Tanuki-Anime

Chyba dalej się nie rozumiemy, może dlatego, że dla mnie anime to tylko rozrywka. Kolorowe gwiazdki, które Lin rzuca mi codziennie, żebym nie zwariował od noszenia tych bryłek węgla :)

W moim komentarzu abstrahuję od jakichkolwiek przekonań i odczuć moralnych. Uważam tylko, że groteska należy do kanonicznych, uznanych gatunków/kategorii estetycznych. Autor analizy do której linkowałem poniżej jest pracownikiem naukowym Instytutu Kultury Współczesnej UŁ, a Tim Burton uznanym reżyserem, więc wątpliwości tu chyba nie ma. Osobiście staram się w tym portalu nie krytykować anime z gatunków, których po prostu z zasady nie lubię lub nie rozumiem, a nawet jak piszę coś w komentarzach, to zwykle takie anime pozostawiam właśnie jako porzucone bez oceny. Na przykład, z reguły nie lubię kryminałów, thrillerów i horrorów, czasem zaczynam coś oglądać, bo ma np. dobre opinie, ale zwykle porzucam. Często nawet nie wybieram żadnej oceny, jeśli wiem, że na pewno w przyszłości do tego nie wrócę. Nie daję jednak tym filmom 1 czy 2/10, bo tak, bo znowu się przekonałem, że jednak to nie dla mnie. Moim zdaniem, to nie jest uczciwe w stosunku do fanów tego gatunku, bo przekłamuje oceny końcowe filmów, jakkolwiek wątpliwe moralne takie gatunki są.
Co do Yamato Nadeshiko Shichihenge, to gdybyś oglądała do końca, to pewnie byś się przekonała, że przesłanie jest całkiem pozytywne, a główna bohaterka nie ma nic wspólnego z Charlesem Mansonem itp. o czym pisałaś poniżej. Dlatego właśnie uważam, że taka informacja na skali ocen Tanuki przy „bez oceny” jest właściwa. Czytałem już wiele komentarzy do serii, przy których widzowie zmieniali zdanie dopiero po kilku odcinkach, a czasem nawet pod sam koniec.

Trudno się z tym zgodzić, groteski w tej dramie jest tyle, co w Rodzinie Addamsów, czyli niewiele. Polecam to opracowanie, przynajmniej wstęp – [link]

Mocno niedocenione anime, myślę, że sporo widzów miało zupełnie inne oczekiwania i wiele niskich ocen jest efektem frustracji z powyższego powodu, a nie złej jakości tej serii.
Yamato Nadeshiko Shichihenge nie jest dobrym wyborem dla fanów romansów, haremów, bishounenów, okruchów z jakimś rozwojem psychologicznym bohaterów, ani nawet typowych komedii czy parodii.
Jest to typowa groteska, definicji można znaleźć wiele, tu wrzucam link do Encyklopedii PWN: [link] i nieco uproszczonej definicji na wiki: [link]
Naprawdę polecam zapoznanie się z definicją, bo to powie Wam o tym anime prawie wszystko.
Dla osób, które miały już styczność z tym gatunkiem, przekaz będzie jasny od pierwszego odcinka (a im dalej, tym jest lepiej). Jeśli nie, to może pojawić się spore rozczarowanie. To jest trochę tak jak z Gintamą, kto nie czuje tego rodzaju humoru, nie powinien oceniać, raczej wybrać opcję „porzucone bez oceny”. Na marginesie, skala ocen na Tanuki przewiduje opcję bez oceny w przypadku, gdy anime nie zostało obejrzane w całości.
Grafika i muzyka doskonale wpasowują się w specyfikę groteski. Więcej nie napiszę, aby nie psuć zabawy wielbicielom tego typu humoru. Moja ocena – 9/10 :)

Faktycznie, w mediach trochę przesadzają, zacząłem oglądać i na razie nie widzę większej różnicy w stosunku do pierwszej serii.

Dzięki, to chyba jednak spróbuję :)

:) Ale to nie tak…
 kliknij: ukryte  sytuacja 1 – kobieta mówi „nie”
sytuacja 2 (identyczna) – kobieta mówi „tak”
sytuacja 3 – mężczyzna (spanikowany) „orzeszku włoski, czego ona chce, coś muszę zrobić, czas ucieka, a ona tylko stoi i się gapi… no nic, mam 50% szans… zaryzykuję… Bóg zapłać, pradawni bogowie, tym razem się udało… :)

Jak czytam takie teksty, niezależnie której płci dotyczą, to po prostu muszę zaripostowć, bo inaczej się uduszę ;)
Co do tezy, że „kobiety częściej muszą posługiwać się umysłem racjonalnym, ze względu na mniejszą (zazwyczaj) siłę i wytrzymałość fizyczną”, to jest w dużej mierze błędna i to z wielu powodów. Gatunki monogamiczne charakteryzują się z zasady podobną budową ciała u obu płci, ale nie w przypadku ludzi, dlaczego tak jest, to zostało dość dobrze naukowo udowodnione również w zakresie odmienności umysłowej obu płci. Umysły męskie i żeńskie nie są lepsze, ani gorsze, ale bez wątpienia działają inaczej. Ale raczej nie będziemy tu prowadzić dyskusji o ewolucji, atawizmach itp., bo wchodzimy na mocno kontrowersyjne obszary psychologii ewolucyjnej, co grozi szybkim i słusznym zbanowaniem przez Redakcję :)

Czy z tego się zrobił jakiś horror gore? Ze strzępków informacji jakie do mnie docierają, to tak to wygląda, aż się boję odpalić 1 odcinek, bo szczerze nie znoszę tego gatunku… W pierwszej serii bywało dość brutalnie, czy w 2 jest znacznie gorzej?

Naprawdę?! Logika występuje w naturze i jest dość dobrze zdefiniowana i udowodniona, a ponieważ nie przypominam sobie, aby od czasów Arystotelesa w jej rozwoju zasłużyły się jakieś kobiety, to tak… chyba można ją nazwać męską… :)

Achtung! Granate!

Dokładnie, myślę nawet, że to anime nic by nie zyskało na wprowadzeniu dodatkowych wątków rozwlekających fabułę :)

To raczej nie jest typowa dla anime komedia obyczajowa, klimatem i realizacją wątków przypomina mi raczej seriale z HBO czy Netflixa. Mangi nie znam, więc to wpływa pewnie na moją ocenę, jednak w morzu setek podobnych do siebie anime wydaje mi się czymś bardzo odświeżającym. Już sama główna bohaterka jest tak niejapońska, że było to dla mnie dużym, pozytywnym zaskoczeniem. Jednak to co akurat mnie cieszy, bo lubię też kino aktorskie i animacje w stylu zachodnim (niestety Redakcja odrzuciła mój ogryzek Wyspy Psów, więc polecam przy okazji :) ) dla wielu animaniaków będzie pewnie trudne do przełknięcia, o ile w ogóle spróbują :) Zdecydowanie brakuje też w anime produkcji bez fanserwisu, skierowanych bardziej do widzów dorosłych, ten serial dobrze spełnia to zadanie. Humor też jest specyficzny, więc generalnie nie spodziewam się tu zgodności opinii, jednak myślę, że w tym przypadku to nawet dobrze :)

Ja to anime porzuciłem, ale nie dlatego, że jest słabe, wręcz przeciwnie :) Jednak to ten typ serialu, w którym mamy konkretny temat, który dominuje nad całością i tylko jeśli jest się tym tematem zainteresowanym, to można je w pełni docenić. Przyjemnego oglądania :)

Ha, oceny czytelników… 7,5, redakcji… 7,2… Ja się czułem jak ofiary monologów Teda Strikera :) Jak ktoś nie wie o czym mówię, to tu jest wyjaśnienie :D [link]

Mózg mi się od tego zlasował i gdybym miał komuś opowiedzieć fabułę, to nie dałbym rady :) Mogę ocenić tylko wrażenie po zakończeniu serii, a te jest o dziwo całkiem pozytywne, mimo dłuższych przerw miałem ochotę do niej wracać :) W opisie do oceny 8/10 mamy: „coś ją wyróżnia i to dość znacząco”, pasuje jak ulał do tego anime… Jednak, gdyby ktoś zapytał, czy chciałbym kiedyś obejrzeć ponownie… nie… Oceniam więc 8/10, ale bez gwiazdki, bo to wybitnie jednorazowy serial :)

Całkiem niezła komedia, mająca ciekawe akcenty spajające fabułę  kliknij: ukryte  (ławeczka i mecz) :) Sama fabuła na tyle interesująca, że od razu mialem ochotę na kolejny odcinek, co rzadko mi się zdarza w komediach z haremem w roli głównej. Trochę jednak jestem zawiedziony, bo fabuła początkowo bardzo oryginalna, niestety z czasem wchodzi w typowe schematy, jakby twórcy sami przestraszyli się własnej koncepcji, ale mimo wszystko ciągle jest interesująca. Podobne jest z postacią głównego bohatera, ciekawy pomysł z jego dwoistą naturą i pozycją outsidera z czasem schodzi na dalszy plan i dostajemy raczej typowego bohatera haremówki, takiego przy którym zaczynamy się zastanawiać „czym ten koleś przyciąga te laski” :) Sytuację ratuje fakt, że koleś jest sympatyczny, a twórcy co jakiś czas puszczają do widza oko, aby nie brać wszystkiego zbyt poważnie… W sumie, gdyby przy produkcji postawiono nacisk na oryginalność i bardziej odważnie potraktowano niektóre aspekty tego anime, to byłby przebój, ale i w obecnej postaci zasługuje na co najmniej 7/10 :)

Trochę komedia, trochę przygoda, trochę wyciskacz łez, wszystkiego w sam raz, w doskonałej oprawie graficznej i muzycznej. Moja trzecia tegoroczna „10”, ex aequo z Hinamatsuri i Nami yo Kiite Kure :)

Bo tak naprawdę trudno na ten temat dyskutować. Co prawda w podstawówce chciałem być polarnikiem, ale niewiele już z tego pamiętam :) Pogoda na Antarktydzie może być skrajnie różna. Temperatury… może być nawet ok. -90ºC, ale np. w tym roku stacja Esperanza podała rekord +18,3ºC. Wszystko zależy od tego gdzie, kiedy i na jakim równoleżniku aktualnie rozgrywa się akcja :) W serialach takich jak Yuru Camp, Dumbbell Nan Kilo Moteru?, Houkago Saikoro Club łatwo zweryfikować podawane tam informacje, w tym anime jest to prawie niemożliwe, więc twórcy mogli sobie trochę zaszaleć :)

Studio Ghibli od 6 lat nie zrobiło niczego ciekawego, chyba zainteresuję się bliżej Studiem Colorido, bo ich produkcje też robią podobne wrażenie, najciekawiej zapowiada się chyba Penguin Highway.

Myślę, że może Ci się spodobać „Gnijąca panna młoda” Tima Burtona. To chyba już klasyk animacji :)

Tym razem nie mogę się zgodzić z taką opinią. W komentarzu do anime wzorujesz się na dramie, która poszła w zupełnie innym kierunku. Kilka odcinków nawet zobaczyłem, ale ze względu na fatalną grę aktorów (lub jak kto woli normalną w przypadku dram) odpuściłem. Tym czasem anime to groteska, chociaż tagi niestety sugerują komedię romantyczną. Z definicji groteska to szczególny rodzaj komizmu polegający na przejaskrawianiu świata przedstawionego i zestawianiu kontrastów. Jako groteska doskonale spełnia swoje zadanie i zasługuje na znacznie wyższe noty. To jakby Tim Burton reżyserował nowy sezon Gintamy :) Jeżeli ktoś oczekuje tu jakiejś głębszej psychologii czy romansu, to zwyczajnie pomylił gatunki, tym bardziej, że to anime od pierwszego odcinka nie ściemnia, tylko pokazuje dokładnie czym jest. Grafika tylko podkreśla groteskowość, wcale nie jest kiepska, robi dokładnie to co powinna. Jeśli ktoś ma jakiekolwiek wątpliwości czym jest to anime, to powinien się ich wyzbyć najpóźniej w 3 odcinku, gdy Sunako zrzuca yukatę, pod spodem ma kompletny strój ss (z czapką) i robi rozwałkę piłą łańcuchową :)

No nie wiadomo co komu, po pijaku, na takim kempingu strzeli do głowy :)

Nie zapędzajmy się tak daleko… to tylko rozrywka, która ma cieszyć i umilać wolny czas :) Gór zaliczyłem niemało i o bushcrafcie wiem też co nieco i życzę powodzenia wszystkim, którzy podejmą jakieś większe wyzwanie na podstawie wiedzy z Yuru Camp, co nie zmienia faktu, że oceniłem 10/10 :)
I nie ma tu prostej zależności, wbrew pozorom w górach często giną ludzie, którzy wiedzą o nich wszystko, znają się na sprzęcie i wszelkich kwestiach technicznych i potrafią wejść wszędzie… Żeby nie kończyć takim smutnym akcentem, to wyobraziłem sobie właśnie obóz szkoleniowy polarników, jak siedzą w tych swoich uniformach i oglądają Sora Yori mo Tooi Basho :D

Właśnie wypływam w rejs na Antarktydę, zawsze chciałem zobaczyć pingwiny w naturze :) Do końca jeszcze kilka odcinków, ale ten serial to na razie jedyny kandydat zdolny pokonać Yuru Camp :)