Tanuki-Anime

Totalnie odjechane. Dwadzieścia parę minut absurdu, parodii, przemocy i fanserwisu. Postacie fajne i zabawne, ale przy tak krótkim czasie antenowym nic więcej się o nich nie da napisać. Na pewno nie jest to seria o słodkich dziewczynkach. A, i animacja naprawdę porządna. Dużo jest tutaj super­‑deformed, ale ogólnie rusza się to żwawo, dynamicznie.

Audiowizualna uczta, świetne walki, ogółem naprawdę dobry film, na pewno lepszy niż miejscami nudnawa i rozwleczona seria TV. Fabuła i postacie to nadal shounenowe stany średnie, ale nie przeszkadza to tak bardzo w akurat takiej formie. Po prostu dzieje się dużo i to w niezwykle efekciarski i epicki sposób, więc nie zwraca się uwagi na większe lub mniejsze braki.

Po niezwykle efektownym debiucie Shina Wakabayashiego mamy kolejny bardzo udany reżyserski debiut w tym roku. Nie tak spektakularny i budżetowy, ale w tej serii naprawdę widać rękę ambitnego fachowca. Kadrowanie, konstrukcja poszczególnych scen, dizajn dźwięku, kolorystyka, soundtrack… Rzadko spotyka się tak dopracowane i oryginalne serie obyczajowe jak Super Cub. Mam nadzieję, że tendencja będzie tylko wzrostowa, bo ma ta bajka potencjał na bycie jedną z najlepszych w tym sezonie, jeżeli nawet nie najlepszą. No a z pewnością Koguma wygrywa jako niezwykle udana i nietuzinkowa główna bohaterka.

Na plus animacja i dwa sympatyczne easter eggi podczas festiwalu, choć to może być moja nadinterpretacja…
A reszta… Facepalm za facepalmem niestety. Ani trochę nie kupuję zachowania postaci. Drętwe to wszystko, nielogiczne i nawet nie jest na tyle głupie, by było zabawne. Oj, będzie to ciężki seans, ale jeszcze jest iskierka nadziei.

Po prostu sześć dodatkowych odcinków. Wszystkie, za wyjątkiem ostatniego, który kontynuuje fabułę, mogłoby być częścią drugiego lub pierwszego sezonu. Ogólnie jakość serii utrzymana i mały plus za wprowadzenie nowych postaci – co prawda nie aż tak ciekawych jak reszta obsady, ale wprowadziły trochę dynamizmu w związanych z nimi epizodach.

Tak średnie jak tylko może być.

Bajka sezonu

Nie do końca wiem, o co w tym chodziło, ale ta grafika! Funkcję ładnego patrzydła napewno to anime spełni, ale jak będzie z fabułą… no, czekam na następne odcinki.

Przyjemny początek. Oglądając wcześniej opening bałem się, że Aoi Yuuki będzie zbyt gadatliwa, ale wygląda na to, że jednak bardzo dobrze odgrywa swoją rolę. Ogólnie główna bohaterka od razu mi się spodobała – niby niespecjalnie oryginalny charakter, ale sympatyczne są takie postacie.

Opening taki trochę oldschoolowy. Znaczy fajny. Widziałem wcześniej, że ma to wykonywać jakiś DJ coś tam, ale czegoś takiego się nie spodziewałem xd.
A sam odcinek… Ekhm, przynajmniej nie udają, że istnieje fabuła. Będzie podróż, potyczki ze zboczynymi paladynami i być może jakieś ecchi twisty jak w pierwszym sezonie.
Może będzie fajne, a może po prostu nudnawo…

Dość ciekawy pierwszy odcinek. Bardzo spokojny i powolny, ale dobrze budujący atmosferę. W roli głównej debiutantka i trzeba powiedzieć, że dobrze sobie powiedziała, choć za wiele kwestii nie miała do zagrania. Fajny był też ten zabieg z zmienianiem kolorów – ciekawe, czy to tylko na potrzeby pierwszego epizodu, czy będzie się pojawiać częściej…

Akira Amemiya ratuje Triggera i anime

Wygląda na to, że akcja się dzieje gdzieś w okolicach połowy pierwszego sezonu…
Co nie zmienia faktu, że ten sympatyczny slime, którego tak wszyscy uwielbiają, jest tym samym slimem,  kliknij: ukryte  który wymordował 20 tysięcy ludzi :)
No i średnio mi się podobają te projekty postaci. Może oryginalne nieszczególnie pasują do lekkiego spin­‑offa, ale mają zdecydowanie więcej charakteru niż takie zmoefikowanie…

Całkiem przyjemny pierwszy odcinek. Zawiązanie akcji i mocne skupienie na konkretnej aktywności przypomina mi trochę Tamayurę – ta bajka pewnie tak dobra nie będzie, ale swoje atuty już pokazuje. I ogólnie lubię anime, które są mocno obsadzone w jakimś konkretnym miejscu – tutaj mamy słynące z ceramiki miasto Tajimi i mam nadzieję, że obok sympatycznych bohaterek będzie ono ważnym elementem.

Miałem dać 7/10, ale ostatni odcinek jednak mnie przekonał do podniesienia oceny.
Najmocniejszym punktem zdecydowanie są bohaterowie – większość naprawdę świetna i interesująca, więc bardzo szkoda, że poza główną parą wszyscy dostali za mało czasu antenowego.
No a przede wszystkim przeszkadzały mi momenty, gdy seria próbowała być „poważna” – chyba ani jedna taka scena nie wyszła dobrze i tylko wywracałem oczami, obserwując te marny próby dodania życiowej głębi do komedii romantycznej.
I w ogóle całkiem dobrze się to trzymało jak na tak okrutnie poszatkowaną względem materiału źródłowego serię. Najbardziej widoczne były różne przeskoki i wynikający z nich brak miejsca na rozwinięcie wątków pobocznych.
Fajnie się to oglądało, momentami mocno wątpiłem, ale ostatecznie udany seans.

Całkiem niezły początek, choć idealnie nie było. Główny bohater to póki co bardziej wkurzający niż zabawny typ, ale pewnie się przyzwyczaję. No i mam wrażenie, że reżyseria niektórym gagom nie pomogła, przez co mogło być zabawniej niż faktycznie jest. Na duży plus seiyuu – Miyu Tomita jak zwykle brzmi świetnie, Yuusuke Shirai też daje radę.

W poprzednim tygodniu był recap, więc fabuła zaczyna się de facto teraz. Dokończono wątek związany z walką Endeavoura z nomu i dostaliśmy bardzo ciekawe zdarzenie związane z mocą Deku… A w następnym odcinku rozpoczyna się walka międzyklasowa, czyli napewno będzie ciekawie.  kliknij: ukryte  No i spoko, że dostaliśmy kontynuację problemów rodzinnych Endeavoura. Jest to jeden z lepszych i ciekawszych wątków w serialu, więc się cieszę, że idzie to do przodu gdzieś obok głównej fabuły.

Ależ to był spektakularny finał!  kliknij: ukryte  Przez cały seans myślałem, że jeżeli Teio to wygra, to następny jej wyścig z McQueen będzie na wózkach inwalidzkich, ale ostatecznie wyszło dużo bardziej optymistycznie xd. Choć wnioskuję, że to i tak był koniec wielkich karier dla nich obydwu. I btw: to jak to było w tą kontuzją McQueen? W końcówce po timeskipie normalnie biegła, a podobno miała już być w ogóle niezdolna do tego…
I jeszcze ten występ na koniec. Niby tylko piosenka z openingu, ale ta animacja…! Wgniotło mnie w fotel.
Ogólnie świetne anime. Genialna sportówka i rzecz w zasadzie unikatowa pośród tych wszystkich lepszych i gorszych adaptacji gier mobilnych. Wielkie brawa dla całej ekipy ze studia Kai i byłoby bardzo miło, gdyby gdzieś w przyszłości powstał sezon trzeci.
Może pora na następną generację, czyli Dia i Kita?

P.S.: Żal mi jedynie, że nie było w tym sezonie żadnego wyścigu, w którym brała udział Special Week. Trochę szkoda, że tak zamieciono ją pod dywan, szczególnie, że była przecież główną bohaterką w pierwszym sezonie.

No i już jest cała drużyna. Czyli pewnie od następnego odcinka zaczyna się faktyczna „fabuła”.
W sumie to moje pierwsze podejście do Precure i całkiem fajnie się to ogląda. Animacja jest porządna i stylowa (pastelowa tła, mocne kolory i dużo fajnych deformacji), postacie oraz antagoniści sympatyczni, ogólnie jest to lekkie i zabawne. A w sumie do seansu skusiła mnie przede wszystkim obsada (Ai Fairouz, Rina Hidaka, Yui Ishikawa itd) i seiyuu zdecydowanie dają radę.
A co do samego odcinka… Transformację Cure Flamingo Yuu Yoshiyama i zdecydowanie było triggerowy/gainaxowy styl. Oby więcej takich animatorów pojawiało się w tej serii.

Koniec. Na razie. Kontynuucja w przyszłym roku. Chyba.
A co do odcinka… Równie dobry jak pozostałe. Zaznaczę jedynie, że takie cliffhangery powinny być nielegalne i bardzo, bardzo szkoda, że nie udało się tego zamknąć w bardziej neutralnym momencie.
Ogólnie ten sezon był bardzo różny od poprzednich i pod względem fabularnym i niestety technicznym. MAPPA zrobiła, co mogła, ale przy takich warunkach i możliwościach produkcyjnych od początku było wiadomo, że animacyjnie do studia Wit się nie zbliżą. Zmiana reżysera też jest nieco zauważalna, choć narzekać nie mam prawa: fabuła obroniła się sama, a nowy reżyser jej w tym nie przeszkodził.
 kliknij: ukryte  I w ogóle nie chce mi się wierzyć, że Eren wierzy w ten plan eutanazji. To byłoby bardzo nie w jego stylu, szczególnie po tym ataku na Mare. Pewnie w przyszłym sezonie zrobi pożytek ze swoich mocy tytana pierwotnego i rozpocznie się rzeź, która znów uczyni z Erdian władców świata.

Podtrzymuję moją opinię. Świetne anime, jeden z najlepszych shounenów ostatnich lat, cała masa pięknej, dopracowanej animacji. No i przede wszystkim walki – emocjonujące, soczyste i brutalne. I w ogóle ciekawe, że zamiast kontynuacji zapowiedziano film, będący prequelem (?) do serii.

To nie jest zarżnięcie serii. To jest brutalne morderstwo i gwałt na zwłokach. Spodziewałem się spadku poziomu, ale coś takiego to już grube przegięcie. Naprawdę, cały ten seans to był festiwal spektakularnych pomyłek i beznadziejności. Bogu dzięki, że muzyka i grafika jako tako utrzymały poziom pierwszego sezonu, bo chyba byłbym zmuszony dać najniższą możliwą ocenę.

Koniec. Mocno średnia bajka. Muzyka świetna, klimat tajemnicy/grozy momentami też, ale reszta ogólnie cienka. Zerknąć warto, ale naprawdę nic specjalnego. Zmarnowany potencjał.

 kliknij: ukryte  -Jedna z najważniejszych postaci, a oni zabili ją poza ekranem… Nie no, nie chcę się jakoś mocno czepiać, ale kurde -jak widz ma się tym przejąć skoro widzi tylko zimnego trupa, który prędzej czy później zostanie ożywiony?
-Ta bajka o smoku, smoczej księżniczce i wskrzeszaniu to prawie że deus ex machina, bo oczywiście ci poszukiwacze przygód przybyli w idealnym momencie i oczywiście dziewoja na ten idealny moment miała przygotowaną historyjkę, która idealnie rozwiąże problem. I w ogóle nieco szkoda, że twórcy nie postarali się chociaż trochę, by ukryć, że w tej legendzie chodzi o Milim i Veldorę…
-I wygląda na to, że Rimuru bez większego wahania przyjmuje do wiadomości, że żeby ożywić Shion i tych paru mieszkańców musi stać się władcą demonów, czyli utłuc 10 000+ ludzi. Akurat dobrze się składa, że to akurat Falmuth atakuje, bo w innych okolicznościach sympatyczny slime musiałby sobie urządzić bardzo efektowne polowanie na ludzi… No i mam nadzieję, że nie obejdzie w jakiś dziwny sposób tego obowiązku zabijania, bo strasznie się zawiodę, że bajka próbuje być family friendly tam, gdzie nie powinna…

Ja mam zupełnie odwrotne odczucia. Ostatnie parę odcinków to dla mnie top anime akcji, Toudou i Itadori całkowicie mnie kupili swoimi charakterami oraz chemią między sobą, a animacja, muzyka to najwyższa półka jakościowa. Przyjemny, niewymagający, rozrywkowy seans.