Tanuki-Anime

W Shiki jest katastroficzny…wysyp wampirów!

Polubiłam tego Gundama. Dzieci­‑żołnierze to nie jest nowy temat, ale wnosi powiew świeżości do tej serii. Podoba mi się bezkompromisowość i psychologiczna wiarygodność (póki co) głównych bohaterów – to dzieci ulicy toteż jak niewinne 'dobre duszyczki' się nie zachowują. Orga nie widzi niczego złego w wykorzystywaniu Miki do brudnej roboty – dobre. 'Pancerne quady'(czy jak je zwać) są urocze. Sceny akcji dynamiczne. Rozwaliła mnie polityczna mapa Ziemi. Brawo twórcy. Jak mawiają 'dobry żart tynfa wart'. Ścięło mnie z nóg. Po prostu zabójcze. ´◑д◐｀

To teraz o porażkach. Operacje na rdzeniu kręgowym bez narkozy? Kiedy pacjent się wije z bólu? Przecież to nie ma szansy powodzenia. Jakim cudem oni jeszcze chodzą?
Czemu większość postaci z marsjańskiej bazy ma japońskie imiona? Populacjowo Japonia to mały pikuś w porównaniu z takimi krajami jak Chiny, Indie czy Indonezja, a one wszystkie są razem z Japonią w azjatyckim bloku. Dziwnym trafem chińskich imion nie ma żadnych…
Niebieskie włosy u jedego z wojskowych – strasznie się to gryzie z bardziej realistycznymi projektami reszty postaci.

A to dopiero 4 odcinek… Aż strach się bać!
Swoją drogą, ten napuszony blondas­‑audytor i jego fioletowowłosy przydupas wyjątkowo mnie wkurzają.

Ja sama uważam taką klasyfikację za bzdurną. Szoudzio, szounen…jedna młodzieżówka. Od biedy można dać tag z ukośnikiem shoujo/shounen.

Też tak uważam. Z Mikado zrobiły się jeszcze większe ciepłe kluchy. I ten denerwujący głosik…

Już o takich 'drobnostkach' jak to kim był facet, który spuścił łomot głównemu bohaterowi w tymże więzieniu i dlaczego to zrobił nie wspominając.

Zgadzam się z recenzją, ta seria zdecydowanie cierpi na syndrom nieopieszałości. Pomaganie 'sierotce tygodnia', 'złap je wszystkie' i niespieszne pogawędki przy herbatce same w sobie nie są złe, ale żeby nie usypiać widza potrzeba w to wpleść akcję, dramat i cliffhangery, a tych jak na lekarstwo. Ale czepianie się wnętrz kościołów w anime w klimacie fantasy? Serio? Ta seria odzwierciedla chrześcijaństwo w równym stopniu co 07 Ghost, czyli raczej w żadnym i robi to w pełni świadomie.
Seiyuu są pierwszej klasy i to chyba tylko dla nich zdecydowałam się dociągnąć Osiem Piesków do końca.

świadomie karmiłam trolla

Oj nieładnie.

Co do kretyńskości: te białe uniformy na polu gry przypominają mi tego ninja, co chodził na misje w pomarańczowym dresie. Jak mu tak było…

W porównaniu z Phantom Blood, Stardust Crusaders jest strasznie rozwleczone. Seria zgubiła gdzieś polot i napięcie, które cechowały poprzedniczkę.

Za bardzo jestem zniechęcona anime, żeby czytać mangę.

Aż muszę to obejrzeć tylko po to, żeby się ponabijać z tej serii. }8>

To sequel, którego rozdziały wychodzą co 2 miesiące. Na daną chwilę jest ich 5. Nie wiadomo jak długo będzie kontynuowany. Co do anime – kto wie…

Chodzi ci o to? x To mangowa adaptacja opowiadań z przeszłości bohaterów. Tworzona przez innego mangakę.

A kto jest najlepszym chłopczykiem?

Cieszę się, że ocaliłam kolejną biedną duszę od tej zgrozy. >3

Bardzo podoba mi się postać Hotaru. Nareszcie dostaliśmy główną bohaterkę z jajem, niebędącą ani żywcem wyjętą z gry randkowej 'dziewczyną bez właściwości' ani biedną sierotką, która sama nic nie może i tylko zdaje się na bieg wydarzeń, ani świadomą własnej głupoty bezmózgą niedorajdą. Hotaru to taka trochę Utena na prochach. Też ubiera się w męski mundurek, jest wysportowana, honorowa, walczy w obronie sprawiedliwości i toczy jakieśtam pojedynki. Tylko wpada czasami w psycho mode podczas ww. czynności. ᗒヮᗕ

Kolejna rzecz, którą lubię to nagłe przejścia pomiędzy moe i psychozą w zachowaniu bohaterów. Schorzenie to dopada każdą postać. Jaka cudowna epidemia. Niech nam żyje.

SAO II sobie odpuść. Cała pierwsza połowa jest rozwleczona w większym stopniu niż filler w Naruto. Pseudotrauma Sinon jest śmiechowa, niekończące się rozmowy w jaskini, mało akcji i ogólna nuda.

Na całe szczęście moje doujinowe shipy akurat są popularne.

Wyrządza takie same szkody jak bycie shipperem. Czytasz książkę, oglądasz film i w pewnym momencie doznajesz olśnienia pt. 'oni koniecznie muszą być ze sobą razem!!!'ship ship ship.

Życia niedzielnego shippera jest ciężkie.  kliknij: ukryte  Nie mogę wybaczyć Sapkowskiemu, tego co mi wyrządził w Wiedźminie. ;^;

Tak, Gravitation to zdecydowanie moje ulubione shounen­‑ai. Co prawda anime z gatunku BL widziałm bodajże tylko 3… A może i 3,5, bo Sekaiichi Molestowanie W Pracy I Poza Nią rzuciłam zdegustowana w połowie.

Ale romanse (hetero czy homo) są ogólnie be i każdy kto je lubi jest moralnie obrzydliwy 8D No powiedzcie mi, jak można mieć szacunek do takich ludzi? Są jak fani piłki nożnej, a może nawet gorsi.

Film mnie zirytował. Ale do rzeczy. Mija parę lat od wydarzeń z serii TV, bohaterowie wizualnie wydorośleli i poukładali sobie w życiu. Po czym pojawia się nieznane zagrożenie z kosmosu…

Brzmi frapująco? Gundam i  kliknij: ukryte  kosmici? To się to je razem? A jednak taki dobry pomysł zmarnowano. Fabuła na papierze pewnie wygladała nieźle, ale jej realizacja w formacie filmu przerosła zdolności ludzi zaangażowanych. Za bardzo rozwleczone. Za mało napięcia. Za dużo bezsensownych zapychaczy. Przez większość czasu film jest zbyt nijaki, zbyt wyprany z emocji. Całość sprowadza się do prostej kwestii, którą można było pokazać bez wszechobecnego rozciągania:

atakują nas! ale czego chcą? musimy się z nimi porozumieć! ale jak?

.

Za to jedna z części epilogu była świetna:  kliknij: ukryte  powrót Setsuny. Ta scena była najbardziej sci­‑fi i w największym stopniu działała na wyobraźnię w całym filmie.
Tekst openingu (w wykonaniu THE BACK HORN) to u mnie oficjalny  kliknij: ukryte  Setsuna Character Song.

 kliknij: ukryte  'Zmartwychwstały' Tieria to przegięcie na równi z  kliknij: ukryte  'jestem jego bratem bliźniakiem' z serii TV.

Brakuje mi działu 'anime w polskiej TV'. 8]

Mając 8 lat na pewno nie można siebie uważać za wyalienowanego zgreda.