Tanuki-Anime

Obejrzałem serię od początku i powiem tak – idealny przykład, jak można z początkowo nieciekawej mangi zrobić ciekawe anime, oraz idealny przykład dla twórców Suki na Ko ga Megane o Wasureta, jak powinno się robić adaptacje i jak ważny w mandze jest rysunek.

Do samego pierwowzoru podchodziłem kilkukrotnie i nigdy nie mogłem przebić się przez pierwszy tom – główną kwestią było właśnie to, jak surowo był on narysowany i jak chaotyczny przez to się wydawał. Natomiast z czasem autor uporządkował swój styl oraz historię i późniejsze chaptery czyta się przyjemniej, natomiast czuje się pewną pustkę przez brak znajomości wcześniejszego materiału.
Twórcy anime zdecydowali się już od samego początku wzorować na stylu z późniejszych historii, kiedy to wszystko było bardziej wyrafinowane. Ten jeden zabieg sprawił, że coś, co było dla mnie zbyt odrzucające, nagle okazało się mieć sympatyczną historię, z ciekawymi bohaterami i nawet śmiesznymi żartami. Dawno nie zaśmiałem się z jakiegoś żartu w anime, a ta seria sprawia, że śmieję się niejednokrotnie w trakcie odcinka.
Widać, że reżyserzy przeczytali cały materiał, zdecydowali się odrobić zadanie domowe i ogarnęli, w którym momencie manga nabrała rozpędu.

I myślę, że gdyby tylko to samo zrobili reżyserzy dziewczyny w okularach, tamta seria zamiast być dosłownym i bardzo nieuporządkowanym zlepkiem irytujących i brzydkich (według mnie oczywiście) scenek, mogłaby być dzisiaj w tej samej pozycji co Boku no Kokoro no Yabai Yatsu. Starczyło tylko przeczytać więcej niż materiał, który mieli zanimować, znaleźć punkt, w którym seria nabrała rozpędu i popularności i zrozumieć, co spowodowało, że ludzie pokochali tamtą mangę. Tylko tyle i aż tyle.

Ładne to i kjutaśne, aczkolwiek mam taki sam problem jak z mangą – nie przełknę więcej niż 2 minuty na raz. Jak wychodzi nowy rozdział mangi, to zazwyczaj czytam to cały dzień, natomiast z anime niestety to tak nie działa.
Jak ktoś lubi przepełnione cukrem romanse, polecam. Nikomu innemu.
A, czy tylko ja odnoszę wrażenie, że ta seria się ślimaczy? Już w mandze to odczuwałem, ale te 2 odcinki anime taaaaak mi się dłużyły, jak… no nic mi się tak dawno nie dłużyło.

Żartowałem, jednak wszystko jest w porządku, słaba pamięć.

Hmmmm… Mam dziwne wrażenie, że po raz pierwszy odcinek dość mocno odbiegł od tego, co było pokazane w mandze… Nie wiem, czy to pamięć mnie zawodzi, czy o co chodzi, ale coś mi śmierdziało w tym odcinku, za dużo wątków było tutaj namieszane.

Zdecydowanie wolę stary OP i ED. W przypadku ED nie tylko nie podoba mi się ta oprawa graficzna rodem z Neverhood (zawsze bałem się tej gry), ale i dobór fragmentów piosenki jest moim zdaniem też dość średni.

Poczekaj na część z sezonu zimowego. Oj, to będzie, to dopiero będzie…

Nie mogę się doczekać następnego arcu, moje oczy już są gotowe na te animacje.

Następny odcinek, tj. odcinek 16 będzie ostatnim w „tym sezonie”, następny wyjdzie dopiero 5 stycznia.

Scena z balu? Coś wspaniałego. Jestem totalnie bias w tej sprawie, ale dla mnie jest to nie tylko anime sezonu czy roku, ale zdecydowanie topka wszechczasów. Nic nie jest w stanie opisać jak się cieszę z tego, że ta historia została animowana.

Ale rozumiesz to, co napisałem? Przecież ja nie mówię o animacji.
Właśnie chodziło mi o wszelkie efekty, CGI, wybuchy, pościgi i inne fajerwerki. Pieniądze można użyć w inny sposób i uzyskać taki sam, a nawet lepszy efekt. Tak jak we Frieren zrobiono.

A pierdyknę jeszcze jeden komentarz, żeby anime chociaż na chwilę trafiło w listę ostatnio komentowanych, bo naprawdę warto obejrzeć ten serial. Może ktoś to zauważy i skusi się na seans (szczególnie, że seria nie dostała swoich wpisów na blogu :( ).
Będę szczery – to anime nie powala tempem, ale zdecydowanie nadrabia postaciami, muzyką, grafiką i budowaniem historii.
Chociaż z drugiej strony, to szczerze? Ludziom niecierpliwym, wbrew zdrowemu rozsądkowi, polecam poczekać z seansem do końca emisji. Nie każdemu podejdzie tak wolny rozwój historii. Tak, rozwój –  kliknij: ukryte  wydarzenia bowiem, pomimo tego, że wydają się być luźno powiązanymi historyjkami, tworzą spójną całość.
I na miły bóg – nie czytajcie nowelki/mangi przed końcem ekranizacji, bo kompletnie zepsujecie sobie seans… Nie popełniajcie mojego błędu.

JA P…inkole. Ależ to było! Ten odcinek przerósł wszelkie moje oczekiwania. To budowanie napięcia, ta muzyka, ta narracja, TA KOŃCÓWKA! Ten moment był jednym z moich ulubionych w mandze, ale to co odwalono w anime to jest po prostu mistrzostwo świata. I niech ktoś mi teraz powie, że do epickich walk potrzebna jest kasa na flashy animacje i fajerwerki tryskające od każdego zetknięcia mieczy, to go odeślę do tego odcinka. Chapeau bas dla ludzi, którzy stworzyli scenariusz do tego odcinka. Naprawdę, nie wierzyłem, że to powiem, ale anime dziesięciokrotnie lepiej przedstawiło te wydarzenia. Wow, po prostu wow.

Cóż, czar prysnął i okazuje się, że Spy x Family jest serią bez jakiegokolwiek polotu.
Nudy, powtarzalność, brak spójnej fabuły, kompletne odejście od początkowych założeń, za które ludzie pokochali tę serię. Spy x Family kompletnie przeszło w tryb „dojenia krowy”.
Nie życzę źle mangace, ale przydałby mu się jakiś pstryczek w nos, dzięki któremu postawiłby serię z powrotem na właściwe tory, bo póki co… Przyszłość tej serii nie wygląda ciekawie.

A, no i zapomniałbym.

 kliknij: ukryte 

nic nawet nie ocierało się o sugestię, że seria skręci w tę stronę

Seria będzie skręcać w te strony niejednokrotnie ;) Spotkanie z Aurą było pierwszym poważniejszym tego typu zabiegiem wykorzystanym prze autora i rzeczywiście, nie jest on do końca zgrabnie zrobiony. Natomiast późniejsze „arki”, będą miały trochę więcej sensu, z punktu widzenia całej opowieści – będą płynnie wplątane w historię (chociaż ktoś inny powie, że będzie to dość płytkie i naciągane, należy wziąć pod uwagę, że jestem wielkim fanem tej serii i absolutnie nie patrzę na nią obiektywnie) i będą one miały rzeczywisty sens w kwestii przygody naszych bohaterów.

 kliknij: ukryte 

„podróż w celu poznania sekretów mistrzyni i zrozumienia jaki jest sens życia” wymieszana ze „znienacka musimy ratować świat” jest dla mnie zbalansowane dość średnio – tzn. po pierwszych czterech odcinkach nic nawet nie ocierało się o sugestię, że seria skręci w tę stronę.

Wiem, że to irytujące, ale znowu jestem zmuszony to napisać xD Musisz poczekać do następnego odcinka xD Tam będzie bardziej wyjaśniona kwestia tego, skąd nienawiść Frieren do demonów, dlaczego podejmuje działania jakie podejmuje (na pierwszy rzut oka pochopne i nie pasujące do jej osoby), itp. Po poznaniu dalszej historii, jej działania nabiorą większego sensu, charakterystycznego dla jej postaci – samolubnej (i tak to tłumaczącej), która po poznaniu odpowiedniej grupy ludzi, próbuje się zmienić.

Ogólnie to wydaje mi się, że manga jest w ten sposób budowana – najpierw czytelnika stawia się przed faktem dokonanym, a następnie historia powoli idzie w stronę przedstawienia, dlaczego ten fakt się dokonał. Nigdy w sumie się nad tym nie zastanawiałem, bo sam jestem typem czytelnika, który będzie coś ślepo obserwował, póki ma ładne ilustracje, ale jakby się nad tym głębiej zastanowić… To tak, raczej taki schemat będzie się powtarzał, gdzie osoba analizująca co się dzieje i dlaczego, będzie miała masę pytań, które z czasem zostają rozwiane przez następne rozdziały/odcinki.

A co do kwestii Grafa – masz w sumie rację. Ale zdaje mi się, że w grę wchodziła też brawura oraz chęć pomszczenia syna. Już wcześniej chciał ich osobiście zabić, ale tego nie zrobił, bo słodkie słówka demonów i duma jako „szefa” tego miasta nie pozwoliły mu wtedy działać – jego ludzie byli przy nim obecni, nie mieli żadnych dowodów na to, że przybyli dyplomaci są nastawieni negatywnie i pomimo, że zapewne wykonaliby jego rozkaz, nadszarpnęłoby to ich zaufanie – wszak zabicie konwoju pokojowego jest nie tylko niehonorowe, ale całkowicie zniszczyłoby możliwość pokojowego rozwiązania problemu. A nie zapominajmy, że wcześniej na polu walki zginęli ich przyjaciele, być może rodzina. Natomiast teraz, gdy mieli jasny dowód na to, że nasi rogaci przybysze nie są zbytnio pokojowi, nie mieli żadnych wątpliwości, że trzeba się ich pozbyć, więc Graf mógł ze spokojem działać tak, jak chciał z początku.
A co do kwestii bariery i odpowiedzialności Grafa, to znowu XD – POCZEKAŁBYM DO NASTĘPNYCH ODCINKÓW XD, bo coś mi się kojarzy, że  kliknij: ukryte  ta cała jego odpowiedzialność za utrzymanie bariery to tylko przykrywka, gdyż grymuar zawierający wiedzę na jej temat, to kolejny fejk pozostałości po mistrzyni Frieren.

Mam tylko nadzieję, że nie będzie isekajowy

Nie nie, raczej będzie to przedstawione w sposób stricte wizualny a nie „liczbowy”, a sama mana (bo o niej mówimy), będzie miała troszeczkę „szersze” zastosowanie, niż przedstawienie power levelu danej postaci (wszak wiedza na temat aktualnych możliwości przeciwnika jest dość cenna ;) ).

SIEMA, TO JA! TWÓJ ULUBIONY SPOILEROWYCZ!
W sumie cała moja wypowiedź będzie jednym wielkim spoilerem, więc wrzucę w spoiler całość.

 kliknij: ukryte 
tl;dr – Dużo wytłumaczą następne 2­‑3 odcinki.

nagle w okolicy bogatego miasta będącego ważnym punktem obronnym zbliżającą się armia zła, o której wie tylko nasza elfka

No jak. Przecież walki tam toczyły się już od dłuższego czasu. Jego syn zginął tam (z tego co pamiętam) miesiące, jeżeli nie lata temu (to chyba będzie powiedziane w późniejszych odcinkach, o ile już nie było, chociaż czort wie, może to pominęli). Hrabia wiedział o tym, kto prowadzi atak. Wiedział też, że miasto jest chronione przez barierę, ale nie wie, jak długo ona wytrzyma, stąd były ataki na Aurę. A ta armia ciemności? To też będzie wytłumaczone w późniejszych odcinkach, ale jej armia składa się głównie z poległych żołnierzy, którzy są z tegoż miasta. Nie było raportów, bo Aura wcześniej zapewne podróżowała wyłącznie z tymi kilkoma demonami, które widzimy w pokojowym konwoju.

Żadni magowie nie puścili wiadomości do stolicy?

Tutaj jest kolejny problem. Miejsce, w którym się znajdują, czyli ten Płaskowyż Północny, nie posiada stricte „stolicy”, jest to obszar, w którym występują mniejsze i większe miasta, ale są one ze sobą luźno powiązane handlem, niektóre może paktami o współpracy wojskowej, ale nic więcej. To nie jest państwo. A co do magów – owszem, istnieje coś w stylu „akademii”, która trzyma pieczę nad np. nadawaniem magom tytułów, które są powszechnie uznawane w każdym mieście w tej krainie, ale nie jest to instytucja, która odpowiada za porządek wśród tej krainy. Owszem, rozsyłają oni magów tu i ówdzie, później, dużo później, zostanie nam przedstawiony chociażby mag, który jest czymś w stylu kapitana północnych oddziałów magów, który walczył z pozostałościami armii Maou, natomiast, co anime chyba zdążyło już przekazać, magia nie działa w taki sposób, w jaki większość ludzi sobie to wyobraża. Nie ma jakiegoś magicznego sposobu, żeby nadać informację do tegoż miasta. Ktoś musi im tą potrzebę pomocy zgłosić osobiście. A że miasto jest odcięte od drogi, przez którą należałoby się udać, żeby taką pomoc uzyskać (przez Aurę), to mają problem. Plus, nie w każdym mieście stacjonuje silny mag. A nawet zakładając, że jakaś osoba zarządzająca tym wszystkim dowie się, że potrzebna jest pomoc… No to nie bądźmy pewni, że tą pomoc wyśle. Mowa tutaj o Aurze – demonie, którego sama Frieren (ona na serio jest silna i każdy kto ją zna wie o tym doskonale, to nie jest wyłącznie czcze gadanie na potrzeby dramatyzmu odcinka) nie mogła pokonać (o tym również będzie w następnych odcinkach), więc wysyłanie zwykłego maga jest równoznaczne z posłaniem go na prawie pewną śmierć. A osoba, która tym wszystkim zarządza, jest… dość ekscentryczna, mówiąc delikatnie.

wiedząc, że potencjalnie są bardzo, bardzo niebezpieczne

No otóż nie wiedział. Wiedział, że Aura jest silna. To też zostało już w mniejszym, bądź większym stopniu przekazane, aczkolwiek o dziwo – ludzie nie mają zbytniego pojęcia o demonach. O ich sile, o tym jak działają, jakie są ich cele itp. Większość z nich nie spotkała i nie spotka takiego demona w swoim życiu nigdy. Tak jak mówię – Graf wiedział, że Aura jest silna, bo w końcu była ona bezpośrednią podwładną samego Maou, natomiast nie wiedział też jak silna. Gdyby tylko to wiedział, nie wysyłał by żołnierzy na pewną śmierć, dając jej dodatkową siłę w postaci armii. I tak samo z pozostałymi demonami. Wiedział, że jakąś tam siłę mają, ale jaką? Nie mógł się spodziewać, że będą oni tak silni, bo nie ma żadnego doświadczenia z demonami.

nie kupiłem tego pomysłu na lęki Starka

No i tutaj dochodzimy do rzeczy, którą ktoś kupuje, albo nie. Stark był wychowany przez Eisena i założenie jest takie, że potrafi on wyczuć, z jak silnym przeciwnikiem ma do czynienia – tak samo jak Eisen. Poza tym, jest on chłopakiem skromnym i niezbyt pewnym siebie. A jego strach w sumie jest po części tylko „zabiegiem”, który ma nam, przeciętnemu widzowi, pokazać, że właśnie demony z którymi bohaterowie mają do czynienia, są o wiele potężniejsze, niż jakiś tam smok.
I to jest właśnie ta rzecz, którą albo ktoś kupuje, albo nie. Ta umiejętność wykrywania siły przeciwnika.
W następnych odcinkach zostanie nam przedstawiona kwantytatywna metoda (mówi się tak w ogóle?) pokazania siły przeciwnika. Może on to właśnie wyczuwa? Tylko tutaj pojawi się inne pytanie – dlaczego Fern tego nie wyczuła? Dlaczego ona się nie bała? W sumie nigdy się nad tym nie zastanawiałem i średnio pamiętam dokładnie, o czym będą toczyć się rozmowy. Może będzie coś więcej wytłumaczone.

I dodatkowo będą 24 odcinki, fajnie, fajnie. Ta bajka, Frieren, będzie co oglądać zimą.

Bardzo fajne, polecam.

Przeczytałem na szybko LNke i podsumuje to tak – XD. Osoby, z którymi gadałem mocno odklejone xD Ta historia to jest taki chłam, że to się w głowie nie mieści xD

Co mnie ujęło? Brak mangi do czytania. Hajimete no Gal odstawiłem i w sumie brakowało mi w kolekcji jakiegoś durnego romansu z gyaruu, a że konkurencja, która aktualnie wychodzi jest… żałosna mówiąc delikatnie, to zostałem przy tym. Po prostu ten tytuł jest najmniej idiotyczny z tego, co udało mi się znaleźć.
Po czym z czasem postaci trochę rozwinęły skrzydła, pojawiła się jakaś dramka i tak mi się zostało.

Oh, przepraszam, żeby nikt mnie nie zrozumiał źle – postaci, ich tła i historie są solidne, cała reszta to nadal totalny chłam. Starszy i bardziej doświadczony widz/czytelnik zauważy, że to nadal historia na trochę wyższym poziomie niż Hajimete no Gal (czyli nie wysokim), ale dla młodszego lub mniej doświadczonego anime widza, może to być coś świeżego i fajnego. Jak ktoś oglądał To Love Ru czy Date a Live jak wychodziły, to raczej nie będzie zadowolony z tego seansu.

Nie znoszę tego, w jaki sposób ta seria startuje. Musiałem się mocno zmuszać do tego, żeby pozostać przy mandze, która później już tak zła nie jest. Podobne opinie słyszałem o nowelce – historia z początku irytująca, natomiast z czasem zamienia się w całkiem dobrą opowieść dla młodzieży.
Jak widać, anime nie zamierza zrywać z tym trendem i nie robi kompletnie nic, żeby można było je polubić. Współczuję autorowi, bo pomimo swoich początkowych niechęci, pry mandze nadal jestem, a i zamierzam rzucić okiem na powieść. Obawiam się natomiast, że przeciętny widz anime nie ma tyle czasu i nerwów, żeby oglądać coś, co od początku daje do zrozumienia, że jest sztampowym chłamem – nawet jeżeli dalej jest to solidna historia.

Ough… SZUTARKUUUUU~ Ależ mnie ta wymowa będzie boleć do samego końca…

Głupie to i brzydkie. Postaci są narysowane kompletnie bez krztyny emocji, patrzysz na nie i widzisz, że to gadający rysunek, a nie jakaś postać. Są kompletnie bezduszne.
Animacja jest paskudna, zdarza się, że obiekty latają po ekranie bez ładu i składu, co tylko utrudnia widzowi wczucie się w historię – wszak ciężko zrozumieć co zabolało główną bohaterkę, kiedy została trafiona gumową piłką dla dzieci w bark. Prawdopodobnie miała być trafiona w inną część ciała, no ale tak zdecydowano zanimować piłeczkę. A, no właśnie, piłeczkę. Kto ćwiczy grę w siatkówkę gumową piłką dla dzieci? Przecież to zwieje pierwszy lepszy podmuch wiatru. Ktoś tu wyciągnął złą ścieżkę dźwiękową ze stocka.
Wcześniej w komentarzach wspomniano o animacji ust – ja od siebie tutaj dodam, że to nie jedyny aspekt na którym szczędzono, również dopasowanie podkładu głosowego do ruchu ust często i gęsto nie ma sensu. Postać rusza ustami, natomiast w tle cisza. Postać mówi, a usta zostają otwarte. Albo zamknięte, zależy.

Nie za bardzo rozumiem też zachowania dziadka, jak już wcześniej wspomniano – czy czasem w strukturach yakuzy nie panuje jakaś chora hierarchia, gdzie za takie czyny, jakie ten bishonen odwala, pływałby już na dnie jakiejś zatoki w betonowych bucikach? Twoja jedyna wnuczka, która straciła rodziców, jest dosłownie molestowana przez Twojego podwładnego xD Kto normalny by na coś takiego pozwolił? xD To się kupy nie trzyma.
Poza tym, od siebie dodam, że mam już po dziurki w nosie pokazywania yakuzy jako pięknych, romantycznych chłopców, którzy za wszelką cenę będą bronić ukochanej osoby swojego szefa (i przy okazji z nią – oczywiście – romansować). No ja pierniczę, to są gangsterzy! Morderstwa, porwania, kradzieże, wyłudzanie haraczy, handel nielegalnym towarem, narkotykami, handel ludźmi, prostytucja, stręczycielstwo, sutenerstwo – to jest chleb powszedni takich osób.

Zdecydowanie seria nie warta uwagi, kolejny chłam, którego nikt nie będzie pamiętał po wyemitowaniu ostatniego odcinka. Albo i wcześniej, jeżeli tak jak ja, przestanie oglądać już dziś.

PS. Na miłość boską, co jest z oczami tych postaci?! Dlaczego oni mają wklęsłe albo trójkątne gałki oczne?! Do okulisty w trybie pilnym.

Nie znam pierwowzoru

Polecam się zapoznać, majstersztyk.

Jezus Maria, jakież to jest piękne. I ten ending… Warto było tyle czekać, AOTS z bomby, nawet nie dyskutuję, bo nie ma o czym. O AOTY pewnie będzie walka.
Trochę szkoda mi tego openingu, Yoasobi mogli trochę bardziej popłynąć, ale może stawiam za duże wymagania po Oshi no Ko.
Nawet nie boję się, że seria nie dostanie następnego sezonu, bo już wiadomo, że dostanie, a będzie on potrzebny i to bardzo, bo tempo rozwoju historii jest… Cóż… No jest jakie jest. Ale taki już urok tej opowieści. Oby tylko manga nie ucierpiała na tym w znaczący sposób, bo jeżeli jej poziom spadnie ze względu na anime, to będę bardzo zawiedziony.