Tanuki-Anime

Niestety, koza w Stanach jest inna w każdej szkole i w zdecydowanej większości polega po prostu na siedzeniu w jednej sali z kilkoma innymi dzieciakami i niczym więcej. Oczywiście żeby wprowadzić to w Polsce potrzeba by potężnego planu działania, w którym zawierałoby się kto ma siedzieć z delikwentami, co te dzieci miałyby przez tą godzinę robić, etc., etc.

Myślałem o tym, żeby takie dzieci np. pomagały w sprzątaniu szkoły. Oczywiście większość z nich by się buntowało… No I nie rozwiązałoby to problemu w Japonii, bo tam, jak wiemy z tysiąca szkolnych anime, dyżur uczniowski działa prężnie.

Jak wiadomo – teoria jedno, praktyka drugie. Uważam, że jest to do zrobienia, ale wymagałoby wielkiego nakładu pracy i współpracy między dyrektorem, nauczycielami i rodzicami, co znając realia pewnie by się nie udało.

W sumie, bardzo dużym problemem w przypadkach karania dzieci za złe zachowanie są właśnie ich rodzice. Często w ogóle bezkrytycznie patrzą na zachowanie swoich dzieci i „walczą” z wychowawcami i dyrektorami, którzy jakąkolwiek karę próbują zastosować. Do tego dochodzi jeszcze to, że można bardzo łatwo w całość wplątać kuratorium i momentalnie szkoła staje po przegranej stronie. Ot, uroki szkolnictwa. Jakby udało się osiągnąć pełną współpracę między szkołą, rodzicami i pedagogiem, w większości przypadków pewnie kilka spotkań i rozmów z dzieciakiem by wystarczyło. Jakby…

„Pedagogika to tylko mała część, co zawiera w sobie szkoła…” ty tak serio? Podejście nauczyciela do dzieci jest ogromnie ważne i w momencie, kiedy jego podejście ma negatywny wpływ na dzieci, nie ważne jak bardzo byłby dobry merytorycznie, nie byłby ktoś taki dobrym nauczycielem.

Dyrektor jest odpowiedzialny za wszystkie dzieci w swojej placówce i jak najbardziej musi zajmować się kwestiami znęcania się, a rozwiązuje się to na różne sposoby. Jeżeli wychowawcy nie uda się rozwiązać takiego problemu, do akcji wchodzi dyrektor i psycholog szkolny. W wyjątkowo poważnych sytuacjach zwołuje się radę, która zadecyduje co zrobić z uczniami gnębiącymi innych.

Niestety, w Polsce jest małe pole do popisu. Obniżanie oceny z zachowania jest jakąś formą kary, ale coś takiego rodzic może zgłosić do kuratorium, które stanie po stronie ucznia i zacznie się ogrom papierkowej roboty. Wydalić ucznia ze szkoły jest niesamowicie trudne, a z publicznej już w ogóle.

Najlepszym rozwiązaniem byłoby wprowadzenie na wzór amerykański tzw. detention (kozy) czyli taki uczeń musiałby zostać w szkole po lekcjach. Później liczba godzin, jką taki uczeń „nazbierał” byłaby podawana na świadectwie i liczyła się do oceny z zachowania.

To co w takiej sytuacji dla takiego dziecka jest dobre czy niedobre to dużo bardziej skomplikowana sprawa i w ogromnej mierze zależy od samego dziecka. Czasem sam fakt przebywania z rówieśnikami jest niesamowicie ważny.

Mówisz, że film totalnie bez szału, a dajesz 7/10?

W Ameryce jest to na porządku dziennym

Spoilery dotyczą raczej konkretnych rzeczy czy zdarzeń, a nie ogólnych stwierdzeń. Zresztą, o ile coś nie jest ploy twistem to spoiler wcale nie wpływa jakoś znacząco na seans. Dobre serie obronią się same I sprawią przyjemność z oglądania nawet jeśli zawczasu znamy fabułę.

A trzeci to: „Słyszałem o tych dwóch krótkometrażówkach same pozytywy, ale nie miałem okazji obczaić. Seria TV powinna kontynuować tę dobrą passę.”

Ja zaliczam się do tych właśnie ludzi. I seria zawiodła mnie raczej spektakularnie.

Koogie ma rację. Ja tam lubię się kłócić o opinie, ale branie sobie zdania nieznajomych do serca mija się z celem. Tanuki jest o tyle fajne, że dosyć szybko zaczyna się poznawać ludzi i ich gusta, więc szybko można wyrobić sobie zdanie o tym kogo słuchać, a kogo nie.

Jestem w takiej dosyć dużej i dosyć międzynarodowej grupie o anime na fejsie i tam mocno musiałem bronić swojej opinii o beznadziejności LWA. Główny argument to zawsze był „Trigger to, Trigger tamto, Trigger wspaniałym i nieomylny zbawcą anime!”. Parę lat temu wszyscy sławili Bones, teraz jest moda na Trigger.

Chciałem coś odpisać, ale Daerian skutecznie mnie wyręczył.

Że niby gdzie?

No nie, a ja już się szykowałem na jakąś komentarzową batalię :D

Tyle, że epos będzie wymagać naprawdę epickiej skali wydarzeń, a w anime rzadko kiedy udaje się to osiągnąć. A nie daj Boże żeby to miało jeszcze tylko 12­‑13 odcinków.

Zresztą, pożyjemy – zobaczymy. To, że to może być epos to jedno, jeszcze trzeba to odpowiednio przedstawić. Etykieta „epopeja” sama z siebie jeszcze nie usprawiedliwia braku realizmu, to odpowiedni klimat o tym zadecyduje.

Nie jest wyjątkowy? A nie widziałaś, jak saltem w tył uniknął cięcia sztyletem? Nawet mnisi z Shaolin tak nie potrafią :D

Na razie bez szału. Odcinek zleciał i anie się przy nim nie bawiłem, ani nie nudziłem. Obietnica wielkiej wojny pod koniec napawa mnie odrobiną nadziei, ale zobaczymy co z tego wyjdzie.

Coś też czuję, że będę miał problem z głównym bohaterem. Nie jestem fanem dzieci­‑geniuszy, a już dzieci­‑geniuszy militarnych w ogóle nie trawię.

Jest jeszcze jedna rzecz, która mi zgrzytnęła, mianowicie te nieszczęsne strzały. Strzał dla armii produkuje się tysiące i strzały to raczej przedmiot spisany na straty. Dlatego lekką przesadą jest dla mnie idea malowania na każdej lotce godła. Strata czasu, ale jeszcze jestem w stanie to przyjąć. Ale tekst, że Turkiye używa pokryw orła do produkcji lotek to jakiś odlot. Kto im te orły łapie, żeby móc wyprodukować strzały dla całego wojska? To nie gęsi, które można farmić dla piór. To raczej detal i w ogólnym rozrachunku mało istotny, ale ponieważ jakoś nic ciekawszego się nie działo, to przykuł moją uwagę.

No cóż, zaczyna się dosyć standardowo jak na sportówkę, by nie powiedzieć „sztampowo”. Na szczęście postaci wydają się dosyć sympatyczne i pełnokrwiste, więc mam nadzieję, że to pociągnie całość. Potencjał zapewne gdzieś jest, ale super­‑optymistycznie nie jestem nastawiony.

:'(

Absolutnie bezbłędne pod każdym względem. Nie ma co się rozpisywać, bo nie ma absolutnie żadnego powodu by ktoś miał ominąć tę serię.

Ale co ma bycie płaczliwym do siły psychicznej? Deku płakał i płakał, więc to co powiedziała Nabee to prawda.

No nie, to się nazywa „bardzo dobre wykorzystanie budżetu”

No chyba taka jest definicja trapów, nie? :D