Tanuki-Anime

Ta seria to taki koszmarek. Pierwsze odcinki są świetne, po czym następuje spadek jakości i zaczyna się zapychanie czasu całkowicie zbędnymi dialogami. Ostatni odcinek jakoś ratuje sytuację, ale wrażenie niesmaku i tak we mnie pozostało na bardzo długo.

Mieć świetny pomysł na serię detyktywistyczno­‑psychologiczną i tak go zaprzepaścić robiąc z tego męski odpowiednik K­‑ON!, tylko bez muzyki. Tak wiem, to wina studia, a nie autora.

Ja do tej pory nie wiem, co twórca miał na myśli i czy moja interpretacja jest właściwa. Albo to przykład tchórzostwa ze strony Miyazakiego albo celowy zabieg, żeby każdy mógł wyciągnąć z tego filmu to, co chciał zobaczyć.

Piegata to ta dzieweczka, której koleżankę zmumifikowano w pierwszej serii.

Mam skromną nadzieję, że od tej chwili trup zacznie się ścielić gęsto, ku mojej uciesze.

 kliknij: ukryte  Piękna była masakra, ludzie płakali. (*✧ω✧*)

Kto miał szczęście, ten już obejrzał.

Żaden z dowcipów mnie nie rozbawił. Chyba tylko dla wielbicieli moedziewczynek.

To anime jest mocno walnięte, ale na swój sposób genialne w parodiowaniu wszelkiego typu fetyszy otaku. Oglądać, ale na własną odpowiedzialność.

Blondowłosy pasożyt jest wyjatkowo irytujący. Wrócę do tej serii tylko jeżeli w ostatnim odcinku Tatsumi wleje mu do wanny wiadro kwasu siarkowego śmiejąc się maniakalnie.

Niedocenione anime. Pomimo tego, że historia nie jest specjalnie odkrywcza  kliknij: ukryte  ('trójkąt miłosny w czasach robakowicy'), a japońskie nastolatki po raz kolejny mają wpływ na los kraju (tym razem jako żołnierze oddziałów specjanych), to jednak anime w pewien sposób wciąga i hipnotyzuje. Chyba całokształt realizacji tworzy taki specyficzny 'klimat' smutku i oniryzmu.

Widzę, że za pomocą zarówno recenzji jak i niewczesnych komentarzy zależy ci tylko na wywołaniu shitstormu.
To smutne.

'Sztampa, czyli Pocahontas w kosmicznych szatach'.
To chyba był roboczy tytuł tej serii, ale w pewnym momencie ktoś stwierdził, że Gargantia brzmi lepiej. Nigdy nie pojmę tych ludzi.

Anime ma ładną grafikę, płynną animację i fajny mecha design. I to praktycznie tyle dobrego. Największym błędem tej serii jest to, że gdzieś tam miała intencję zmierzyć się z tematyką społeczną i kwestią bioinżynierii, ale odpadła przy pierwszej próbie i skończyło się na tym, że 'rdzenni Amerykanie mają we wszystkim rację. Szanuj zieleń'. Ten zmarnowany potencjał boli bardziej niż elementy haremu i czternastoletnie dziewczynki wykonujące taniec brzucha w jakiejś zakazanej spelunie.

Seria mile mnie zaskoczyła. Spodziewałam się popłuczyn po Gundamach, a dostałam solidne sci­‑fi ze sporą dawką akcji i taktyki. Oglądało się jednym tchem, do czego na pewno przyczyniła się świetnie dobrana muzyka i kunszt reżysera (że się tak wyrażę, heh). To jedno z nielicznych anime z jakim miałam do czynienia, które posiadało minimalną ilość zbędnych scen czy dłużyzn.

Co do bohaterów to było nierówno: część z nich jest konsekwentnie scharakteryzowna i zachowują się jak ludzie z krwi i kości, natomiast inni zajmują dużo czasu ekranowego a i tak niewiele się o nich dowiadujemy, przy czym ich obecność praktycznie nic nie wnosi do historii. Tak, mam tu na myśli uczniaków. Ciekawa sprawa, zyskujemy ogląd na to jakim człowiekiem jest Cruhteo z jednego odcinka, w którym ma szansę pojawić się na dłużej niż parę sekund, natomiast o charakterach Niny, Inko i Calma nie da się wiele napisać (chyba tylko, że to mdłe i nijakie postacie), mimo że ta trójka włazi w ekran praktycznie cały czas.

Zaskakuje niemal brak dziur w fabule. Eh, gdyby wszystkie anime o mechach były takie…

To jest seria, która byłaby dobra, gdyby miała kontynuację. A tak – lipa. Cała historia urywa się w połowie i 'doczytaj sobie w mandze, drogi widzu'. Nie warto.

Od dawna nie oglądałam tak nudnego anime.
Twórcy chyba minęli się z celem i zamiast stworzyć pełnoprawną serię dla dzieci spłodzili jakiś dziwny twór opowiadający infantylną historię (wojna ludzkości z ufolami! jakież to odkrywcze!) w oprawce pod nastoletniego czy dorosłego widza.

W pełni się zgadzam. Świat jest bardzo dobrze wykreoawany i aż się prosi o lepszą historię niż to, co nam zaserwowano.

Wprost przeciwnie. Zankyou no Terror to za 10 lat będzie klasyka, a o SAO wszyscy zapomną.

Ach ta moderacja. W życiu nie zrozumiem ich sposobu myślenia.

Poradnik Epickiego Trollowania ~The Animation~

Bardzo mnie ciekawi, co będzie z tej serii. Czy będzie takim typowym tworem w stylu 'imperium zła musi zostać powstrzymane!' czy może jest w tym jakiś haczyk jak np. w Madoce.

bohaterki są o niebo ciekawsze

Raczej za ciekawe one nie są. Wszystkie one to sztampa, a siostra Kirito to już jakieś totalne nieporozumienie zupełnie nie z tego typu anime.

Co do epów haremowych: musieli zapełnić te parę odcinków jakimś fillerem.

Wnerwiło mnie, że ona jedyna z całej ferajny była takim Chuckiem Norrisem. Przypominają mi się wszelkiej maści fanfiki, w które autorki wrzucają bohaterkę­‑własne alter­‑ego i czynią z niej nadludzką postać.

Druga seria strasznie się wlecze. Cały 4 odcinek poświęcony zakupom -_-'

Ot taka zżynka z Madoki, bo mrrrroczne magical girls zrobiły się popularne.

Mnie się podobał ten głupkowaty humor.