Tanuki-Anime

Technicznie jest naprawdę nieźle, zawiązanie fabuły całkiem zachęcające, obstawiam, że będzie to przygodówka roku :) Poza tym nakręciłem się jak zobaczyłem, że współtwórcą jest Kazuto Nakazawa od Samurai Champloo :D

Mam nietolerancję na kiepskie ecchi, gdzie głównym celem twórców jest fanserwis :) Na szczęście jest wiele przykładów pokazujących, że można było stworzyć też ciekawą fabułę lub przynajmniej fajnych bohaterów, w tym również drugoplanowych. Z marszu do głowy przychodzą mi od razu: B Gata H Kei, Yuragi­‑sou no Yuuna­‑san, Dumbbell Nan Kilo Moteru? czy Ishuzoku Reviewers :)

Najnudniejsze i najbardziej sztampowe ecchi na jakie do tej pory się natknąłem. Festiwal ciągle tych samych, ogranych do bólu gagów, bez żadnej interesującej fabuły. Postacie jak w wielu przeciętnych anime do rozróżnienia tylko przez kolor włosów (tak, każda ma inny, żeby się widz przypadkiem nie pomylił). Czarę goryczy przelał fakt, że osią fabuły jest tak naprawdę non stop molestowanie 12­‑letniego chłopaka przez studentki, ja nie dokończyłem nawet drugiego odcinka. Pomiędzy tym gniotem a np. B Gata H Kei jest kosmiczna przepaść. Chętnie dałbym 1, ale z zasady nie oceniam serii, jeśli nie widziałem przynajmniej 4­‑5 odcinków, a w tym przypadku nie zamierzam :/

Dlatego polecam z zastrzeżeniem :) chociaż nie spodziewam się, aby trafiła tu jakaś przypadkowa osoba niemająca pojęcia czego spodziewać się po japońskim serialu :) szczególnie w kraju, w którym całkiem sporo osób uważa Hello Kitty za dzieło szatana ;)

A to już kwestia indywidualna. Generalnie, na Dalekim Wschodzie alkohol i papierosy, w odniesieniu do wychowania dzieci, nie są tematem tabu, jak w obecnej, nacechowanej hipokryzją kulturze Zachodu :) Myślę, że nawet w naszym kraju znalazłoby się sporo trzeźwo myślących osób :) dla których, mimo wszystko, byłoby to kino familijne.

Tylko, że otagowano to również jako komedię i pod tym względem mocno się rozczarowałem. Jak na romans, to bohaterowie może byli OK, jak na komedię, to zbyt płascy i zwyczajnie mało interesujący. Jak dla mnie to była jedna z najnudniejszych komedii, chociaż jak ktoś szuka wyłącznie romansu, to pewnie będzie zadowolony :) Onegai Teacher nie oglądałem, bo nie spodobało mi się Onegai Twins :|

W realu owszem, ale tu to raczej mocno przerysowana satyra na tego typu osoby :)

Nie zniechęcajcie się tym, co tu piszą :) Całkiem śmieszne, oryginalna koncepcja, fajni bohaterowie, taka typowa komedia­‑odmóżdżacz :) Jak na razie dałbym 7/10, zobaczymy co będzie dalej, te 4 odcinki zabiły mi deprechę równie skutecznie co butelka łiskacza :D

Jak dla mnie, to do tej pory moja największa rozbieżność z ocenami redakcji :) Dawno nie oglądałem czegoś tak nudnego i mało śmiesznego… Sentouin, Hakenshimasu to przy tym jest hitem sezonu :)

Subskrybuję ten kanał od dawna, ale faktycznie dopiero po anime zacząłem dostrzegać niuanse ich gry :)

Dobry film, może dlatego, że oglądałem go wcześniej, to Mashiro od razu mnie zainteresowało :)

Chętnie posłucham. Dzięki tej serii bardziej zrozumiałem fascynację shamisenem. Popowo­‑rockowe wersje Yoshida są dobre na początek. Z tym instrumentem jest tak, że trzeba się dobrze osłuchać, żeby zaczęło się podobać :) Poczatko wydaje się, że wszyscy grają to samo, po pewnym czasie rozróżnia się utwory, a do niuansów daleka droga :)

Drugi sezon nieco lepszy, całość zasługiwałaby na 10, gdyby nie niektórzy irytujący i zbędni antagoniści, zamieniający niektóre odcinki w jakiś nudny battle shounen. Mimo to i tak warto było obejrzeć. Zakończenie trochę mnie rozczarowało, w końcu na miejscu był Saiki Kusuo, więc tak naprawdę Ziemi nic nie groziło :)

Kto zauważył, że w 10 odcinku wystąpił Saiki Kusuo? :)

To fakt, na nudę nie można było narzekać, sam pomysł na ekstremalnie realistyczną grę świetny, ale już jego realizacja nie każdemu przypadnie do gustu. Brutalność na poziomie Re:Zero, osobiście za taką stylistyką nie przepadam, a jednak seria mnie wciągnęła i ostatecznie dałem 7/10, co dla mnie samego jest sporym zaskoczeniem :)

Jako iyashikei całkiem niezłe, jako isekai nieco za słabe. Widzowie szukajacy wyłącznie relaksu bedą w pelni usatysfakcjonowani, fani logicznej, ciekawej fabuły i interesujących postaci raczej się rozczarują :)

Po recenzji Canisa zobaczyłem jednak do końca i nie jest tak źle jak początkowo myślałem. Pierwszy odcinek potrafi zniechęcić, ale im dalej tym lepiej, szczególnie od połowy serii. Do Takagi­‑san ta seria nie ma startu, to inna liga, od Uzaki­‑chan też nieco słabsze, ale i tak warto obejrzeć. Fama o jakiejś niesamowitej przemocy w tym anime, to mit. Zakończenie całkiem pozytywne, graficznie jest naprawdę nieźle :)

Początkowo myślałem, że będzie to nietypowy isekai w stylu cgdct, jednak bardziej jest to nietypowy isekai­‑iyashikei, bo jednak magia jest tu zdecydowanie na drugim planie, w każdym razie spełnia wystarczająco swoją rolę – rozśmiesza i relaksuje. Trudno określić grupę docelową tego anime, bo idealnie nadawałoby się dla dzieci lub do oglądania z dziećmi, gdyby nie różne erotyczne odpały :) Szkoda, bo ma nawet całkiem dobre przesłanie, że z przyjaciółmi życie jest znacznie ciekawcze (i znacznie bardziej męczące :) ). Z drugiej strony dorosłych mogą rozczarować te proste i przewidywalne „fabułki” poszczególnych odcinków. Polecam wyłącznie jako relaksujący omóżdżacz po ciężkim dniu i w takiej kategorii należy mu się co najmniej 8/10. Jeśli ktoś oczekuje czegoś ambitniejszego, to tego tu nie znajdzie :)

Na stronie kumo­‑anime.com pojawił się news o odroczeniu emisji 24 odcinka ze względu na problemy produkcyjne.
Swoją drogą dawno nie natknąłem się na tak ekstremalnie nierówne anime. Fatalne cgi, chociaż generalnie udane projekty postaci, nudno i mało przekonująco poprowadzone wątki reszty klasy i genialny wątek Kumoko – oglądam chyba tylko z powodu tej postaci, która przebiła u mnie wszystkich isekaiowych bohaterów :) Wystawienie oceny to będzie nielicha zagwozdka :)

Ogląda się przyjemnie, ale to nie ta liga co Yuru Camp 2 i Super Cub :)

Dobra seria ze słabą fabułą :) Zadowoleni będą jednak widzowie zainteresowani samą muzyką i shamisenem. Yoshida Brothers (brakuje w opisie anime – proponuję dodać) zrobili dobrą robotę, w końcu to muzycy, którzy rozpropagowali shamisen na świecie. Bolączką tej serii jest zbyt mała ilość odcinków – nie tylko nie pozwoliło to rozwinąć fabuły i ukazać głębszych relacji między bohaterami, ale również ograniczyło ilość informacji o samej muzyce i instrumencie jaka powinna się w takiej serii znaleźć. Jeśli ukaże się 2 sezon, który skoryguje te braki, to może to być naprawdę niezłe anime – jak na razie 7/10 :)

Da się to zobaczyć, jednak po autorze i praktycznie tej samej ekipie twórców KonoSuby spodziewałem się o wiele więcej… Kolejna zapchajdziura sezonu, trudno wymienić jakieś zalety tej serii, poza endingiem i generalnie lekko odczuwalnym klimatem KonoSuby. Jestem bardzo ciekawy opinii widzów, którzy nie oglądali wcześniej Kono Subarashii :)

Jak anime jest o jedzeniu i gotowaniu, to u mnie ma z marszu +2 do oceny :)

Faktycznie, narzekanie na zbyt dużo fanserwisu w ecchi ma tyle sensu, co narzekanie na zbyt dużo gagów w komedii :)

Szkoda, że seria dostała tylko 12 odcinków, bo mogła być równie ciekawa jak Sangatsu no Lion, a tak faktycznie czuje się, że jest to tylko część historii, niemniej ogląda/słucha się bardzo przyjemnie :)