anime gdyż odkrywanie nowych indywidułów jest najlepszą zabawą.

Walki też się poprawiły, chociaż ich przeciąganie na kilka odcinków nadal trwa.

Zobaczymy kilka zwrotów akcji jeśli chodzi o fabułę i….

KONIEC!!!!

(mimo odcinków, z fabuła anime nie pójdzie daleko – będzie z 5 sezonó jak tak będzie wszystko szło albo skończy się kasa i nie dokończą tej produkcji)

Ogólnie mimo słabej i prostej fabuły nadal znajduje uroki w tym jakże pogmatwanym przeciętniaku.

Kolejna pełnometrażowa produkcja, którą można potraktować jako side quest. Nie ma żadnych dodatkowych info itp odnośnie głównej fabuły. Po prostu Ichigo i reszta paczki siekają i mielą do lekkiej fabularnej dramy.
Najwiekszy zarzut tej produkcji jak i całej anime jest…..  kliknij: ukryte  Za mało Kenpachi`ego !!!!!


Dla fanów i nie tylko, a i jeszcze utwór Senna, który działa na mnie jak poranna bryza – uwielbiam !!!!

Czy oglądać – Tak , czy trzeba – już nie koniecznie.

Tak jak w nagłówku, po prostu kolejny odcinek Bleacha. Nie wyróżnia go nic z poza serii. Oceniłem tylko na 5 gdyż zbytecznym jest dokręcanie takich uzupełniaczy w trakcie całej serii (zapomnieli dodać kilku zdań i scen do całości i tak mamy Memories in the rain)

Pełno metrażowa produkcja BSD okazała się całkiem dobrą pozycją, która nie ustrzegła się wielu mankamentów.
Mimo że większość postaci występuję i coś tam walczy z… To wszystko tak trochę na oklep i po skrócie, słomkowy chłopak (tak go nazywam) z nadprzyrodzoną siłą nawet nie wydusił jednej linijki dialogu. Szefowie – agencja i mafii portowej, odegrali tak przewidującą i epizodyczną rolę że można było by ich zdegradować do podrzędnych szeregowców.
Nawet Dazai nie popisał się swoim niecodziennym poczuciem humoru, czego bardzo mi brakowało.
Mimo wielu słabych momentów dla miłośników BSD pozycja nie obowiązkowa lecz przy nadmiarze wolnego czasu można obejrzeć.

Pozdrawiam