Tanuki-Anime

Podobno w tomie 9  kliknij: ukryte  Ainz postanawia otwarcie rozpocząć walkę z Królestwem już jako przywódca Nazaricku, Ainz Ooal Gown. Czytając tylko streszczenie tego tomu muszę przyznać – epickość wylewa się w niego hektolitrami.

Czyli 7/10 za bycie 'czasoumilaczem', a 3/10 za bycie tym, czym starało się być, tak?

Patrząc na końcówkę ostatniego odcinka stwierdzam, że ewentualna kontynuacja objęłaby części od 4 do 6. 4 moim skromnym zdaniem jest słaba, za piątą się zabieram (czytając szczegółowe streszczenie napawam się optymizmem), a szósta jest kontynuacją piątej.
Tak więc, przeczytawszy te części, które obejmowałaby ew. kontynuacja stwierdzam, że wolę już, żeby na tym poprzestano. Również myślałem, że fajnie będzie znowu obejrzeć Ainza i spółkę w wersji animowanej, ale im dalej w las (albo w książke), tym ta ochota malała. Na ten moment jestem całkowicie przekonany, że jeden sezon starczy. O następny będę się obawiać (albo obawiał, nie wiem jak jest poprawnie).

Wyjęte z kontekstu, paro sekundowe wycinki z całego anime. Nieźle, nieźle.

Widać i to bardzo.

Ehhh, robiłeś lepsze rzeczy Maeda… Ni to śmieszne, ni to realistyczne, ni to dramatyczne, ni to, ni tamto. Taki miszmasz wszystkiego z niczym. Jedyne co mi się podobało to… No nie mogę nawet takiej rzeczy znaleźć. Z drugiej strony, nie mogę też znaleźć niczego, co by mi się nie podobało. No, może ta 'dramatyczna' końcówka była słaba, ale ponieważ była 'dramatyczna', to mogę uznać to za pozytyw.
Jeden z większych średniaków, jakie oglądałem, dlatego stawiam słabe, ale jednak 6/10. Perwersja do taniego dramatu przesądziła o wszystkim.

Panie, materiału jest aż nadto. Jeszcze jeden 24 odcinkowy sezon spokojnie mógłby powstać, a za około pół roku to nawet 48 odcinków dałoby się ukręcić.

Moe dziewczynki, szkolne życie – myślę sobie „coś dla mnie”. Pierwszy odcinek, po połowie miałem już dosyć, ale pojawia się końcówka i… WOW. I ten sam efekt 'WOW' trwał do prawie do końca. Prawie, bo jak zwykle trzeba było grzebać w materiale i 'poprawiać go po swojemu'. Manga i tak była dosyć dramatyczna i zawierała wystarczająco 'smutnych momentów', jednak po ingerencji dwa ostatnie odcinki były aż nadto przeładowane wyciskającymi łzy momentami ( kliknij: ukryte  nadal nie mogę im darować olania motywu z helikopterem…). Taki zabieg byłby jeszcze jako tako zrozumiały, gdyby anime się na tym kończyło. Ale tak naprawdę, a nie na niby. Bo ostatnia scena to idealna furtka na ewentualną kontynuację. Ale po co? Historia się zamknęła, więc po co  kliknij: ukryte  pokazywać jakąś dziewczynę podnoszącą kartkę? Nie można było pokazać samej kartki?

Jednak pomimo tego nie najlepszego (ale i nie najgorszego dodam) zakończenia, Gakkou Gurashi dostaje ode mnie 7/10. Wahałem się czy nie dać 8, ale no cóż… Argumenty za niższą oceną znajdują się powyżej. Seria spełniła moje oczekiwania, a muszę przyznać, że z sezonu zimowego relatywnie niewiele innych anime udało się to osiągnąć.
Obejrzenie tego tytułu nie będzie stratą czasu na 100%. No chyba, że jest się antyfanem cukierkowo­‑moe środowiska z dramatem w tle. W takim wypadku może to jednak być strata.

Narzekam, że z tych ponad 700 spelli w jego asortymencie, tylko kilka użył – nie wiem, jaki pomysł ewolucji skilli ma autor, ale nie chce mi się wierzyć, że aż tak mało działa na Shaltear.
 kliknij: ukryte  Okej, wiadomo, że Momonga skupiał się raczej na odgrywaniu swojej roli jako Pan Śmierci i większość jego umiejętności nakłada efekt 'instant death', ale moim skromnym zdaniem styl walki, który pokazał nam Momonga jest nie tylko nieefektowny, ale i nieefektywny. Nie wspomniano o tym w anime, ale Shalltear nie posiada typowego rodzaju odporności. Zazwyczaj to jest tak, że im więcej mamy defa/m.defa, tym więcej % obrażeń zablokujemy. W jej wypadku wszystko zależy od siły maga. To się jakoś ładnie nazywało, ale nie pamiętam już jak. Chodzi o to, że jest ona w stanie całkowicie zablokować czar 10 poziomu rzuconego przez słabego maga, ale w wypadku Momongi może całkowicie zablokować maksymalnie czar 1 poziomu. Oznacza to więc, że nasz czarodziej spokojnie mógł ją hojnie obdarowywać skillami 6­‑7 poziomu, zużywając mniej many, a zadając sumarycznie podobne obrażenia (zakładając, że ta gra nie faworyzowała wysokopoziomowych graczy i tak jak w większości gier MMO, stosunek manacosts/dmg jest mniej więcej równy – choć czort go tam wie, co autor sobie wymyślił, pewno sam do końca nie wie jak miałoby to wyglądać).
Tak więc, podsumowując – mógł używać więcej słabszych spelli, wyglądałoby to IMO dynamiczniej, efektowniej, a dałoby podobny efekt. A skoro już o używaniu 'ostatecznego ciosu' mowa, a następnie 'ostateczniejszego', to właśnie tak wyglądała ta walka ;) Wpierw Astral Smite, później jeszcze lepszy Reality Slash (słabsza wersja jednego z najsilniejszych skilli w grze World Break – w ramach ciekawostki), aż na końcu wywalił z combem niszczącym wszystko  kliknij: ukryte  które użyje raz jeszcze swoją drogą.

Słowo klucz – 'najlepszych' – liczba mnoga. Chociaż zapewne odpiszesz mi, że dwa spelle to już wiele, więc nie będę się dalej spierać.

Nie przejmuj się – w LN również niewiele piszą na temat pokojówek. Zazwyczaj autor opisuje wygląd i to tyle. Tyle co do tej pory przeczytałem, to dokładniej opisano umiejętności Solution Epsilon podczas rozmowy z Shalltear, gdy ci bandyci próbowali napaść ich powóz.

Widać tylko mi nie podobał się ostatni odcinek :/ Myślałem, że będzie większe 'WOW'. No ale co,  kliknij: ukryte  Momonga nie mógł używać swoich najlepszych czarów, bo nie działają na nieumarłych... Echhh, szkoda, że ta Shalltear musi być wampirem.

Ale z tego co podaje anichart, to to jeszcze nie koniec.

Kirito badassem? Koleś tępo leci przez świat nie patrząc przed siebie, bo zawsze w sytuacji awaryjnej pomoże 'niewidzialna ręka Boga' i nada mu prawa administratora, w imię miłości i heroizmu – oh, takie to romantyczne, takie to mężne, takie mądre.
Szczególnie niepokonany był pod koniec pierwszego sezonu, gdy został zabity przez Kayabe, ale ponownie – 'niewidzialna ręka Boga', aka plot armor.
Szczególnie bez wysiłku pokonał tego niebieskiego, rogatego bossa, gdy zostało mu ledwie parę %HP.
Fakt, Asuna rzeczywiście miała wpływ na to, że ten koleś w drugiej części pierwszego sezonu ją 'porwał'. Tam też na 100% gotowała obiadki dla Kirito – nagotowała ich tam tyle, że chłopak do końca swojego wirtualnego życia nie musiał w kuchni przebywać.
Panie, czy my oglądaliśmy to samo anime? Ale tak szczerze?

PS. Na przyszłość – nie myl badassa z idiotą posiadającym plot armor ;)

Przeczytaj dokładnie co napisałem ;)

Bo nie ma to jak budować napięcie cały odcinek, człowiek z niecierpliwieniem czeka na to, co się stanie dalej, jaką decyzję podejmie Momonga, czeka na jakiś zwrot akcji, aż tu… Wyskakuje Albedo i cały klimat szlak strzela.
To prawda, ta postać jest genialna <3

Czytanie ze zrozumieniem nie boli.

Podróże w przeszłość nie mają sensu JESZCZE!
Kiedyś nie było nawet mowy o podróżach w czasie, a dzisiaj 'wystarczy' polecieć do najbliżej czarnej dziury, zbliżyć się do horyzontu zdarzeń z odpowiednio dużą prędkością, poczekać X lat, wrócić na Ziemię i voila! Przenieśliśmy się w czasie o X lat! Czyż to nie piękne? A jakie proste.
A gdyby teorię strun dało się potwierdzić doświadczalnie, to teoretycznie…

Nie ważne… Ja myślałem, że to  kliknij: ukryte  Yu ukradł moc Shunsuke i on cofnął czas, a Nii­‑san był już w momencie zatrzymania w celi ślepy. Zaś to Shunsuke ten przeskok zrobił. A to nie ważne, nie było sprawy… Ach, ta słaba pamięć…

Czemu w ogóle puścił siostrę do szkoły, skoro wiedział,  kliknij: ukryte  że koleżanka zaatakuje ją nożem (nie mógł przynajmniej przestrzec, że koleżanka może być agresywna)?

No jak to dlaczego? Musiał przecież wyjść kakkoii!!

No i w takim razie skąd się wzięło u głównego bohatera to wspomnienie o  kliknij: ukryte  pobycie w placówce z szalonymi naukowcami, skoro wszystko w tej linii czasowej nic takiego się nie wydarzyło?

Też tego nie rozumiem. W ogóle nie zrozumiałem tego odcinka.
 kliknij: ukryte  Skoro Yu ukradł moc braciszka, to po kiego grzyba kradł ją jeszcze raz. I w ogóle gdzie pojawiła się rzeczywistość, gdzie oni wszyscy zostali złapani? Bo skoro nii­‑san ciągle używał swojej mocy i już stracił wzrok, to w tym laboratorium również nie mógł jej użyć, bo był ślepy. W takim razie jakim cudem doszło do tej rzeczywistości, gdzie zostali złapani, skoro jak wół było przedstawione, że ta rzeczywistość, w której odbywa się cała akcja anime jest tą, którą nii­‑san stworzył przed utratą wzroku? Serio, nie ogarniam jakim cudem została stworzona ta rzeczywistość, gdzie oni byli w laboratorium… No chyba, że czegoś nie zrozumiałem, bo jak oglądałem, to było już późno. Albo Maeda tak się zakręcił, że sam już nie wie co tworzy.

PS. Mam nadzieję, że rozumiesz co napisałem o tych time­‑leapsach, potencjalny czytelniku i czytelniczki :)

Dokładnie,  kliknij: ukryte  ona go zdradzi.
A co do tego, czy trzeba doczytać nowelki, to ja bym się nie spieszył, bo wydaje mi się, że wszystko zostanie wyjaśnione w retrospekcji.

Dołączam się do pytania.

Dobrze, że nie jestem nowy w Internecie, bo akurat jadłem, a drugi gif jest powalający…

Dobre toto? Ktoś jest w stanie polecić?