Tanuki-Anime

Dzięki, ostatnio pisałem coś takiego w szkole średniej :)
Myślę, że to dobry pomysł :) Same przedstawienia rakugo są ilustrowane, więc łatwo je zrozumieć nawet, jeśli tłumaczenie nie oddaje dokładnie wszystkiego. Jednak nie ma tego dużo, to tylko temat przewodni i zwykle te przedstawienia są nieco w tle, a obserwujemy też reakcje bohaterów.

Kolejny isekai­‑iyashikei, który będzie wzbudzał skrajne emocje, w zależności od nastawienia. Jest to adaptacja dobrze przyjętej LN, z której podobno wykrojono wszelkie wątki erotyczne, aby w rezultacie uzyskać produkcję dla szerszej widowni (PG­‑13). LN ewidentnie była wzorowana na grze Rune Factory: A Fantasy Harvest Moon. Na pewno nie rozczarują się widzowie oczekujący głównie relaksu. Rozczarują się natomiast osoby oczekujące dobrego isekaia z oryginalną tematyką, bowiem fabuła prawie nie istnieje, a temat przewodni to często irytujące uproszczenia, o czym pisał już poprzednio Windir, z czym całkowicie się zgadzam. Główny bohater choć bardzo sympatyczny, w pewnych aspektach mocno rozczarowuje, co pewnie jest związane z cięciami w stosunku do LN. Mogę to anime polecić wyłącznie jako relaks po ciężkim dniu, kiedy szare komórki odpoczywają :) Fani różnych symulatorów/RTS jak np. The Settlers raczej się rozczarują, podobnie oczekujący jakichkolwiek satysfakcjonujących okruszków.

Coraz większą popularność zyskują ostatnio iyashikeie, tym razem mamy isekai­‑iyashikei, całkiem udaną mieszankę podgatunków. Mieszanka ta dla wielu widzów będzie niestrawna, bo w zasadzie jedno wyklucza drugie. Iyashikei nie może mieć stresującej czy irytującej fabuły i postaci, w isekaiu jest to często oczekiwane, wypośrodkować jest raczej trudno. W przypadku Tensei Kizoku balans przesunięto zdecydowanie w stronę iyashikeia. Jako isekai jest to słabe, generyczne anime z maksymalnie uproszczoną fabułą, ale jako seria relaksująca po ciężkim dniu – sprawdza się całkiem nieźle. Mogę Tensei Kizoku polecić wyłącznie osobom, które pragną wyłączyć wieczorem szare komórki, nie oczekując niczego ambitnego. Ja w ten sposób bawiłem się całkiem nieźle :)

2/10 tylko za brata bohaterki. Szkoda, że to był tylko głos zza grobu… może gdyby żył… uratowałby to anime :)
Dalej są spoilery, w tym przypadku trudno napisać cokolwiek ogólnie:
 kliknij: ukryte  Największy minus za „grupę wagnera” bohatersko ratującą królestwo w innym świecie. Prywatne grupy militarne popełniają obecnie najcięższe zbrodnie. Autor jest jakimś hikikomori i nie wie nic o współczesnym świecie? Trudno mi było oglądając to anime i nie myśleć, co takie grupy wyczyniają obecnie w Ukrainie i wielu państwach afrykańskich (a próbowałem) i jakie zbrodnie popełniali np. w Syrii, Libii i RŚA. Ale w tym anime są fajnymi gośćmi, zatrudnionymi przez bohaterkę przez Internet :D To oni uczą ją strzelać z każdego rodzaju broni palnej, a nawet z kuszy, żeby mogła sobie swobodnie strzelać do ptaszków – tak dla kaprysu i do króliczków, żeby pokazać jaka jest cool na grilu u najemników (prigożyn nie miał czasu). Co tu jeszcze dodać? Że bohaterka wszystko przelicza na zysk i pieniądze? Że jak pozna przyjaciółkę z lepszego domu, to pozostałych już nie odwiedza? Że jak może zarobić to kłamie i kantuje? Że ma przerost ego i z trudnych do zrozumienia powodów pełni rolę operacyjnego dowódcy tej najemnej armii? OK, czasem kogoś uratuje, ale nie równoważy to niestety jej przywar, chociaż początkowo miałem takie wrażenie.
Wykorzystanie pomysłów z naszego świata w innym nie jest niczym nowym w isekaiach, ale tu twórcy poszli na łatwiznę, bo Mitsuha po prostu teleportuje wszystko gotowe z Combini – więcej sensu miało to chociażby w Tondemo Skill. Współczesne wojsko w innym świecie również, chociaż z reguły były to Japan Self­‑Defense Forces, a nie najemnicy z podejrzanej strony internetowej, np. Gate: Jieitai Kanochi nite, chociaż ja polecam Elf o Karu Mono­‑tachi :) Znalazłoby się jeszcze sporo drobnych wpadek, ale nie mam już siły… :) (małe litery intencjonalnie, w końcu mafia i yakuza też się tak pisze).
>Polecam oglądanie wyłącznie po znacznej ilości płynów wysokoprocentowych<

Totoro ciągle na fali :)
Ciekawostka dla fanów, szczególnie tych mieszkających w pobliżu Londynu:
[link]
A tu link do profilu i trailera na YT:
[link]

Chyba jedyne anime, które zyskało tak ogromną popularność na całym świecie. Pewnie to zasługa Oscara za najlepszy długometrażowy film animowany w 2003, chociaż drogę do tego przetarł Mój sąsiad Totoro :)

Trudno się zgodzić z takim podejściem. To właśnie od recenzenta wymaga się trzymania standardów, choć oczywiście ma on prawo ubarwić recenzję własnymi przemyśleniami. Chyba byłbym lekko zszokowany, gdybym się dowiedział, że recenzenci filmowi, których vlogi regularnie oglądam uważają, że nie muszą oglądać filmów w sposób uważny ani tym bardziej trzymać się jakichkolwiek faktów :)
Druga sprawa – założenie, że użytkownik może napisać kontr­‑recenzję jest absurdalne, bo do tego trzeba specyficznych kompetencji. Mam nadzieję, że nikt tu nie zamierza sugerować, że użytkownicy wykonujący zawody, w których tego typu kompetencje nie są im potrzebne i tego nie potrafią – są w jakiś sposób gorsi.
I najważniejsze – nawet najlepsza, najbardziej inteligentna recenzja może się pewnej grupie docelowej nie spodobać i nawet Tomasz Raczek tego doświadczył :) Nie przynosi to żadnej ujmy autorowi, tak bywa i nie widzę powodu, aby to ciągle rozgrzebywać. Ta recenzja się nie spodobała i tyle, końca świata to raczej nie wywoła, więc może czas to po prostu zaakceptować i nie prowokować niepotrzebnie kolejnych negatywnych opinii.

Winszuję redakcji profesjonalizmu. Byłem całkowicie pewny, że w końcu pojawi się ktoś z redakcji, kto tradycyjnie podsumuje wszystko w arogancki sposób :)
Do mnie ten serial też nie trafił i porzuciłem, ale nie widzę powodu do obrażania jego fanów, bo nie mówimy tu o jakimś tanim hentaiu, tylko o serii, która na świecie bardzo się spodobała, bo na MALu uzyskała ocenę 7.4 i ekspresowo dostała drugi sezon, więc chyba jednak nie jest takim badziewiem jak się tu komuś wydaje…

Z jednej strony szalone, oryginalne i wciągające, z drugiej strony… w wielu miejscach można puścić pawia, a CGI może przyprawić o traumę i senne koszmary…

Bardzo przyjemny powrót do podstawówki z bohaterami, których nie da się nie lubić. Początek wydawał mi się trochę przesłodzony, ale im dalej tym lepiej. Od czasu Takagi­‑san nie lekceważę serii o dzieciakach :)

Jak dla mnie, to był najlepszy iyashikei sezonu – 100% relaksu bez cienia nudy. Hanazawa świetnie pasowała do roli Kubo. Niewielki minus za grafikę, czasem przeszkadzał mi wygląd głównego bohatera, może i był niewidzialnym introwertykiem, ale zombi raczej nie :) 9/10

W takich serialach irytują mnie nieco te kompletnie zbędne „dramaty” (to samo wpłynęło na moją ocenę w przypadku Otonari no Tenshi­‑sama). Mogło być przyjemnie, prawie iyashikei, ale nie – muszą być zawsze jakieś insynuacje, że pewnie ktoś się wcześniej czy później rzuci pod shinkansen, a na końcu się dowiadujemy, że w dzieciństwie ktoś bohaterowi ukradł słodką bułkę, no i trauma na całe życie… :)

Na tym zakończę oglądanie…
Technicznie nieźle zrealizowane, niektóre odcinki nawet ciekawe, jednak jedyne co zapamiętam, w najdrobniejszych szczegółach – to jak wygląda puszka japońskiego Red Bulla i parę innych japońskich produktów. Lokowanie produktów jest praktycznie w każdym odcinku a ending jest tak naprawdę jednym wielkim spotem reklamowym Red Bulla.
Cóż takie były założenia, nie powiem żeby producenci oszukali tu kogokolwiek, bo nawet trailer zawierał reklamę. Niestety manga jest taka sama, tylko w tym przypadku głównie mamy reklamę PlayStation VR i Red Bull. Jeżeli to jest pierwsza jaskółka nowego trendu…
Oczywiście klasyczne już reklamy korporacji ze zmienioną jedną literką (że to niby tylko takie mrugnięcie okiem, a nie reklama :) ) też są.
Nie chciałbym więcej takich anime i mang, chociażby zawierały super fajne postacie i fabułę, dla mnie to jest 1/10.

Chyba pierwszy raz trafiłem na komedię, w której wszystkie postacie pierwszoplanowe mnie irytują…

Niespodziewanie 7 odcinek okazał się całkiem niezły, więc może jeszcze dam tej serii szansę. Ratują to anime postacie drugoplanowe :)

To chyba jedyny ciekawy aspekt tego anime, bo generalnie to ani seria nie ma fabuły, ani poszczególne odcinki. Każdy jest w zasadzie o tym jak samolubna, ograniczona i irytująca jest Elda i jak ciężkie życie ma w związku z tym Koito… Niestety, nie polepsza sytuacji fakt, że często mamy lokowanie produktów i o ile te japońskie (są prawdziwe) mogą być jakąś ciekawostką, to już Red Bull w paru miejscach i każdym endingu mnie mocno irytował. Nie przypominam sobie drugiego anime, gdzie lokowanie produktów było tak nachalne. Na dodatek Koshimizu Ami chyba też nie polubiła swojej postaci, bo Elda w jej wykonaniu sprawia dodatkowo wrażenie upośledzonej umysłowo, co też mi się nie podobało, a lubię aktorkę, była świetna np. jako Tenma w School Rumble albo Saki Kawasaki w Yahari Ore. Dla mnie chyba ten 7 odcinek będzie ostatnim… :)

Jak dla mnie, na razie, jedyny romans dorównujący „Sono Bisque Doll” i „B Gata H Kei” :)
9/10

Gdyby zamiast 77 odcinków były 24…, to może byłaby to seria genialna (Tak samo miałem z Gintamą, tylko, że w tamtym przypadku dużo większa ilość odcinków przekładała się również na jeszcze bardziej losową ruletkę jakości). Jednak jestem pewny, że każdy wskazałby inne odcinki jako swoje ulubione :) Polecam oglądanie tej serii z pomijaniem niektórych historii, które wydadzą się Wam mało interesujące albo zbyt irytujące. Niewiele się na tym traci, bo nie ma tu jakiejś konkretnej fabuły, a przyjemność z oglądania rośnie i spokojnie da się wybrać ze 2 standardowe sezony :) Trzeba tylko pamiętać, że często odcinek dzielony jest na 2 historie, więc warto sprawdzić też drugą część odcinka.

A druga rzecz, to antagoniści z których każdy ma jakąś dobrą historię, ale właśnie taką jaką wymyśliłby dobry MG, a nie scenarzysta :)

Jestem zaskoczony, że w ramach tak wyeksploatowanej konwencji można jeszcze zrobić coś tak oryginalnego i w dodatku zrobić to tak dobrze. 10/10

:D Niesamowite jest też to, że na 12 odcinków zrobili soundtrack, który liczy aż 38 utworów + 4 OP/ED. Przebili tym nawet Yuru Camp. Jak się tego słucha np. na YT Music, to oprócz nieustannego banana na twarzy (co pewnie szokuje innych kierowców w godzinach szczytu :)), to się człowiek ciągle zastanawia, gdzie i kiedy taka muzyczka była grana, no i rewatch przymusowy :) A przy drugim obejrzeniu z nastawieniem na rozpoznawanie muzycznych fragmentów, to już mi nic nie przeszkadzało i ostatecznie ocena skoczyła do 10/10 :) Ten sam efekt miałem z Yuru Camp (też kompletne albumy dostępne na YT Music) :)

Tylko, że Medaka Box wyraźnie chce być też parodią i na tym polu niestety zawodzi. Twórcy puszczają do widza oko i mówią: popatrz, popatrz, tu wymyśliliśmy taką postać, a tu taka sytuacja… poznajesz? Poznajesz, no to brawo ty… I w tym momencie cała zabawa się kończy… Nie, nie na tym polega parodia :)
Fanserwis miał być śmieszny i pewnie by był, gdyby stosowano go z umiarem, ja miałem już dość po paru odcinkach.
Dla mnie to zmarnowany potencjał na szkolną komedię, może dlatego, że autorzy nie mieli chyba wcześniej żadnego doświadczenia z tym gatunkiem :)

I jeszcze Kunoichi Tsubaki no Mune no Uchi też 2022…

Ja jednak na to liczę, bo Souichirou Yamamoto jest już dobrze rozpoznawalny w Japonii. Jednak w 2022 wyszły: 3 seria Takagi­‑san, film kinowy Takagi­‑san i Soredemo, sporo, więc raczej przerwa w 2023 jest naturalna, liczę na 2024 :)

Prosta opowieść o mobbingowanej salarymance i duszkach po przejściach, tworzących razem dysfunkcyjną „rodzinę”. Występują jeszcze freelancerka­‑pracoholiczka i przez moment pan yakuza w depresji :).
Duszki są ważnym elementem japońskiej gospodarki, bo generalnie robią wszystko, aby wspierany przez nie osobnik przeżył i wyrobił te 200% normy, żeby produkt krajowy brutto nie poleciał na łeb.
Smutno­‑słodkie anime, które prawdopodobnie doczeka się kolejnego sezonu, bo czymś się w końcu człowiek pocieszać musi, zanim zejdzie na karoshi.
Fani Kobayashi­‑san Chi no Maid Dragon zanudzą się na śmierć, ale jeśli ktoś szuka czegoś super­‑hiper­‑kawaii, to znalazł :)