Tanuki-Anime

Jakby ukrzyżowanie było jakimś świętym rytuałem. Nie widzę powodu, dla którego wojowniczki nie miałyby zostać ukrzyżowane. W naszym świecie, w przeszłości był to rodzaj hańbiącej kary śmierci, więc tym bardziej pasuje.

Akuratnie w wersji z TV4 cenzury nie było. Nikt też katolików nie obrażał, to, że zakonnica zmienia się w demona nie oznacza obrażania danej religii.

Zastanawia mnie, czy film rzeczywiście jest aż tak słaby, jak głosi recenzja. Diablo – strasznie mnie zaintrygowałeś.

Jeśli Tomie jest tak zła jak wspomniany na początku recenzji Ring (wersja japońska, bo amerykańska była bardzo dobrym filmem) to pewnie odpadnę w trakcie seansu.

Generalnie chodzącego ciała Tomie i jej głowy, która radośnie hoduje sobie resztę ciała za minus bym nie uznał (ale ja jestem wychowany na horrorach pokroju Halloween, Piątku Trzynastego i Koszmaru z ulicy Wiązów, gdzie morderca zawsze wstaje i zawsze wraca). Oczywiście wszystko zależy od tego, jak ten zły to robi, a nie zawsze z klasą i zachowaniem sensu i logiki.

U mnie właśnie nikt tego nie chce oglądać. Kuzynki córka w Ghiblisach, które jej dałem, przełączała dźwięk na japoński i tak oglądała, bo za wyjątkiem Spirited Away, Hauru i Totora reszta miała lektora

Tak z ciekawości, tego Totoro z dubbingiem masz w wersji wydanej jakimś cudem u nas na DVD czy to TV­‑Rip z Canal +?

Może moim siostrzenicom lektor w anime nie przeszkadza, bo uwielbiają chińskie porno bajki od małego i to taka odmiana od „bajek”, które mają codziennie w tvx? Jak były dużo młodsze to oglądaliśmy razem wersje japońskie z angielskimi napisami. Później były Shany, Erementar Gerad i trochę innych wydanych u nas tytułów no i na końcu Ghibli właśnie.

Moim siostrzenicom żadne anime od Ghibli z lektorem nie przeszkadzało, a lekorski Totoro jest ich ulubionym. Nie generalizujmy.

Bardzo mi się podobało jednakże osobiście uważam że to anime ma jedną poważną wadę, którą jest fakt iż jest ono zdecydowanie za krótkie.

Przecież drugi sezon ma startować w tym sezonie i masz jeszcze dwie OAVki.

 kliknij: ukryte  Gdyby Sakamoto naprawdę zastanawiał się nad tym, co się dzieje, dostrzegłby albo zwyczajnie wydedukował fakt, że wyspa jest usiana urządzeniami do monitoringu graczy i ten fakt wykorzystał. Wiedza, że jest się obserwowanym daje przewagę nad tymi, którzy tej wiedzy nie posiadają, ewentualnie pozwala wprowadzić w błąd organizatorów (zrobili to bohaterowie Battle Royale, z dobrym skutkiem). Na wyspie musi być masa sprzętu monitorującego, a ten wymaga nadzoru technicznego.

 kliknij: ukryte  Istnienie sprzętu monitorującego jest pewne. Pozostaje pytanie, dlaczego nikt jeszcze go nie zauważył. możliwe jest, że autor pierwowzoru (mangi nie czytałem, więc pewien nie jestem) zapomniał o jego istnieniu i zwyczajnie go nie pokazał, ewentualnie uznano, że nie warto o nim wspominać. W najlepszym wypadku, jeśli powstanie drugi sezon, Sakamoto i reszta będą mogli cudownie dowiedzieć się o jego istnieniu.

 kliknij: ukryte  Choćby pielęgniarka (żywy dowód na to, że bez klejnotu można być niewidzialnym i nie liczyć się jako cel), która żyła sobie nie niepokojona przez nikogo, powinna to zauważyć i wyciągnąć wnioski, jak tę wiedzę obrócić na swoją korzyść. Bo to, że helikopter zabierze zwycięzcę, to pewnik. Ale to, że latają tu regularnie helikoptery obsługi technicznej, jest równie oczywiste, a ich porwanie dużo łatwiejsze, jest równie oczywiste. Wystarczyłoby sfingować własną śmierć i poczekać na odpowiedni moment, na przykład do etapu między grami. Znowu pielęgniarka jest na to dowodem. A Sakamaoto nie jest głupi i sfingowanie własnej czy cudzej śmierci w sytuacji, gdy zna się karty rozgrywającego, nie byłoby dla niego specjalnie trudne. W ten sposób znowu dochodzimy do pozbycia się klejnotu, który stanowił urządzenie śledzące i na sto procent powodował aktywację urządzeń monitorujących znajdujących się w pobliżu. Tu nic takiego nie miało miejsca.

 kliknij: ukryte  O ile dobrze pamiętam, klejnot można wyjąć jedynie z osoby, która nie żyje. Pielęgniarka straciła go w wybuchu razem z dłonią. Wiadomo, że dłoń oderwana od ręki jest martwa. Teraz powstaje pytanie, czy możliwość sfingowania własnej śmierci jest opłacalna. W końcu pozbawienie się dłoni jest dużym kosztem. Oczywiście, ludzie są zdolni do takich rzeczy, jednak na wyspie pełnej psychopatów i gigantycznych jaszczurek wydaje się to nierozsądne. Zresztą, sam fakt, że klejnot wypada tylko, gdy ktoś jest martwy jest dla mnie bardzo naciągane.

 kliknij: ukryte  Zresztą, ponowne zesłanie zwycięzcy do piekła jest niczym innym niż złamaniem danego słowa i nie stanowi, jak piszesz, innej pary kaloszy: to zwyczajne złamanie umowy. Oczywiście, można podnosić fakt, ze przecież nikt mu nie obiecał, że nie wróci na wyspę. Ale musisz przyznać, że to pokrętne i naciągane rozumowanie, które ma się nijak do umowy obiecującej darowanie życia i wolność od tego całego koszmaru. Na kilka dni, albo tygodni.

 kliknij: ukryte  Tutaj się zgodzę w stu procentach. Skoro wygrał i miał dostać gwarancję, że na wyspę nie wróci, to organizatorzy złamali słowo. Przy okazji pojawia się inny problem. Jak długo organizowane są zsyłki na wyspę? Ta wcześniejsza, o której wiemy miała miejsce pół roku przed wydarzeniami ukazanymi w anime. Jeśli takich zsyłek było więcej, to dlaczego żadna z osób, które przeżyły nie zawiadomiły kogokolwiek o fakcie istnienia takiej „gry”?

 kliknij: ukryte  Kto jak kto, ale postawiony w takiej sytuacji doktor, inteligentny przecież człowiek, nie powinien już szczególnie palić się do rzezi, której wygnanie nie daje żadnych gwarancji wolności, i zamiast tego zacząć myśleć, czy być może jest inny sposób na ratowanie skóry. Ponownie, nic takiego nie miało miejsca.

 kliknij: ukryte  Tylko doktorek z góry został przedstawiony jako osoba bez jakichkolwiek zasad moralnych. Choćby przez machloje, jakich dopuszczał się w szpitalu. Dlatego fakt, że raz mordował na wyspie i robi to znowu nie powinien zaskakiwać.

Jak łatwo skłonić grupę ludzi do tego, by wyłączyli myślenie i bezrefleksyjnie zaczęli zabijać się nawzajem! Jakim cudem nikt z uczestników nie zadał sobie pytania, jaki cel przyświeca organizatorom, skoro poznanie odpowiedzi być może odkryłoby inną drogę ocalenia niż rzeź? I czy organizatorzy masakry rzeczywiście zamierzają dotrzymać słowa i wypuścić na wolność zwycięzcę, jedynego świadka masakry i zarazem człowieka stanowiącego potencjalnie największe niebezpieczeństwo dla korporacyjnych interesów?

Wszystko, czego się czepiasz było przerabiane w Btooom!, ale wątpię, aby dało się to świadomie przeoczyć.

Sakamoto jakoś myślenia nie wyłączył i robił wszystko, byleby tylko nikogo nie zabić, więc nie generalizujmy. Główny bohater rozmyślał również, dlaczego Tyrano Japan stoi za tym całym przedsięwzięciem i jaki ma w tym cel.

Organizatorzy gry słowa dotrzymują, przykładem jest ten cały doktorek, któremu udało się wydostać z wyspy. To, że trafił tam ponownie to już inna para kaloszy.

USA ma wykupione prawa do dystrybucji na całą resztę świata. Przykładowo z powodu USA singapurskie­‑angielskie wydanie mangi Pokemon Special nie może być wydawane nigdzie poza granicami Singapuru.

Ależ skąd! Na dokładkę zaserwowano dwa nowe rasengany – jeden czerwony, z wykorzystaniem czakry Kyuubiego, drugi w kolorze Kamienia Gelel, tym razem zrobiony na spółkę z Temujinem. Nawet pomijając użycie obu naraz (czego Naruto zrobić nie potrafi),

IMO on był pomarańczowy, a nie czerwony. Taki sam kolor ma czakra kyuubiego w pierwszej serii anime (przynajmniej na początku).

Pomocną dłoń w walce wyciągnie do nich trójka dobrze nam znanych shinobi Piasku.

Tutaj mamy ewidentny błąd do poprawy. W filmie pojawili się tylko Gaara i Kankuro, Temari tam nie było, więc powinna być „dwójka”.

Poza tym, w 100% zgadzam się z recenzentem. Od filmu wieje głupotą i scenami, które nijak się mają do świata Naruto.

Nie są to żadni żołnierze czy też przestępcy, ale zwykli i przeciętni członkowie społeczeństwa.

A najbardziej przeciętnym z nich jest płatny najemnik, który sporą część życia spędził na zabijaniu…

Mnie oprócz głównego bohatera wkurza Himiko. Gościu skręca się z bólu, bo go waran pogryzł, a ranę trzeba odkazić. Sakamoto sobie sam nie radzi, bo tamten ostro się rzuca z bólu, a ta głupia blondyna zamiast mu pomóc, wyskakuje z tekstami o tym, jacy źli są mężczyźni. Ja wiem, że trochę wcześniej jeden zbok się do niej dobierał, ale bez przesady. Trzeba umieć rozróżniać sytuacje.

Nareszcie skończyłem ogladać pierwszą OAVkę (chronologicznie drugą), która niepotrzebbnie dzieli wpis do bazy z wersją z 2000 roku. Jakoś mniej fajerwerków i zaskoczeń, trochę dłużyzn ale scena z Dio, który rozkazyje ambasadorowi USA prowadzić auto zaspokoiła moją psychodeliczną duszę i naprawdę mi się spodobała!

Scena z Naruto i Haku często brana jest za podprogowy przekaz gejowizny.

Pierwsza seria była dobra tak do 136 odcinka, później się z tego taki chłam zrobił, że lepiej było pominąć sezony z fillerami niż cierpieć. Zresztą, Shippuuden też nie powala.

Czyli można brać się za oglądanie.

Jak bardzo to anime zrzyna z Haruhi? Czytałem, że jest o klubie, supermocach i innych dziwadłach, dlatego się zastanawiam…

jest kilka imion postaci, których oficjalny zapis różni się od powszechnie używanego przez fanów: oficjalnie jest np. Esidisi a nie ACDC i Avdol a nie Abdul, aczkolwiek tu ja również failowałam.

Czyli wychodzi na to, że mam bardzo poprawną wersję anime dwóch pierwszych OAV'ek, ponieważ używają tam wersji Avdol i o Abdulu nigdy nie czytałem.

Przy okazji, skoro przypadł mi zaszczyt recenzowania JoJo 2012, to czytać mangę, czy obędzie się bez niej?

Dobrze wiedzieć, choć dotąd spotkałem się z tą wersją tylko raz, przy okazji trailera All Star Battle. Coś mi jednak mówi że sporo czasu upłynie zanim to tłumaczenie się upowszechni.

Jak przeglądałem angielską wikipedię, to akuratnie główny tytuł artykułu brzmi właśnie „Diamond Is Not Crash”, więc raczej jest to upowszechnione tłumaczenie.

No i wiki poświęcona JoJo podaje coś takiego:

Originally named Diamond Is Not Crash (ダイヤモンドは砕けない) in the Japanese edition, overseas fans have taken to rephrasing the title to Uncrushable Like Diamond, or, most commonly used, Diamond Is Unbreakable.

Mój ulubiony opening tego anime. Ostatnio co prawda Shuffle! i Wild Drive zyskały na uznaniu, jednak pierwotne instynkty i przyzwyczajenia przeważnie mają u mnie górę.

Warriors jeśli już ;P

Zastanawia mnie, dlaczego na Tanuki nie ma możliwości edycji własnych postów…

O ile na oficjalnej stronie www nie mogę się doszukać czegokolwiek, to japońska wikipedia podaje, to, o czym wspomniała Kasumi. Z podziałem odcinków 1 – 52 na pierwszą serię, a tych 53 do ostatniego na drugą.

MAL też uważa, że całość ma 78 odcinków ;) i nie rozdziela tego na dwie „mniejsze” serie.

Ten patos, ta badassowoć Dio, ten szczery i naiwny JoJo! Tylko animacja z odcinka na odcinek coraz bardziej biedna :/ ta z trzeciego odcinka to masakra. I walka w rezydencji zdaniem fanów miała być „zarąbista”, a moim zdaniem czegoś jej brakowało. Tzeba będzie sięgnąć po mangę. Czekam na adaptację części ze Standami, ciekawe czy pobije adaptację w wersji OAV, któa moim zdaniem jest bardzo dobra.

W 28 odcinku miała być wielka zbiórka Złotych rycerzy, jednak tak naprawdę nic nowego praktycznie nie pokazano. Odcinek ten jest jednym wielkim recapem poprzednich 27 i nie wnosi sobą nic interesującego do całości. Jak tak można? Jeszcze Pegasus Fantasy Omega zamienili na inną piosenkę, co by podkreślić, że mamy nową przygodę -.-

W tym celu właśnie po świecie podróżują Rook i Bishop, zaś Kaito i jego koledzy często są proszeni o pomoc przy unieszkodliwieniu (czyli rozwiązaniu) kolejnej śmiercionośnej łamigłówki (nadal pomińmy milczeniem pytanie, dlaczego nie wystarczyłoby kilka lasek dynamitu).

Bo zgodnie z jedną zasad z pierwszej serii, każdą łamigłówkę powstała należy rozwiązać. Żadna zagadka nie może zostać nierozwiązana i jeszcze kilka innych mniej lub bardziej istotnych prawideł.

Z której strony by nie patrzeć, to po prostu nie jest dobre anime. W Japonii musi się w jakimś stopniu sprawdzać jako reklama gier i gadżetów, ponieważ na 2013 rok zapowiedziano trzecią serię, nie jest to jednak tytuł, jaki z czystym sumieniem mogłabym polecić komukolwiek.

Sęk w tym, że samo powstanie anime i jego emisja na NHK Educational miało zapewne nakłonić młodszych widzów do samodzielnego ruszenia zadków i zajęcia się rozwiązywaniem łamigłówek. O gadżetach z Phi Brain (poza oczywistymi dla każdego anime typu plakaty, naklejki itp.) nie słyszałem. Natomiast gra jest adaptacją anime, dlatego nie należy się dziwić, że użyto zabiegu „lokowania produktu”.