Tanuki-Anime

Chryste, ty się zawsze potrafisz przypie…
No ale cóż, przynajmniej robisz darmową reklamę OR, dzięki! :) (sprostuję jedynie, że Kage nie jest jazgotliwy ani nie drze się wniebogłosy – proszę się nie martwić!)

Ależ nie musisz się tak tłumaczyć ze swojego zdania, bo masz rację – protagonistka jest irytująca. :D Acz mnie bardziej drażni jej projekt (złośliwie nazywam ją młodszą siostrą Yotsuby, hehe), na głos zwróciłam mniejszą uwagę, może dlatego, że byłam w stanie wytrzymać tylko jeden odcinek. Tak – jeden. Właśnie przez Futabę.

Ech… Nie wzięło mnie. Seria za bardzo próbuje być cud miód palce lizać, a brakuje w niej naturalności. Jest wręcz zbyt ładna – tak, rozumiem zdziwienie, ale po wymianie zdań z innymi osobami wiem, że nie tylko ja odniosłam takie wrażenie. Kadr  kliknij: ukryte  z Akebi pokazującą się w mundurku mamie i siostrze aż razi, zwłaszcza że chwilę później jest już „normalny”, znacznie gorzej rysowany. Całość to takie – patrzcie i podziwiajcie, jak umiemy w animację, co z tego, jak wychodzi napuszone i bez wdzięku? Ot, sztuka dla sztuki.
Motyw  kliknij: ukryte  z pomyleniem mundurka – lepszego zawiązania akcji się nie dało wymyślić? Poczytałam też, że  kliknij: ukryte  Akebi chce znaleźć setkę przyjaciół (z Mala wzięłam, jak coś źle, to poprawcie) – bosz, znowu…

Zerknę jeszcze przynajmniej na jeden odcinek, ale ogólnie nie widzę siebie jako fanki serii.

No i się zaczęło ponownie… ciekawe, czy rzeczywiście też w tej części się skończy? :P

Odcinek w porządku, tyle mogę powiedzieć. Rozbawił moment z  kliknij: ukryte  ręką Pieck :D
Za to opening – fiu fiu, miodzio. Kolejny pretendent do otwarcia sezonu (choć wciąż w moim sercu przede wszystkim OR :>). Muzycznie nie moja bajka, ale jest moc, jest dramaturgia (nie wiem, czy odpowiednia dla nadchodzących wydarzeń, bo ich nie znam) i z każdym odsłuchaniem podoba mi się coraz bardziej. Animacyjnie też świetnie. Podobają mi się zwłaszcza dwa momenty – Eren idący na murze i jego ostatnie ujęcie. Zwłaszcza to drugie jest kapitalne.
Ending – baaardzo przeciętny.

Może nie powinien a jednak się zdziwiłem, że ludziom którym się nic nie podoba akurat to anime wprowadza w stan euforii.

To jakiś przytyk do mnie? Mnie się bardzo dużo anime podoba. :P

Póki co z wielowymiarowych bohaterów to mam zaprezentowanych dokładnie dwóch – kliknij: ukryte . Faktycznie to dwie najciekawsze postacie i dla nich oglądam.

Skąd, jest jeszcze  kliknij: ukryte  Bosse, Domas, Miranjo, Despa; Desha też się wydaje, że nie jest jedynie typem nikczemnika; w najnowszym odcinku pojawia się kolejna intrygująca postać (znaczy pojawia się ich więcej, ale na razie tylko jedna ma okazję się wykazać). Poza tym nie chodzi tylko o wielowymiarowość, ale i brak sztampowych kreacji i to, że naprawdę niczego nie wiadomo po bohaterach. Przykładowo,  kliknij: ukryte  Apeas wydawał się z początku jednym z większych walczaków (cholewa, wypadło mi z głowy lepsze określenie) serii, w którym Bojji będzie miał oparcie, a jak się potoczyło… Acz liczę, że jeszcze się opamięta.

Przeciętny bohater shonena ma więcej do przekazania – bo to dla mnie postać która to anime mocno niweczy. Lepsi bohaterowie są mieszani z błotem przez recenzję za brak wielowymiarowości a tu mamy takie coś z jedną myślą, mimiką i dażeniem do siły.

Proszę, nie porównuj Bojjiego do przeciętnego bohatera shounena. Taki to mógłby się od Bojjiego uczyć. Książę jest silny (duchem, acz…), sprytny, myślący, acz czasem zdarza mu się wyciągać błędne wnioski, wiara w siebie popycha go do przodu mimo chwil zwątpienia czy opinii innych osób. Mówisz, że jest gorszy niż postać z shounena? No to weźmy przykład - kliknij: ukryte  w trzecim bodajże odcinku Bebin przekazuje mu informację, że Kage odszedł i że się już więcej nie zobaczą; wcześniej Kage obiecał zostać przy księciu na zawsze. Co by zrobił przeciętny bohater shounena? Ano by zaczął rozpaczać, przecież mówił, że zostanie, jak on mógł, i dopiero po dalszym rozwoju sytuacji – do którego by doszło oczywiście nie za sprawą działań bohatera – poznałby prawdę. Co robi Bojji? Idzie do odpowiedniej osoby – znaczy węża, heh – by wypytać o szczegóły zniknięcia przyjaciela. Więc wybacz, ale w życiu się z tobą nie zgodzę, że Bojji jest słabą postacią.
Mimikę to Bojji ma bogatą, jak i inni bohaterowie, tu się naprawdę czepiasz.
Myśl o byciu silnym prowadzi go do przodu, ale nie jest jedyna. Motywacja bardzo w porządku, choć oczywiście to nic nowego w świecie anime.

Niestety spodziewałem się wiele więcej po Kage. Po dobrym wejściu okazał się kliknij: ukryte To powoduje, że w obliczu innych wątków ten główny jawi się jako banalny i mało interesujący.

„Moc przyjaźni” jest tu dobrze i szczerze ukazana. Kage jest rzeczywistym wsparciem dla Bojjiego, bez którego chłopak, mimo wielkich chęci i zapału, aż tak daleko by nie zaszedł. Nie jest to tylko rzucanie słowami „bądź silny! dasz radę!”.
„jak Bojji musi być silny. Aby być silny” – musi być silny, by móc przejąć tron i by pokazać niedowiarkom, że jest coś wart; musi być silny dla samego siebie, by przetrwać w świecie, jakim żyje; nie wiem, jak można było tego nie zrozumieć.

Cóż, przynajmniej przy Komi­‑san i Sonny Boy się zgadzamy.

Odpowiadając na twoje wątpliwości, bo chyba sporo ich masz, skoro tak bardzo tłumaczysz się z własnego zdania:

- tak, czepiasz się :D kompozycja, przejścia, dopasowanie ujęć jest bardzo przemyślane i widać, że ktoś nad tym posiedział, nim zatwierdził całość; no i pewne połączenia obrazów każą się mocno zastanowić nad niektórymi sprawami (np.  kliknij: ukryte  umieszczenie Daidy i lustereczka zaraz przy Bebinie/wężu, Kage/jego mamie i Bojjim/Hilling może sugerować, że i pomiędzy pierwszą dwójką jest w jakimś stopniu ważna więź)
- nie, nikt orgazmu na widok openingu nie dostaje (dla twojego dobra radzę ci następnym razem pomyśleć z pięć razy, zanim zdecydujesz się wstawić tak beznadziejny tekst)
- tak, opening to arcydzieło, a im więcej razy go oglądam, tym bardziej będę się upierać przy swoim zdaniu ;) jak ktoś twierdzi inaczej – jego sprawa

Inne openingi, które dotychczas już wyszły, nawet nie mają startu do OR. Najlepiej wypada Sono Bisque, ale tylko animacyjnie, bo piosenka jest przeciętna i z nieciekawym wokalem. To samo Akebi – interesujące graficznie, utwór mocno meh.

dokładniej od 0:45.

A do którego momentu? Bo chyba nie powiesz, że do końca? Część po  kliknij: ukryte  Bojjim/Despie jest niesamowita, wręcz stwierdzam teraz, że najlepsza z całości (z początku zachwycałam się pierwszą połową ze względu na animację). Pozornie ot, pokaz krajobrazowych slajdów, ale gdy się zrozumie, co tak naprawdę przedstawia, to potrafi złapać za gardło ze wzruszenia, zwłaszcza że dodatkowo towarzyszy temu fragmentowi najlepsza część piosenki.

Żeby nie było, że tak bezkrytycznie patrzę na otwarcie – posłuchałam sobie pełnej wersji utworu. O matko… to chyba już nie wiem który raz, gdy pełnej wersji świetnego otwarcia ledwo da się słuchać (np. „Odd Taxi” czy „Kiseijuu”). Znaczy, mam na myśli tę część niewykorzystaną w anime. A już myślałam, że dostanę więcej wspaniałości… Z drugiej strony należą się brawa dla osób odpowiedzialnym za tworzenie openingu, że potrafili dobrać do niego najlepszą część z bądź co bądź nie do końca udanego kawałka i tym samym stworzyć fantastyczny numer.

Ale co się tu dziwić? Po prostu przyjmij do wiadomości, że wielu widzom seria bardzo przypadła do gustu i że zbiera świetne recenzje. Ja też nie podzielam zachwytu np. nad Komi­‑san, ale nie mam zamiaru płakać i przekonywać innych, że ta seria wcale nie jest taka fantastyczna.

Nie do końca tylko dlatego bo oryginalne ale m.in. stąd takie oceny. Są ludzie którzy wszystko widzieli i nie podoba się nic. Bo widzieli już tyle, że wszystko coś im przypomina itp. Stąd są skłoni dawać więc większości tworów oceny niskie ale jak coś jest oryginane/udziwnione (niepotrzebne skreślić) to od razu skłonni są zawyżyć ocenę.

Nie wiem, czy dobrze zrozumiałam, ale twierdzisz, że część widzów ocenia wysoko OR głównie dlatego, że jest „inne graficznie” niż większość co widzieli? A że anime ma świetny scenariusz, wykonanie (reżyseria, animacja, seiyuu) czy wielowymiarowych bohaterów to jakaś bujda, nie, fani się zmówili, by tak mówić, żeby oszukać pozostałe osoby… Przykro się takie wnioski wzięte nie powiem skąd czyta, wybacz.

Wywoływanie emocji to już sprawa subiektywna – u jednych coś wywołuje, u innych nie. Rzucając przykładem, mnie nie ruszył w ogóle „Sonny Boy”, ale wiem, że na niektórych zadziałał mocno.

Niestety niema karykaturalna mająca jedną myśl na krzyż (chce być silny) persona jaką jest MC nie budzi mojej sympatii.

Tak bardzo nie… Znaczy to, że postać karykaturalna i z jedną myślą.

Cóż, nie dostrzegasz potencjału… co ja ci mogę na to powiedzieć? Ja dostrzegałam potencjał już na etapie zapowiedzi i absolutnie się nie zawiodłam. I nie tylko ja.

Niektóre z zalet mogą być tym większe jak ktoś ma obejrzanych setki serii i musi mieć coś oryginalnego lub udziwnionego. Ja taki nie jestem.

Hę? Serio tak uważasz? Bardzo krzywdzące twierdzenie, że ktoś ogląda tylko, bo „udziwnione”. Zresztą, uwierz, wielu widzów nie zabiera się za OR właśnie przez kreskę, której nie mogą przeboleć (bo dziecinna, bo zbyt prosta).

U mnie seria jak najbardziej emocje wywołuje i m.in. dla nich ją oglądam – niedawno zaczęłam powtórkę pierwszej połowy, właśnie żeby na nowo je przeżyć.

Co do Bojjiego czy Kage, drugoplanowi bohaterowie są o tyle na szczęście (na szczęście dla widzów nieprzepadających za protagonistami) interesujący, że nawet gdy księcia i jego przyjaciela nie ma na ekranie wciąż się kapitalnie ogląda. I to jest jeden z wielu plusów serii – fantastyczna obsada, nieważne, czy skupiają się na Bojjim, Domasie, królowej czy Miranjo, przyjemność z oglądania jest zawsze duża.

coraz bardziej zastanawiam się czy oglądam to samo co inni.

W sensie?
Acz, chyba się domyślam, o co chodzi…
Tak czy siak, jestem gotowa do dyskusji (byle na porządne argumenty!)

Wokal jest bardzo w porządku, ani przez moment nie czułam jakiegoś zgrzytu czy niedopasowania. Mam nadzieję, że wokalista otrzyma jeszcze wiele razy możliwość tworzenia dla anime. Z drugiej strony facet z King Gnu ma bardziej charakterystyczny wokal, no ale nie tylko na podstawie wokalu ocenia się openingu. Powiem tak, i nikt mojego zdania nie zmieni – drugi op (jako całość, piosenka i animacja) to nie tylko najlepsze otwarcie w zimowym sezonie (tak, wiem, sezon dopiero wystartował, ale nie wierzę, by się pojawiło coś równie fenomenalnego), ale i jedno z najlepszych w historii anime. Ot co!

Racja, w końcu milet. :) Drugi ending podoba mi się nawet bardziej niż pierwszy. Co do openingów, sama nie wiem, oba kapitalne, ale też tak różne klimatem od siebie… Parę rzeczy mnie ciekawi w tym nowym, choćby kliknij: ukryte  moment z Deshą i mężczyzną zaraz po nim – a może to on sam kiedyś? No i boję się o  kliknij: ukryte  Hilling…

Czekanie na kolejne odcinki to tortura. :D

Poprzedni link nie działa (trochę się pospieszyłam, heh), ale teraz już oficjalnie: [link]

Pierwsze pięć minut dwunastego odcinka jest podsumowaniem dotychczasowej historii.

Co odcinek, to robi się ciekawiej i naprawdę nie wiadomo, czego się spodziewać. Dochodzą nowe postaci, z których jak na razie najlepsze wrażenie sprawia Ouken, ale i tak najbardziej czekam na poznanie  kliknij: ukryte  przeszłości Miranjo.

Przy koniku się uśmiałam. :)

Muszę to tu zostawić, muszę!

[link]

Panie i Panowie, najprawdopodobniej mamy już zwycięzcę w kategorii „najlepszy opening zimy 2022 roku”. A dopiero co sezon się zaczął.

Animacja od Shingo Yamashity, odpowiedzialnego za openingi do Jujutsu Kaisen.

Teraz dopiero zauważyłam, że ty dopiero po 5 odcinku – ile dobra jeszcze przed tobą! :D Jestem ciekawa, jak będziesz reagował na Bojjiego po 10 odcinku… :> Dodam też, że i na drugim planie robi się jeszcze ciekawiej.

Są mocno antypatyczni i nie wzbudzają sympatii a raczej irytują.

To ostatnie, co mogłabym powiedzieć o Bojjim i Kage…

I tak, seria jak najbardziej jest kapitalnie wykonana pod względem animacji, i to od pierwszego odcinka (choćby  kliknij: ukryte  pojedynek Daidy z Domasem), i jak na razie trzyma swój wysoki poziom (zobaczymy, co będzie dalej, oby nie zaliczyła wyraźnego spadku). Większym „problemem” jest tu wspomniany przez ciebie styl artystyczny, który może wielu zniechęcić („aaa, jak bajka dla dzieci, co za dziwne projekty postaci, duże nosy, dziwne podbródki”), dla mnie jednak bardzo on pasuje do baśniowego klimatu anime.

Jeju, jakie to jest absolutnie fantastyczne, ja się zachwycam tym anime i nic nie wskazuje na to, bym miała przestać. Emocje, jakie wywołuje, od rozbawienia, po strach, niepewność, smutek, nieważne, czy chodzi o bohaterów z pierwszego czy z dalszego planu – coś pięknego. W ogóle nad samymi bohaterami można się rozpływać, są świetni i niejednoznaczni i trudno określić, kto jest naprawdę dobry (no, oprócz naszej głównej dwójki), a kto zły, bo sytuacja zmienia się jak w kalejdoskopie i zapewne jeszcze nie raz seria nas zaskoczy. I jeszcze ta animacja… Nie wiem, czy jakieś inne anime w sezonie może OR pod tym względem dorównać, najwyżej MT. Podkreślam – „pod tym względem” – bo całościowo nie ma sobie równych.

Jeszcze jedno, bo mnie ciekawi:

ale wątek demona i innych mniejszych rzeczy był dla mnie do przewidzenia już od samego początku jego występowania

O jakich „mniejszych rzeczach” myślisz?

Tylko czy ta przewidywalność to jakiś wielki problem? :D Seria robi całą masę innych rzeczy świetnie, które są znacznie ważniejsze, i fakt, że coś się przewidzi na odcinek­‑dwa przed odpowiedzią bynajmniej nie zmniejsza przyjemności z oglądania – ja zbyt się cieszę seansem, by się zastanawiać, czy coś przewidziałam, czy dostało banalne rozwiązanie itp. Poza tym, jeśli chodzi o całość historii, to ciężko powiedzieć, jak dokładnie się potoczy, bo twórcy wciąż nas zaskakują.

Dla mnie – nadal bez wad. Anime sezonu i może i roku (konkuruje z Odd Taxi).

Wiem, że nie na temat, ale mnie to nurtuje:

Dissowane przez tutejszą redakcję Tokyo Revengers też bardzo lubię

O jakim krytykowaniu mówisz, skoro nikt z redakcji nie ocenił TR? :D (negatywnie czy pozytywnie).
A nawet jeśli byłaby jakaś ocena czy 2­‑3, to stawianie znaku równości między nimi a całą redakcją jest dość… zabawne. :)

Mangi nie znam, ale oni się chyba znali wcześniej niż ich pierwsze pokazane w anime spotkanie, o czym świadczy chociażby to, jak Yatora odzywał się do Ayukawy (używanie  kliknij: ukryte  przyrostka "-kun”). Możliwe, że dostaniemy później jakieś retrospekcje, a przynajmniej liczę, że tak się stanie. Choć oczywiście nie twierdzę też, że anime nie wycięło czegoś ważnego dla relacji bohaterów z dotychczas zaadaptowanych rozdziałów.

Cudny początek, ale to już na etapie zapowiedzi było jasne, że to mocny kandydat do anime sezonu, więc nie jestem zaskoczona. Bojji jest kochany, strasznie mi go szkoda – będę mocno mu kibicować, by dokopał wszystkim źle o nim myślącym/źle mu życzącym.

Fantastyczny opening.

Seria z kategorii „tak głupie, że aż śmieszne”. Mam wielką głupawkę podczas oglądania, oby tak zostało do końca. :D

PS Opening sezonu.

Meh, takie sobie. Seria z tych, w których twórcy będą usilnie starać się wmówić, że jest między głównymi bohaterami coraz większe chemia różnymi słodkimi/uroczymi scenkami, nieporadnymi reakcjami itp., a tu nie… znaczy na początek, bo może później się polepszy. Dziewczynę ma się ochotę wziąć za te jej warkocze i zdrowo walnąć, tak irytuje swoją idealnością; chłopaka ratuje przynajmniej seiyuu (choć oczywiście nie będzie to rola życia na miarę Senku), ale też mnie nie przekonuje. Słodko i uroczo? Nie, zbyt cukrowo, a przez co mdląco, niestrawnie i nudno. Aż dziw, że opening jest zaśpiewany normalnym kobiecym głosem, a nie głosem pięciolatki… Czekam na pojawienie się innych postaci, bo tylko one mogą sprawić, że seria stanie się zdatna do oglądania.

A tytuł anime sezonu wędruje do…

Nie żeby Idaten miał wielką konkurencję – lato bidne było w tym roku. Ale nawet jeśli seria byłaby emitowana w świetnym zimowym sezonie, też znalazłaby się u mnie w czołówce.

Nie przeszkadzały mi wiadome sceny i w ogóle ecchi, i mówię to jako osoba, która ecchi nie lubi.
Nie przeszkadzało mi zakończenie, dokładnie  kliknij: ukryte  jego urwanie. Bardziej boleję, że pierwowzór zawieszony, no ale może kiedyś coś ruszy.
W sumie – nic mi nie przeszkadzało. :D Bardzo dobra, porządnie wykonana, oryginalna seria z ciekawymi, znakomicie zagranymi (zwłaszcza Ysley) postaciami. Bosz, nie sądziłam, że polubię taką bohaterkę jak Miku… Kreska, kolorki, animacja – cudności, opening – cudności (ending nie moje klimaty). Bardzo podobało mi się,  kliknij: ukryte  że żadnej ze stron nie można kategorycznie określić mianem dobrych lub złych, dzięki temu cały konflikt przedstawiał się wyjątkowo intrygująco. Stawiam „tylko” 8/10, bo trochę do pełnego zachwytu zabrakło, no i bo  kliknij: ukryte  Nickelza szybko padł. :D

Ugh, to była w większości droga przez mękę, aż sama się dziwię, że dotrwałam do końca (ostatnie odcinki doobejrzałam bardziej na zasadzie „a, mało zostało, dociągnę” niż żywego zainteresowania, jak się seria skończy).

Beznadziejny protagonista­‑płaczek, który niby na trochę się ogarnia, by za chwilę zachowywać się jak nie powiem kto, do tego niepotrafiący myśleć, kojarzyć i wykorzystywać informacji (głównie pomaga mu scenariusz i sympatia znajomych, sam nic by nie osiągnął). Reszta postaci najwyżej średnia, jedni słabo wykorzystani (ale rozumiem, że ich czas jeszcze nadejdzie), inni postępujący zgodnie z jakąś pokrętną logiką ( kliknij: ukryte  Kazutora, o tobie mówię), jeszcze inni nudni. Niby mangaka wymyśla im jakieś historie, przedstawia ich przeszłość itp., ale to wszystko jest okrutnie nijakie, a niemal wszystkim bohaterom brakuje charyzmy i charakteru. Polubiłam jedynie Kena i Manjirou, może jeszcze Chifuyu. Fabuła mało ciekawa, zwroty akcji nie robią wrażenia, plus różne dziury i nielogiczności fabularne (zgaduję, że w mandze przynajmniej część później jest wyjaśniana, ale teraz w anime słabo wyglądają). Przede wszystkim jednak seria jest okropnie brzydka, od projektów postaci do topornej animacji, aż przykro było patrzeć. Jedyny plus to muzyka, zwłaszcza opening.

No i ten słaby cliff na końcu… Byłabym w stanie wybaczyć, gdyby od razu ogłosili drugi sezon, no ale o dziwo (patrząc na popularność anime/mangi) nie ogłosili.

3/10