Tanuki-Anime

Trzeba przyznać, że ta seria ma naprawdę sporo dość unikalnych i ciekawych konceptów, zarówno jeśli chodzi o worldbuilding, fabułę i te wszystkie moce… No i też, co dość niezwykłe, co chwilę zmienia się miejsce akcji. Pewnie do końca sezony bohaterowie zwiedzą pół globu xd
No i dobrze się to ogląda, choćby z tego względu, że nie sposób przewidzieć, co będzie dalej.

ten sezon zdecydowanie ma trochę inni, mroczniejszy ton niż poprzedni. W battle shounenach dosyć często się to robi – najpierw trochę standardowo, by seria mogła przetrwać (a taki Shounen Jump jest bardzo brutalny i jak jakaś manga nie ma dobrych wyników to od razu tną), a potem autor już może robić swoje.
No i w sumie trzeba przyznać, że nawet na standardy gatunku autor mocno zaszalał, szczególnie biorąc pod uwagę jak wiele już wycierpiał Itadori (a to pewnie nie koniec).
Pewnie też wynika to trochę z tego, że jest to nieco punkt kulminacyjny serii i dzieje się dużo, by całkiem zburzyć status quo, by seria mogła ruszyć dalej, w nowym kierunku.

W sumie to dosyć ciekawe, biorąc pod uwagę, że manga wychodzi w Manga Time Kirara, czyli bądź co bądź seinenowym magazynie i tego typu tytuły zazwyczaj są wyraźnie skierowane do starszego widza…
No i twórcy adaptacji widocznie też nie mieli zamiaru robić z tego serialu dla dzieci, bo inaczej by wtedy wyglądał marketing i godzina emisji.

Pierwsza połowa odcinka bardzo fajna, szczególnie morał o upiększaniu legend o bohaterach i o tym z czasem w legendach zatraca się prawdziwy obraz, ale następny wątek o urodzinach Starka był chyba jeszcze lepszy.
No i coraz bardziej jestem przekonany, że tej serii bardzo blisko do iyaskei'ów. W zasadzie to chyba najbardziej relaksujące anime tego roku, a jest tu przecież jeszcze trochę akcji i dramatu… Piszę to w każdym komentarzu, ale muzyka! – powiem szczerze, że jakoś wcześniej nie byłem wielkim fanem Evana Calla, ale ten soundtrack jest absolutnie idealny, świetnie oddaje cały klimat tego anime i ogólnie całą tą baśniowość, magię świata fantasy, który jest tu budowany…
Jestem ciekaw, kiedy będzie drugi opening. Bo jeśli miałbym wskazywać jakiekolwiek wady to właśnie piosenkę z openingu, ale to i tak kwestia subiektywna.

I to jest moment, w którym seria traci jakikolwiek realizm xd
No i Kusuri to finałowa dziewczyna w tym sezonie. W zasadzie to nie do końca, ale to już będą finałowe odcinki…
A ogólnie jest to adaptacja idealna i powiem szczerze, że animacja i gra aktorska naprawdę dodają do aspektu komediowego. Największe wrażenie robi na mnie seiyuu Rentarou, który dużo oddaje od siebie i ma naprawdę szeroki zakres głosu.
Trzeba też przyznać, że jak na tak absurdalną komedię to mimo wszystko jest tu dość duży realizm emocjonalny. Nikt się nie zakochuje w Rentarou tylko dlatego, że na tym polega fabuła, ale dlatego, że to po prostu świetny facet, który każdej z dziewczyn daje powód, by w nim się zakochać. I w drugą stronę też to działa, choć siłą rzeczy bohaterki mają dość uproszczone charaktery. Jak sobie myślę o różnych innych haremówkach to czasem ciężko uwierzyć, że główny bohater cieszy się tak dużym zainteresowaniem, a tutaj wypada to dość przekonująco.

Obsada bardzo szybko się powiększyła. Aż się zastanowiłem czy przypadkiem nie zaczęli przyspieszać wydarzeń z materiału źródłowego, ale chyba po prostu fabuła się tak układa xd
No i jest to dla mnie trochę czarny koń sezonu, bo niczego się nie spodziewałem po tej serii, a okazało się, że to całkiem przyjemna i sympatyczna rozrywka. Mam nadzieję, że do końca się nie popsuje, bo nawet trochę polubiłem głównych bohaterów, a postaci poboczne, szczególnie kapibara, są chyba jeszcze lepsze xd
Jest to też trochę dziwna seria, bo są tu elementy shoujo­‑romansu, a z drugiej strony mocno to przypomina typowe fantasy­‑isekai'e. W sumie nawet projekty postaci to oddają – wystarczy porównać jak wygląda Charlotte, a jak np. siostra głównego bohatera i kotka­‑kurierka. Wydaje mi się, że tytuł ten celuje gdzieś pomiędzy, starając się zadowolić obie grupy widzów i chyba mu to wychodzi (?), choć to rzecz mocno subiektywna.

Poprzedni odcinek był bodajże najlepszy w tym sezonie, ale ten jest jeszcze bardziej imponujący, bo wygląda niemalże równie dobrze, choć kończono go zapewne chwilę przed emisją. No i w sumie to widać, bo większość scen jest mocno nieoszlifowana lub wręcz prawie niedokończona, ale sama animacja jest na naprawdę wysokim poziomie.
Ogólnie świetnie się to ogląda z tygodnia na tydzień, ale przydałaby się tej serii przerwa w emisji, bo zwyczajnie szkoda mi tych wszystkich utalentowanych ludzi, którzy muszą w ekspresowym tempie sklejać odcinki, przez co, mimo tego, że i tak wygląda to świetnie, nie mogą w pełni zrealizować swojej wizji, która zapewne byłaby co najmniej dwa razy lepsza.
No i w sumie trochę szkoda, że już pewnie nie będzie Sukuny, ale i tak szykuje się jeszcze parę intensywnych, ciekawych walk…

Dziwny film, wcale nie taki łatwy do oglądania, szczególnie, że tempo jest dosyć wolne i prawdę powiedziawszy aż tak dużo się nie dzieje. Ale lepszego zakończenia chyba Anno nie mógł zrobić, choć rozumiem rozczarowanie wielu widzów, bo Evangeliony i wszystkie tego typu dzieła nigdy nikogo nie zadowolą. Ogólnie cały ostatni akt, gdy walka Shinjiego z ojcem przenosi się przez najważniejsze lokacje z serii, potem łamie czwartą ścianę przechodząc na plan filmowe i ostatnie sceny, gdy Shinji siedzi na plaży, a animacja przechodzi w surowy storyboard i jeszcze na koniec, gdy jest scena na dworcu kolejowym i jest to live action – to wszystko to naprawdę majstersztyk.
A tak poza tym najlepsza jest chyba pierwsza część filmu, gdy Shinji mierzy się z traumą, a Rei uczy się na czym polega życie. Dalej jest klasyka, czyli równie bełkotliwe, co epickie walki super robo.
No i też trochę inaczej odbieram ten film, bo jednak oglądałem wszystkie cztery filmy naraz i nie musiałem czekać x lat na premierę ostatniej części. I pewnie też miałbym inne wrażenia, gdybym lepiej pamiętał serię TV i End of Evangelion. No ale to w sumie zaleta, bo to po prostu jest film, który może zupełnie inaczej działać na każdego widza.
A wizualnie była to bardzo spójna, dopracowana wizja, choć wyobrażam sobie, że byłby to jeszcze lepszy film, gdyby więcej walk wykonano tradycyjną animacją, a nie CGI. No ale to też była w sumie świadoma decyzja, bo Khara to żaden moloch, a trzeba przyznać, że jednak skala i ilość tego wszystkiego była imponująca.
I z tego, co się orientuję to obecnie Anno mocno się angażuje w reżyserię filmów aktorskich, ale mam nadzieję, że jeszcze zrobi trochę anime, najlepiej w zupełnie innych klimatach od Evangeliona xd

Spektakularny odcinek. A następny może być jeszcze lepszy, bo będzie walka Frieren. No i ogólnie był to najbardziej „shounenowy” epizod do tej pory xd.
A i tak najlepszy jest chyba soundtrack – animacja to mistrzostwo, ale muzyka również stoi na niezwykle wysokim poziomie.

Obejrzałem i w sumie nie wiem… Dużo się dzieje w tym filmie, a jednocześnie jakby mało. Poszczególne sekwencje spektakularne, ogólnie jest bardzo widowiskowo i warstwa „obyczajowa” też jest gęsta. No ale jakieś mnie to nie ruszyło i nie zainteresowało tak jak serie tv. A wizualnie jest to rzecz jasna majstersztyk, a tych fragmentów live action to w ogóle się nie spodziewałem. I przez cały film przewija się meta­‑komentarz na temat Gridmana jako takiego, trochę łamanie czwartej ściany, szczególnie biorąc pod uwagę w którą stronę idzie fabuła w drugiej połowie filmu.
No ale i tak do końca nie wiem co o tym sądzić. W sumie są tu najlepsze cechy obu serii tv, a jednak wydaje się to płytsze, mniej ciekawe, a czasami wręcz ma się wrażenie że ten film istnieje tylko dla mecha fanserwisu
Podobało mi się, bardzo mi się podobało, ale chyba jeszcze parę dni będzie mnie dręczyć ten film nim uporządkuję sobie myśli na jego temat xd

Nie Trigger, a Shaft. A Trigger to przecież spadkobiercy Gainaxu.

Drugi odcinek będzie trwać 85 minut. Premiera 4 listopada (w końcu xd)

Nie wydaje im się, tylko 90% anime powstaje z myślą tylko o japońskim widzu i nie będą się specjalnie starać, by zadowolić Amerykanów czy Europejczyków. Dużo też zależy od konkretnego przypadku, bo są anime, które świetnie oddają realia historyczne, inne kultury (np. Golden Kamuy), a inne lecą po łebkach, bo nie jest to dla autorów zajmujący temat albo zwyczajnie im się nie chce, bo produkt i tak się sprzeda.

 kliknij: ukryte  Ciekawe przedstawienie demonów. W zasadzie wręcz anime zręcznie zmyla widza tą historią, która przytoczyła Frieren. Bo na początku widz trzyma stronę Heitera, który okazuje łaskę, a potem się jednak okazuje, że Frieren miała rację i zarówno widzowie jak i bohaterowie byli naiwni, a demonica skorzystała z ich współczucia. Dostrzegam też podobieństwa między Frieren, a demonami i pewnie dlatego elfka nie daje się nabrać na ich grę. No bo w tej historii zamiary demonicy nie były złe z jej perspektywy. Para chciała odzyskać dziecko i ona myślała, że spełnia ich pragnienie, a jej zupełne nieposzanowanie i niezrozumienie ludzkiego życia i uczuć doprowadziło do tragedii. I w sumie to zmierza to trochę w tę stronę, że demony to rządne krwi bestie, a ich upodobnianie się do ludzi i granie na ich emocjach to jedna z metod „polowania”. Fajna jest właśnie scena, gdy demon­‑dyplomata rozgląda się po pokoju i od razu wymyśla historyjkę, która zmiękcza serca ludzi, którzy chwilę wcześniej próbowali zabić go i jego towarzyszy. No i w następnym odcinku będzie konfrontacja i ciekawe jak to się potoczy. Bo być może nawet Stark i Fern będą przeciwko Frieren, choć my, widzowie, wiemy, że ma rację.
No i też jestem ciekaw, czy w przyszłości pojawi się jakiś demon, który będzie walczyć ze swoją naturą i będzie próbować zrozumieć ludzi i zyskać „człowieczeństwo”...

nie kwestia budżetu, tylko świetnej ekipy animatorów, których udało się zebrać do tego odcinka. No i biorąc pod uwagę, że produkcja ledwo się trzyma, to ten i wszystkie poprzednie odcinki są tym bardziej imponujące. W sumie Jujutsu Kaisen to naprawdę ciekawy przypadek, bo myślę, że wiele innych serii w podobnych warunkach kompletnie by się rozsypały, a tu potrafią tydzień w tydzień robić świetnie wyglądające odcinki i to mimo tego, że czasami liczba key animatorów i 2nd key animatorów zbliża się do setki [link][link][/link]

Trzeci odcinek, a poziom animacji już spadł na prawie samo dno… Dobrze, że przynajmniej projekty postaci są solidne i w sumie reżyseria nieco ratuje sytuację.
A tak poza tym nieźle się to ogląda. Lekka komedyjka, ogólnie postaci nabierają nieco charakteru i w sumie się nie dłuży, choć fabuła jest dosyć szczątkowa.

trochę mam wrażenie, że Spy x Family średnio się nadaje do podziału na sezony albo po prostu reżyser trochę źle rozkłada akcenty. Ogólnie fajnie się to ogląda, ale ma się poczucie, że akcja trochę stoi w miejscu i te wszystkie odcinki czysto komediowe/obyczajowe zyskałyby, gdyby częściej działo się coś konkretniejszego, zmieniającego status quo.
Kilkanaście lat temu mogliby z tego zrobić pięćdziesięcioodcinkową serię i myślę, że trochę by to pomogło całości, biorąc pod uwagę jak epizodyczna jest cała fabuła.

Średnie to mocno z tego co pamiętam. Takie słodko – dramatyczne. Manga lepsza, ale tam jest więcej dramatu. W sumie to chyba tylko główny bohater jest w miarę ciekawy, a dziewczynka to uosobienie cnot wszelakich.

Opening to 100% Shaft. Ending oczywiście też wygląda świetnie.
A w ogóle ogląda się to dużo przyjemniej niż myślałem. Akcja jest na tyle szybka i przesiąknięta absurdem, że aż prawie nie widać, że fabuła i cała reszta jest mocno średnia xd

Walka Starka ze smokiem wyglądała jeszcze lepiej niż sobie wyobrażałem. I tak szczerze to nie pamiętam kiedy ostatni raz widziałem anime, w którym smok jest po prostu smokiem i nie zmienia się w słodką dziewczynkę albo coś podobnego xd

Główna bohaterka to typ aspołeczny i w dodatku ciągle się nad sobą użala, a fascynację kosmosem i obcymi można by podciągnąć pod syndrom gimnazjalisty… Ponadto większość odcinka wypełniają jej myśli i szczerze powiedziawszy bardziej mnie to irytowało i nudziło niż wzbudzało sympatię.
Wizualnie jest porządnie. Świetny rysunek, kolorystyka, projekty postaci, nawet tła wyglądają całkiem dobrze. Gorzej z animacją, ale jeśli będzie statycznie, a ładnie to mogę to wybaczyć.
I po cichu liczę, że całe to „jestem kosmitką” okaże się być metaforą, dzięki czemu seria zyska trochę głębi, jeśli już chce wnikać w takie tematy jak otwieranie się na innych, niezrozumienie, znajdowanie swojego miejsca w świecie i społeczeństwie. I prawdę powiedziawszy tytułowa telepatia nie musi być wcale tak dosłowna, bo prawdę powiedziawszy wszystko, co Akeuchi wyczytywała z umysłu Umiki to ogólniki, których można się domyśleć.

Póki co adaptacja jeden do jednego i w sumie bardzo dobrze. Ogólnie jest to mocno absurdalna komedia, z licznymi nawiązaniami, łamaniem czwartej ściany, a bohaterki są uosobieniem poszczególnych typów charakterów (trochę jak w Komi­‑san i paru innych tytułach). Główny bohater to zaś mężczyzna idealny, z jednej strony wariacja na temat typowych protagonistów tego gatunku, z drugiej zaś zupełne ich przeciwieństwo. Romans rzecz jasna też tu jest, ale to przede wszystkim komedia. W mandze też jest trochę fanserwisu, ale to bardziej dodatek i na razie trudno stwierdzić czy pojawi się też w anime.
Ogólnie pierwszy odcinek dość sprawnie pokazuje o czym to jest i jaki typ humoru występuje w tym anime.

W poprzednim sezonie opening robił Tetsurou Araki, a teraz Maasaki Yuasa… Aż strach pomyśleć kto będzie odpowiadał za animację kolejnego xd.
A sam odcinek to dość typowy odcinek komediowy, który jest bardzo sympatyczny, choć nie popycha fabuły do przodu. Zapewne w następnych epizodach będzie ciekawiej.

No i zapomniałem dodać, że ta sekwencja na początku była absolutnie genialna. Aż się przez chwilę zastanowiłem, czy przypadkiem nie zacząłem oglądać czegoś innego xd

Yuki Yase cinema.
Czarna komedia, ładna animacja, ogólnie mocno to odjechane i pełne energii. Ciekawe czy starczy pary i pomysłów, by było to równie przyjemne do oglądania do samego końca…