Tanuki-Anime

Przyjemna, milutka seria. Duży plus za ukazanie relacji rodzinnych (wiele anime słodkodziewczynkowych po prostu unika tego tematu) oraz za ojca Koi, czyli przykładnego fanatyka wędkarstwa xd.
No i jeśli kogoś bardziej interesuje wędkarstwo niż słodkie dziewczynki, to na pewno będzie zadowolony – dużo tu technicznego „mięska”, choć wydaje mi się, że Houkago Teibou Nisshi było jednak bardziej wędkarskocentryczne.

Super odcinek. I tak ładnej animacji chyba jeszcze nie było w wykonaniu MAPPY w tej serii

Najpierw eroge, potem mahou shoujo, a teraz yonkoma… W sumie trzeba przyznać, że Marin ma całkiem dobry gust xd. No i ten odcinek był chyba „najgorętszy” z dotychczasowych xd. Podczas seansu też zauważyłem, że Gojo ma dość dziwną właściwość: zazwyczaj jakiekolwiek choć trochę erotyczne sytuacje go pokonują, ale gdy się wkręci w daną sytuację i skupi się na czymś innym, nie zauważa nawet najwyraźniejszych aluzji. I ogólnie Gojo to całkiem udana postać: miła odmiana po tych wszystkich romansowych „miłych gościach” bez żadnych umiejętności i charakteru.
Trochę szkoda, że za tydzień ostatni odcinek. Miło się to ogląda.

Gdyby nie Kaguya­‑sama i Machikado Mazoku, poważnie bym brał to anime pod uwagę nawet jako komedię roku

Parę ostatnich odcinków było troszkę słabszych, ale powrócił Schwartz i od razu poziom skoczył xd
I w ogóle trochę dziwne, że antagoniści wydają się być (na razie) w miarę kompetentni xd

Akcja nieco wyhamowała, ale nadal jest bardzo dobrze. Brakuje mi trochę jakiś przebitek na Erena, ale on pewnie jeszcze będzie miał wystarczająco dużo uwagi.
Bardzo mi się za to nie podoba fakt, że ten sezon będzie miał tylko 12 odcinków, a więc skończy się na jakimś cliffhangerze, a resztę mangi zekranizują jako film albo coś innego. No naprawdę rozumiem, że chcą wycisnąć z tego tak dużo kasy jak mogą (a na pewno nie kierują się względami jakościowymi, bo gdyby tak było to poprzedni sezon wyszedłby pewnie później), ale takie coś jest wręcz okrutne wobec widzów, szczególnie, że manga już dawno się skończyła…

Kolejny świetny odcinek. No i tym razem nawet animacja była trochę inna, oczywiście na plus

Naprawdę, te fragmenty Flower Princess Blaze to jedna z najlepszych rzeczy, jakie widziałem w tym roku. Wielki szacun dla ekipy produkcyjnej – widać, że to anime naprawdę jest robione z sercem

No i koniec. Backstory rodzeństwa nie było w sumie aż takie złe, choć mogło nieco przynudzać. Bohaterowie oczywiście przetrwali w niezmienionym składzie, dzięki plot armorowi, ale jeżeli zgodnie z shounenową zasadą następny przeciwnik będzie trudniejszy, to aż się boję jak przesadzona i nielogiczna będzie walka z nim.
A zakończenie uważam za całkiem dobre, chociażby ze względu na to, że  kliknij: ukryte  Tengen udaje się na zasłużoną emeryturę, którą spędzi ze swoimi żonami. Szczęściarz xd
No to czekam na kolejny sezon xd

Słabiutki film. Miał być wielki finał, a wyszło wielkie nic. W porównaniu do Babylonii animacja i ogólna oprawa graficzna wypadają słabo i odpustowo. Fabuła nie istnieje, za to jest dużo typowego niestrawnego fate'owego pseudo­‑filozofowania. A najgorszym elementem jest udział servantów w ostatecznej bitwie. Nie dość że wybór wyglądał ma zupełnie randomowy, to większość pojawiła się dosłownie na dwie minut i zaledwie paru było jakkolwiek udźwiękowionych (!!!). Tak, dziady z Aniplexu zaoszczędziły na aktorach głosowych przez co wiele postaci to animacyjne kukły bez dźwięku. Naprawdę, to coś do dosłownie potwarz.

Najlepszy odcinek do tej pory, ale po kolei:
- Marin na początku odcinka była niezwykle urocza
- Gojo stał się mężczyzną i to w najlepszym, klasycznym stylu.
- Juju wypada bardzo fajnie.
-  kliknij: ukryte  Fragment z mahou shoujo wybitny. Boże, przecież to nawet miało rozdziałkę 4:3, muzykę żywcem wyjętą z lat dwutysięcznych oraz projekty postaci świetnie nawiązujące do kreski Umakoshiego… No i ten kryształ jak z Madoki xd
- to anime jest świetne, gdy parodiuje i nawiązuje do przemysłu anime
- fanserwis staje się kolejną zaletą tego anime

Po tych sześciu odcinkach jestem już pewien, że soundtrack jest równie dobry, co oprawa graficzna. I jest to o tyle zadziwiające, że pani kompozytorka pracowała wcześniej przy Mieruko­‑chan, w którym żadna muzyka nie zapadła mi w pamięć.
No i wydaje się, że pozostajemy przy schemacie „przyjaciółki tygodnia”. Mnie akurat to nie przeszkadza, choć to dość ciekawe podejście, bo w zasadzie jedyną postacią spajającą wszystkie epizody jest Akebi. No i właśnie przez takie ułożenie fabuły staje się ona poniekąd centrum wszechświata, czyli dziewczyną, którą wszyscy lubią i z którą każdy się zaprzyjaźnia. Łatwo ogólnie w takiej sytuacji zrobić z bohaterki Mary Sue, na szczęście jednak w tym anime twórcy unikają tego błędu.

 kliknij: ukryte  Czemu Ymir nigdy nie sprzeciwiła się królowi? Czy to wina mocy tytana czy jednak była tak posłuszną niewolnicą, że nawet nie wyobrażała sobie, że moc może dać jej wolność? Skąd król wiedział, że jego córki muszą zjeść ciało matki, by otrzymać moc? No i przypomina mi się też scena z wcześniejszego odcinka, gdy Ymir „ulepiła” Zeke, gdy ten już miał umrzeć. Czemu to zrobiła? Albo kto kazał jej to zrobić, skoro miała tylko wykonywać rozkazy, tych którzy mają moc tytana pierwotnego? No i w ogóle cała ta moc tytanów to zbieg okoliczności? Czy jednak jeśli nie Ymir, to to dziwne stworzonko dałoby moc komuś innemu?

W sumie nie jest to aż takie złe. Zrobił się z tego tak super absurdalny shounenowy over the top, że aż mózg się lasuje, ale jednocześnie odnajduję jakąś satysfakcję w tej przeciągniętej i przesadzonej do granic możliwości walce. I w sumie to rzecz oczywista, ale bez oprawy audiowizualnej ufotable naprawdę byłoby to aoglądalne. No i w sumie myślę, że ta bajka podobała mi się dużo bardziej, gdyby miała do siebie chociaż trochę dystansu, bo tak gęsta powaga i patos w połączeniu z tym, co napisałem wyżej nieco się gryzie… Naprawdę, można wyrzucać logikę za drzwi, szczególnie w tego typu seriach, ale zdecydowanie lepiej to wygląda, gdy jest to efekt zamierzony, a nie przypadkowa niemalże autoparodia.

Dosyć dużo uwagi ta seria poświęca relacjom rodzinnym, co w porównaniu z wieloma anime słodkodziewczynkowymi, gdzie ważniejsza jest przyjaźń między bohaterkami, a krewni i rodzice to swego rodzaju dodatek, jest dość oryginalne. Ogólnie przyjemnie się to ogląda, postaci wypadają bardzo sympatycznie, wędkowanie też jest przedstawiane w interesujący i różnorodny sposób. No i też dużo pozytywnej energii daje to anime, a obserwowanie jak zacieśniają się więzi między Koharu i Hiyori oraz ich rodzicami jest satysfakcjonujące.

Kij wie. Jeszcze nigdzie nie widziałem oficjalnej informacji o liczbie odcinków

Głupiutka komedia fantasy z równie głupiutkimi i sympatycznymi postaciami. Myślę, że z każdym odcinkiem będzie mi się podobać coraz bardziej.
 kliknij: ukryte  I Schwartz to najlepszy Kirito w historii anime xd

 kliknij: ukryte  Wszyscy prawie nie żyją, braciszek­‑demon zdaje się nie mieć słabych punktów, więc jestem nieco ciekaw, co się wydarzy dalej. Mam tylko nadzieję, że będzie to w miarę logiczne rozwiązanie. I w sumie Uzui zbyt łatwo przegrał – wydaje mi się, że może to być jakaś zmyła w jego wykonaniu…

Satysfakcjonujący epilog po równie satysfakcjonującym finale. Chyba będę tęsknić – trochę się wzruszyłem na koniec xd.
I ogólnie nie żałuję tego niemalże roku cotygodniowego oglądania. Tropical­‑Rouge to naprawdę przyjemna, relaksująca bajka, więc raczej następną serię też będę oglądać.
No i najfajniejsze chyba były te wszystkie super absurdalne ataki drużynowe, szczególnie finałowy, który był tak odjechany, że nadal jestem pod wrażeniem xd. Mam nadzieję, że Delicious Party będzie kontynuować ten trend.

Zmienili ending. Poprzedni był fajny – stonowany, klimatyczny, minimalistyczny, ten natomiast to popis animacji i zdecydowanie żywsza piosenka w sam raz pasująca do skakania na skakance.
A odcinek pokazał Akebi z trochę innej strony, co jest zdecydowanie plusem.  kliknij: ukryte  Dziury w skarpetach to bardzo realistyczna rzecz xd

Pierwszy film był miałki zarówno fabularnie, jak i wizualnie.
W drugim za to fabuła prawie nie istnieje, za to animacja… Pierwsza połowa filmu wygląda zwyczajnie, wręcz bliźniaczo podobnie do poprzedniej części, natomiast to co się dzieje dalej… Czysty animacyjny odjazd. Wygląda to tak jakby każdemu animatorowi dano wolną rękę i wyszedł z tego równie piękny, co szalony i chaotyczny festiwal sakugi będący mieszanką najróżniejszych stylów, koncepcji, nawet reżyserii. No dosłownie nic tu nie jest spójne, wszystko się przenika, a jednocześnie jest tak odrębne, a jednak naprawdę wciąga i fascynuje. Naprawdę dobrze się to ogląda. Ba, temu filmowi poświęcono nawet artykuł na sakugabooru.
Ogólnie o ile pierwszy film jest naprawdę nijaki, tak drugi to jedna z ciekawszych rzeczy jakie ma do zaoferowania uniwersum Fate i piszę tu tylko o stronie wizualnej, bo jak zaznaczyłem wcześniej – z resztą jest słabo, w porywach do średniego.
I dlatego też trochę żałuję, że nie wykorzystano w pełni potencjału rycerzy okrągłego stołu, no ale cóż… Tak już bywa.
Pierwszy film: 6/10
Drugi: 8/10

Przyjemnie się to ogląda, pomimo tego, że podczas seansu doświadczam pewnego dysonansu. Jakby nie patrzeć jest to seria słodkodziewczynkowa, tyle że cała ta oprawa, atmosfera, nawet symbolika kryjąca się za tytułowym mundurkiem sprawiają, że ma się wrażenie, że ogląda się coś ambitniejszego niż w rzeczywistości. I nie jest to dla mnie wada, tyle że jest to coś, czego wcześniej jako tako nie doświadczałem. I ciekawe też są te wszystkie momenty potencjalnie fanserwisowe; bo, z tego, co piszą w internetach, pan autor mangi negliżu się nie boi i w tej adaptacji chcąc nie chcąc widać te sceny, które zostały w anime, powiedzmy, „ugrzecznione” – i chciałbym napisać, że twórcy anime to skąpiradła, ale z drugiej strony rozumiem ich chęć zachowania pewnej spójności. No bo jednak cała ta idealizacja to nie tylko charaktery postaci, ale też sfera fizyczna, ogólnie wizualna, więc ujęcia majtek, mające charakter erotyczny, nawet jeśli są częścią naturalizmu, który jest ważną częścią tego anime, najpewniej wybijały by z rytmu.
A tak ogólnie to jestem po prostu zaintrygowany tą bajką, szczególnie stroną wizualną. Zdecydowanie jest to coś trochę innego i w pewien sposób świeżego.

Kurde, a ja naiwnie uważam, że w porównaniu do wielu innych tsundere Futaba jest naprawdę stonowana i dająca się polubić, już nie mówiąc o jej głosie, któremu daleko do najbardziej piskliwych i denerwujących xd

I druga sprawa, przekopałam internet, żeby sprawdzić czy ktoś jeszcze zastanawia się nad pewną kwestią, i było ciężko.
Wg. podanych oficjalnych informacji, główna bohaterka ma 127 cm wzrostu. Sto. Dwadzieścia. Siedem. Centymetrów.

I tutaj, proszę, wynik jaki mi wyskoczył przy próbie googlowania tematu:

What is Known: ACH is a common form of rhizomelic dwarfism, with an average adult height of 130.4 cm for males and 124.0 cm for females in the Japanese population.

Wierząc temu, 124 cm to średni wzrost kobiet cierpiących na jedną z form niedoboru wzrostu w Japonii. Średni. Bohaterkę dzielą od tego wyniku 3 centymetry. Jak mam traktować tę informację?…

I to też ciekawa sprawa, bo szczerze w życiu bym nawet o tym nie pomyślał. Znaczy raczej z góry zakładałem, że no, w anime zazwyczaj jest wyolbrzymienie pewnych aspektów i nie ma to za bardzo przełożenia na realne życie.

I żeby nie było: nie bronię tej bajki, twoja opinia wręcz w pewien sposób mi się podoba i intryguje, bo przynajmniej widać, jak różne spojrzenie można mieć na pewne elementy mimo wszystko prostej komedii.

Oglądając odcinek zdałem sobie sprawę, że dopiero dobra animacja czyni daną postać naprawdę piękną. Naprawdę, bardzo mi się podoba przedstawienie tu ciała, tych wszystkich ruchów i gestów – wygląda to naturalnie, ekspresyjnie i wydobywa z Marin cały seksapil. Już na tym etapie jestem zadowolony, a jeśli poziom się utrzyma…
 kliknij: ukryte  Fajna też była końcówka odcinka. To dosyć imponujące, że Gojo grał w tę grał z kamienną twarzą, a reakcja dziadka też była fajna

Nie no, ta bajka ciągle powtarza te same błędy.  kliknij: ukryte  Tanjirou powinien zginąć z pięć razy, Nezuko również powinna gryźć piach. Oczywiście jednak tak się nie stało, bo szanowna Daki zamiast zabijać groźnych przeciwników woli stać i czekać, aż się podniosą i zrobią się silniejsi. No ja nie mogę, żeby taką kliszą walić… I jeszcze znów power upy z dupy. No ja rozumiem, że akurat Tanjirou coś tam trenował, ale Nezuko? Staję się równie silna, co jeden z najsilniejszych demonów, bo braciszka mi krzywdzą?
I czemu mam wrażenie, że fabuły się skończyła się skończyła i do końca sezonu będę się tylko tłuc?