Tanuki-Anime

Cóż, znałem materiał źródłowy, więc jedynie obawiałem się o realizację. W zasadzie niepotrzebnie.
Bardzo dobrze zamknęli to anime, bo materiał źródłowy wcale nie daje tu tak dobrych rozwiązań.
Zrealizowali to też całkiem sprawnie jeśli chodzi o stronę wizualną. Prawdę powiedziawszy nie zdziwiło mnie wykorzystanie CG, bo osobiście uważałem, że tego typu projekty postaci dało się w CG wykonać. W praktyce nie zawsze wychodziło to dobrze, ale mimo to, jest to chyba najlepsze anime wykonane w tej technologii. Poza tym dobrze uchwycono urok pustego świata Hoseki no Kuni (patrz, bardzo dobre tła).
Bardzo dobry infomertial. Ciekawe czy an siebie zarobi i zobaczymy więcej?
Chyba zasłużone 9/10. Mangę uwielbiam, anime wykonane bardzo dobrze.

Dodatkowo, co wynika z komentarzy większości innych osób, mogę chyba na koniec tego aspektu z pełną świadomością i odpowiedzialnością stwierdzić, że pod względem strony technicznej jest to na tą chwilę najlepiej wykonana japońska animacja, w skrócie top jeden wszech czasów i myślę, że w tym miejscu wszyscy się ze mną zgodzą.

No raczej nie.
Od strony technicznej, Garden of the Words był poziom wyżej (bo był krótszy). Ghibli też ma podobny poziom (aczkolwiek inny styl rysunku). Film od strony graficznej jest świetny, ale ty razem nie było u mnie efektu „wow”. Do tego nie jest to produkcja, która dawałaby szansę popisać się szybkimi efektownymi animacjami. Osobiście byłem tu trochę zawiedziony nawet. No ale przy takiej długości materiału inaczej się nie dało.

O ile jest Makoto Shinkai jest mistrzem rzemiosła animacji, to Masaaki Yuasa jest mistrzem sztuki animacji. Są jak woda i ogień. Osobiście wolę jednak Yuasę, którego animacje robione we flashu nie są szczególnie efektowne, ale dobrze oddają klimat szaleńczej eksplozji akcji… w komedii­‑romantycznej. Takie filmowe Tatami Galaxy. Cóż mogę powiedzieć… Bardzo dobre.

Według mnie najlepsze antywojenne anime jakie widziałem, bo nie jest to tani wyciskacz łez, który robi z bohaterów nie wiadomo jakie ofiary (aczkolwiek i tu nie brakuje dramatów). Pokazuje zwyczajnie wojnę i jej smutne konsekwencje z punktu widzenia cywili.

Ten tytuł nie był u mnie na liście „to watch”. Nie był przez przypadek chyba. Manga była nominowana w tym roku do nagrody Tezuki i tak wpadłem na ten tytuł. Wpadłem i odpadłem, bo tłumaczenie porzucone (seria ma oficjalne wydanie na zachodzie). To co poczytałem dawało szanse na przyzwoitą fabułę, więc tu pewnie braków nie będzie.
Jeśli chodzi o grafikę, nie przekonuje mnie ta dziwna stylizacja teł. Cóż… całość jest ok.
Na pewno będę oglądać. Szkoda tylko, że tomów jest mało i będzie to raczej infomercial, po którym przydałoby się poczytać mangę, której sobie nie poczytam (bo nie będę sprowadzać tomików).

Spodziewałem się, że będzie to wyglądać gorzej. Można powiedzieć, że anime czasami robi to naprawdę pozytywne wrażenie od strony wizualnej. Postaci w CG może nie są super piękne, ale zazwyczaj dają radę. Szczególnie typowe klejnoty, nie Kongo.
Wkurza mnie też brak tłumaczenia jego imienia. Kongo to chyba jeszcze jedno określenie diamentu, z tego co pamiętam. Przez to odstaje od nazewnictwa innych klejnotów. Dostaną w końcu plansze z opisem jego klejnotu i się zatną.
Mniejsza…
VA Phos jest bardzo dobra. Świetnie oddaje bohaterkę. Zobaczymy jak sobie będzie radzić w wraz z rozwojem postaci. Reszta też daje radę.
Poza tym Houseki no Kuni to bardzo dobra manga, więc raczej tego nie skopią w adaptacji, szczególnie, że pierwszy odcinek jeśli chodzi o reżyserkę i scenariusz wypadł nadspodziewanie dobrze.
Innymi słowy, jestem zadowolony.

Mamy nawalankę. Dziwnym nie jest. Ale mamy nawalankę, w której głównym bohaterem jest góra mięśni, a nie jakiś bisz. Kiedy ostatnio coś takiego wyszło? Hmm… dawno. Kiedy ostatnio ten pomysł realizowano właściwie? Ha! Sam nie wiem. Nie oczekuję za wiele, ale póki co jest ok. Szczególnie, że ten odcinek miał chyba 5 min bez akcji.

Trzeba przyznać, że z IBO na przestrzeni serii bywało różnie, ale jest to chyba jedno z lepszych Gundamowych zakończeń.

Największym problemem tego anime jest fakt, że traktuje o robieniu słownika. Słowniki nie są ciekawe!!!!
Poza tym realizacja całkiem ok. Paradoksalnie chyba lepiej zmaratonować, bo czekanie na kolejny odcinek w którym niewiele się dzieje tydzień czasu… ech… w tym anime nie ma nawet krztyny ekscytacji.
Podsumowując mocne 6/10. Da się obejrzeć, jest nawet fajne, tematyka ok, ale więcej z tego się wyciągnąć nie dało.

Z jednej strony genialne wykonanie. Przyzwoity op i niesamowity ed. Grafika, która moim zdaniem zwala z nóg. Świetne choreografie walk, bardzo fajne shoujowate projekty postaci, ładne transformacje i absolutny brak nudy jeśli chodzi o stronę wizualną. Bardzo fajny świat. Maskotki, które nie są irytujące (niesamowita rzadkość).
A z drugiej strony fabularnie to nie było za wybitne. Ba, można by było mieć wątpliwości, czy to w ogóle miało sens. Po części przekłada się to na spłaszczenie postaci. Musze jednak przyznać, że dla mnie taki fabularny absurd ma swój urok.
No i nie ukrywajmy, czasem się ekipa nie wyrabiała i animacjom brakuje klatek (ale to akurat drobnostka).
Podsumowując, dość słaba fabuła, takie sobie postacie i niesamowity świat i jego wykonanie. Co to nam daje… sam nie wiem… A co mi tam, słabe 8.
Dlaczego każdy powinien to zobaczyć? Wykonie! Niby trochę gniot, a jednak naprawdę bardzo przyjemny z powodu tak dobrej realizacji. Od dość dawna nie widziałem anime, które tak mi się podobało z tej strony (a nie są to moje klimaty).

Trochę to smutne, że anime to przechodzi nieskomentowane. Nie wiem, czy to z tego powodu, że jest niepopularne (czyżby kreska ONE!?), czy też z tego powodu, ze nie gna jakoś na łeb na szyje i nie ekscytuje nadmiernie.
Osobiście bardzo lubiłem mangę na tym etapie. Fabularnie może nie porywa, ale jest ok. Postaci są bardzo dobre i rozwijane z biegiem czasu. Technicznie anime jest świetne (no może poza kiczowatym muzycznie opem), Bones wykonał tu kawał dobrej roboty. Chyba jedna z lepszych ekranizacji mang w ostatnich czasach (w każdym razie na etapie 3­‑go odcinka).

Materiał jest średni, ale widać, że reżyser wie co robi. Tym samym to może się udać. Czekam na randomowe wstawki z Dashem, które z niewiadomych przyczyn zawsze mnie śmieszą.

Muszę powiedzieć, że się trochę czepiacie. Zasadniczym celem tego anime jest ekranizacja Conviction Arc. Tym samym sporo wycieli, bo reszta ich nie interesowała. Fakt, szkoda, bo Lost Children, czy Black Swordsman to fajne rozdziały opowieści, ale póki co, to w miarę trzyma się kupy (w tym sensie, że obrażenia z Lost Children zostały zastąpione ranami z początku serii). EP. 3 będzie na podstawie historyjki wymyślonej przez Miurę, by to fabularnie spiąć na potrzeby anime. Tym samym pewnie nie będzie scenek z koniem i Farnese.

Co zostało w epizodzie skopane, to sam cios zadany przez Farnese. W mandze Guts stracił równowagę i nabił się na jej miecz. Tutaj… sam nie wiem, co tutaj się stało, tak marnie to zrobili.

tak sobie ostatnio myślałem, że za mało loli w mechach ostatnio biega jak na obecne japońskie standardy. I proszę… Problem polega na tym, że po pierwszym odcinku anime wydaje się raczej marne i do tego mechy nieciekawe (oponent miał fajniejszą machinę niż główna loli). Tym samym wnioskuje, by loli zostały raczej w czołgach.

„Quality” już w openingu. Dosłownie parę minut nienajgorszych statycznych animacji, a później tragedia i więcej tragedii! Co gorsza… Scenarzysto/Reżyserze: you have just one job – trzymać się mangi. Ale nie… Dźwiękowo też kupa. Ja wiem, że miecz Gutsa jest zbyt ciężki i teoretycznie powinien być pusty w środku, ale w anime nie powinien brzmieć jakby był pusty w środku.
PS. znacznie lepsza wersja opa: [link] (w sumie zabawne, że nawet pasuje).

Ech… projekty postaci i grafika (mówcie co chcecie ale cieniowanie ala lata 80­‑e w zbliżeniach to cud japońskiego charadesignu) są bardzo dobre. Ostatecznie Ikoma wygląda idiotycznie (nie wiem po co zrobili mu redesign), więc tylko bardzo dobre.
Muzyka może być.
Postaci… o dziwo postaci też nie są kompletnie kretyńskie. Są średnie (nie chce mi się udowadniać dlaczego). Czasami głupsze czasami mądrzejsze.
Fabuła. Tu trzeba twórcy przyznać, świat przedstawiony jest nawet fajny. Opancerzone pociągi, steampunk i zombiaki – naprawdę nie można narzekać. Za to sama historia jest sztampowa i głupia. Kompletnie do kitu. Co gorsza to taka równia pochyła, gdzie nie zaczynamy z jakiegoś szczególnie wysokiego poziomu, ale z biegiem akcji jest już tylko gorzej i gorzej. Spodziewałem się tego, ale trochę szkoda.
Podsumowując, nie powiedziałbym, by to było anime złe. Nie. Jest to na pewno anime głupie i sztampowe, ale ma swoje dobre strony, a dokładniej rzecz biorąc niezłą stronę techniczną. I za to między innymi 5/10.

Film był zapowiadany przed premierą Chuunibyou i jego produkcja z sukcesem serii nie miała zbyt wiele wspólnego. Fakt faktem, temat przewodni został przez serial wyeksploatowany, przez co odbiór filmu znacznie się pogorszył. Zgadzam się z recenzją, że potraktowanie tematu przewodniego dość poważnie, temu dziełu na dobre nie wyszło.

Ale mnie się tam grafika podoba. Jak na swój wiek film został wykonany starannie. Poza tym ani fabuła, ani bohaterowie nie robią żadnego wrażenia. Takie soft­‑porn w gruncie rzeczy.

Owszem seria OVA jest zbudowana tak samo jak seria TV, ale dla mnie jest jeden poziom wyżej jakościowo. I nie chodzi tu tylko płynniejszą i bardziej szczegółową animację.
Zwyczajnie w tej części znajdują się jedne z lepszych odcinków Patlabora:
- Love Hotel (genialna scena romantyczna, pięknie podkreślająca chyba najbardziej niedojrzały związek dwojga dojrzałych ludzi. Zresztą jestem wielkim fanem pairingu GotoXShinobu)
- Wycieczka integracyjna (nie okłamujmy się tak wyglądają wycieczki integracyjne w rzeczywistości)
- Porn Hunt (czyli odcinek komediowy o mechanikach. Osobiście lubię, gdy postaci drugoplanowe i ich zadania wychodzą na pierwszy plan. A w tym wypadku połączone jest to z klasyczną dla tego okresu komedią.)
Zabawne, że żaden z tych odcinków nie jest o mechach…
Reszty dobrze już nie pamiętam, ale istnieje we mnie przekonanie, że i tak były na stosunkowo wyższym poziomie niż średnia z serii tv. Powtarzając, jest tak jak w serii TV, ale lepiej.

To taki typowy komediowy średniak. Niby seria ma potencjał, ale bardzo dużo z tego potencjału idzie do kosza. Żarty są mocno średnie. Nie może się równać z Gintamą czy Nichibro. Zwyczajnie materiał jest za słaby.

Daje bardzo dobre pojęcie kim są i jacy są bohaterowie. Nie zgadzam się z tezą jakby nie miało to znaczenia przy odbiorze pełnometrażówek. Pierwszy film nie bardzo skupia się na bohaterach i przedstawia ich bardzo pobieżnie. Drugi zawiera sporo smaczków, których się nie czuje bez znajomości serii (tu może przydać się także dość marna seria tv i dużo lepsza jej kontynuacja w postaci OVA). Trzeci film skupia się na bohaterach drugoplanowych, ale i pierwszy plan się pojawia. Bez znajomości bohaterów powstaje sporo niepotrzebnych pytań. Innymi słowy jest to dobry wstęp do ekranizowanych przez Oshiego animacji. Choć oczywiście seria TV też się nadaje, lecz jest bardziej męcząca (i dłuższa).

Absolutnie nie zgadzam się z oceną. Powód jest prosty – w łowienie, nie ważne jakby je przedstawiać, nie jest szczególnie ekscytujące. I anime o łowieniu mimo starań autorów również takie nie jest. Bohaterowie są przyzwoici, Fabuła jest dość słaba (dobra na krótszą serię OVA lub film). Oprawa za to jest bardzo dobra. Ale i tak nie daje to rewelacyjnego anime. Zwyczajnie ten tytuł nie wyróżnia się szczególnie niczym konkretnym. Jest to jeszcze jeden średniak, który zostanie zapomniany po paru miesiącach.

Fajna kreska, dość przyzwoici bohaterowie i średnia fabuła. Nie brzmi rewelacyjnie, ale jest to bardzo pozytywne zestawienie. Serię mógłbym porównać z Darker Than Black. Przy czym DtB było lepsze i dlatego ocena to tylko 7/10. Mimo wszystko polecam, bo ogląda się dobrze.

Nie zgodzę się z oceną bohaterów. Andrzejek akurat był całkiem fajną postacią. Kliszową, ale fajną. Poza tym anime ogląda się dość ciężko.

Osobiście spodziewałem się więcej po tym anime. Spodziewałem się dzieła ze wszech miar wybitnego. Zawiodłem się… dostałem tylko bardzo dobre anime.
1. Grafika – grafika jest bardzo dobra. Przede wszystkim projekty postaci. Czasem jednak występują spore braki w tłach i ujęcia z małą ilością szczegółów. Ale to w zasadzie czepianie się, bo za same projekty można dać tytułowi w tej kategorii dychę.
2. Muzyka – muzyka jest ok. 7­‑8
3. Postaci. Pierwszy plan jest w zasadzie dobrze pokazany, z drugim planem jest problem. Zawodnikom brakuje trochę charakteru. Dla mnie to 8.
4. Fabuła jest prosta, ale i całkiem fajna. Brakuje jednak jakichś fajerwerków fabularnych. Trochę szkoda, ale to celowy zabieg.
Dla mnie to 8/10. Solidne, doskonałe w swym gatunku, ale jeszcze nie wybitne.