Tanuki-Anime

Chyba, że to ma głębszy sens i później okaże się, że matka to jest stara Komugi.

To by pasowało.

Nie prawda, nawet nie brzmi, młodszego brata gra Minami Kobayama.

Idę sprawdzić…

Obiektywizm powinien stać wyżej niż subiektywizm – nie podoba ci się taka kreacja bohatera? Nie obchodzi mnie to za wiele, jeżeli postać jest realnie wykreowana. Jedni wolę słodkie postacie, inni silnych superbohaterów i nie ma w tym nic złego, jeżeli pochwały i opinie są porządnie uargumentowane.

Ale to nei ma nic do rzeczy, mam napisać, czy warto tracić czas na daną serię, czy nie, albo skonstruować tekst w taki sposób, by ów przekaz istniał w domyśle. I po to są argumenty. I ktoś inny na ich podstawie może dojść do własnych wniosków, ja nie muszę. Ja mam swoje zdanie, innego mi nie potrzeba.

Zastanawiam się, jak ty rozmawiasz z ludźmi o anime prywatnie? Kiedy ktoś mówi, jemu się seria podobała, to automatycznie jedziesz po nim, że jest fanem głupich (żeby nie użyć gorszego określenia) serii?

Dokładnie tak. Właśnie tak rozmawiamy z kolegami o anime, obrzucamy się wzajemnie inwektywami, sugerujemy brak gustu albo jeszcze gorzej, gdy ktoś przyznaje się do lubienia jakiegoś szajsu to zwyczajnie kwituje się to prostym „sasuga pan X”, albo w dyskusji już na samym początku zaznacza się, że gust danej osoby jest nieistotny, bo kto normalny woli dziewczynkę X od Y. Przy okazji dyskusję należy prowadzić tak, by dopiec drugiej osobie przy każdej możliwej okazji, odwoływać się do jego znienawidzonych cech anime, wstawiać tanie gierki słowne gdzie tylko się da i przekręcać tytuły/imiona lubianych postaci.
Przecież i tak jeden drugiego nie przekona, a tak to chociaż jest zabawnie.

No ale to przy założeniu, że rozmówca reprezentuje podobny do mojego poziom obycia w bajkach. Jak nie, to z góry należy go postawić w pozycji gorszego i to jest bezdyskusyjne. Wtedy nie trzeba liczyć się ze zdaniem danej osoby, za to można sugerować mu różne rzeczy i kręcić się wokół ogona, obserwując, jak coraz silniej toczy pianę nie mogąc znieść ciśnienia argumentów i nie mogąc pogodzić się z faktem, że jednak jego ulubione anime to słabizna.

A co, napisałbyś: w tym anime sześćdziesięciolatek masturbuje się przy zdjęciach dwunastolatki, a potem molestuje ją, bo same fotografie mu nie wystarczą. Podobało mi się! Chcę więcej takich serii!

Oj, chciałbym więcej, brzmi jak coś ciekawego, tego jeszcze nie grali. tego typu zachowania można analizować bez końca, materiał na świetną recenzję, a nawet na cały felieton. Więcej takich serii!

Co jak ocenianie książki po okładce.

Zważywszy na to, że w elu znalezienia scen z bronią palną musiałem generalnie przejrzeć wszystkie sceny w serii i to kilkukrotnie, to moja znajomość serii może być bardziej dogłębna, niż przeciętnego odbiorcy.

Czyli co, obejrzałeś jego inne anime i dałeś 7, a drugie oceniłeś na 5, chociaż było identyczne?

Tak, to się nawet nazywa – przesyt.

nie mają prawa mieć pozytywnych odczuć?

Mają. Ja ich po prostu uświadamiam, że to nie jest tak dobre, jak im się wydaje.

Niby pod kogo?

Czytelnik SAM ocenia, czy po recenzji CHCE czy NIE CHCE obejrzeć to anime

Skoro decyduje sam, to nie mam pojęcie, w jakim celu miałby czytać recenzję.

Nie potrzebuje do tego kopa w postaci podsumowania tytułu w dwóch słowach. Tak się nie da.

Jeśli ktoś uważa, ze będę pisał maślane teksty skwitowane słowami „no to jest takie a takie, ale decyzja i tak zależy od Was” to lepiej niech się na to nie nastawia. Taka recenzja nie ma żadnej racji bytu.

Gdyby anime było po pedofilii, handlu ludźmi, gwałtach, morderstwach itp. i pokazywało to wszystko jako dobre rzeczy, to ok, mógłbyś napisać, że należy tego unikać

A cóż to za jakaś pokrętna logika? Niby dlaczego tego należałoby unikać? Ze względu na samą treść? Dziwnie mi to pachnie podwójnymi standardami.

Jesteś jedynym, który PRZERWAŁ serię.

Prawdę powiedziawszy obejrzałem ją niemal w całości. A raczej przejrzałem i wyciąłem z serialu wszystkie sceny z bronią palną, a trochę tego było. Łącznie z finałem. De facto wiem więc, o czym było, nigdy jednak nie miałem nawet zamiaru obejrzeć tego od deski do deski, już przewertowanie treści utwierdziło mnie dostatecznie w przekonaniu, że to seria absolutnie nie warta zachodu.

Ojej, wszyscy mają zły gust

Nah, nie wszyscy widzą, że Maeda robi wciąż to samo i wciąż popełnia te same błędy. To nie kwestia braku gustu, a znajomości dorobku autora. Gdyby Walnij Anielę było moją pierwszą stycznością z twórczością Maedy, albo chociaż gdybym widział tylko adaptacje jego dzieł, to pewnie moja opinia tak bardzo nie odbiegałaby od ogółu.

Jakoś Ci, kurcze, nie ufam.

Jaki główny bohater?

Nalezy pamiętać, że KyoAni i Madhouse mają zupełnie inne podejście do robienia adaptacji. Kyoani samo decyduje, co bierze na warsztat, a MadHOuse robi to, za co mu płacą.
A to jest podstawowa różnica, która już stawia KyoANi ponad innymi studiami, niezależnie od tego, czy robi słabe anime, czy dobre. Bo jest ponad tym, czego chce publika i samo kreauje sobie target (jak to było w przypadku K­‑ona, o którym tu się toczy dyskusja, a który to był oczywiście skierowany do mężczyzn).

AOTY

Żebyś chociaż jeszcze P.A. Works wymienił, to bym powiedział, że jesteś nawet blisko.
Ale proszę Cię, Silver Link?
Tu nie chodzi o fakt, jak dobrze spędziłeś czas przy danej serii, ale o jej walory techniczne, bo za to odpowiada studio. To, o czym piszesz, to już jest pole reżyserii i scenariusza.
No i co niby ostatnio tak dobrego SIlver Link zrobiło? Wybiło się nieco NonNon Biyori, ok, ale cała reszta to co najwyżej baaaaaaaaaaardzo mocne średniaki.

Wymień więc lepsze studio.

No ma być kontynuacja Hibike i film do tego. Mi to wystarczy.

Jakich kolan? Po trąbkodziewczynkach to właściwie najlepsze studio, jakie obecnie robi anime, nie da się z tym dyskutować.

obniza swoj poziom coraz nizej by tylko sie sprzedac.

Gdyby jeszcze mieli problemy ze sprzedażą, to nawet miałbyś rację.

ANIME NA MIARĘ NASZYCH CZASÓW, TEGO POTRZEBOWALIŚMY, ZOSTALIŚMY URATOWANI, KYOANI ZNALAZŁO DROGĘ.

po tym, jak Ryuji pofrunął z wysokości mostu do rzeki

Taa… pamiętam, jak jojczyłem na tę scenę, bo mnie normalnie rozbroiła (bardziej, niż ta cała dziecinna ucieczka), ale wszyscy nieeeeee, że się nie znam, że to romantyczne było, że na jego miejscu też bym skoczył… Cholera, powinien mieć nogi połamane, przecież to realistyczne anime!
Ileż to już lat temu było…

Ale cała sytuacja z zamiarem ohajtania się… cóż, ja bym to zaliczył to młodzieńczego zapału, może nawet słomianego.

Nie tyle budżet, co czas realizacji.

Ale tak w ogóle, to skąd te swaty nagle? Przecież oni się nie hajtnęli.

Znam osoby (płci obojga) grubo po dwudziestce, które nie potrafią sobie zacerować/zaszyć dziury.

Potwierdzam, nie umiem.
Ale znam facetów po dwudziestce, którzy nie umieją zmienić oleju w aucie, co jest znacznie bardziej niezbędne w życiu. No, może oleju nie, ale koła w samochodzie.

Dla niektórych posiadanie rodziny, opiekowanie się mężem i dzieckiem – to pasja i cel życia.

Potwierdzam, acz takie cechy u nich uwidaczniają się dość wcześnie, gdy się zna daną osobę łatwo poznać, że pójdzie tą drogą bez żalu.

Nijak.

Widzisz trolling tam, gdzie go nie ma.

Sęk w tym, że w SD nikt nie próbował wmówić widzowi, że obsada jest zrównoważona psychicznie, wręcz przeciwnie.

Jaka znowu biblia? Gdzie Ty to tam widziałeś?