Tanuki-Anime

Dla mnie Shima Nishina była ciekawą postacią, która ubarwiła to anime, ale Kazuma Mutsumi był całkowicie zbędny, wybitnie nieudany wątek, a już szczególnie jego [spoiler]  kliknij: ukryte  próba zamordowania własnego brata, przez uduszenie w zamkniętej i szczelnie zalepionej taśmą szafce była kompletnie „od czapy” w tak lekkiej komedii. Seria trochę schematyczna, ale zrealizowana żywiołowo i ciekawie, przez co bawiłem się naprawdę nieźle :)

W podobnym, chociaż bardziej komediowym klimacie jest dużo lepsze Kobayashi­‑san Chi no Maid Dragon :)

 kliknij: ukryte  Niestety, nic z tygo nie wynikło, nikt się nie zmienił na lepsze, żadne relacje się nie pogłębiły :/ Takie typowo japońskie podejście do życia. Myślę, że dla Japończyków zakończenie było życiowe i urocze, dla innych nacji raczej smutne i irytujące… Myślałem też, że wprowadzenie do fabuły sąsiadki mangaki miało być zalążkiem jakiegoś realnego romansu, jak zwykle się myliłem…

Sakamichi no Apollon było świetnie, chętnie zobaczę ponownie :)

Łatwo jest zrobić komedię o głupolach, ale o bohaterze idealnym jak Superman, to już inna historia… Szacun dla twórców, że podjęli takie wyzwanie i dali radę :) Ogromnym plusem jest koncepcja postaci, praktycznie każda jest bardzo charakterystyczna i nawet trzecioplanowe pamięta się po seansie. Miałem wrażenie, że seria powoli się rozkręca, mnie najbardziej rozbawiły odcinki 9 i 10 :)

:) Ale chyba z menu wybrałby Sorę…

Początkowo cieszyłem się tą serią, bo wydawała mi się relaksująca, trochę rozumiem głównego bohatera :) To wrażenie trwało jednak tylko jakieś 3 odcinki, potem zauważyłem, że coś tu nie gra… :) Bohaterowie żyją w patologicznym związku  kliknij: ukryte  Nakano jest dla Senko tylko surogatem utraconej niegdyś miłości, on sam nie potrzebuje ani matki, ani żony, ani kochanki, a tylko i wyłącznie kota do głaskania. Zakończenie również mnie rozczarowało,  kliknij: ukryte  twórcy próbują przekonać widza, że należy żyć chwilą (w tle przekazu hanami, spadające płatki sakury…). To nic, że Nakano zejdzie wkrótce na karoshi, a Senko nie porzuci widma przeszłości, nic się tak naprawdę nie zmieni… melodramat. Nie tego oczekiwałem :) To co odebrało mi drugą połowę przyjemności z oglądania tej serii, to dziecinny wygląd lisiej matko­‑żony Senko. Tak wiem, jej mana jest stara, Zel dostałby mdłości na jej widok, ale jakoś mi ta świadomość nie pomaga…

Dotrwałem do połowy 2 odcinka… Z mojej strony był to niezwykły przejaw silnej woli :)

Cóż, Katarina dość mocno uderzyła się w głowę, to wiele tłumaczy… :) Mam nadzieję, że inne bolączki rozwiąże 2 sezon: [link]

Jeśli chciałabyś poszerzyć trochę wiedzę na ten temat i wiele innych i generalnie zrozumieć anime od strony Japończyków, to polecam lekturę: „Chryzantema i miecz. Wzory kultury japońskiej”. Właśnie kończę i myślę, że to powinna być lektura obowiązkowa dla wszystkich tanukowiczów :) [link]

I to jest bardzo dobra definicja głębi, powinno się ją wpisać do słowniczka Tanuki :) „Głębia” dla każdego może być zupełnie innym pojęciem, więc najważniejsze w dyskusji jest przekazanie, co się osobiście pod tym terminem rozumie :)

Chyba dam temu szansę w przyszłości, aktualnie mam jakąś awersję do anime z sadystkami w roli głównej, a takie miałem wrażenie po pierwszym odcinku :)

Myślałem, że od słodyczy rozbolą mnie zęby i odhaczę po 1 odcinku… bardzo się myliłem… Coś dla wielbicieli demonów demonicznych inaczej :)

Ja też zwykle daję szansę do 3 odcinka, ale tym razem nie dotrwałem do końca pierwszego… Chyba mam już alergię na krwotoki z nosa :)

Ale piszą: „At this point WataMote season 2 release date of 2021 or 2022 seems like a distant dream”, więc chyba nie ma na co liczyć…

 kliknij: ukryte  Raczej brak, z opcją kontynuacji. Po endingu jest jeszcze jakiś krótki, enigmatyczny dodatek, który można różnie interpretować… Znalazłem takiego newsa: [link], więc ma to chyba sens. Może druga seria naprawi braki pierwszej… kto wie… chyba tylko ten, co czytał mangę :)

Ja mam często sporą zbieżność ocen z niektórymi recenzentami (+-2), więc też zwracam uwagę na ich oceny, oczywiście zdarzają się też skrajne odchylenia :) Co do Kaguya­‑sama, to myślę, że różnice w odbiorze i ocenach wynikają też z wstępnych oczekiwań. Widzę, że niektórzy (i ja) traktują tę serię, od początku, jako opartą na gagach, abstrakcyjną, mocno odrealnioną komedię, w której rozwój wątku romansowego nie ma wielkiego znaczenia. W tym przypadku oceny są zwykle wysokie, ale pojawiają się narzekania na niepotrzebne dramatyzowanie fabuły pod koniec pierwszej, a szczególnie w drugiej serii. Niższe oceny dają osoby, które oczekiwały mocniej rozwiniętego wątku romantycznego i przede wszystkim realizmu zachowań i doświadczeń bohaterów. Myślę, że te osoby wyżej ocenią drugi sezon. Po obu seriach widać, że twórcy postanowili pogodzić jednych z drugimi, co niekoniecznie wyszło temu anime na dobre. Oczywiście dalej jest nieźle i wyniki ankiety „Anime sezonu – wiosna 2020” mówią same za siebie. Ja jednak wolałbym, aby twórcy nie trzymali się kurczowo mangowego pierwowzoru, ale nadali serii animowanej własny, bardziej konkretny charakter :)

Nie, ja nie krytykuję, zresztą też dałem 9/10 :) Po prostu Twój komentarz uruchomił w mojej głowie jakiś proces i zacząłem automatycznie analizować jak się ma ocena punktowa recenzenta i czytelników do naszej własnej :) Raczej miałem nadzieję, że ktoś podchwyci temat, bo wydaje się to dość ciekawe… Zacząłem robić sobie takie porównania listy ocen moich i poszczególnych recenzentów. Można to porównanie przefiltrować zaznaczając „wspólne”, następnie posortować po ocenie, efekty są ciekawe :) Mam nadzieję, że takie profilowanie recenzenta na własny użytek nie jest niezgodne z RODO :D

Niewiele było trzeba, aby ta seria stała się dobrą komedią (bo satyrą jest, przynajmniej z definicji), zabrakło fabuły… Niestety, fabuła jest szczątkowa i od początku do końca stoi w miejscu, bohaterka nie doświadcza żadnego pozytywnego progresu, w efekcie po zakończeniu seansu pozostaje jakieś uczucie przygnębienia, a nawet zażenowania, skutecznie usuwające z pamięci wszystkie komediowe gagi, nawet, gdy były dobre… Dlatego nie jestem w stanie wystawić temu anime oceny… Szkoda, bo wszystkie inne aspekty tej serii są bez zarzutu, dla mnie to kolejny przykład zmarnowanego przez twórców potencjału świetnego pomysłu :/

Recenzja jest bardzo dobra, po jej przeczytaniu od razu wiadomo czego się spodziewać, mnie zachęciła i ostatecznie oceniłem na 9/10. Ocena recenzenta jest ciekawą kwestią, w wielu typowo filmowych portalach recenzenci często świadomie publikują bez końcowej oceny. Dla większości osób dużo praktyczniejsza jest ocena czytelników, bo jest zwykle całkiem reprezentatywną próbą statystyczną, jednak ocena recenzenta, jako statystyczna jednostka, też ma swoje zalety :) Im lepiej poznamy danego recenzenta i im bardziej upodobania recenzenta są zbliżone do naszych (lub oddalone od naszych), tym więcej powie nam jego ocena. Jeżeli występuje duża rozbieżność, to interpolacja wrażeń recenzenta na nasze może być utrudniona i wtedy mamy niejasne odczucie, że coś z tą oceną jest nie tak… :)

Właśnie sobie uświadomiłem, że to nie jest isekai :) Nikt tu się z Japonii nie przeniósł, więc nie ma przeszkód, aby bohater był wymaksowany od pierwszego odcinka. Od razu pomyślałem, w jakich isekaiach bohater jest potężny od początku i jednocześnie nie ma wydumanych problemów z płcią przeciwną… Przychodzi mi do głowy Hataraku Maou­‑sama i Shinchou Yuusha :)

Niebanalne, szalone, dobre nawet po 17 latach… Fanserwis na podobnym poziomie abstrakcji co cała seria, więc trudno się nawet jakoś do tego odnieść… :) Recenzja i komentarze mówią właściwie wszystko, dodałbym tylko, że warto posłuchać klimatycznego endingu w wykonaniu Megumi Hayashibary. Na YT jest też równie fajna wersja francuska :)

Jak dla mnie – rewelacja sezonu! Szkoda tylko, że Minare nie dostała więcej czasu antenowego :) Gdybyż wpleciono tu jeszcze krótkie improwizacje jak w audycji „Chris o poranku” z „Przystanku Alaska”... Czekam na kolejny sezon :)

Przede mną ostatni odcinek. Ten realizm bardzo mi się podoba, gdyby Netflix albo HBO zrobili taki serial, to pewnie byłby hitem :) Co ciekawe, te złe zdarzenia mają w efekcie pozytywny wpływ na bohaterkę, jakże odmienną od japońskich standardów :) Nie porzucaj, gwarantuję dobrą zabawę w następnych odcinkach z sąsiadem w roli głównej :)  kliknij: ukryte  tym co ją zawsze wnosi do mieszkania jak jest pijana.

Isekai Izakaya i Kami­‑sama Hajimemashita w jednym, z nutką Sen to Chihiro w tle? Brzmi nieźle i jak na razie takie jest… Idealny dodatek do kawy i ciastka :)