Tanuki-Anime

Tokyo Ghoul mogło być serią dobrą. Wystarczyło w wierny i rzetelny sposób zaadaptować materiał mangowy.

Ależ jest całkiem przyjemną serią nawet teraz.
Na pewno lepszą niż jakiś syf typu Strike the Blood, który dostał 8/10.

olbrzymia ilość cenzury uniemożliwi

Przecież angielskie grupy już dawno wydały nieocenzurowaną wersję BD.

sięgnąć po mangę

Owszem, ale zakończenie pewnie będzie mieć lepsze animu chociaż… kto wie.

Mangi nie czytam (ale mam zamiar), więc przy tym bawiłem się dobrze.
Natomiast przeglądając wiki, widzę dużo materiału z Ghula i Ghula A, który fajnie byłoby zekranizować… ale na to już niestety za późno.

Generalnie chyba nikt się nie spodziewał, że anime tak wypompuje sprzedaż mangi, która teraz załapała się do top 10.
Dlatego robienie reklamówek potrafi być zgubne…

Yyy… z tego co pamiętam, to ona mówiła, że nie musi, bo przecież jest jej bratem.
Poza tym… cóż, nie jestem specjalistą ds. militariów, ale żołnierz ślepo wykonujący każdy rozkaz raczej nie jest dobrym żołnierzem.
Wyglądało na to, że wie, co robi, a bratu potem odpowiedziała tak pół serio.

Generalnie dużo głupot jest w tej bajce, ale to akurat wydało mi się względnie sensowne.

No proszę… pierwszy porządny odcinek, a tyle trzeba było czekać na porządne angielskie napisy.

Akira best waifu evah!
W zasadzie cały odcinek można podsumować jednym słowem — Akira.

Niekoniecznie dominacji.
Przecież siostrzyczki w 5. odcinku mówiły trochę o ciemnej stronie CCG.

I to, co napisałeś spoilerem w sumie nie jest… też zauważyłem, że jest ich więcej.
Zresztą nawet w 1. sezonie była wzmianka o „Jednookim Królu”.

Nie jest przypadkiem tak, że ostateczny boss musi być najtrudniejszy?

Pewnie tak, ale fajnie by było, gdyby nie plagiatował serii Code Geass.

A owszem, supermoce były już wcześniej.
Mnie i bardziej akceptowalne, ale do przeżycia (może za wyjątkiem „stref”).
Natomiast wymyślanie już takich rzeczy jak ma Akashi… sry, ale Aizen z Bleacha czy Lulusz z CG już się nam przejedli.
Poza tym to ma jeszcze mniej wspólnego z koszem niż wszystko, co było wcześniej, bo oczko Aszasziego działa też poza boiskiem, hehe.

Sowa chyba zostanie wyjaśniona potem.
Ale nie oczekuj zbyt wiele, bo mocno wykastrowali materiał z mangi… co jest w sumie dziwne, bo Pierrot raczej tasiemce robi.

Tylko że kurobas nie był od początki taki mahou.
Co prawda i w pierwszym sezonie były małe przegięcia, ale do przymknięcia oka.

W drugim już te strefy… od biedy ujdzie.
Akashi w trzecim… nie, to nie to.

Dla mnie już „strefy” były nie do przyjęcia.
Akashi to taki gwóźdź do trumny.

Polemizowałbym.
Jak dołożysz karaoke DDY to byczo się patrzy i słucha.

Ending jest akurat spoko.
Chociaż jest podatny na niechęć przez opening.

Coś tak wcześniej było w komentarzach odnośnie do wersji mangowej.

Mnie ciekawi, co niby było słabego w wątku nauczycielki… nastrojowy ending w tle i „słychać strzały”.
Jak dla mnie gucio.

Prawdopodobnie między 25 a 50.
Jeszcze nie wiadomo.

Tak.
Bajka była raczej słaba.

Tak, to zawsze FSZYSTKO wina adaptacji.
Takie SAO jako powieść to jest pro. iks de

A F/SN to jak kulą w płot, bo akurat stara adaptacja wypada lepiej od nowej.

Po 15 odcinku pierwszego sezonu najlepiej od razu przeskoczyć do trzeciego.
W ten sposób omijasz wszystkie fillery.

Okej, spodziewałem się czegoś mega głupiego i oglądam głównie dla beki… ale Akashi i tak był zaskoczeniem.

Ja nie wiem, co trzeba ćpać, żeby łączyć Code Geass z Dragon Ballem (bo z koszem to już od dawna nie ma nic wspólnego).

Generalnie najgorszy „zuy” charakter jaki widziałem.
No ale teraz bajeczkowe „zuo” ma różnokolorowe oczy, różofffą czyprynę i budowę chuderlaka.
Jedynym plusem tej postaci jest seiyuu… heh.

Jak po 12­‑13, skoro ta seria ma 13…

Po bardzo dobrym (acz nie aż tak dobrym) pierwszym sezonie i świetnej komedii Fumoffu podchodziłem do Drugiego Rajdu z pewną obawą… bo mogło być równie dobrze lub całkowicie rozczarować.

Tymczasem… kurde… nie skłamałbym, mówiąc, że to najlepsza bajka, jaką kiedykolwiek widziałem.
Kyo Ani to kiedyś potrafiło bajki robić.

Ponoć materiał w powieści potem jest jeszcze lepszy, więc tym bardziej ubolewam nad brakiem kontynuacji… durny K­‑ON i małe dziewczynki.

Gdybym chciał opisać wszystkie zalety i nieliczne wady (były jakieś?) to potrzebowałbym kilku stron A4.
Na szczególną uwagę zasługują postacie (Sagara & Chidori + reszta ekipy, głownie: Mao, Kurz, Tessa i… ten, którego imienia wymawiać nie wolno).

W dodatku… mini spoiler — za dramę z kilku ostatnich odcinków autorowi powieści/autorom bajki należy się kilka medali.
Kurde… kiedy ostatni raz człowiek śledził dramę z zainteresowaniem (a nie zażenowaniem) i wypatrywał końca, nie dlatego, bo „skończcie wreszcie ten szajs”, tylko dlatego, że bardzo chciał zobaczyć jej zakończenie?
Aż trudno uwierzyć, że to ręką japońską stworzone…

10/10 + znak jakości

Zakładasz, żeby bardziej uwypuklić sedno problemu (szczególnie, kiedy z modelu interesuje Cię jedna zależność, a nie milion).
Nie rób skomplikowanych teorii do prostych rzeczy, które potwierdza praktyka.

A sama ekonomia to głównie matematyka, natomiast filozofowanie odnosi się do części normatywnej, a nie pozytywnej.

tzw. „ekonomię behawioralną”, „neuroekonomię”...

Nope, w ekonomię dzieli się przede wszystkim na pozytywną i normatywną.
W obu punktem wyjściowym jest matematyka, więc nazywanie go „dodatkiem” (czy jak tam to ujmowałeś) jest całkowicie błędne i świadczy o niskim pojęciu o samej ekonomii.

Ciekawe czy zekranizują też reszte mangi.

Bajka dostała alternatywny ending od autora mangi.