Tanuki-Anime

O ile się nie mylę to ma koło 17 lat. A jeśli chodzi o bycie zalanym alkoholem w wieku 17 lat… tjaaa, niech pierwszy rzuci kamieniem ten kto nie był :D Zresztą, chyba też nie był zalany z własnej woli.

[link]
[link]#.Wi3sQFVl_IU

Coś chyba jednak w tym jest, artykuły są z 2014 – tego samego roku w którym pojawiła się manga. Zresztą, nie jest to jedyne anime z tym motywem, podobny jest w Tokyo Godfathers.

 kliknij: ukryte  ship roku: Eita x Komiya

Masz rację, o ile typowy nastolatek to psychopata… Czyli jednak nie masz racji.

W dzisiejszych czasach szlachetni bohaterowie to raczej rzadkość. Większość anime (jak i reszta mediów) rozwodzi się nad wszelkiego rodzaju antybohaterami, szarą moralnością i innymi tego rodzaju rzeczami.

Ehh… Wielka szkoda, że tak to się potoczyło…
Zacząłem oglądać już dawno temu i pierwsze kilka odcinków od easy zrobiły na mnie wielkie wrażenie. Akcja, pościgi I trochę tajemnic w dobrej oprawie audio­‑wizualnej I z ciekawymi postaciami. A potem całość zwalnia I zaczyna się mozolne „zbieranie kompanów”, które trwa I trwa, I trwa… Potem jakieś filery I w połowie poddałem się z nudów. Ostatnio pomyślałem, że może obczaję kilka odcinków, może nie było takie jak pamiętam albo się poprawiło… Niestety nie. Dlatego znowu się poddałem I trzeciej szansy raczej dawać nie będę.

No wlasnie, fantasy i sci­‑fi daja tak ogromne pole do popisu autorom, ze ciezko w ogole mowic o nich jako o gatunkach. Szczegolnie fantasy, gdzie mozna pisac doslownie o czymkolwiek sie wymarzy i w przeciwienstwie do sci­‑fi nie trzeba nawet specjalnie tlumaczyc czemu cos sie dzieje tak, a nie inaczej. Po za tym tak jak wspominasz trdudno wrzucic do tego samego worka np. Abercrombiego i Gaimana, bo roznic w ich tworczosci jest zdecydowanie wiecej niz podobienstw. Wiec albo bierzemy ogromny worek, albo dzielimy go na mnostwo mniejszych… wg to szkoda na to czasu :D Latwiej jest tlumaczyc swoje upodobania wymieniajac autorow niz mowiac „lubie ksiazki swashbuckling dark fantasy”.

Bo generalnie próba ułożenia szeroko pojętej fantastyki w jakieś szufladki jest skazana na niepowodzenie. Podziałów i klasyfikacji jest mnóstwo i każdy ma swoje, a granica między sci­‑fi a fantasy jest mocno płynna. Ja dla ułatwienia sobie życia uznaję posty podział – jeżeli coś dzieje się w naszym świecie albo jego przyszłości jest to sci­‑fi, a jeżeli w świecie alternatywnym albo tzw. „drugorzędnym” to jest to fantasy. Jest to bardzo prostacki wręcz podział i w ogóle nie pomaga w określeniu mnóstwa książek, ale w miarę się sprawdza :D

Mam podobne odczucia.

Naruto skończyło się przecież na Kijem Ol

Slova w tym akapicie o warstwie wizualnej strasznie ciężko zrozumieć o czym piszesz. W sensie, orientuję się co chcesz przekazać, ale wydaję mi się, że powtarzasz to samo na kilka różnych sposobów. Taki trochę bełkot Ci tam wyszedł.

Do reszty recenzji nie mam zastrzeżeń. Lepsze od niej będą tylko komentarze :D

Jak zrujnować dobrze zapowiadającą się serię? Wystarczy wprowadzić irytującego psychopatę, który pławi się w mordzie jako antagonistę.

Cóż oczekiwania co do tej serii momentalnie mocno spadły, tak jak i przyjemność z oglądania. Zobaczymy czy jeszcze dadzą radę to odratować, ale wątpię. Szkoda.

Nigdzie nie jest wspomniane, ze to dzieje sie „w przyszlosci”. Zreszta, to czy cos dzieje sie „w przyszlosci” nie sprawia, ze dany twor jest akurat sci­‑fi, a nie fantasy. I vice versa, fantasy nie musi sie dziac „w przeszlosci”. Jest cala masa innych wyroznikow, dzieki rozrozniamy jedno od drugiego, chociaz i tak konkretnej definicji nie ma :D

Juz pomijajac fakt, ze „przeszlosc” i „przyszlosc” to puste terminy, bo odnosza sie do naszego swiata, a nie tego fantastycznego.

Proponuje ponownie przeczytac komentarz i tym razem dokladnie przestudiowac moj stosunek do wspomnianego elementu (pro­‑tip: podpatrz w sjp co znaczy slowo „niesmaczne”).

Tyle przez ostatnie kilka sezonów wychodziła battle royali, ale jeszcze żaden nie był tak wtórny jak to coś. Szkoda czasu.

HAHAHA Matko wybacz, ale tam totalnie miało być „ostatni”, nawet nie wiem skąd mi się to „siódmy” wzięło… długi dzień na uczelni…

Przyznaję się, pisałem w afekcie bo bardzo mnie zawiódł siódmy odcinek. Teraz raczej o ecchi bym nie wspominał, tylko po prostu, że scena w tym źródle była niesmaczna.

Wreszcie, po tak długim czasie oczekiwania BnHA zaprezentowało sobą coś więcej niż „battle shounen standard”. Hero Killer arc to zdecydowanie najciekawsza część całej serii, szkoda że tak krótko trwała w porównaniu do reszty. No i zaczęła się też pojawiać jakaś charakteryzacja postaci pobocznych, co bardzo pozytywnie wpływa na odbiór całości. Do tego Todoroki i Iida mieli dobre małe character arci, lecz niestety Deku wciąż jest mało ciekawy, a Bakugo potrafi odebrać chęć życia.

Cóż, długo czekałem i wreszcie coś dobrego dostałem. Mam nadzieję, że teraz raczej będzie więcej arców jak ten ze Stainem niż niekończących się turniejów, treningów, walk 1­‑na­‑1, 2­‑na­‑2, itepede.

Strasznie zawiodłem się ostatnim odcinkiem. W historii Mitty i Nanachi liczyłem na coś bardziej pomysłowego niż  kliknij: ukryte  doktor Mengele i eksperymenty na dzieciach. Emocjonalnie w ogóle mnie to nie ruszyło i o ile wcześniej nie miałem takich zastrzeżeń, to w tym wypadku zahaczało o tani shock factor. Do tego dochodzą jakieś kompletnie z tyłka wyjęte sceny ecchi, które nie wiadomo po co ktoś tam ładował… niesmaczne po prostu.

A szkoda, bo do tej pory była to niezwykle dobra seria. Ciekawe założenia i świat przedstawiony, obłędne warstwa wizualna, nastrojowa muzyka, prosta lecz nienudząca fabuła i dobre postaci.

Mimo zgrzytu na koniec, seria jak najbardziej wart obejrzenia!

Szkoda, ze przy okazji nie cofnales swojej calej wypowiedzi, by rownoczesnie nie wyjsc na ignoranta.

I kolejna dobrze zapowiadająca się seria fantasy. Niesztampowy świat przedstawiony, ciekawe postaci (może bardziej dlatego czym są niż z charakteru, ale to się jeszcze zobaczy) i piękna oprawa 3D. O fabule na razie dużo powiedzieć się nie da, ale coś czuję, że słabo też nie będzie.

Kolejna seria warta obejrzenia.

Obejrzałem OAVkę zaraz przed seansem i zrobiła na mnie bardzo duże wrażenie. Sama seria tylko kontynuowała to uczucie. Naprawdę nie ma co strzępić klawiatury, każdy powinien chociaż obczaić, bo nie sposób się nie zauroczyć czy to oprawą graficzną, czy światem przedstawionym, czy też postaciami.

Od razu czuć tutaj ducha poprzedniej wersji, czym jestem dosyć zadowolony. Odświeżona grafika wygląda całkiem nieźle, chociaż nie da się ukryć, że straciła urok tej starszej. Mimo tego wygląda na to, że dostaniemy drugi raz to samo, a to w zupełności powinno wszystkim wystarczyć.

Skąd w tym roku biorą się te wszystkie serie fantasy? Trailer mocno mi się spodobał, a pierwszy odcinek zdecydowanie sprostał oczekiwaniom. Mamy tutaj kolejny już w tym sezonie piękny i niecodzienny świat przedstawiony, nastrojową muzykę i zalążek całkiem ciekawej fabuły. Normalnie żyć – nie umierać!

Zdecydowanie polecam!

Wybacz, ale wolę zjeść worek gwoździ niż dawać temu drugą szansę.

Nie pamiętam czy w Honoo no Kokuin tez aż tak wirowali, ale ta sławetna walka z 18. odcinka tez miała dosyć akrobatyczną kamerę.