Tanuki-Anime

Parę miesięcy temu widziałem film z 2000 roku i była to moja jedyna styczność z Devilmanem kiedykolwiek. I wolę ten starawy już film niż to co zaserwował netflix. No i po tym filmie seria jest mocno przewidywalna, co pewnie wpłynęło trochę na moją ocenę.
Minusy:
- niesmaczna ilość erotyki. niby dobrze, że dorosły temat w dorosły sposób, ale w slasherze wypada to tragicznie i niesmacznie.
- rapsy. niby ciekawie przybliżają świat czy postacie, ale nie moja bajka.
- naiwny scenariusz
- OP, dawno już nie przewijałem tak „dokładnie”.
Plusy:
+ grafika. mi się podobało. zdecydowanie lepsze takie kombinowanie i sporo abstrakcji niż 3D.
+ voice acting. scenariusz słabiutki, ale zagrany świetnie.
+ zakończenie.

no i zapomniałem. na wielki plus OP. zdecydowanie wolę cięższe brzmienie niż taki typowy pop/rock, ale ta perkusja. na oko jakieś 200 odsłuchań i ciągle ta perkusja mi się nie znudziła.

Lekka, krótka i bardzo przyjemna komedia romantyczna z kobietą w roli głównej. Niby jest o jeden zbieg okoliczności za dużo (chodzi mi o:  kliknij: ukryte  znajomość z poprzedniej gry), ale za to stopień nerda na odpowiednim poziomie. Tytułowa problematyka gdzieś mi uciekła, albo jej nie skumałem. Kilkumiesięczne wakacje od pracy jak cię na to stać? Nie widzę w tym nic złego.

Ciekawy setting, CGI znośne (w dialogach więcej niż znośne, podczas akcji gorzej), Godzilla w porząsiu – są ciary jak daje głos! Niestety calutka pierwsza połowa filmu strasznie przedramatyzowana/przegadana przez nijakie postacie. Długa walka finałowa bardzo na plus, niby bez kosmicznych popisów graficznych, ale emocje i napięcie na medal! Z oceną się wstrzymam bo będą łącznie 3 filmy, drugi film jakoś w wakacje!

Oglądanie tego to był wielki błąd. Jak po czymś tak ślicznym i mega płynnym mam wysiedzieć Ajina czy nowego Berserka :/ Co do fabuły to raczej kiepsko. Miałem wrażenie, że oglądam specjalnie przygotowaną reklamę mangi. Bardzo dobrze zrobioną reklamę – wyjaśnia podsawy, ale nie wszystko, nie jest zbyt ciężka, ma cycochy w latexie i świetne walki, zostawia lekki niedosyt na końcu (ale nie jest to chamski cliffhanger!). Do tego jest to chyba najładniejsze CGI jakie wiedziałem. Oglądacie na własną odpowiedzialność, brzydkie CGI którego ostatnio robi się coraz więcej będzie jeszcze trudniejsze w odbiorze.

Bardzo, bardzo pokręcona szkoła dla bogaczy zmieszana z grami i zabawami o chore stawki.

Minusy:
- Główna bohaterka,  kliknij: ukryte  o której w sumie nic nie wiadomo. Przez to zero zaangażowania widza w to jak jej pójdzie.
- Dobór gier. Nie ma nic klasycznego, a w większości chodzi o  kliknij: ukryte  rozgryzienie jak oszukuje druga strona i/lub samemu oszukać.
- Wszystkie gry bardzo krótkie, a twórcy poszli w ilość i kreacje przeciwników zamiast pójść głębiej w hazard.

Plusy:
+ Kapitalny OP
+ Dużo jazzu podczas grania.

Mega rozczarowanie. Nie traćcie czasu, odpalcie Kaiji.

Przepyszny mix generic fantasy, absurdalnego humoru, ciekawostek historycznych i mięsnych walk. I to wszystko bez jasnego podziału na dobrych i złych i w stylówie Hellsinga. Miodek.

Pokazany sam początek pierwszej gry z serii. Naprawdę nieźle wypada przeniesienie fabuły gry turowej gdzie są tylko dialogi (grafika jest uproszczona) do anime wypełnionego akcją. Na minus imiona, ale anime tłumaczono na zachód zanim wydano tam gry czyli fuszera, ale każdy fan wie kto jest kim. Naprawdę szkoda, że nie ma więcej. Pozycja tylko dla fanów serii, reszta nie znajdzie tutaj absolutnie nic dla siebie. Ocena? Słyszę Fire Emblem Main Theme to daje 10/10. Tak to działa.

Ja doceniam ten wolniejszy mało miasteczkowy klimat, gdzie atrakcją jest nowa restauracja, kręgi w zbożu czy gryzonie. Ale jednocześnie mam uczulenie na szkolny klimat i dlatego Josuke zbiera podwójne baty – za brak badassowości i za bycie gimbusem ;) Co kto lubi. W sumie możliwe, że gdyby Josuke był badassem na miarę Jotaro to bym napisał w minusach że znowu kozak i nudno :P

Najgorsze z nowych anime o JoJo, ale nie jest tragicznie.

Minusy:
- Josuke to średnio rozgarnięty gimbus, nie ta liga co Joseph czy Jotaro. I nie chodzi mi o moc, tylko o czystą badassowość typu: „a teraz powiesz”.
- Finał. Dołożona super moc z przysłowiowej pupy + pokazywanie akcji z najgorszej możliwej perspektywy… pierwszy raz chciało mi się przewijać JoJo.
- Szkolny theme. Kwestia gustu, ale ja go nie trawie. Przez to że sporo bohaterów jest w wieku szkolnym to i rywale mają tak samo.
- Całość wydaje się wydłużona na siłę. Poszli w ilość przeciwników/standów i krótkie starcia. Na pocieszenie nawet najdziwniejsze wątki poboczne zazębiają się i główny wątek idzie ciągle do przodu.

Plusy:
+ Okuyasu czyli Wataru Takagi. Trochę czasu minęło od kiedy oglądałem Ippo, ale tego głosu się nie zapomina.
+ Standy i walki. Pod tym kątem seria nie zawodzi.
+ Feeling małej miejscowości i technologia lat 90' bez wszechobecnych komórek czy internetów.

Oczywiście czekam na kolejny sezon.

Świetnie spędzona godzinka. Cztery skrajnie różne, ale zazębiające się historie. Bardzo dobre sensacyjne kino z nutką dramatu i humoru. Szkoda, że nie ma więcej.

Starcie współczesnego człowieka z bogiem, czyli loli mag na froncie pierwszej wojny światowej. Cudowna kombinacja.

Minusy:
- Pół roku po emisji ciągle tylko plotki o ciągu dalszym serii.
- Może troszkę za mało wyjaśnionych technologii i różnic w uzbrojeniu/wyposażeniu między nacjami. Ale to detal. Bo gdyby na nim skupić serię to technologia grałaby pierwsze skrzypce, a wszystkie strony konfliktu na zmianę coś „wynajdywały” w nieskończoność.

Plusy:
+ Muzyka. Ten pompatyczny motyw z chórkami podczas walki jak reszta OSTa więcej niż przyzwoite. A OP i ED1 to doskonałe połączenie makabry i ciut cięższego popu – już teraz wiem, że długo nie opuszczą ulubionej playlisty.
+ Uwzględnienie wielu stron w konflikcie, nawet tych nie biorących czynnego udziału.
+ Brak podziału na dobrych i złych.
+ Tanya. W końcu myślący główny bohater. Robi wszystko by nie pobrudzić sobie rąk (np: oficjalne uwagi odnośnie  kliknij: ukryte  bombardowania miasta) i bezpiecznie piąć się w górę. Jednocześnie czasem daje się porwać szaleństwu podczas walki, ale też potrafi być super bezwzględna „na spokojnie” ( kliknij: ukryte  odesłanie do bunkru).
+ Dobrze zrobione walki w powietrzu. Czasem taktyczne zagrywki, czasem widowiskowość.

Pierwszego BR widziałem – porwał światem i muzyką, ale fabularnie wynudziłem się jak mops. Drugiego filmu ciągle nie widziałem i raczej nie obejrzę. Ale przejdźmy do animacji: krótkie, śliczne, bardzo dobrze udźwiękowione (odgłosy broni i muzyka!) i trzeba uważnie oglądać bo nie wszystko podane na tacy/powiedziane wprost. Świetnie spędzone 15 minut.

jest w internetach (na torrencie, który niedawno upadł, ale ciągle żyje) wersja z jap audio i eng subem ;)

Thorze, jaki ten ED jest dobry! Jestem opętany! Cudowny ED!

Nagie męskie (i nie tylko!) patriotyczne torsy vs złe lewactwo (i żydzi!) obskakujące łomot/tortury/śmierć czyli jedyne słuszne kino sensacyjne! Komuchy są dosłownie MASAKROWANI jak młode lewaki przez JKM! Pierwsza połowa to solidne kino akcji, potem niestety logika gdzieś się gubi, a walki stają się strasznie przekombinowane. Ale jak się zastanowić to intryga polityczna nie jest najgorsza. Nie czuję, że zmarnowałem 3 godziny, bo było to bardzo ładne (detale mega!) no i ED wyrwał z kapci. Minimalistyczny, ale mający w sobie to „coś” – leci praktycznie bez przerwy od paru dni i to on zawyża ocenę – powinno być 3, a jest 4+ ;)

Mocne 7. Krótkie, lekkie i przyjemne. Do tego w miarę sensowna intryga, przemyślany świat, a całość się elegancko domyka. Finał może zbyt absurdalny, ale do przełknięcia. Największy plus oczywiście główna para. Szkoda, że nie ma więcej. Niby nic genialnego tu nie ma, ale podeszło jak mało co.

Prześliczna animacja z kiepską fabułą i postaciami przedstawionymi po łebkach. Tempo filmu przyśpieszone do takiego stopnia, że relacje między postaciami czy ich reakcje na ważne wydarzenia ( kliknij: ukryte  śmierć szefa zespołu) są w pomijane – byle do przewidywalnego finału. Nie nudziłem się – widoczki wynagradzają wszytko. Muzycznie tak jak być powinno, czyli oldschool z końca lat 80'.

Średniak w porywach. Uniwersum nie znam kompletnie, pierwsza styczność z tematem.

Minusy:
- bardzo nierówne CGI. czasem płynnie i ślicznie, a czasem klatkowanie, że zęby bolą – szczgólnie mimika twarzy leży. ale trzeba przyznać, że jest przewaga tego ładnego.
- rozwleczony. za długi na to ile w tym postaci/fabuły/walk.
- AI wysyłająca do walki przeciwko ludziom roboty, które  kliknij: ukryte  umierają po klasycznym headshotcie? albo nie próbują niszczyć np mostów? naiwne. pewnie w mandze jest to wyjaśnione jakoś, ale tutaj drazniło.
- typowy film akcji. nie zaskakuje, bo że coś się  kliknij: ukryte  odjaniepawli w wiosce wiemy od chwily uratowania dzwieczyny – pokazane przez reżysera tak by widz się domyślał, że jest coś na rzeczy.
- za mało Killiego. najciekawsza postać, więc pytań jest sporo.  kliknij: ukryte  czym jest? dlaczego jest jaki jest? skąd ma wyposażenie? jak długo wędruje?

Plusy:
+ pomysł na świat. i właśnie to zajmuje większość czasu na ekranie i wychodzi bardzo dobrze.
+ landszafty.
+ zamknięta całość. satysfakcjonujące zakończenie. ale jednocześnie rozczarowujące, bo naszły myśli,  kliknij: ukryte  że obejrzałem coś bez znaczenia dla uniwersum.

Nudnawy i ciut przedramatyzowany mix sportówki i dramatu. Samej gry czy treningu jest bardzo mało, a relacje pomiędzy bohaterami przesadzone – szczególnie, że niby wszyscy mają dopiero po te 12­‑15 lat… Ale ładne to to, dobrze udźwiękowione, krótkie i sensownie osadzone na przestrzeni 1 roku. No i co najważniejsze w końcu jakaś sportóweczka bez schematu „od zera do bohatera”.

W sumie to ciężko ocenić jedną cyferką, bo najważniejszy i tak naprawdę jedyny plus serii zachęca do dalszego oglądania i znoszenia bardzo dużej ilości rzeczy zrobionych kiepsko. W skrócie: obiecujący temat połączono z kosmiczną ilością banału i ogranych do bólu schematów.
Niby znowu „utknąłem w MMO”, ale z innej strony. Ze strony:  kliknij: ukryte  „mam gdzieś ten świat, wiem, że jestem mega potężny, ale podziałam pod przykrywką, a w razie czego pozabijam bez mrugnięcia okiem wszystko co mi przeszkadza”. Trochę też boli mała ilość cyferek. Log Horizon z jego cudnym tłumaczeniem skilli/efektów i taktycznym podejściem to to nie jest.
Gagi/elementy komediowe mnie strasznie męczyły oprócz 2 scen:  kliknij: ukryte  „wujek robal” i „pet głownego bohatera”.
Dialogi są okropne, ale to następstwo tego w jakich relacjach są postacie –  kliknij: ukryte  chodzi mi o to, że wszyscy się płaszczą przed głownym bohaterem bo… muszą i już.
Muzycznie generic fantasy, bez żadnych zrywających kapci motywów. Op i Ed bardzo przyzwoite.

PS: w serii pominięto większość pokojówek – w „zabawny” sposób opowiada o nich special: Overlord: Pure Pure Pleiades (8x3min)

Pomysł na świat to plus, trochę statycznych grafik też. Reszta w skrócie: Błędy logiczne ( kliknij: ukryte  programowanie trupów vs tworzenie tworzenie trupów przez ugryzienie, umieranie trupów po kulce w korpus vs trupy wyciągające sobie miecze z głowy, postać pozbawiona emocji okazująca ich tyle samo, a nawet więcej niż inne żywe postacie) + kiepskie kino akcji + kiepski dramat + mega przekombinowany finał.

Tragedia. Tylko dla największych fanów residenta. W filmie pojawiają się znane od lat postacie (Rebecca, Leon, Redfield), ale całość to niestety beznadziejny film akcji z przekombinowanymi scenami akcji, tragicznymi dialogami a co najgorsze: wyprany z horroru/napięcia. Po ograniu residenta 7, który genialnie zmieszał horror, survival i mystery ten film to jak splunięcie w twarz. Na plus tylko grafika – detale miodzio, tekstury/refleksy jeszcze lepsze, ale podczas dialogów coś mi ciągle nie pasowało. Jakaś ta mimika nie taka jak trzeba. Daje +1 do oceny (powinno być 1/10) bo jedna scena akcji wyrwała mnie z kapci. Tak niedorzeczna, i głupia, że aż zabawna – no i przypomniała mi o pewnej scenie z Nagiej Broni z Leslie Nielsenem :D

Oglądałem to wieki po pierwszej serii i sporo czasu po filmie (film jest pomiędzy pierwszy a drugim sezonem!), ale było przyzwoicie. Znowu przepiękne kolorki, solidne walki, chwilami lekko przegadane/rozwleczone/przedramatyzowane. Trochę też to dziwne przez „skale” wydarzeń. Mówimy tu o klanach/organizacjach i walce o sytuacje w kraju/na świecie, a na ekranie w kółko te same postacie z każdego koloru – żadnych większych zwrotów akcji. Na duży plus zręcznie wpleciony fanserwis (jest tylko dodatkiem, a nie najważniejszą rzeczą na ekranie), kapitalny OP i PRZECUDNY jazzowo­‑elektroniczny soundtrack. Muzyka=Efekty graficzne>fabuła.

Minusy:
- bardzo irytujący główny bohater. szczegolnie na poczatku bo: kliknij: ukryte  zero umiejetnosci, full adhd, ograny do bólu kompleks.
- mało rugby w rugby. to następstwo takiego a nie innego głównego bohatera. niby dobrze to zrobiono bo drużyna ma w składzie wszystkie roczniki z różnym doświadczeniem i graja normalne mecze na co dzień, ale boli takie „granie bez zasad” i co parę epków tłumaczenie jakiś nowych podstaw.
- bardzo kiepski początek. łatwo się zniechęcić.
- zakończenie.  kliknij: ukryte  dopiero co porządnie poznaliśmy drużynę i podstawy zasad gry, zagrano pierwsze dłuższe meczyki i koniec sezonu…

Plusy:
+ postacie. masa ich, ale jednocześnie sporo fajnie nakreślonych. no i są postacie bez „happy endu”.
+ dobrze zrealizowane mecze. nie są w całości, ot mniej lub więcej ważnych akcji. wszystko bez przegięć i kosmicznych rajdów/zagrań/przyłożeń kogoś. duży nacisk, że to sport BARDZO drużynowy.
+ po mojemu bardzo dobre proporcje pomiędzy dramą/życiem pozasportowym postaci, a sportem.

największy minus to oczywiście zakończenie. gdyby nie ono to ocena parę oczek w górę.