Tanuki-Anime

ooooo to dobrze wiedzieć, że będzie ciąg dalszy. a czemu pierwszy sezon kręcić od nowa ? oglądało się bez większych problemów – nie ma tu dziur logicznych – jedni żyją, inni umierają. co ważnego wycieli ?

Sympatyczny slasher/film gore klasy C zmiksowany z programem przyrodniczym.

Minusy:

- Wygląd karaluchów. Minus głównie dlatego, że lubię The Tick, a przeciwnicy z anime bardzo go przypominają.
- Kilka fest przedramatyzowanych scenek.
-  kliknij: ukryte  Brak ciągu dalszego i cliffhanger na końcu.

Plusy:

+ Trupy. W sensie, że postacie którym poświęciło się parę ładnych minut antenowych tez umierają.
+ Oryginalne umiejętności. Wielki plus za to.
+ Wstawki rodem z animal planet. Wiedzieliście, że  kliknij: ukryte  krewetka widzi 16 barw ? Ja też nie.
+ Przeszłość Adolfa. Po absurdalnie przedramatyzowanej scenie  kliknij: ukryte  śmierci dziewczyny ze spinkami do włosów takiej zmiany nastroju się nie spodziewałem.

Czemu ocena tak nisko ? Bo tylko slasher i to niestety  kliknij: ukryte  urwany w ciekawym momencie. Ale przy tego typu filmach/seriach parę zimnych i ocena leci dużo wyżej. Czysta rozrywka. Absolutnie nie czuję że zmarnowałem dwa wieczory.

Niezły wstępniak serii. Czysta akcja + główny zarys fabularny. W sumie to było lepsze niż główna seria bo pozbawiane przedramatyzowanych scenek.

Mam problem z wymienieniem wad i zazwyczaj co zazwyczaj robię. To anime jest po prostu średnie. Czyli nie jest złe. Czekam na drugi sezon i liczę na więcej tego samego – szczególnie, że pierwszy sezon skończył się w ciekawy sposób.

A seria to sportówka gdzie jest tylko sport (głównie mecze + tylko trochę treningów) i główny bohater. Niestety reszta postaci (przyjaciele, rywale) to tylko dodatki – głównie do komentowania meczyków, albo tłumaczenia niuansów tenisa. Zapamiętałem tylko imię głównego bohatera i koleżanki z kortu. Ani jednego więcej, więc pod kątem fabuły/postaci jest słabo.

Nie jestem żadnym specjalistą w seriach sportowych, ale tutaj przede wszystkim zabrakło emocji, napięcia i kibicowania bohaterowi i za które uwielbiam Ippo czy bardzo cenię w miarę świeże Haikyuu. Jest mi obojętne czy „kogucik” przegra czy wygra.

Realizmu chwalonego w recenzji też nie kupuję. Zdolności analityczno/obserwatorskie Eiichiro są momentami przegięte.

Średnio mnie obchodzi jak w rzeczywistości zareagował by 14 latek na taką sytuacje. Nie trawie takich bohaterów i już. No i chodzi też o to, że w skrajnych sytuacjach albo się poddajesz, albo coś robisz. Załamujesz się, albo przezwyciężasz strach. Można było to pokazać. A on przez 3/4 serii płacze, a gdy zdarzy mu się przestać to rzuca ostrymi rzeczami by zabić – potem znowu szlochanie. Nie kupuję tego.

Słabiutki film. Przewidywalny i przepełniony średnio potrzebny seksem (szczególnie końcówka). Oglądając to czułem się jakbym oglądał jeden ze słabszych odcinków serii TV tylko trzykrotnie rozwleczony. Tak, niektóre 20 minutowe historie o Golgo13 biją ten film na głowę. Bolał szczególnie niepotrzebny wątek:  kliknij: ukryte  szalonego komandosa.

Jak zestarzał się 32 letni film ? Zaskakująco dobrze!

Minusy:

- Niektóre sceny akcji pominięte. Widzimy początek walki, potem cięcie i w końcu z innej perspektywy stosik truposzy i panoramę zniszczeń.
- Wykonanie pościgów. Bardzo dziwnie samochody wyglądają. Co ciekawe w co bardziej „spokojnych” ujęciach autka wyglądają bez zarzutu.
- Trochę słabo zarysowane postacie. W serii telewizyjne (gdzie wszystkie postacie zmieniają się co ep) jakoś lepiej to wyszło.

Plusy:

+ Jakość grafiki. Masa dopracowanych detali + cudnie zrealizowane promienie słońca i dynamiczne oświetlenie. Film absolutnie nie wygląda na swoje lata.
+ Scenariusz. Naprawdę warto obejrzeć do końca. Jeden z lepszych filmów klasy B jaki widziałem.
+ Muzyka. Dużo cudnego jazzu z saxem. Do tego świetny kawałek kończący. Soundtrack jest kwintesencją filmów sensacyjnych z lat '80 – genialna rzecz.
+ Jedno z pierwszych użyć CGI w anime. Wygląda to bardzo słabo, ale warto zobaczyć jak pierwsze efekty komputerowe prezentowały się ponad 30 lat temu.

Majtasowo­‑basenowy special o niczym. Akcja dzieje się PRZED drugim sezonem.

Minusy:

- Kiepski hentai i kiepska sensacja.
- Żart fabularny.  kliknij: ukryte  Dziewczyna mogła ich skasować w każdej chwili, a tu wykorzystywanie i mordowanie latami…

Plusy:

+ Rozpierdziel „w kibelku”.
+ Jazz w tle.

Stracony czas.

Mocno budżetowe kino sensacyjne klasy B. Sporo powielonych schematów/scenariuszy typowych z tego gatunku, ale są też oryginalne zlecenia. Absolutnie nie polecam jako rzecz na 2­‑3 posiedzenia – przedawkowanie tematu i chęć porzucenia gwarantowane – nawet na dopingu.

Minusy:

- Nie ma początku, ani końca. Dosłownie – można te 50 epków oglądać w dowolnej kolejności.
- Na szybko przypomniałem sobie wszystkie epki po obejrzeniu całości. Wynik: 38 na 50 to średniaki/słabizna. A w tych 38 może z 5 bezdennie głupich.
- Graficznie cieniutko. Rozmyte tła niskiej jakości i zero animacji dla drugich planów.
- Może Golgo sam w sobie ? Brak rozwoju postaci (emocjonalnego czy umiejętności). Ale to kwestia gustu – w wielu oldschoolowych serialach z lat 70­‑80 bohaterowie są zawsze ci sami, a co odcinek nowa przygoda.
- Przewidywalność. Wiem, że takie są założenia tej serii, ale czasem jest wyjaśnione „jak mu się to udało”, a czasem jest rozczarowujące „po prostu był lepszy”.
- Niestety epy z dużą ilością trupów/strzelania/wybuchów prezentują się tragicznie przez niski budżet.

Plusy:

+ OP1 („Take the Wave” by Naifu)
+ Niska ocena, ale ciągle jest to niezłe kino sesacyjne z agencjami rządowymi, gangsterami, zwykłymi zawistnymi ludźmi, psycholami, oryginalnymi zleceniami/rozwiązaniami itd. Jest wszystko co trzeba. Co ciekawe jest nawet seks/cycki mimo bardzo ograniczonej przemocy.
+ Bardzo lekkie. Można zawsze włączyć na szybko 1­‑2 epy bez zaśmiecania sobie pamięci podczas oglądania czegoś cięższego.
+ Paradoksalnie im mniej akcji w epie tym ep jest lepszy.
+ Naprawdę nieźle nakreślone postacie drugoplanowe (a raczej pierwszoplanowe) w niektórych epkach. Wcześniej wspomniane podsumowanie po obejrzeniu całości dało wynik :12 dobry/bardzo dobrych na 50.

Nie uznaje czasu za stracony, bawiłem się na tyle dobrze, że dam szanse filmom. W dłuższej formie może być naprawdę coś niezłego.

Niestety bardzo słaby finał świetnej przygody :(

Minusy:

- Zgrabna opowieść trwająca ponad 20 epków jest nagle kończona w mniej niż 30 minut… i to bardzo kiepskie 30 minut.
- Cliffhanger na końcu.  kliknij: ukryte  Ile wspomnień straciła ???!!!???

Plusy:

+ Do końcówki  kliknij: ukryte  absurdalnego turnieju jest bardzo dobrze.
+ Cliffhanger na końcu.  kliknij: ukryte  Bo daję bardzo dużą szansę na ciąg dalszy!

Bardzo sympatyczna i lekka przygoda.

Minusy:

- Humor oparty na relacjach brata z siostrą. W sumie siostra tylko po to tu jest.
- Skoki/spadki jakościowe grafiki.
- Zbyt oklepana postać Gilletta (dowódca drużynyny „dobrych”).

Plusy:

+ OP
+ Chaika. Urocza.
+ Toru. Świetne przeciwieństwo dla bardzo naiwnej i chwilami przesłodzonej Czaiki.
+ Stonowane ecchi.
+ Cudne motywy muzyczne.
+ Walki.

Słabiutki i przewidywalny film akcji. Duże wrażenie zrobiło na mnie udźwiękowienie ciosów zadawanych wręcz – czegoś tak dziwnego nigdy nie słyszałem :D Na plus tylko retro muzyczka. Ocena niska, ale i tak polecam jako „zapychacz” – np. na nudnej nocnej zmianie.

Obiecująca pierwsza połowa ( kliknij: ukryte  nowa ważna postać, jakaś polityka, trochę zwrotów akcji, zdrady), a potem tsunami absurdu i szybki finał. Mimo niskiej noty nie bolało a znieczulenie było symboliczne w trakcie seansu.

Minusy:

- Klisze:  kliknij: ukryte  najgorsze: postać siostrzyczki; rozterki miłosno/moralne Slaine'a czy motyw amnezji.
- Głupoty.  kliknij: ukryte  Bo jak inaczej nazwać przejęcie ciała przez implant podłączony do mózgu?

Plusy:

+ Walki. Znowu ciekawe pomysły na pokonanie co twardszych przeciwników i śliczne wykonanie CGI. Ale walk niestety mniej i niektóre bardzo krótkie.
+ Muzyka.
+ Mniej „highschoolowego” feelingu. Oczywiście to ciągle uczniowie bez sensownego szkolenia, ale przynajmniej udają wojsko lepiej niż w pierwszym sezonie. No i urocza scena  kliknij: ukryte  z mundurkami noszonymi na dresie.
+ Nigdy nie byłem mocny z fizyki, a teraz  kliknij: ukryte  wiem dlaczego niebo jest niebieskie – oczywiście sam doczytałem szczegóły.
+ Zakończenie, które wszystko wyjaśnia.

Trzy oczka w dół z 7 na 4 – straszny zjazd jakościowy. Strach się bać co będzie dalej…

Minusy:

- Touka czyli  kliknij: ukryte  zawód miłosny + te „przypadkowo usłyszane” szokujące ją newsy o kochasiu…
- Kaneki (główny bohater pierwszego sezonu) podejmuje dziwne decyzje, z których nikomu się nie tłumaczy i nagle staję się drugoplanowym bohaterem. Ja nie lubię takich rozwiązań.
- Absurdy typu: jedzące ludzi potwory przejęły część miasta, mimo to zaraz obok normalnie toczy się szkolne życie! Do tego  kliknij: ukryte  więzienie dla super niebezpiecznych ghouli w środku miasta.
- Finał absolutnie nic nie wyjaśnia. Do tego pozostawia więcej pytań niż odpowiedzi.  kliknij: ukryte  W co się przemienia Kaneki ? Postacie używają jakiegoś zwrotu, ale widz nie ma pojęcia co to znaczy. Dlaczego dołączył do Aogiri ? Po cholerę był nalot na więzienie ? No i oczywisty cliffhanger na końcu.
- Cały wątek najlepszego przyjaciela i jego  kliknij: ukryte  „zawsze przypadkowe” prywatne śledztwo.

Plusy:

+ Muzyka. Dla samej muzyki warto się przemęczyć.
+ Amon i Akira. No może poza  kliknij: ukryte  „evolucją broni z miłości pod koniec”. W sumie Kureo z pierwszego seoznu był dużo lepszy niż Akira, ale na tle innych nawet ona daje radę.
+ Stężenie trupów – trochę postaci zeszło (chociaż z tym nigdy nic nie wiadomo…), ale niektórymi zgonami byłem zaskoczony.

Potencjał był i jest, ale twórcy z uporem maniaka idą w stronę dziur logicznych z dodatkiem ogranych klisz.

Sporo wad, słaby początek, na szczęście Takamura znowu wynagradza wszystkie słabe momenty.

Minusy:

- Nowy komentator i nowy głos trenera. Nie mam ucha do aktorów, ale te zmiany (na dużo gorsze) wychwyciłem momentalnie.
- OP i ED. Oba okropne i miałkie.
- Pay money To my Pain i utwór „weight of my pride”. Umieszczenia tego czegoś w środku walki… brrrrr, herezja.
- Sawamura.  kliknij: ukryte  Kolejny psychopata, który zostanie pokonany. Wiadomo to od początku – przez to i walka i wszystko dookoła niej nie budzą takich emocji. Do tego jeszcze dochodzi absurdalna reakcja widowni, Ippo czy Sendou na przegraną psychopaty, którego nagle wszyscy kochają…
- Walka Miyaty. Zapychacz straszny.

Plusy:

+ „The Philospher's Hammers”, „I See What Is on Your Mind”. Ciary po plecach.
+  kliknij: ukryte  Pierwsza walka Aokiego.
+  kliknij: ukryte  Druga walka Takamury. Genialna. Żadnych górnolotnych frazesów, ckliwych przemów czy  kliknij: ukryte  krzywych tekstów o mięsie. Wyborna!
+ Historia Kamogawy i Nekoty.

Czekam cierpliwie na kolejny sezon!

Tytuł kojarzę tylko ze słyszenia, skrótu nie skumałem. Moja „lista wstydu” jest długa – gdzieś tam na niej jest i FMP, ale ma bardzo odległej pozycji bo nie lubię komedii.

FMP ?

a jak komuś gimnazjalne gangusy z domieszką „mystery” – czyli pierwszy sezon – nie podszedł to jest tu czego szukać ???

Drugi sezon czegoś co wgniotło w fotel. Jest gorzej, ale jak bardzo źle zależy tylko od odbiorcy. Poniżej dużo spoilerów, które należy czytać dopiero po obejrzeniu całego drugiego sezonu.

Minusy:

- Ginoza –  kliknij: ukryte  naciągana przemiana pomiędzy sezonami.
- Dziwnie prowadzona fabuła. Pojawiają się „techniczne” problemy, które w NASZYCH obecnych czasach powszechnej inwigilacji zostałyby rozwiązane w przeciągu kilku minut. Szerzej nakreślone wytłumaczenie dziwnego podejścia bohaterów ( kliknij: ukryte  totalne zaufanie Sybill) jest pokazane w kolejnych epkach, więc to nie taki wielki minus.
- Emocje/Wizje  kliknij: ukryte  Akane w kluczowych momentach…
- Nieco absurdalny poziom „tajności” danych kluczowych dla fabuły.

Plusy:

+ OP (TE WOKALE!)
+  kliknij: ukryte  "Próby" Kamui'a.
+ Cwane podejście „złego” do sytemu!
+ Jest filozofia, jest Pavarotii, jest paradoks wszechmocy, jest problem  kliknij: ukryte  czy zabijanie ludzi spoza systemu to morderstwo – czego chcieć więcej od zgrabnego dystopijnego kryminału ?
@chi4ko *CLAP, CLAP, CLAP* – do  kliknij: ukryte  Nessun Dorma myślałem o ocenie na poziomie 7/10, ale po TEJ scenie naciągane 9 to minimum jakie mogę wystawić.
ps: Akane otworzyła też furtkę w drugą stronę: wysoki poziom stresu na danym obszarze wśród grzecznych cywili nie skończy się kolejną bezmyślną masakrą wszystkiego w imię aktualnych cyferek. No i wg mnie nie wszystkie czystki są z założenia złe – dlatego właśnie czekam na ciąg dalszy.
+ Zakończenie. Pragnę kolejnego sezonu.

Tak, OP i Luciano to wystarczające powody by serii wystawić 9=/10.

PS: "symbolikę falliczną" + "dlaczego Sybil na to pozwala, ale w rzeczywistości nie wyjaśnia to absolutnie niczego, bo i nie może – to zaprzecza logice na elementarnym poziomie" – nie wiem czy się śmiać czy płakać, rzuciłem okiem na nagłówki z recenzji (by sprostować %%% szumiące w mojej głowie) a tu detektor bullshitu wyje i błaga o łaskę… dopowiadanie sobie to jedno (wyimaginowane fallusy), ale komplety brak zrozumienia dla dystopijnego zamordyzmu ?  kliknij: ukryte  TYRAN (Sibyl) NIE MOŻE SIĘ NIGDY PRZYZNAĆ DO BŁĘDU!

Przedramatyzowane na siłę. Wszystko. Takamura i długo, długo nic – zarówno na ringu, jak i poza nim.

Minusy:

- Prawie wszystkie walki są wypełnione naprawdę głupimi i nadętymi tekstami. Ciężko było wytrzymać wytrzymać szczególnie:  kliknij: ukryte  Date vs Ricardo i Ippo vs Hammer Nao. Przedramatyzowano je z powodu braku obszernych przygotowań/treningów znanych z pierwszej serii.
- Obsesja na punkcie Miyaty robi się niesmaczna.
- Itagi, za całokształt.
- Walka Ippo,  kliknij: ukryte  trzecia obrona tytułu W CIEMNO! Bez komentarza…

Plusy:

+ Walki Takamury + przygotowania do nich.
+ Humor na tym samym poziomie. Trio Aoki, Kimura, Takamura bawi do łez.
+ „To be a winner”, „Must win”, „Struggle against fear”. Muzyka poszła w stronę orkiestrowej/symfonicznej z domieszką jazzu i rocka. Świetna zmiana, ale bez killera na miarę „Stand proud”.

Znowu o niczym, znowu baaardzo budżetowo (recykling ujęć z jedynki, poklatkowe wstawki, „klimatyczny” brak koloru), znów brutalnie i znowu muzyką, która nie bardzo tu pasuje. Tylko dla desperatów próbujących nie zasnąć w pracy.

Pała z wykrzyknikiem, pozytywów nie stwierdzono żadnych. O niczym, kiepsko zrealizowane i z soundtrackiem pasującym jak pięść do oka. Najlepszy jest podkład muzyczny do  kliknij: ukryte  walki z „bossem”. Akcja fest, wymiany ciosów itp, a muzyczka rodem z taniego erotyka przechodząca w jrockową piosenkę. Element humorystyczny:  kliknij: ukryte  pancerz głównego bohatera przypomina zbroje Saint Seiya zmieszane z Warhammerem 40k :D Obejrzałem tylko dlatego, że padałem na psyk i potrzebowałem czegoś bezmyślnego na ostatnie minuty zmiany. Boję się odpalać dwójkę, ale co tam gorzej być nie może… chyba…

Zgrabny horrorek. Raziły tylko archaiczne projekty postaci (animacje i wnętrza fajnie się zestarzały) i ze 2­‑3 monologi z czapy. Koteczek zapadł w pamięć (super animacje!), wrażenie też zrobiło „dynamiczne” oświetlenie w korytarzu i  kliknij: ukryte  „neutralne” zakończenie. Naprawdę szkoda że tylko 60 minut.

ps: +18 to zła kategoria dla tego anime.

Mocny początek zapowiadający dużo mordobicia i jakieś mroczne post­‑apokaliptyczne realia. Niestety akcja przenosi się do prywatnego więzienia. A tam tajemniczy mruk z super mocą, wymierza ckliwą sprawiedliwość w nieco absurdalny sposób ( kliknij: ukryte  scena z rozwaleniem celi i oddaniem zabawki!). Na plus wszystkie czarne charaktery – nic odkrywczego, ale podobali mi się graficznie. Przewidywalne od początku do końca, ale… bawiło.