Tanuki-Anime

Nie, nie, Gizmo wprowadza cię w błąd. Jak napisał wyżej Ukloim, Bakuten to seria oryginalna z mangą jako dodatkiem.

Co do zarzutu.. tak, znam pojęcie „gimnastyki artystycznej” i trochę czytałam o nazwach (nie tylko na wikipedii – złośliwość niepotrzebna!). Ale będę brutalnie szczera – już nie pamiętam, dlaczego zdecydowałam się na pojęcie „rytmiczna”. Chyba miałam jedynie dopisać jakieś wyjaśnienie w nawiasie, ale ostatecznie uznałam, że sobie daruję (chyba myślałam, że redakcja i tak mi tę dygresję wykasuje, heh).

Tak, mnie oczywiście CGI nie przeszkadza, bo jest jednym z lepszych w ostatnich sportówkach, świetnie połączonym z tradycyjnym rysowaniem. Występy to uczta dla oczu.
Bohaterowie – wszyscy!- charakteryzują się różnymi osobowościami, ostatniæ rzeczą, którą można o nich powiedzieć jest to, że są nijacy. No i są mega sympatyczną paczką przyjaciół. :)
Co do Tsurune było najwyżej dobrośrednie, niczym się nie wybijające ponad przeciętność. Pod względem muzyki, animacji czy grafiki też Bakuten jest dużo bardziej interesujące.
Zgadzam się jedynie, że Biegacze to świetna sportówka.

A jakieś konkrety? O które postaci i sytuacje ci chodzi, bo nie podajesz żadnych przykładów (oprócz jednego, który jest tak zupełnie nie trafiony, że aż parskłam śmiechem, wybacz.)

Totalnie to do mnie nie dociera i chyba rzeczywiście trzeba wyłączyć myślenie by móc wystawić Ousama wysoką ocene i spokojnie potem spać.

O, kolejny, który obraża – choć ty pewnie nieświadomie – widzów, którym OR się podobało…

Ech, słabo. Piszę „słabo”, bo dobrze pamiętam, jak się ekscytowałam sezonami od WIT, czyli historią przed  kliknij: ukryte  przeskokiem czasowym. A teraz – zero większego zaangażowania, co najwyżej jakieś pojedyncze sceny mnie trochę ruszyły, bohaterowie, których wcześniej lubiłam, stali mi się obojętni. Plot twist z kliknij: ukryte  ojcem i Erenem banalny, zbyt szybki  kliknij: ukryte  sojusz bohaterów, którzy wcześniej walczyli przeciw sobie, bez przygotowanego planu ( kliknij: ukryte  „może uda się Erenowi przemówić do rozumu, a jak nie, to może wtedy to zabijemy”) Oczywiście cała ta  kliknij: ukryte  sprawa z ludobójstwem jest mocno skomplikowana i raczej nie ma rozwiązania, które by satysfakcjonowało wszystkich, ale i tak niedosyt, jak autor poprowadził fabułę i bohaterów jest bardzo duży.
Technicznie ujdzie – na pewno lepiej niż pierwszy finałowy part, ale też mnóstwo oszczędności w animacji, krzywizn itp. Z muzyki na duży plus najwyżej opening, no i miło, że pod koniec ostatniego odcinka przypomnieli jeden z najlepszych utworów serii.

4/10

Niestety, z niezrozumiałych dla mnie przyczyn postanowiono ją spłycić poprzez dość naciąganą fabularnie relację Bisco z Pawoo. nie żebym miał z tym problem, ale dajmy widzom do tego podstawy. Przez ten wątek i pojawienie się dziwnego trójkąta, który oczywiście dla wszystkich wokół wygląda zupełnie naturalnie, psuje to efekt początkowy.

Ano niestety… Sama zmiana nastawienia Pawoo do Bisco była jak dla mnie zbyt szybka, od  kliknij: ukryte  „chcę go ukatrupić!” od razu do  kliknij: ukryte  „no, no, nawet jesteś ładny”, bez etapów przejściowych, lepszego poznania się itp. Więc cała relacja wyszła mocno naciąganie, zwłaszcza że obok mamy BiscoxMilo z dziesięciokrotnie większą chemią. No ale to przecież to nie wypada, by dwóch męskich protagonistów w takich seriach połączyło coś więcej niż „braterska przyjaźń”, dlatego trzeba było dorzucić siostrzyczkę. ;P

Bardzo dobra – przede wszystkim autentycznie zabawna – komedia ze świetnymi bohaterami. Protagoniści to cudowna parka… tfu, duet, na którego interakcje przyjemnie się patrzy. W ich relacje jest takie jakieś fajne ciepełko. :) Drama? Nah, nie była przesadzona. Przewijające się bohaterki również na plus, gwiazdą serii jest jednak zdecydowanie Schwartz. Chcę osobne anime z nim roli głównej, choćbym to miał być najbardziej sztampowy isekaj świata! (oczywiście jeśli byłoby robione przez tę samą ekipę i z tym samym seiyuu – Kaito Ishikawa gra tu rolę życia)

Mocne 7/10, czy w sumie nawet 7,5/10

No cóż… Pierwsze odcinki zapowiadały coś dużo oryginalniejszego, ale w pewnym momencie, kolokwialnie mówiąc, coś „siadło” i ostatecznie wyszedł „tylko” porządny tytuł, wciągający głównie za sprawą świetnej relacji między protagonistami.

7/10

10/10, całkowicie zasłużone – przede wszystkim za emocje, jakie tytuł mi dostarczył przez te pół roku; anime robione z sercem, po prostu

Na jakiej podstawie porównujesz OR do Bolka i Lolka?
I drugie pytanie – ile odcinków zdołałaś obejrzeć?

Fenomenalny odcinek – animacja, praca kamery, reżyseria, praca seiyuu (ludzie wielbią Kajiego za ostatni sezon Tytanów, ale to tutaj odwala najlepszą robotę), mnóstwo akcji i treści, no i obłędna atmosfera. Walka  kliknij: ukryte  Bojji kontra Bosse zasługuje na długie oklaski i wszelkie wyróżnienia. (dodam, że w mandze wygląda ona znacznie zwyczajniej, więc kolejne brawa należą się twórcom za kreatywne podejście do pierwowzoru).

Zostały tylko dwa odcinki…

 kliknij: ukryte  Bo go kochała i szanowała. Widać było kadr jak patrzy na całującego się króla. Chciała zaznać uczucia miłości/bliskości nawet jakby była to tylko ułuda i uciec od niewolnictwa.

To zostało potwierdzone (w sensie w mandze, a my, w anime, później to zobaczymy), czy to bardziej twoja interpretacja? Bo  kliknij: ukryte  kadr pocałunkiem tak naprawdę niczego nie wskazuje.
Ja się bardziej przychylam do opcji innych, które widzę w komentarzach, że chodzi o  kliknij: ukryte  mentalność niewolnika; inni też piszą o  kliknij: ukryte  syndromie sztokholmskim, ale nie czuję się przekonana.  kliknij: ukryte  A to że zasłoniła króla, to aby już skończyć swoje marne życie, skoro potem się nie zregenerowała. Ale jak mówię, piszę o swoich domysłach (czy raczej innych), nie wiem, czy autor szczegółowo wyjaśnił sprawę.

Tak czy inaczej, spodziewałam się znacznie więcej po historii  kliknij: ukryte  pramatki tytanów, zasługiwała, by dokładniej ją przedstawić i wymyślić ciekawszy sposób  kliknij: ukryte  pozyskania mocy, bo zbieg okoliczności z tajemniczym zwierzątkiem jest strasznie meh (fakt, że autor wzorował się na istniejącym kiedyś stworzeniu, nie stanowi specjalnego plusa). Sama  kliknij: ukryte  Ymir wydała mi się bezpłciowa, nijaka, więc nie było mi jej żal i niczego nie poczułam,  kliknij: ukryte  gdy się otworzyła po przemowie Erena.

Wszyscy jarają się i prawie że mdleją z zachwytu nad tym sezonem (scenariuszem i wykonaniem), a ja jakoś nie potrafię go poczuć. Z pewnością lepiej wygląda niż poprzedni (Mappa się postarała po krytyce), ale no… Rozwiązanie, że  kliknij: ukryte  to Eren wpłynął na ojca, całe te linie czasowe, widzenie wspomnień, w sumie mam podobne wrażenia co Łowca Czarownic niżej. Nie był to jakiś rewelacyjny zwrot akcji.

Cóż, chyba wolałam Tytanów  kliknij: ukryte  przed przeskokiem czasowym i z kreską WIT.

Jak miło widzieć,  kliknij: ukryte  że protagonista nie wybacza z marszu osobie, która próbowała go zabić. Domas, musisz się bardziej postarać!

Poza tym – pełen informacji, brutalny odcinek. Ale dajcie mi już historię Miranjo…

Ostatnie anime zimowego sezonu (i jedno z moich najbardziej wyczekiwanych) w końcu się pojawiło.

Powiedzieć, że wstęp był mało oryginalny, to mało powiedzieć… W jednym odcinku przynajmniej trzy spore sztampy –  kliknij: ukryte  trauma protagonisty po wypadku z partnerem, gra solo/w parze uzależniona od wyniku gry, jakby nie dało się rozmową przekonać bohatera, by jednak nie był uparty, no i „przyjaciel z dzieciństwa” Po serii z dorosłymi bohaterami liczyłam, że twórcy wymyślą coś lepszego.

Z drugiej strony, anime wypada bardzo przyjemnie. Jest lekko, humor dobrze wpleciony, bohaterowie sprawiają miłe wrażenie, choć na razie dobrze zostali nakreśleni tylko Mikoto i Tatsuru. Tego drugiego już uwielbiam, urocza bestia. :>

Animacja wygląda bardzo solidnie, zarówno w grze, jak i poza, kreska też mi się podoba. Cóż, pozostaje przymknąć oko na schematyzm – rozwój fabularny też pewnie nie zaskoczy niczym nowym – i cieszyć się seansem.

Seria cudna z przefajną ekipą, powiedziałabym, że czarny koń sezonu, ale…

ja się szykowałam na miłą i przyjemną rozrywkę, a tu prawdopodobnie mi już  kliknij: ukryte  ubili jedną z ulubionych postaci… Ech, nie spojrzałam wcześniej, że to od twórcy Akudama Drive i Danganronpy.

No tak, zapomniałam wyrazić swój szok, że mamy do czynienia z seinen. Znaczy wiem, że serie słodkodziewczynkowe często są skierowane do facetów, ale chyba zawsze będzie mnie to dziwić…

Po trzech odcinkach odpadam. Tak męczących, sztucznych, wyidealizowanych do granic możliwości okruchów życia dawno nie oglądałam – ba, czy w ogóle. Seria jest dalej napuszona i wpatrzona w siebie jak w obrazek, no i za ambicje brawa, tyle że to kompletnie nie działa. Okropne są te pojedyncze idealne kadry z cudnie rysowanymi postaciami – niby miało być ślicznie, ale w połączeniu z całością grafiki strasznie zgrzyta.
I ten fanserwis… podobno w mandze jeszcze jest gorzej… Szkoda, że twórcy anime nie pozbyli się go w zupełności, bo serio patrzeć na niektóre sceny to koszmar. Nie wiem, autor chyba nie wiedział, czym przykuć uwagę odbiorców albo bał się, że zwykłe życie gimnazjalistek nie wystarczy, więc postanowił tu dorzucić nóżkę, tam kawałek tyłka… I szczerze, nawet gdyby chodziło o studentki, czułabym się podczas seansu nieswojo.
Mocno też nie podoba mi się sposób rysowania twarzy, no ale to już moja sprawa.

Też miałam już nie odpisywać, ale twój komentarz – no dobra, jego większość – mnie tak załamała, że nie mogę przejść obojętnie. Tak, widać, że pisałeś na szybko.

Znów nie odpiszę na wszystko, więc proszę nie wyciągaj ponownie wniosku, że w kwestiach, które przemilczałam, się z tobą zgadzam – tak, zwyczajnie mi się nie chce pochylać nad każdym szczegółem twojego wywodu.

Robię to specjalnie, bo dużo osób ceni tą serię pod niebiosa nie zauważając niedociągnięć, a ja chciałem w prosty i szybki sposób pokazać, że jednak je posiada. Nie róbmy wyjątków tylko dla tej produkcji, a jak już chcemy przestać się czepiać, to róbmy to rzetelnie i w każdych seriach.

Na razie pokazałeś, że posiada drobne usterki/zgrzyty, które spokojnie da się znaleźć w każdej innej serii (znaczy podobne). Te drobnostki (!) nie sprawiają jednak, że anime nagle staje się złe, chyba że ktoś naprawdę ma bzika na punkcie ich wychwycenia (albo zajmuje się tym na poważnie – ot, łapacz błędów w anime, hehe).
Pisząc, że OR bardzo mi się podoba, pisząc o jego zaletach, ogólnie zachwycając się nim – bo jest czym! – nie chcę dawać do zrozumienia, że produkcja jest bezbłędna. Po prostu dla mnie na każdym polu robi tak świetną robotę, że nie widzę sensu czepiania się szczegółów. Jasne, mogę pisać w każdym komentarzu „tu i tu trochę gorzej, tu jakiś błąd, ale ogólnie spoko”, tylko po co, jak, powtarzam, nie wpływa to na mój ogólny odbiór anime?
Myślę, że inni myślą podobnie i z pewnością nie będą pisać komentarzy pod twoje dyktando. Równie dobrze ja mogłabym się zapytać, czemu ty zwracasz uwagę tylko na złe rzeczy (tfu – drobnostki!), a te świetne pomijasz dla własnej wygody? (podkreślę – „mogłabym”, więc nie musisz się tłumaczysz, spokojnie).

Uważam, że moje czepianie się jest w pełni sensowne, gdyż sama nie odpowiadasz na kilka moich argumentów i przykładów, jakby utwierdzając mnie w przekonaniu, że mam rację

Zmartwię cię – błędne przekonanie. Odpowiedziałam na to tylko, co zasłużyło na odpowiedź. Resztę uznałam za czepialstwo takiego poziomu, że nie warto się kłócić.

Widzisz, więc jednak są jakieś niedociągnięcia w nowym arcu pod względem technicznym

No tak, napisałam ogólnie, że poziom trochę spadł – skąd to zdziwienie? :D

Nie można też przedwcześnie pisać, że pozostawiają najlepsze na koniec lub na najważniejsze momenty. Poczekamy, zobaczymy. Obecnie fakty są takie, a nie inne. Nie wiadomo co się w tej kwestii wydarzy. Jeżeli się poprawią, okej. Zwrócę im (studiu WIT) wtedy honor.

Tu mógłby się Ukloim wypowiedzieć, on się bardziej na tym zna.

Na ten moment tak, bo są one nielogiczne.

Które? Konkretny poproszę (tak, wiem, miałeś już nie odpisywać, ale będę wdzięczna, jeśli na to jedno odpowiesz).

Można też pod to podpiąć bezsensowne ocenianie serii po połowie, jak to miało miejsce w przypadku OR i już teraz widać, że opadło to z poziomem.

Co opadło? Oceniasz drugą połowę po zaledwie trzech odcinkach? Myślałeś, że fantastyczny poziom animacji/grafiki będzie co tydzień? Że seria ma teraz „gorszy moment”, to uważasz, że już nie zasługuje na dobre opinie?

Gdybym się bardziej przyłożył i obejrzał raz jeszcze te trzy najnowsze odcinki skupiając się tylko na niedociągnięciach/błędach itp. to jestem prawie że przekonany (na 100% nie mogę być) iż znalazłbym tego więcej.

No ja też na pewno bym znalazła w każdej serii, którą obecnie oglądam, więcej niedociągnięć, ale po co? Nagrodę mi ktoś da za spostrzegawczość? Czasu mi szkoda?

 kliknij: ukryte  Niestety koty miały inny plan, ponieważ na przykład postanowiły otoczyć zrozpaczoną Hilling, która trzymała w ramionach rannego żołnierza i tak se stały i stały te koty w nieskończoność prawie i ino warczały zamiast skoczyć, zabić i po robocie. Powielało się to kilkukrotnie w nieco zmienionych formach, ale takich samych założeniach – wydłużanie bezsensowne, aby ten kto miał dotrzeć na czas, to zrobił.

Ciężko mi naprawdę na to czepianie – powtarzam się, ale będę nazywać rzeczy po imieniu – odpowiedzieć… Może jedynie, że znów wyolbrzymiasz.

 kliknij: ukryte  Wszyscy wiemy, że zapas potionów trzyma pod zbroją, bo nam to pokazali. Mi chodzi o to, że w kadrze nr. 1 Hilling nie ma przy twarzy żadnej rurki, a w kadrze nr. 2 już tą rurkę wyciągniętą do samego policzka posiada.

Naprawdę sądziłeś, że nie zerknę jeszcze raz na pierwszy moment z rurką, aby przekonać się, czy masz rację? Zerknęłam i co?  kliknij: ukryte  Pierwsze ujęcie – nie ma rurki. Drugie – widok na niebo i chmurki, trwa to jakieś 2­‑3 sekundy. Dopiero trzeci kadr – ponowny najazd na królową, już z rurką przy twarzy. Oj, chyba musiałeś w przejściowym kadrze wyjrzeć akurat przez okno albo ziewnąć…

 kliknij: ukryte  Nie potrafię uwierzyć, że dla ciebie normalne jest to, że postać zyskuje na sile z samej chęci ochrony królowej, czy szacunku jakim ją darzy. Mam rozumieć, że bawimy się w dopuszczanie w tej produkcji znanego elementu z shounenów, czyli 'siły przyjaźni'?

Gdzie tu widzisz siłę przyjaźni?
Tak, jestem w stanie uwierzyć, że konieczność ochrony królowej daje bohaterowi przypływ nadludzkiej wręcz siły. I tak, chodzi o samą siłę, a nie zyskanie jakichś nadnaturalnych zdolności typu zianie ogniem.

 kliknij: ukryte  W pewnym momencie miałem wrażenie, że Dorshe nawet jakby został oskubany ze wszystkich kończyn i głowy, a co za tym idzie zostałby z niego sam kadłubek, to nadal by walczył z tymi kotami w imię ochrony królowej.

Oczywiście, bo to najlepszy ochroniarz. :)

Czemu te wszystkie osoby (wybacz, ale podepnę Cię Patko w to grono), po prostu nie napiszą prostego przekazu na wzór: „tak wiem, że seria ma niedociągnięcia w kilku elementach, jestem ich świadom i obiektywnie dyskwalifikują one tą serię z bycia arcydziełem, ale subiektywnie nadal bawię się przy niej znakomicie, przez co wady są dla mnie nieistotne”. To by wystarczyło (przynajmniej mi) w zupełności, ale nie, oni dalej będą iść w zaparte.

Może jeszcze podasz mi kilka innych formułek?
Bardzo uprzejmie – na razie uprzejmie – proszę, byś mi nie pisał, jak powinnam budować swoje komentarze i co powinnam w nich zawierać.
Wybacz, ale dalej „będę iść w zaparte”, jak twierdzisz, że serię uwielbiam. JA uwielbiam. DLA MNIE jest cudowna. Jeśli z czasem coś w niej nie zagra/coś mi wyjątkowo zgrzytnie (i nie, nie będą to pojedyncze zgrzyty), poinformuję o tym wszystkich użytkowników Tanuki, że oto moja ukochana seria czymś mnie zawiodła. Nie zacznę jednak jej krytykować, na siłę czepiać się itp. tylko dlatego, że ty czy ktokolwiek inny mi każe.

Ha, znów wyjdzie, że bronię serii, ale co tam!

Większość tych bullshitów, które wymieniłeś, to twoje czepianie się mocno na siłę – i to głównie szczegółów – bez obrazy. :) Żeby nie było, też mi się zdarzy czegoś nadmiernie czepnąć w jakieś serii, no ale jednak staram się, by owo czepianie się było choć trochę sensowne.

Jakoś rzeczywiście zauważalnie poszła w dół – dużo oszczędności itp. – ale z tego co czytałam po komentarzach najlepsze zostawiają sobie na najważniejsze momenty serii, więc pewnie jeszcze nie raz miło się zaskoczymy. Przynajmniej ja mam nadzieję, że dostaniemy z choć jedną walkę na miarę z pierwszego odcinka czy Dorshe­‑bestie.

Co do twoich „czepianek”, odniosę się tylko do niektórych:

 kliknij: ukryte  zmiany strony konfliktu co parę sekund

Serio uważasz to za coś złego?

 kliknij: ukryte  koty czekające ponad odcinek, aż ktoś Hiling i Dorshe heroicznie uratuje

Po pierwsze – kotami to bym ich nie nazwała…
Po drugie – nie wyolbrzymiaj z tym „ponad odcinek”. Cały czas kogoś hapały i gryzły, a że bohaterowie jakoś jak na złość nie chcieli zginąć, to już inna para kaloszy. Poza tym,  kliknij: ukryte  one były kontrolowane przez Miranjo, która też trochę się bawiła z Dorshe i Hillingiem – widać to szczególnie, gdy Apeas uratował królową i Miranjo wtedy na chwilę wstrzymała potworki, wiedząc, że zaraz ponownie zagoni je do roboty.

 kliknij: ukryte  za pierwszym razem rurka do napoju energetycznego Hiling pojawiająca się nie wiadomo skąd

Wszystko było ukryte pod jej zbroją.

 kliknij: ukryte  Dorshe dostający co chwilę siłę z czterech liter, aby sprostać wyzwaniu

Co jest w tym złego? Mam wrażenie, że w ogóle nie zrozumiałeś tej postaci i jej głównej motywacji i głównego celu –  kliknij: ukryte  ochrony królowej. A skoro królowa była w ciągłym niebezpieczeństwie, skoro za chwilę mogła zostać pożarta, jeśli on nie zdoła powstrzymać bestii – zwłaszcza że inni obrońcy już byli kaput lub nieprzytomni – normalne, że znajdował w sobie coraz to większą siłę i do końca zamierzał spełnić swój obowiązek. To absolutnie nie była moc „z czterech liter”. Już wcześniej było pokazane, że jest bardzo silny i zmotywowany.

 kliknij: ukryte  pokonane ciała kotów znikają w tajemniczych okolicznościach, żeby później równie tajemniczo się znowu pojawić

Nawet nie zwróciłam na to uwagi… Wolałam się skupić na ważniejszych rzeczach. :)

 kliknij: ukryte  z tej Hiling to w sumie też niezły mag tibijski, może pić i leczyć w nieskończoność

Ponownie – co ci w tym przeszkadza? Dlaczego uważasz to za „bullshit”? Taką autor wykreował postać i nie widzę w tym nic bezsensownego. Chyba że po prostu wzięło cię na złośliwości… no cóż…

 kliknij: ukryte  walkę Bojjiego z orkiem pozostawiam bez komentarza

No z pewnością większość się spodziewała, że dłużej potrwa i będzie efektowniejsza, no ale twórcy woleli zrobić inaczej…

Aż się boję pomyśleć, co jeszcze „złego” wypatrzyłeś…
Ale przynajmniej już nie mówisz, że seria jest przewidywalna…

Po dwóch odcinkach jest wybitnie.
Wybitnie średnio.
No chyba że chodzi o animację cycków, z tym się postarali, nic, tylko robić gify! (gdyby można było je dawać zamiast zrzutek…)

Złośliwości na bok – o ile pierwszy odcinek jeszcze był znośny, tak przy drugim już powoli tracę cierpliwość. Przedłużający się gag o tym, jak  kliknij: ukryte  Gojo czuje się skrępowany przy Marin – która w ogóle nie dostrzegła braku komfortu u kolegi – był nieśmieszny i po prostu nudny. Marin wydała mi się wręcz odpychająca, a Gojo zrobiło mi się szkoda. Na razie seria wygląda na stworzoną głównie dla pokazywania kobiecych wdzięków, acz słyszałam, że jednak jakiś tam rozwój u bohaterów i skupienie się też na pasji Gojo również istnieje (znaczy w mandze, w anime zobaczymy…), więc jeszcze nie skreślam tytułu.

Nie napisałam, że można skreślać – powiedziałam, że MNIE na tyle Futaba drażniła – a pozostałe postaci specjalnie nie zachęcały, choć źle się nie zapowiadały – że nie chciało mi się oglądać dalej. Tak ciężko to zrozumieć?
I przestań też wmawiać innym, że ja tak bronię OR, że nie pozwalam innym mieć u nim odmiennego zdania, bo doskonale rozumiem, że nie każdy się serią – z różnych powodów – zachwyci. Z drugiej strony dlaczego mam nie dyskutować z osobami o odmiennych poglądach? (nie, przedstawianie swojego zdania to nie wymuszanie na drugiej osobie zmiany własnego)
Serio, zluzuj, bo momentami czuję, że ty specjalnie czekasz na jakiś mój komentarz, by się przy… (nie, nie chodzi o czasownik „przyczepić”). Czasu ci się nie szkoda na takie głupoty?

Przepraszam za offtop.