Tanuki-Anime

Czy ja właśnie oglądam najlepszą szkolną komedię? Ręka mnie świerzbi, żeby dać jednak 10/10 :D

Ten fragment po endingu odcinka specjalnego wygląda na zapowiedź 2 sezonu… :)

Całkiem niezły odcinek, choć musimy chyba przywyknąć do bohaterki z zespołem Aspergera. Nie miałbym nic przeciwko, gdyby było tak od 1 odcinka, w końcu to w kinie nic nowego, jest nawet komiks o takim superbohaterze, przy okazji polecam wywiad z twórcą: [link]. To, że nie będzie to tylko miłe i przyjemne w stylu „Podniebnej poczty Kiki”, czy „Flying Witch” było wiadome od 1 odcinka, w końcu po coś ten trening walk jak z Harrego Pottera był, chociaż wolałbym oglądać takie akcje  kliknij: ukryte  również w wykonaniu głównej bohaterki, a nie tylko postaci drugoplanowych :)

Kolejna, warta przypomnienia komedia sprzed lat. Pozornie nie ma tu niczego, poza świetnie nakreślonymi postaciami i o dziwo to wystarczy, aby się świetnie zrelaksować po ciężkim dniu. Jak dla mnie fenomen, który zasługuje na 9/10, każdy fan komedii powinien spróbować :) I nie, to nie jest podobne do Lucky Star, po kilku odcinkach Lucky Star miałem ochotę na seppuku, przy Azumanga Daiou mam ciągle ochotę na kolejny odcinek :)

Miałem tylko jedno zastrzeżenie, że w klubie wędkarskim są same dziewczyny, ale i to się wyjaśniło w ostatnim odcinku :) Gdyby wpleciono tu choć prościutką fabułę, to dałbym 10, a tak „tylko” 9. Obowiązkowe dla fanów Yuru Camp :)

Kolejne ciekawostki… nasza początkująca bohaterka ćwiczy wspinanie się na samych rękach… a następnie wspinaczkę skałkową… Na jednym z ujęć dość łatwo określić wysokość tej skały na około 20m, tymczasem jedynym zabezpieczeniem jakie ma jest crashpad, taki materac stosowany zwykle do maks. 5m :D Chciałem już porzucić, ale w sumie to ciekawi mnie jakie jeszcze absurdy autor wymyślił, okazuje się, że to najciekawszy element tego anime :D

Rzeczywiście miałem takie wrażenie, że na siłę zrobiono 2 odcinki w jednym. Szkoda, wygląda jakby producent nie wierzył w sukces i możliwość powstania kolejnego sezonu więc polecił twórcom skompresować materiał, obym się mylił…

Dokładnie, jakby między 2 a 3 wycięto co najmniej 2 odcinki, w trakcie których bohaterka przeszła jakąś traumę…

Rzadki przypadek w anime, zwykle jak ktoś dołączy do szkolnego klubu, to prawie jak do mafii, zrezygnować może, ale po swoim trupie, jak w Yahari Ore :)

I z cudną grafiką, w stylu obecnie rzadko spotykanym, a szkoda.

Co tu się stało…  kliknij: ukryte  Kompletna zmiana charakteru głównej bohaterki, znieczulica i pociąg do dzianych facetów… I handel niewolnikami się pojawił znienacka… Dziwne to wszystko i zupełnie nie pasuje do poprzednich odcinków, aż jestem ciekawy dokąd to wszystko zmierza…

Ale jak to? Hina została wcielona „na siłę” i to z wykorzystaniem szantażu i przerażającego narzędzia zbrodni :)

Bardzo oryginalna i zakręcona komedia obyczajowa o przyjaźni, wędkowaniu, kosmitach i hinduskiej organizacji do walki z obcymi :)

Całkiem przyjemnie się ogląda, jak na razie relaksujący isekai, podobnie jak Kami­‑tachi :)

Proste i dość przewidywalne historyjki, praktycznie bez jakiejś konkretnej fabuły. Jednych mogą śmieszyć, innych szybko znudzą. Można się dowiedzieć jak ukatrupić ducha i to na „żywca” za pomocą gigantycznych nożyc :) Anime raczej dla dzieci, chociaż lepiej, aby potomek nie nabrał przekonania, że w razie czego ożywi go proboszcz okolicznej parafii :D

I oto dowiedziałem się, że aby wziąć udział w zawodach wspinaczkowych, nie trzeba mozolnie budować wytrzymałości siłowej, być przeszkolonym z profilaktyki kontuzji, zakładania uprzęży, wpinania się w ekspresy (o nie, te najlepiej przeskakiwać), zasad asekuracji (to wszystko bzdety) – wystarczy być zapalonym graczem komputerowym :D Taki gracz umie bowiem rozwiązywać wspinaczkowe problemy (w co ona grała, w Mysta?), a rozwiązanie wspinaczkowego problemu to 100% sukcesu :) Co tu jeszcze można dodać… że nudne postacie, które rozpoznaję tylko po kolorze włosów? Totalny brak humoru? Kompletny brak radochy niektórych bohaterek z tego, że robią coś fajnego? (w sumie to nawet oryginalne jak na CGDCT :) ). To anime nie będzie raczej następcą Dumbbell Nan Kilo Moteru, nie ma chyba jednej rzeczy, której nie zrobiono by tu gorzej…

Ocean spokoju i optymizmu, polecam szczególnie w poniedziałki :) Żadnych antagonistów i innych łajz, tylko pozytywne emocje, przyjazne youkai, latanie na miotle i zaawansowana magia używana wyłącznie dla rozrywki. Wspaniałe kino familijne, o ile nie przeszkadza komuś, że siostrunia chleje sake z przygodnie napotkanymi facetami, ale co tam, niech smarkacze uczą się jak wygląda dorosłe życie :)

Z tą skalą to masz rację, im dłuższe medium, tym oceny będą bardziej zawyżone, widać to dobrze w niezależnych portalach o grach. O ile 1,5h godzinny film da się zobaczyć bez większego narzekania, to przeciętny serial anime ma już ok. 6­‑12h, a gra może mieć powyżej 40h, zwyczajnie więc nie grasz w to co ci się nie podoba, więc chcąc nie chcąc zawyżasz ocenę końcową. Na tej samej zasadzie nie ocenisz anime, które z marszu cię odrzuci, bo zwyczajnie szkoda czasu :)

To jest bardzo dobry pomysł, chyba w większości serwisów filmowych tak jest, że albo bez oceny, albo jest tylko jedna końcowa ocena. Nawet gry się tak ocenia, chociaż tu można by się pokusić o jakieś oceny cząstkowe, ale zwykle są tylko plusy/minusy w podsumowaniu.

Ha, już próbowałem coś napisać do Nami yo Kiite Kure, ale jestem ścisłowcem i wychodzi mi to strasznie drętwo, jakbym pisał wypracowanie w liceum… Muszę jeszcze raz spróbować jak będę miał jakieś dobre whisky na wsparcie :) Niemniej po tym wyzwaniu doceniam teraz pracę redaktorów Tanuki, każdy powinien chociaż raz spróbować… otsukaresama desu :)

Bardzo mi się podoba ten artykuł, polecam: [link]
Może dla humanisty subiektywna recenzja, to jest jakiś problem, nie wiem, ja jestem ścisłowcem, dlatego najbardziej wiarygodną oceną jest dla mnie ocena czytelników, jest to chyba dobra losowa próba statystyczna. Ocena redakcji już mniej, a sama recenzja, to dla mnie właściwie odrębne dzieło, które czytam sobie dla przyjemności i nie przeszkadza mi, że się z recenzentem nie zgadzam :) Jednak ocena konkretnego redaktora może być bardzo przydatna, o ile zna się dobrze jego preferencje np. przez kompleksowe porównanie jego ocen z własnymi, co na Tanuki jest bardzo proste. Wtedy im większa zgodność (lub niezgodność), tym bardziej przydatna dla odbiorcy recenzji jest ocena :)
W przypadku Domestic na Kanojo mamy ocenę czytelników 6.3, redakcji 4.7, recenzenta 3.0, wszystko jasne i nie ma o co kruszyć kopii :)

Możliwe, chociaż nie zwracam uwagi na ten element, bo ani mnie ziębi, ani grzeje, dla mnie to raczej szkolne komedie/okruchy :)
Pewnie to efekt aktualnej fascynacji tym minionym okresem. Samurai Champloo i Cowboy Bebop, to były moje pierwsze seriale, które bardzo dobrze wspominam, Ghibli było zawsze, potem nowoczesne anime, które chyba mi się trochę przejadło, więc powrót do tamtych czasów jest bardzo odświeżający :)

Gdyby recenzent musiał trzymać się ściśle tylko tych 4 wymienionych kryteriów, to faktycznie recenzje oddawałyby jakiś tam „stan faktyczny”, bo do tych kwestii można się odnieść mniej lub bardziej obiektywnie, ale jakim nudnym portalem stałoby się wtedy Tanuki. To co najciekawsze w recenzjach, to właśnie subiektywne odczucia recenzenta, w kontekście jego własnych recenzenckich, ale i życiowych doświadczeń oraz uznawanych (lub nie) norm społecznych, to dopiero czyni recenzję ciekawą…
Ostatnio zastanawiałem się nad oceną Made in Abyss: Fukaki Tamashii no Reimei. Dałbym: Postaci­‑9, Fabuła­‑8, Grafika­‑10, Muzyka­‑10, ale po seansie ogólną ocenę dałbym… 4/10, dobrze, że nie jestem recenzentem i mogę sobie swobodnie wybierać opcję „bez oceny” :)

Może nie jest gorzej, ale faktycznie często wykorzystywane są schematy typu blondynka z kucykami, czarna z prostymi włosami i opaską, koniecznie w ciemnych rajstopach, ruda z bujnymi, falującymi włosami itd. każda ma zwykle podobny charakter w różnych anime. Czasem mi się wydaje, że oglądam kontynuację jakiejś serii, a nie nowość, tak podobne są bohaterki :) Porównując z np. Genshiken, Samurai Champloo, Cowboy Bebop i paroma innymi sprzed ok. 20 lat, to wydaje mi się, że wtedy inwencja twórców nie miała takich ograniczeń :)

Świetna, choć inna klimatem kontynuacja pierwszego sezonu. Tak tylko dla przypomnienia, że starocie mogą być ciekawsze od hitów najnowszego sezonu :)