Tanuki-Anime

Horizon to w zasadzie nie jest parodia (chociaż ma jej elementy).
Problem tkwi w tym, że ekranizacja nie poradziła sobie zupełnie z przekazaniem zasad i budowy świata, bez których ciężko się rozeznać w sensie pokazanych wydarzeń. Osobiście polecałbym zapoznać się z nimi z zewnętrznego źródła przed seansem, wtedy zachodzące wydarzenia są jasne i zrozumiałe.

Akurat zakończenie Shingetsugan Tsukihime w żadnym stopniu nie było nieuniknione, jak pokazuje pierwowzór i manga. Anime zdecydowało się pójść „smutniejszym” z możliwych zakończeń, którego kanoniczności mocno zaprzecza seria „Melty Blood”.
Zakończenie Fate/Stay Night było z kolei owszem nieuniknione i całkiem logiczne, a rozmowy o drugim życiu dla Servanta wymagały udziału Graala,  kliknij: ukryte  który jak wiemy był spaczony. W efekcie w tym momencie kliknij: ukryte  nie było możliwości zachowania Saber w świecie współczesnym bez uwolnienia All Evil in the World z Graala i skąpania jej w jego sokach – cena, której raczej nikt nie był chętny zapłacić.

co to jest ten „switch” caly? od kiedy w mmo sie bierze moby i bossy na solo na klate i zmienia z kims jak pasek zycia spada ponizej jakiegos tam poziomu :O to chyba po to sie wchodzi do gildii i party, zeby moc wieksza iloscia na raz atakowac, wrecz okrazyc przeciwnika (biorac pod uwage ze tutaj tylko bron reczna jest stosowana).

„Switch” to naturalny efekt systemu SAO – delay po ataku i delay po otrzymaniu ataku. W wyniku tego dzięki zmianie atakującego można trzymać przeciwnika w swoistym „stun locku” i uniemożliwić lub znacznie zminimalizować jego reakcje. „Switch” tanka jest też wymagany ze względu na brak healerów, czyli konieczność wycofania się z walki dla regeneracji i wypicia potionków. Prostym odpowiednikiem będzie tutaj „off­‑tank” powszechnie stosowany w MMO.
Jak kończy się atakowanie większą ilością ładnie pokazała natomiast walka z  kliknij: ukryte  Gleameyes – nie tylko gracze sobie nawzajem przeszkadzają, ale do tego wszyscy naraz wchodzą w delay,  kliknij: ukryte  dając bossowi możliwość przerobienia ich na chmurki pixeli.

Anime. Special ma do niego spoilery.

To znaczy, dostrzegam i doceniam fakt, że seria usilnie stara się być ambitna – ale kończy się na zamierzeniach.

Kiedy właśnie seria nie stara się być ambitna. Stanowi porządny, dobrze przygotowany kawałek rozrywki bez przerostów ambicjonalnych, które byto psuły.

jeśli scenarzysta, autor czy reżyser (ktokolwiek za to odpowiada), zamierza później złamać konwencję

Konwencja już jest złamana od początku – seria opiera się na potraktowaniu w sposób poważny klasycznych komediowych motywów, co jest właśnie pomysłem świeżym i ciekawym.
Nawiasem mówiąc, postacie też nie są typowe, biorąc pod uwagę ilość problemów ukrytych za wspomnianą „słodkością”.

„potwór tygodnia”, czyli: które dziewczątko w tym odcinku pociesza Taichi

Gorzej, że nikt jeszcze nie zauważył jak bardzo pomocy potrzebuje sam Taichi. Czekam na ten moment, kiedy to wyjdzie – jego podejście nie jest zdrowe, jak pokazują inne przykłady tego typu charakterów.

pachnie mi to adaptacjami eroge, a tego schematu wybitnie nie trawię

To adaptacja light novel i nie zgodzę się, aby pasowało do wspomnianego schematu.

Fabuła oparta głównie o „życzenie tygodnia”, ale jednak z dobrze pokreślonym wątkiem przewodnim.
Dla mnie osobiście zaletą są takie klasycznie problematyczne życzenia, jak  kliknij: ukryte  „sklejenie” dwóch bohaterek, sklonowanie, niewidzialność, spotkanie swoich młodszych kopii, dzień świstaka, które niegdyś były typowym motywem dla wielu serii, dzisiaj zaś spotyka się je coraz rzadziej.

Sugeruję, że Medusa miała na tyle pokręcone w głowie, żeby swoje dziecko potraktować „Black Blood” i zrobić z niego psychicznego mordercę w ramach eksperymentów naukowych. Ubranie ewentualnego chłopca w sukienkę to przy tym jak dla mnie żaden specjalny problem.

lecz koniec na szczęście nie żałosny, ale mocno słabszy. Najlepszą częścią serii są odcinki słabo lub wcale nie powiązane z wątkiem głównym – wystawiłbym bym im indywidualnie oceny 9­‑10. Niestety, wątek główny jest mocno słabszy – Lupin i jego ferajna nie są postaciami do poważnego i mrocznego dramatu psychologicznego z  kliknij: ukryte  z dodatkiem eksperymentów na ludzkiej psychice za pomocą narkotyków, kodowaniem zachowań i praniem mózgów w tle. To trochę tak, jakby oglądać Jasia Fasolę grającego w poważnej wersji Hamleta.
No i postać Oskara (nowego nabytku serii), który niestety psuje jak dla mnie każdy odcinek, w którym się pojawia na dłużej niż chwilę. Nie wspominając o próbach przerobienia Zenigaty na policjanta z filmu noir, co mu zupełnie nie pasuje.

Gdyby nie fakt, że w oryginale celowo cały czas używane są neutralne z punktu widzenia płci określenia (język japoński posiada takie możliwości) to miałbyś rację. ta niestety jej nie masz, płeć Crony to celowo ukrywany fakt.

Ostatnie dziesięć odcinków mniej więcej. Pod pewnymi względami natomiast wersja anime jest lepsza, pod pewnymi gorsza.

Gdyby nie fakt, że gdy anime się kończyło manga nie doszła jeszcze nawet do takich rzeczy jak  kliknij: ukryte  zdrada Justina i twórcy anime nie mogli ich użyc bez zdradzania fabuły mangi, to zarzuty powyżej mogłyby mieć sens. Nie ukrywając zresztą, ten fakt był akurat mocno naciągany.
Poza tym anime skończyło się w całkiem dobrym miejscu – nandze mocno by pomogło skończenie się na podobnym etapie, bo obecnie sprawia już wrażenie ciągniętej na siłę.

Anime i manga rozchodzą się fabularnie po obozie szkolnym,  kliknij: ukryte  podczas procesu Rina w Watykanie.

To by chyba jednak było za proste – jak wszyscy wiemy,w kryminale najbardziej podejrzana osoba nigdy nie jest winna ;)
(poza kilkoma nielicznymi wyjątkami, wywołującymi szok i wzburzenie czytelników/widzów)

Anime? Ta seria natrząsa się nie tylko z anime, ale i z wątków i postaci obecnych tylko w grach, motywów powstałych na bazie informacji dodatkowych do serii i gier, a co jeszcze gorsze – z motywów stanowiących memy fandomowe… Tu naprawdę trzeba kogoś dobrze znającego całość dzieł Nasu.

El­‑Meloi? Nie, stanowczo nie komediowa,a Twoje reakcje dowodzą, że cel został osiągnięty.

I „nie jest to tytuł dla starszych” – hm, T­‑17 to nie jest rating dla najmłodszych widzów, a osiągnięto go i tak cenzurując kolejne sceny z Casterem. Po drugiej serii nie powinieneś mieć już wątpliwości…

Azumanga Daioh i Minami­‑ke, ale to inny styl osobowy (przyjaciółki ze szkoły i trzy siostry, odpowiednio). Z mang warto też wspomnieć o Yotsubato! autora Azumangi (to bardzo podobny styl do Usagi Drop, samotny facet wychowujący córkę).

Nieciekawy główmy bohater? Kto, Rock? Postać z pokładami mroku tuż pod skórą z którymi chyba nawet Revy może mieć problemy aby konkurować?

Ach ten ból znajomości jedynie anime…

Mam nadzieję,  kliknij: ukryte  że odcinek 11 rzucił trochę światła na sytuację i motywy policjanta wystarczająco, abyś Eire nie miała go więcej za całkiem bezmyślnego, a wysłanie bohaterów do parku – za całkiem idiotyczne ;-)

Pomińmy fakt, że fani Unseen University Pratchetta i Books of Magic Neila Gaimana tak intensywnie walczyli z fanami Rowling kto od kogo ściąga (tak, Pratchett był oskarżany o ściąganie od Rowling…) że w końcu cała trójka autorów wzięła i uciszyła fanów mówiąc, że to po prostu podobny typ postaci znany od dawna w kulturze.

Naprawdę, do wymyślenia nietypowej budowli na magiczną szkołę wcale nie trzeba ściągać od Rowling. Nie była ona zresztą pierwszą, ani ostatnią osobą z takim pomysłem…
A opis mandragory – w sumie co innego mieli powiedzieć? Plus to jest tłumaczenie z japońskiego, aby mówić cokolwiek o podobieństwie najpierw należałoby porównać japońską wersję Harrego Pottera (założę się, że jest) z japońskim tekstem w Ao no Exorcist.

Cóż, ja to też ocenzuruję na wszelki wypadek… to nie jest miła wizja.
W oryginalnej książce,  kliknij: ukryte  gdy Caster wracał po rozmowie z Saber zastał swojego Mastera podczas prób stworzenia z instrumentu muzycznego z żywej nadal dzięki magii dziewczynki, na którym się grało naciskając na wyciągnięte z brzucha jelita.

Polecam więc mangę, bo seria do  kliknij: ukryte  procesu Rina podąża zgodnie z nią (z wyjątkiem jednego czy dwóch filerów), potem zaś odchodzi od niej całkowicie.

Mechy chyba jednak pozostają zbyt egzotyczne, żeby móc trwale przypaść do gustu fanom z zachodu.

Biorąc pod uwagę, że Zachód wymyślił takie rzeczy jak Battletech czy Warhammer 40k, to nie mogę się zgodzić z tą teorią ;-)

Urobuchi Gen. Polecam sprawdzić imię i nazwisko autora. Naprawdę uważasz, że człowiek, który o sobie mówi, że nie umie pisać happy endów, bo to mu nie wypływa z duszy i historie nie są wtedy kompletne liczy się z uczuciami nastoletnich widzów? Podpowiem – nie. On tylko sprawia, że przywiążesz się do nich… i będzie Cię bardziej boleć, gdy napisze zakończenie historii w swoim stylu.
Bohaterowie nie zachowują się dojrzale, fabuła jest chaotyczna… w zasadzie mam wrażenie, że oglądamy inną serię.

jestem już po 10 odcinku i jest coraz gorzej, więc można liczyć co najwyżej na spektakularny finisz ...
Autor nie miał chyba jakiegokolwiek pomysłu na tą serie, jest jeszcze gorsza od chaotycznego FSN:UBW ;p

Gdyby nie to, że anime jest napisane na bazie w pełni zakończonej książki, to może można by tak mówić. Ta seria ma prostu inne tempo i sposób narracji niż zwykłe Fate – szczególnie, że powstawała oryginalnie w innym medium niż Stay/Night.

W czym tkwi problem? Bardzo proste i dość oczywiste wyjaśnienie tkwi w tym, że w tym miejscu widzimy  kliknij: ukryte  nie aktualny i prawdziwy przebieg zdarzeń, tylko wspomnienia głównej bohaterki, które jak było pokazane są co i rusz przepisywane na nowo i fałszowane. Po prostu cała scena śmierci posiadaczy dzwonków została dodana do jej pamięci – nie wiem w czym widzisz problem i niespójność.