Tanuki-Anime

 kliknij: ukryte  Też żałuję, że jej nie pokazali, chciałabym wiedzieć,
jak sobie życie ułożyła :d Zwłaszcza, że jest nieprzewidywalna i niebezpieczna.

Ostatecznie dostałam interesujące, rozrywkowe anime i nie żałuję ani jednej chwili oglądania go :) Owszem, dziury fabularne są i w pewnych momentach za łatwo szło bohaterom, ale i tak bawiłam się świetnie :D Jako osoba, która również tworzy, pewne kwestie omawiane w tej serii były bliskie memu sercu i mogłam się głębiej utożsamić z bohaterami.
Tak więc polecam każdemu, kto chce typowo rozrywkowego animca dla rozluźnienia ;)

Wow, już ponad 2 tysiące mają :D Również ich wsparłam skromnymi 15 zł :)

Anime Eden wystartowało ze zbiórką na polakpotrafi.pl, żeby wydać ten film na dvd. Dobrze by było o tym zrobić newsa ;) [link]

Myślisz, że  kliknij: ukryte  Chinatsu zdąży się pojawić w anime, czy jednak będę musiała zacząć czytać mangę by się dowiedzieć, że jest najlepsza xD? Tatara ogólnie trochę mnie wkurza, ale razem z Mako jest po prostu najsłodszy na świecie (ona zresztą też)!

Ok, ok, przepraszam za przeklinanie xD Powiem tak: Motyla noga!

Przysięgam, jeśli Mako i Tatara nie skończą razem (w sensie miłosnym) to się głęboko rozczaruję.

Aw :(

Co za klimat… Jak na razie wszystko mi się podoba, od świata przedstawionego, po postacie, muzykę i grafikę. Wiadomo, ile ma to mieć odcinków? Osobiście chciałabym 26 :D

Uwielbiam historie, w których główny bohater uciera nosa „elycie” i dosłownie ich sprowadza do parteru. Krzywizny twarzy bardzo pasują do klimatu serii – pięknie ukazują brudne „dusze” postaci :D

 kliknij: ukryte  Ok, ale z tym ślubem to chyba przesadzili xD Owszem,
słyszałam o związkach z liceum, które się kończą małżeństwem (nawet ja jestem aktualnie w związku z pierwszym chłopakiem,
z którym właściwie już jestem zaręczona), ale miłość z gimnazjum? Serio xD? W ogóle cały ten odcinek był taki cheesy, że aż mnie zęby zabolały xD
Ale ogólnie seria przyjemna. Ładna (i dość realistyczna) opowieść o pierwszej miłości i związku.

Ja się bawiłam świetnie. Znam mangę, a i tak miałam ubaw po pachy. Sezon trzeci już za rok (oby) i to chyba 26 odcinkowy, więc już na niego czekam. Współczuję wszystkim sfrustrowanym i zniechęconym.

Przełamywanie schematów płciowych xD! A tak serio, to nie raz spotykałam się z facetami, którzy byli większymi Drama Queen niż ich dziewczyny :P Azumi jest Wrażliwym Pisarzem, więc czego po nim oczekiwać, jak nie właśnie tego xD

I zamiast się z nim chociaż pokłócić, to ona się boi, by ten związek się nie rozleciał i zostaje toksycznie przywiązana.

To jej pierwszy związek, dlatego się jej nie dziwię :P Ale z resztą Twoich rozmyślań się zgadzam :)

Jego zachowanie było faktycznie głupie i niezrozumiałe, ale myślę, że to wynikało z ogólnej frustracji związanej z przeprowadzką Akane i brakiem konkretnego planu na przyszłość. Już od dłuższego czasu był kłębkiem nerwów, a widok jego dziewczyny z jego „rywalem” po prostu przelało czarę goryczy. I się na niej wyżył. Czego praktycznie od początku żałował.

Żeby nie było, że go bronię, bo tak nie jest – chodzi mi o to, że często gniew nie jest spowodowany jedną rzeczą, a serią nieprzyjemnych doświadczeń.

Z racji, że seria będzie na Netfliksie spodziewałam się dubbingu :) Obsada w sumie nie najgorsza…

Ja nie wiem, czy ty gazet nie czytasz, albo wiadomości nie oglądasz, ale patologia jest wszędzie – również wśród nauczycieli, NAWET w Japonii. Szkoła w Koe no Katachi prawdopodobnie nigdy wcześniej nie miała w ten sposób niepełnosprawnego ucznia i po prostu nie była przygotowana na to, co to przyniesie. A przecież nie odrzuciliby ją tylko dlatego, że jest głucha (jeszcze matka by nagłośniła sprawę i by było po ptakach dla nich)...
Możliwe, że ta szkoła nigdy nie miała dobrych opinii, kto wie? W ogóle po co się rozczulać nad czymś takim? Szkoła była beznadziejna i nie ogarnęła dobrze sytuacji, koniec kropka.

Ten film to kawał dobrej rozrywki. I tak, CGI było naprawdę przyzwoite :)

Jako osoba, która czytała mangę, wiedziałam, że robiąc film będą musieli co nieco pozmieniać. I tak też się stało – Kyoani totalnie zrezygnowało m.in. z wątku  kliknij: ukryte  kręcenia filmu, co mi nie przeszkadzało, bo tak naprawdę jest on tylko pretekstem, by bohaterowie mieli coś ze sobą wspólnego. Twórcy skupili się przede wszystkim na wątku Shouyi i Shouko – ich podróży emocjonalnej i zmaganiu się z, było nie było, depresją. Szczególnie Shouya był świetnie wykreowany, naprawdę mi się podobał (chyba bardziej, niż w mandze). Nie wiem, może inni fani mangi będą nieco zawiedzeni, ale ja ogólnie jestem zachwycona filmem – przepiękny i poruszający, tak samo, jak oryginał (tylko po prostu inaczej opowiedziany).
Jedyne, nad czym ubolewam, to niemalże kompletne usunięcie roli matki Shouko – w mandze jest o wiele bardziej wyeksponowana, a retrospekcja z jej udziałem pięknie wyjaśnia, dlaczego jest, jaka jest. W ogóle żałuję, że wszystkie wątki, kiedy  kliknij: ukryte  Shouya leży w śpiączce zostały pominięte, ponieważ w tym czasie lepiej poznajemy wszystkich bohaterów (zwłaszcza Kawai i Ueno). Przez to praktycznie rola (i głębia) każdej postaci drugoplanowej jest sprowadzona do parteru.
Film mi się podobał – płakałam przy nim równie intensywnie, jak wtedy, kiedy czytałam mangę. Bardzo polecam, mangę również, jeśli po seansie czuje się niedosyt (wyszedł w Polsce pierwszy tom, więc można nawet na legalu :))!

Ach, jakie to wszystko było miłe i niewinne! I te smsy wieczorem, aż wróciły wspomnienia z moich lat w liceum… Jeśli tylko nie będzie jakiś wielkim dram rodem z telenoweli, to chyba mam swojego ulubieńca sezonu :)

Nie spodziewałam się tak dobrego wstępu. Osobiście mam mieszane uczucia, czy będzie mi się to podobało jako całość, ale na pewno mogę potwierdzić, że mnie zainteresowało…

Oh, jak miło jest wrócić do tego świata… Niech się tylko Favaro pojawi, a będzie jeszcze lepiej :D

Jedna z moich ulubionych serii sezonu zimowego, a nawet nie miałam tego planowo oglądać. Bardzo polecam na poprawę humoru!

Nie będę się powtarzać, poprzednie komentarze oddają dokładnie moje odczucia po pierwszym odcinku. Jeszcze z tej serii jednak nie rezygnuję, ale nie spodziewam się wiele.