Tanuki-Anime

Ja powiem więcej – gros współczesnych sił FR tkwi koncepcyjnie i technicznie w przełomie lat 80 i 90 ubiegłego wieku, więc w sumie by użycia Jormunganda nawet nie odczuły. Nie mówiąc już o takich armiach, jak Korei Północnej, która to mogłaby w końcu wykorzystać swoje bojowe traktory (katafieje pomalowane na zielono i ciągnące jakieś archaiczne wielolufowe wyrzutnie pocisków niekierowanych).

Człowieku, a co ma osobista opinia do profesjonalizmu?

Jakiej… mangi? Chyba Light Novel raczej.

Dobry start, dobre rozwinięcie z nielicznymi gorszymi momentami, fajnie poprowadzona intryga i finał, który… który niczego nie wyjaśnia, niczego nie mówi, następnej serii raczej nie będzie i tak zostajemy w zawieszeniu.

Jeżeli nie wiedzieli, jak to zakończyć, to mogli chociaż zabić wszystkich, byłoby sensowniej.
5/10 mimo tego, że druga seria była ewidentnie lepsza od pierwszej, ale ta ocena jest jednocześnie podsumowaniem całości.

Kiedyś ktoś się mnie zapytał, co poleciało w kosmos w rakiecie w pierwszej scenie pierwszego odcinka pierwszej serii. Dzisiaj już wiem, że odpowiadając, że były to sens i fabuła niewiele się pomyliłem.

Więc nie wypominaj komuś dziwności.

Ja nie przeczę, że TLR jest dobre jakościowo, ale sory, dla fabuły nikt tego nie kupuje.

Więc chcesz mi powiedzieć, że ludzie kupują BR TLR dla fabuły?

Tu nie chodzi o to,że by nie pasowało – Kirito zwyczajnie musiałby wtedy zostać potraktowany jako morderca i ukarany. Jeśli nie, to anime miałoby kolejny zarzut o to, że jest zupełnie nierealne.

To jest bardzo ryzykowne i przekroczenie cienkiej linii między obroną konieczną, a nadużyciem siły jest zbyt łatwe i zależy od czystej interpretacji.

Kirito postąpił jak najbardziej słusznie.

Sugerujesz, że Kirito miałby odpowiadać za zabójstwo?

Ta, jeden się trafił. Uśredniając i tak wyjdzie na to, co napisałem.

Tak tak, ja wiem swoje, Ty wiesz swoje.

To chyba było milion czapterów temu.

Nie, bo przytyję.

A fabuła w TLR zmierza do pokazania cycków. Prove me wrong.

No więc teraz przerwa do marca, już oficjalnie.
jak wrażenia?

Głupawe ecchi się świetnie sprzedają – btooom nie. Najlepszy przykład to To­‑love Ru darkness, które ludzie kupują tylko dlatego, by obejrzeć wersję bez cenzury.

Też sobie zadaję to pytanie, chwilowo Otaku „ma za dużo na głowie”, by odpowiedzieć na moje podanie.

Nie wiem kto tu wybiera recenzentów i czy oni w ogóle mają jakieś kwalifikacje,

Nikt nie wybiera. To raczej pisanie na tanuki jest wyborem.

Nie wiem w jakim wieku jest autor, nie wiem jakiej płci (choć to ma małe znaczenie), nie wiem jaki ma gust, ale za recenzje DBZ powinien się wziąść ktoś odpowiedzialny! Ktoś kto przynajmniej od 20 lat ma do czynienia z anime, ktoś kto zna historię tego gatunku. Kto potrafi odpowiednio ocenić wartość dzieła.

jakby nie patrzeć Eire to odpowiedzialna osoba, dobrze znająca się na anime.

Właśnie od tego jest taka recenzja, żeby taki ktoś kto ma powiedzmy 13 lat przeczytał sobie ją i wiedział czym jest DBZ, że należy mu się szacunek.

Apotem zasiadł do ekranu przekonany, że obejrzy ciekawe anime i odszedł zdegustowany, bo recenzja wprowadziła go w błąd, bo w końcu szacunek należy się czemuś, co jest dobre. Tak nakazuje logika.

Nie ujmując damskiej części widowni, tylko chłopiec może zrozumieć i tylko chłopca mogą poruszyć niektóre momenty i motywy.

Wybacz, ale nie od dziś wiadomo, że Shounen to pusta nazwa, gdyż tym gatunkiem raczą się wszystkie grupy wiekowe i przedstawiciele obydwu płci w równym stopniu.

Pokazuje co to znaczy odpowiedzialność, odwaga, honor i duma

Wątpię w to, czy Son Goku to dobry przykład… nie, on na pewno nie jest bohaterem godnym naśladowania.

Nie wiem więc, co w tym tekście jest nieodpowiedzialnego. Spełnia swoją rolę – chłodno ocenia anime, analizuje, stawia werdykt w skierowany do współczesnego widza, a nie osoby, która miała z anime styczność wieki temu. Recenzja to nie miejsce na gloryfikowanie anime za to, że wychowało nowe pokolenie. To temat na osobny artykuł, ale jakiego wpływu by DB nie miał na społeczeństwo, to nie zmienia on faktu, że nie był wybitnym anime pod względem czysto twórczym.

Szczerze dziwi mnie podejście osób, które oceniają SAO lepiej, niż ALO. ALO BYŁO lepsze. Przede wszystkim miało spójną fabułę, która cały czas do czegoś zdążała. W SAO było za to kluczenie i nic nie wnoszące do tematu wątki poboczne. W ALO w końcu były jakieś ciekawe walki, zaś finał też był lepszy – w obydwu przypadkach to była Deus Ex machina (w tym drugim nawet bardziej), ale przynajmniej walka finałowa z ALO była dobra, Kirito jako badass sprawdza się całkiem dobrze.

No i wreszcie w ALO był jakiś konkretny antagonista, którego w SAO ewidentnie zabrakło – sama gra jako główny przeciwnik to dobry wątek, ale tu nie był wystarczająco wyeksploatowany, by uznać go za atut.

O co chodziło?

 kliknij: ukryte  O nic, sceneria była zupełnie nieistotna, być może to nawet było totalnie oniryczne, a ich wspomnienia z klatkami nie miały nic wspólnego z rzeczywistością – klatki równie dobrze mogły być wizualizacją i metaforą.

kto jest czyim dzieckiem

 kliknij: ukryte  Tego dokładnie nie pamiętam, ale chyba Kanba dołączył do Takakurów po tym, gdy zniknął ojciec Masako. No i Kanba był „lepszym” synem, niż Shouma.

A widzisz, inni film BR oceniają bardzo pozytywnie.

 kliknij: ukryte  Jedna z dziewczyn, szpiegując konkurencyjną drużynę, na odprawie podała się za sierżanta Oddballa. W najnowszym odcinku z kolei dziewczyny oglądały w TV Złoto dla Zuchwałych i pokazano scenę z nieszczęsnym Tygrysem.
Sceny te są na YT.

Bo to nie wymaga komentarza – to anime zawiera sporo takich smaczków, najlepiej jest je samemu wyłapywać.

Spodoba się każdemu, nie ma co!

Mi się nie spodobało : /