Tanuki-Anime

Świetna seria. Wciągająca historia, genialny protagonista, bardzo dobra strona techniczna. Niestety troszkę szkoda, że dla mnie i też nie tylko, patrząc na poniższe komentarze, muzyka nie była na tak wysokim poziomie jak pozostałe kwestie. Jak cenię zabieg z brakiem wizualnych aspektów openingu (coś nowego) i udźwiękowienie efektów, tak osty kompletnie do mnie nie przemawiały. Wydawały się być nijakie i nie byłem w stanie jakiegokolwiek zapamiętać. Ostatecznie zlały mi się w jeden i nawet nie potrafię stwierdzić czy było ich kilka, czy też właśnie ten jeden wałkowany cały czas, zbyt podobne do siebie i mało wyróżniające się na tle innych z pozostałych serii. Wpada w tą ocen też ending. Jak gitarka na początku fajna, tak później zbyt… no właśnie nijako. Zgadzam się też z tym, że Kevin Penkin mógłby pasować tutaj idealnie, a przynajmniej miałby większe szanse rozwinąć skrzyła niż w przypadku chociażby wspomnianego tarczownika. Za to sam seans był dla mnie niezwykle udany w którym pierwsze skrzypce grał jakże świetny Rudeus i jego seiyuu, ale był również nieco rozpołowiony. Bawiłem się genialnie do tego konkretnego momentu i ich przenosin w inne rejony świata, później troszkę się wynudziłem, ale końcówka na szczęście to w pewnym stopniu zrekompensowała. Jednak mimo wszystko szkoda, że ten sezon kończy się akurat teraz, ponieważ spoilerując sobie niektóre wydarzenia z mangi mogę stwierdzić, że to przykład serii w której im dalej, tym lepiej. Pozostaje jedynie czekać na kontynuację i wierzyć, że i w niej studio podoła pod względem technicznym oraz poprawią muzykę, a wtedy będzie perfecto. Ogólnie to jedna z najlepszych serii tego sezonu, ale czy najlepsza to nie jestem w stanie tego stwierdzić. Jest zbyt duża konkurencja jak dla mnie. Jednak dodatkowo można przypomnieć, że Mushoku ma tą jedną dla mnie wadę, a raczej coś co nie dochodzi pod względem poziomu do reszty, czyli napomknięta muzyka, która troszkę tą serię zaniża w rankingu. Niemniej niezwykle doceniam, bo jak wiedziałem, że pierwowzór popularny i wysoko oceniany, tak nie spodziewałem się aż tak udanego tytułu. Czekam na ciąg dalszy.

W regulaminie jest, że możecie usunąć każdy komentarz bez podania przyczyny (nie zdziwię się jak to też poleci), więc nic mi do tego, co i kiedy, a tym bardziej z jakiego powodu będziecie usuwać, natomiast nie ma nic o tym, że znaczniki na stronie są obowiązkowe w użytkowaniu, czy też zakazuje się pisania treści o charakterze spoilera bez wczesnego ukrycia go poprzez opcję 'ukryj tekst'. Moderacja sobie życzy aby tego nie robić, ale nie oznacza to, że robienie tego jest niezgodne z regulaminem wortalu. Coś ominąłem?

Podoba mi się tu, więc tutaj komentuję, zgodnie z regulaminem.

Dyskusję nie ja zacząłem, więc nie interesuje mnie to, że radzicie jej nie kontynuować, ale byłoby miło, że jak już ją usuwacie to należałoby to zrobić w całości, czyli też od użytkownika, który ją zapoczątkował. Nieistotne czy zrobił to słusznie/w dobrej wierze czy nie lub go poinformować, że regulamin tego nie zabrania.

Również pozdrawiam serdecznie.

Ale jaja… nawet nie wiem od czego zacząć… więc po prostu lecimy. Odcinek w większości pokrywa się z końcówką 113 i całością 114 rozdziału, ale zawarli też kilka ważnych scen z rozdziału 115, co w sumie jest jednym z lepszych zabiegów mieszania wydarzeń przez Mappę w tym sezonie, dlatego pochwalam. Oglądało się go również zacnie i z zapartym tchem za sprawą świetnej muzyki, która perfekcyjnie budowała klimat, no i końcówka wymiata, bezbłędnie zrobiona. No nie powiem… Mappa mnie zaskoczyła tym odcinkiem. Jak na ich prezentowany poziom do tej pory, to ten epizod był jednym z lepszych według mnie, ale oczywiście do WITu wciąż porządna ilość km. Na koniec polecam zapamiętać dosłownie każdy dialog z tego odcinka, wszystko ma ogromne znaczenie. Szczególnie, że nie każda wypowiedź postaci jest taką jaka się z początku wydaje i co za tym idzie też intencje są inne. :D

Ależ to był bardzo dobry i zarazem satysfakcjonujący seans, a zarazem finał całej historii, nawet jeśli już od pierwszych odcinków serii tv było raczej mi wiadome na kogo padnie wybór, ponieważ inne możliwości były określane przeze mnie mianem ogromnego zaskoczenia, a przynajmniej w takim niezobowiązującym skrócie chciałem opisać tą opowieść jeszcze do napisów końcowych, ale to co zaserwowano po nich przerosło moje najśmielsze oczekiwania. Pewnie osoby, które film widziały teraz się dziwią, jak to? Przecież tam nie ma nic nadzwyczajnego i tego typu zabiegi były w tej serii już wielokrotnie w przeszłości. Nooo, a ja odpowiem na to bardzo prosto, właśnie dlatego, że to tak bardzo w stylu Saekano, tak bardzo to doceniam i jestem wręcz pod wrażeniem. Od już bardzo dawna mam myślenie, że nie jest dla mnie ważne jak coś się zaczyna oraz rozwija, ale ważne jak się to ostatecznie kończy i ta historia idealnie się w to wpasowuje w pozytywnym sensie. Nie mogłem prosić o lepszy finał, jest on dla mnie perfekcyjny i kompletnie nic bym w nim nie zmienił. Tak bardzo mi się ono spodobało, że już nawet powoli zapominam co było w samym filmie, oprócz najistotniejszych elementów. Raczej to nie przemawia dobrze za tą produkcją, ale wisi mi to. Jest to nie tyle co satysfakcjonująca i pozytywnie zaskakująca, ale po prostu niezwykła oraz dobrze poprowadzona opowieść, zamykająca wszystko co trzeba w odpowiednim stylu, bez niedomówień i z naprawdę świetnymi postaciami, które polubiłem już od samego początku i ciężko będzie mi się z nimi teraz tak nagle rozstać. Natomiast podsumowując, całość oceniam bardzo wysoko, będę pamiętał o Saekano bardzo długo i jest to bez wątpienia w ogólnym rozrachunku jedna z najlepszych historii z tego gatunku, a przynajmniej z puli tych, które do tej pory miałem okazję obejrzeć.

Czegoś tutaj nie rozumiem.  kliknij: ukryte  Skoro Itsuki twierdzi, że na zdjęciu jest Yotsuba i że w związku z tym to ona spotkała się z Futarou te kilka lat temu w Kioto za dzieciaka (co zresztą już wiedziałem, bo sam finał i wybór protagonisty sobie zaspoilerowałem), to w takim razie kim była osoba z którą Futarou rozmawiał w 3 odcinku tego sezonu w parku na jeziorze gdy płynęli łódką? Strasznie mnie to zastanawia, bo tamta kobietka była bardzo podobna do pięcioraczek z czasów jak były młodsze i do siebie podobne z wyglądu. Myślałem, że to będzie jakoś wyjaśnione. Ktoś coś?

URGH. Moderacja

Ale jednak jedną rzecz chciałbym napisać. Cała ta historia jest tak naprawdę do kosza tylko przez jeden wątek, wątek super krwi Mujiki. Skąd ta demonica się wzięła, gdzie i kiedy się urodziła, skąd, w jaki sposób, od kogo i kiedy posiadła tą specjalną krew? Bo to w sumie dzięki niej w ogóle istnieje ta historia w takiej postaci, w której można uratować farmy i uwolnić plebsowe demony od wymogu jedzenia ludzi.

Jednak nie martwcie się moi drodzy widzowie, wiki, więc zapewne też i manga wyjaśnia większość z tych rzeczy o których napisałem powyżej, poza jednym, małym, ale jednak najistotniejszym szczególikiem, jak posiadła tą krew? Bo z tego co udało mi się wyczytać, wiemy tylko, że nagle się urodziła i dziwnym niewyjaśnionym trafem posiadła tą krew i po prostu była inna od innych demonów, dzięki czemu nie musiała jeść ludzi aby posiadać ludzką postać, inteligencję czy powstrzymać degenerację ciała. Coś lub ktoś, na przykład skrzyżowanie konkretnych osobników musiało spowodować, że urodziła się taka, prawda? No niestety w tej najważniejszej kwestii wyjaśnień kompletnie brak. No dzięki… bez tego wszystko idzie w kosz, bezpowrotnie. Chciałbym się mylić i proszę czytelników mangi o informacje, czy jednak jest tam coś, czego na wiki nie ma, a wyjaśnia ten wątek? Bo w sumie przez to wszystko zainteresowałem się tą sprawą.

Dobra… XD Serio, mi się już nawet nie chce tego wszystkiego komentować. Pozostaje mi tylko wierzyć, że wszyscy dostrzegają jakie to jest strasznie nieudolne i bezsensu pod względem wydarzeń oraz zachowania postaci. Jakoś zmęczę ten jeszcze jeden odcinek, no ale ta kontynuacja jest aż tak spektakularnym rozczarowaniem pozostawiającym jedynie niesmak i gigantyczną irytację, że nawet nie mogę w to uwierzyć. W tym momencie to mi nawet szkoda:
- trochę samego studia, chociaż wiem, że to też trochę ich wina, bo pod względem wizualnym jak i muzycznym seria zła nie jest, ale reszta to jakieś bagno,
- samego openingu, który jest naprawdę dobry pod każdym względem i z pewnością go zapamiętam, smutno tylko, że jego jakość nijak się ma do przedstawienia historii.

To się ogląda prze świetnie, a Yuuki Aoi rozwala w tej serii wszelakie systemy. Perfekcyjna gra aktorska. :D Nie znam pierwowzoru, ale bardzo fajny jest też zabieg z tym, że to co się dzieje u ludzi jest 15 lat do przodu względem tego co oglądamy u pajęczycy. Przez to można snuć fajne domysły, jak wygląda i kim jest w obecnych (po 15 latach z perspektywy ludzi) czasach. Jak na razie seans ciekawy, kojący, zabawny, ale też hipnotyzujący i momentami nawet psychodelny gdy nawala tymi linijkami jak opętana. xD Można by się jedynie dziwić, czemu tak cicha osoba z życia realnego po reinkarnacji w pająka tak zasuwa językiem, ale wiem z własnego (lecz nie tylko) doświadczenia, że osoby, które niekoniecznie są duszą towarzystwa bardzo często tak mają, że gadają same ze sobą z taką częstotliwością, tym bardziej, że protagonistka tak naprawdę nie ma z kim pogadać, ale to nie ma w głównej mierze znaczenia, a tutaj dodatkowo jak doszły tylko kolejne jaźnie interpretujące konkretne profy do główki bohaterki, to już totalnie poleciały rapy bez trzymanki, tak jak w endingu. :D Bardzo pozytywne zaskoczenie sezonu jak dla mnie i z pewnością kontynuuję seans do samego końca. ;)

Polecam. Bardzo ciekawe oraz wyjaśniające to i owo na temat pochodzenia tytanów i to na czym się wzorował Isayama. Oczywiście są tutaj spoilery z mangi, więc oglądacie na własną odpowiedzialność. [link]

Ale stop! Pomijając ten plot twist z Hyougą, to przecież Tsukasa wiedząc, gdzie może leżeć jego siostra, to nie mógł od razu tam iść z Senkuu i ją wybudzić? Przecież już w początkowych odcinkach razem mieli dostęp do tego płynu bogów i nie byli jeszcze wrogo do siebie nastawieni. Mogli to zwyczajnie obgadać i tam iść z miejsca, a nie robić taką szopkę z wojną, poza tym skąd Senkuu wiedział o jego siostrze? Coś pominąłem w tych kwestiach? To wszystko się jeszcze wyjaśni, czy po prostu nie warto drążyć? :D

Ale ja tutaj nie porównuję Japonii do jednego innego kraju. Tylko Cały glob. Zresztą i tak wlazłem na grząski grunt dlatego się wstrzymam, bo tak jak napisałem wcześniej, ja nie mam danych i sprawdzać tego mi się nie chce nawet. Po prostu uważam i to chyba nawet nieco logiczne, że w Japonii jest mniej ludzi niż w pozostałej części świata i w ogólnym rozrachunku jest więcej ludzi poza Japonią, która kojarzy dany tytuł i kupuje tomy mang. Oczywiście mogę się mylić i jak kiedyś ktoś to sprawdzi i policzy (przynajmniej dane jednoroczne), a w skutek tego wyjdzie, że nawet pozostałe kraje w sumie nie przebijają samej Japonii, to spoko. Ponieważ to nawet nie ma znaczenia, gdyż dyskusja zaczęła się od tego, że nieco opacznie zrozumiałaś mój pierwotny komentarz o czym już napisałem powyżej. Ja miałem na myśli anime i ich twórców, a nie komiksy oraz ich sprzedaż. Jeśli masówka Mappy zaplusuje dla animatorów, zarządu i reszty twórców, co samo w sobie jest już bezsensu, to uderzę się w pierś i przyznam do błędu.

Jeśli każdy odcinek taki będzie, to ja tu z pewnością kiedyś skonam z emocji. Wręcz prosiłbym aby przestali, przynajmniej na chwilkę, bo ja już jestem na oparach i ledwo daję radę.

PS Według mnie porównywanie sprzedaży mang tylko w Japonii też jest bezsensu trochę. Szczególnie w przypadku tytułów, które są bardzo popularne na całym świecie, a nie tylko w Kraju Kwitnącej Wiśni. Co z tego, że w Japonii sprzeda się parę czy nawet kilkanaście milionów więcej egzemplarzy, jak sprzedaż licencji za granicę i tam też sprzedaż samych tomów jest nieporównywalnie większa. Nie podeprę się liczbami, bo nawet nie chcę mi się tego sprawdzać, ale śmiem twierdzić, że raczej się nie mylę w tej kwestii. Ewentualnie ktoś może to sprawdzić za mnie i sprostować lub potwierdzić moje słowa.

Troszkę nie zrozumiałaś, ale nie szkodzi. Miałem tutaj na myśli, nie mangi, ich autorów, ilość sprzedanych kopii czy zarobki ze sprzedaży, ale samych twórców anime/animatorów/reżyserów itd. Że to oni min. zarobią na produkcji i dzięki temu kolejne ich tytuły będą dojeżdżać pod względem jakości. Ale Mappa raczej do tego nie dąży. Tylko i wyłącznie masówka się zapowiada. Widać to po kolejnych ich zapowiedziach.

Przy okazji, nie polecam porównywać sprzedaży mang, które są na innym etapie tworzenia. Zabójcy demonów to przereklamowany wyjątek nie warty wzmianki według mnie, a co do innych tytułów. Polecam porównać ich wyniki ze sprzedażą tytanów, która miała miejsce kilka lat temu, a głównie przy sprzedaży mniej­‑więcej tomów 10­‑20. Może się wydarzyć przecież sytuacja, że Jujutsu się wykrzaczy pod koniec historii jakimiś głupimi zabiegami i przez to spadnie sprzedaż. Nie wyrokuję, ale wywołuję ewentualne możliwości. To tyle.

Uwielbiam youtube właśnie za to. Polecanie materiałów 9 lat po dodaniu. [link] :D
O dziwo samo znalezienie z czego to pochodzi wielkim wyzwaniem nie było…. a myślałem, że się napocę. xD

Pomimo ucięcia odcinka w końcówce z powodu trzęsienia ziemi, a zatem i także nadania komunikatu informacyjnego w związku z tym, to myślę, że mogę co nieco skomentować już teraz, bo większość pokazali.

W końcu scena stołowa, która według mnie wypadła naprawdę bardzo dobrze, ale znowu dzięki muzyce i materiałowi źródłowemu. Natomiast co do konfrontacji Levi'ego i Zeke'a to mam bardzo mieszane uczucia. Początek dobry, ale później duża ilość animacji wyglądała jakby była robiona w dosłownie kilku fpsach i w miernej jakości wizualnej, strasznie się to oglądało, a gdy spróbuje się ją porównać z ich wcześniejszą walką od WITu z trzeciego sezonu, to… no lepiej po prostu tego nie robić. Ale to co przelało dla mnie czarę goryczy, to zastosowana muzyka po przemianie Zeke'a. Kompletnie tragiczny utwór, który nie dość, że totalnie nie pasuje do klimatu serii, to w efekcie zrobiła się z tego jakaś nędzna podróbka jednej z wielu akcji Jezuska z Mahouki. Co twórcami kierowało przy doborze ost'a, nie wiem… ale wiadomo jedno, wyszło ostatecznie strasznie. Reszta znośna. A Floch to jedna z tych postaci, która niemiłosiernie zyskała w tym sezonie, typowy psychopata, ale bezbłędnie wykreowany. Nawet jeśli jego postępowanie nie jest pozytywne, to świetnie się go ogląda w akcji.

W kwestii drobnych informacji. Standardowo idą zgodnie z mangą, poza kilkoma wyciętymi dialogami z wiadomego powodu. Ten odcinek prezentuje resztę 112 rozdziału i większość 113.

Okej. To już mi się podoba. Sam odcinek z baseballem bardzo przyjemny, a kolejny, który jest początkiem nowego (chyba mini) arcu jest naprawdę ciekawy. I chyba u mnie w tym tkwi rzecz, że ma być mrocznie i walka z właśnie takimi klątwami, aby mi się to podobało. Oczywiście nadal zdania z przed kilkunastu dni nie zmieniam. Ale zaskakująco pozytywnie odebrałem te dwa odcinki, dlatego tak jak pisałem to poprzednio, czekam na większy rozwój postaci i historii abym miał szansę zmienić swoje postrzeganie tego tytułu po wątku z Junpeiem.

😉👍

Zawiodłem się. Wątek Tsukasy i rozwiązanie wojny wprowadziło tyle bullshitu, że odebrało mi całkowicie fun z oglądania. A warstwa techniczna pod względem animacji też pozostawiła wiele do życzenia, więc nie ma gdzie szukać mocnych plusów poza po prostu sympatycznymi bohaterami. Oczywiście już wcześniej seria szła w uproszczenia i ustępstwa pod kilkoma względami, ale tutaj już nawet nie o samo zastosowanie nauki chodzi, ale o logikę postępowania wspominanego powyżej głównego złego tego sezonu. Meh…

Pod jakim względem? Zrozumiałbym jeśli faktycznie mógłby coś pożytecznego w walce zrobić. Myślałem, że po tylu odcinkach wiadome będzie jaki to typ bohatera. Zachowuje się raczej racjonalnie jak na swoje możliwości, chociaż ten moment w którym Gafir mówi o nim jedno, a w kolejnej scenie sam Subaru zachowuje się zgoła odmiennie pasowałby do twoich zarzutów względem niego, ale ja uważam, że to był tylko taki funny moment na chwilowe rozluźnienie i nic więcej. :D

Cóż to był za oszałamiający odcinek. Przepiękne, po prostu czyste złoto bez ani grama niedoskonałości.

Nino nie jest już pociągiem, jest taktyczną bronią nuklearną. xD #nieautorskiealebekowe

Ależ to się dobrze oglądało. Nawet jeśli były pewne buble, na czele z chwilowym wycięciem dwóch postaci oraz ich dialogu (nie wiem czemu) i standardowym pomieszaniem kolejności kadrów z rozdziałów poprzednich jak i tych głównych z tego epizodu, czyli 111 oraz połowa 112, to jednak materiał źródłowy robi swoje przy dostarczaniu emocji. Fajnie też zrobili scenę z Leviem wspominającym przeszłość, w której to kilkukrotnie ratował Erena. No, ale to chyba już powoli koniec pozytywów, ponieważ od następnego odcinka długo wyczekiwana akcja stołowa i zapewne również rewanż Levi vs Zeke, w której Mappa standardowo niedojedzie i chyba definitywnie zamknął ten sezon w najgorszym możliwym momencie, czyli w środku akcji – 116 rozdziale jak ktoś dobrze zaznaczył i poinformował mnie poniżej.