Tanuki-Anime

Eee… nie. To tak nie działa. Dodatkowo wiele osób woli dyskutować w swoim gronie, a nie na forach, więc wybiera inne media do podzielenia się swoją opinią.

polski w szczegolnosci

Zapraszam na forum MALa. Polski jeszcze nie jest taki najgorszy.

[cytujj]Nie rozumiem więc oburzenia dlaczego nie można One Puncha nazwać komedią.[/cytuj]
Czytanie ze zrozumieniem się kłania…

Ale czy ja piszę, że to nie jest komedia? Daję do zrozumienia, że nie wszystko da się tutaj ocenić poprzez pryzmat komedii, gdyż byłoby to zbyt dużym uproszczeniem nie mającym zbyt wiele wspólnego z rzeczywistością.

Mam wrażenie, że niektórzy troszkę za bardzo jarają się tą serią i zbyt poważnie do tego podchodzą xd

Nie, to ty idziesz w zaparte, że wszystko tutaj jest komedią, a jak ktoś ci wytyka błąd, to odwracasz kota ogonem i twierdzisz, że to on zbyt poważnie podchodzi do serii.

W każdym razie gdyby ktoś was zapytał jak gatunkowo prezentuje się One Punch i mielibyście mu udzielić szybkiej i krótkiej odpowiedzi, to niby jak byście go określili?:P

KomedioSHounenoDramatoAkcjoSensacjoSuperHeroSuperPowerParodiaPastiszSeriaAkcjiFantasySienceFictionSuperMonsterPastiszManlySeriaSeinen

A tak na serio: nie bawiłbym się w gatunki, tylko ująłbym to zdaniem: „Seria na luzie, która w fajny i nieszablonowy sposób wykorzystuje motyw przegiętego hłównego bohatera.”

To jest układ idealny, lecz nie zawsze mamy konfort oprzeć się tylko na nim.

Ale czy ja piszę, że to nie jest komedia? Daję do zrozumienia, że nie wszystko da się tutaj ocenić poprzez pryzmat komedii, gdyż byłoby to zbyt dużym uproszczeniem nie mającym zbyt wiele wspólnego z rzeczywistością.
I, nie, niczego tu nie pogłębiam, tylko patrzę na serię z perspektywy osoby znającej mangę, przez to mam dużi lepszy wgląd w zawartość od osoby, która obejrzała tylko 2 pierwsze odcinki.

Dlatego też system rekomendacji wymaga zapoznania się z jej treścią i weryfikacją tychże podobieństw. No i na MALu nawet recenzje nie są zbyt dobrym wyznacznikiem, bo są pisane bez żadnego nadzoru i bardzo często bez znajomości samej serii. Dlatego też to, co panuje na tym portalu określiłbym jako wplną amerykankę.
No i dopuszczasz się daleko idącej nadinterpretacji sugerując, iż chciałbym takowy system wdrażać na tanuku oraz implikując, że uważam go za idealne rozwiązanie.
Po prostu uważam, że dobra rekomendacja powie mi więcej niż same tagi. Na przykład wskaże mi komedie z podobnym typem humoru, co anime X, czego nie zagwarantują mi same tagi. Dla przykładu, szukam czegoś podobnego do Seto no Hanayome, lecz po tagach dotarłem do Seitekai Yakuindomo, a nie tego przecież chciałem.

Bardzo proszę: mimo, że OPM to kino pastiszu, nie oznacza to, iż wszystko tam jest komedią. Już samo uznanie faktu przepakowania Saitamy jako elementu komediowego jest błędem, mimo że sporo elementów z tym związanych ma aspekt humorystyczny. W dodatku manga zawiera w sobie wątki, które ewidentnie nie kwalifikują się jako komedia  kliknij: ukryte  Saitama, który wybiera rolę czarnej owcy wśród bohaterów, czy wątek Fubuki i Tatsumaki.
Innymi słowy, seria nie sprowadza się tylko do komedii, i jest również dobrym kinem akcji  kliknij: ukryte  Sea King albo Boros arc, potrafi też pójść w poważniejsze rejony oraz, co bardzo istotne, ukazuje Saitamę jako osobę, której wielka siła  kliknij: ukryte  , którą zdobył wyłącznie dzięki ciężkiej pracy oraz determinacji, nie daje satysfakcji, lecz czyni jego świat nudnym i pozbawionym wyzwań. I ta refleksja stanowi sedno tej serii, natomiast komediowa otoczka czyni ją wyjątkowo lekkostrawną i pozwala uniknąć popadnięcia w „głembię” (błędny zapis jest celowy).
No i pisanie o braku kultury jest bardzo na wyrost :3

Dlatego według mnie lepszy jest system rekomendacji, bo nawet w obrębie hednego gatunku można natrafić na skrajnie różne serie. Na przykład tag komedia sam w sobie nie wskaże, a z jakim typem humoru mamy do czynienia, lecz porównanie do podobnych tytułów od razu nam powie, z czym to się je.
Fakt, tagi upraszczają życie, lecz potrafią też być mylące.
A taki seinen historyczny może być poważną serią wojenną, ale mogą to być również słodkie dziewczynki wrzucone w jakieś epokowe realia.

No tak, naprawdę ciężko jest zrozumieć, iż próba zakwalifikowania serii łączączącej w sobie sporo gatunków do tylko i wyłącznie jednego z nich jest zbyt dużym uproszczeniem, a przez to całkowicie niewymiernym…
No i życie bez tagów by mi wcale nie przeszkadzało. Zazwyczaj plakat i krótkie streszczenie fabuły pozwala ocenić, z jakiego typu produkcją mamy do czynienia

Nie. Jest to co prawda kino pastiszu, lecz, jak to często bywa w przypadku anime, próba zakwalifikowania serii do konkretnej szufladki nie porwadzi do niczego dobrego :v

Są dwa rodzaje słabych serii:
- te, które, mimo tego, że są słabe, są w stanie zapewnić widzowi dobrą rozrywkę z gatunku „tak złe, że aż dobre”
- te, które są po prostu słabe i nieciekawe.

Po pierwszym odcinku liczyłem na opcję numer 1. Kolejny zaś mnie uświadomił, iż mamy tu do czynienia z tą drugą.

Kiepskie, nieśmieszne, nieciekawe, do tego zalewa widza tanią dramą i powaRZnymi klimatami*
Jeżeli ktoś bardzo chce marnować co tydzień 20 minut swojego życia, to może obejrzeć, jednak są lepsze sposoby na zagospodarowanie tego czasu.

*błąd jest celowy, o :O

Jakbyś nie zauważył, to OPM kpi z tej konwencji :v To pastisz i nikt tutaj tego nie ukrywa.
A hype? Od dawna nauczyłem się nie zwracać na niego uwagi :v

Cóż, jeżeli utrzymają obecne tempo ekranizacji, to pwoinni dojść do  kliknij: ukryte  walki z Borosem, a żeby pójść dalej, to musieliby ekranizować już chaptery nie przerysowane przez Muratę, bo  kliknij: ukryte  wątek Garou dopiero w oryginalnym komiksie sieciowym został zakończony

Może wypadłoby to lepiej, gdy nie brak jakieś myśli przewodniej, chyba że za myśl przewodnią uznamy: „każdy epizod ma inną myśl przewodnią”.
Do tego dochodziły odcinki, które były przerostem formy nad treścią, a sama zaś forma nie była w stanie wybronić braku pomysłów na zawartość poszczególnych historyjek.
Muszę jednak oddać serii, iż miała naprawdę dobre momenty, jak na przykłąd historia małej kosmitki z pierwszego sezonu.

OPM to jedna z nielicznych serii, która dobrze wykorzystuje motyw przepakowanego głównego bohatera. Przy okazji jest świetnym pastiszem Super Hero. Ale nie ma się co męczyć, jeżeli koncepcja nie przypadła ci do gustu. Ona się nie zmienia. Fakt, zostaje wzbogacona, pojawiają się nowi bohaterowie oraz kolejne wątki fabularne stają się coraz dłuższe i bardziej rozbudowane, lecz nie ma żadnej zmiany o 180 stopni, ani w humorze, ani w samej koncepcji.

Jest moc, jest powah, jest Saitama.
Uwielbiam mangę, więc czekałem z niecierpliwością na tę adaptację. I na razie mnie nie zawodzi. Oby tak dalej, I oby tylko na 12 odcinkach się nie skończyło, bo (UWAGA: Spoilery do chapterów, których Murata jeszcze nie przerysował)  kliknij: ukryte  bo chciałbym zobaczyć starcie Tatsumaki z Saitamą w wersji anime.

Nie, IM@S i Shitderella Authism to dwie różne serie. Z tą różnicą, że tej akurat nie warto oglądać.

No cóż… Funi is Funi

Prog, oglądaj, a nie pytaj się :v

Nie móie tutaj tylko o animacji, ale o spadku jakości samej kreski. Serio, wiele ujęć twarzy bohaterów było wyraźnie niedopracowanych, a jak tylko kamera odjeżdżała od danego bohatera, to straszyły już tylko uproszczone bohomazy.

Gdyby nie design + pierwsze odcinki, to bym pisał o max 3­‑4/10, a nie o 5 :v

6 dawałem solidniej wykonanym seriom :v
Natomiast w Rokka no Yuusha wyraźnie było widać braki budżetowe, a im dalej w las, tym było coraz gorzej.

Wiesz… w ostatnich odcinkach to musiałbym przewijać całe sceny akcji, żeby nie widzieć :v
Tak naprawdę, to tylko dobrze był wykonany jedynie sam początek.

Grafika 7/10? Przecież tam było tyle spadków jakości, czy jak kto woli QUALITY, że dałbym temu aspektowi góra 5/10…

Ja się mu wcale nie dziwię  kliknij: ukryte  skupiał się na dpsie używając potężnych single target, żeby jak najszybciej zbijać Shalltear hp. Jakby rzucał tańsze spelle, to by dawał jej więcej czasu na regeneracje, a przy jej broni i przewadze w walce w zwarciu, nie byłoby to zbyt rozsądne. Musiał więc ją wziąć na mało efektowne wyniszczenie i zmusić do użycia jej karty atutowej, a dopiero później walnąć AoE instant death. Imho zastosował najrozsądniejszą taktykę, bo przy mniejszym dpsie Shalltear mogłaby narzucić mu mniej korzystne warunki walki i zachować sobie klona na później. A, jakby to zrobiła, skowyt banshee nic by mu nie dał. Reasumyjąc: celem Momongi było wyprać Shalltear z many i skillów, a mógł dokonać tego tylko bardzo wysokim dps.