Tanuki-Anime

No i  kliknij: ukryte  Rem zapewne zostanie jego sojuszniką… jak już przestanie go rąbać na kawałki. Tak samo do jego hare… drużyny dołączy jeszcze Ram i Beatrice. No i nie zapominajmy o Felt. To tylko kwestia czasu.

 kliknij: ukryte  Nie jeden dzień, a pięć dni :v
No i jedyną rzeczą, która mi się nie komponuje, to końcówka poprzedniego odcinka, ale to można podciągnąć jako zagrywkę dla widzów. Natomiast najważniejsze elementy mojej teorii, czyli dziwne zachowanie Rem i wpajanie do głowy Subaru nowej wiedzy co pętle, nie przekreślają takiego obrotu zdarzeń.

Wybacz, ale z tym psem to nie ma sensu, bo  kliknij: ukryte  w najnowszym odcinku Subaru został dosłownie porąbany na kawałki.

Ok, po najnowszym odcinku rzuciła mi się w oczy jedna rzecz:  kliknij: ukryte  a mianowicie pokojówki pomijają takie czynności, jak oprowadzanie Subaru po posiadłości, jak i widzą potrzeby wzięcia od niego miary na ubrania. Za to uczą go czytać, mimo że w poprzedniej pętli nie widziały takiej potrzeby (a wymówka z zakupami… wcześniej na nie chodził bez znajomości języka, więc…). W dodatku Beatrice wyraźnie się przygląda Subaru. Nie wspomnę już o dziwnym zachowaniu Rem przez większość odcink.
Co z tego wynika? Pojawiła mi się teoria, iż:
 kliknij: ukryte  Ktoś z mieszkańców tej posiadłości odpowiada za przyzwanie Subaru, możliwe że właśnie Beatrice. Co więcej, jeżeli moje przewidywania są prawidłowe, to Subaru nie robi niczego źle, zaś powód resetowania go do przeszłości (sądząc po zachowaniu Rem, to właśnie ona go zabija) jest zgoła inny. Chcą w ten sposób przygotować go na jakieś wydarzenie, które ma nastąpić następnego dnia, lecz do tego parę rzeczy musi mieć w swojej głowie, a czasu jest zbyt mało, żeby nauczyć go tego w pięć dni. Dlatego też siostry i osoba która stoi za przyzwaniem (jak już mówiłem, najpewniej Beatrice), kupują sobie więcej czasu zabijając Subaru.
Oczywiście teoria jest oparta tylko i wyłącznie na podstawie tego, co zostało do tej pory pokazane w anime i nie ma w niej odwołań do późniejszych wydarzeń. I wszystko to to są tylko i wyłącznie moje spekulacje.

Niestety, ale niektórzy tego nie rozumieją i do wszelkiej krytyki podchodzą z hasłem: „nie podoba się, nie oglądaj” i jakieś argumenty wyciągnięte z najczarniejszych zakątków tylniej części ciała, że to może psuć komuś zabawę. No, jeżeli ktoś chce patrzeć na serię przez różowe okulary i nie może się pogodzić z jakąkolwiek krytyką, to… już nie mój problem.

Znacznie gorzej by całość wyszła, gdyby subaru od początku wiedział o przeniesieniu się w czasie.

A jakby lepiej wyszła całość, gdyby na jego miejscu był ktoś dużo mniej irytujący. Już nawet nie wymagam fajnego bohatera, bo w LNkach takich to trzeba ze świecą szukać i trzeba będzie jeszcze bardzo długo poczekać na kogoś formatu Kazumy z KonoSuby.

Bardzo słąby tekst. Nie mówię tutaj nawet o opini, lecz o przyjemności z czytania tego tworka. Totalnie pozbawiony jakichkolwiek emocji i bardzo sztywny styl, dodatkowo te wstawki z języka japońskiego (dagashi) są tak pretensjonalne… Przepraszam, czy język polski jest tak ubogi, że nie da się znaleść synonimu do słowa „słodycze” i trzeba posiłkować się językami obcymi?

Dalej: opisy postaci: to jest po prostu żenada. Autor poświęca mnóstwo miesca na opisanie, co one robią, ale nie jest w stanie uchwycić, jakie one są.

Ech, gdy mam przed sobą tekst Avelanny, czy też Slovy, to, nawet jak się nie zgadzam z opinią, czy też sposobem jej przedstawienia (to się tyczy Slovy), to te teksty po prostu bardzo dobrze się czyta. A tutaj mamy dużo tekstu na bardzo niskim poziom, którego przeczytanie stanowi katorgę.

Bawiłam się przy tym tytule znakomicie i zaliczam go do czołówki jeśli chodzi o różnego rodzaju wariacje na temat CGDCT.

O, to dobrze słyszeć, bo chciałem sobie obejrzeć tę serię podczas majówki.

Po prostu nie oglądajcie.

Czekałem, aż w końcu padnie to zdanie xD
Aż tak barzo boli, że ktoś może mieć odmienną opinię od ciebie, że aż trzeba było napisać ten manifest?
I odpowiem wprost: nie tobie decydować, co oglądam i nie tobie decydować, jak to oceniam. A jak masz problem z innym zdanie niż twoje, to… parafrazując ciebie: nie czytaj komentarzy.

Slova, nie hejć anime za ludzi, którzy go oglądali. Cowboy Bebop nie jest odpowiedzialny za to, że jest tak postrzegany.
Ale fakt, ta seria jest bardzo pro zachodnia i może się spodobać osobom, które nie przepadają za konwencją anime. Przez to ma taki, a nie inny piar.

Wiesz, ja po prostu uważam, że zdrowy sceptycyzm to najlepsze podejście do takich produkcji, zwłaszcza jak wady są aż nazbyt widoczne. Natomiast postaci to element, który jest w stanie obronić słabą historię i nieprzemyślany setting. Jeżeli i one kuleją, to seria automatycznie traci ostatnią linię obrony. Dla przykłądu pierwszy sezon OreImo był ciągnięty przez świetną kreację Kuroneko, lecz jak i ona spadła do ogólnego poziomu tej serii, ten tytuł został już pozbawiony reszty swoich atutów.

To, że nie pokazano nie znaczy, że pytań nie było.

Nie. Skoro ich nie pokazano, to znaczy, że ich nie było. Rolą narracji jest pokazanie widzowi takich rzeczy, a przemyślenia off­‑screan to żadne przemyślenia.

Piszesz to z perspektywy osoby, która ogląda anime, gdzie wszystko jest możliwe.

A z jakiej perspektywy mam niby pisać? Widz ocenia postaci na podstawie tego, co one pokazują na ekranie i to jest też ważny element narracji, żeby przedstawić postać widzowi jak najlepiej się da.

Już ja to widzę, jakbyś brał pod uwagę jakieś super moce w naszym świecie, gdzie przykładowo grupa rabuje w jakiś magiczny sposób zawartość banków przez jakieś umiejętności typu niewidzialność, przechodzenie przez ściany. No na pewno byś brał takie warianty pod uwagę za 3 razem, ehem :D

Każda normalna osoba zareagwałaby w sposób: CO SIĘ TU WYPRAWIA?. A Subaru w ten sposób nie zareagował. Ba, on wcale nie zareagował. I tu jest największy jego problem. Rzuca cliszami i tropami na prawo i lewo, lecz nie potrafi zareagować na wydarzenia, które dzieją mu się pod nosem, nawet jeśli tą reakcją byłoby zdumienie i niedowierzanie w to, co widzi na własne oczy. On po prostu odgrywa rolę, jaką wyznaczył mu autor, lecz nie żyje tą historią. Jest po prostu do niej wklejony.

Ale… jakie to będzie, było wiadome od samego początku. Jak już piałem, nie było podstaw, aby sądzić, że to nie będzie słabe.

Cóż, jak już to wcześniej pisałem: nie chce mi się wierzyć w tym, że ktoś, kto nie umie wykreować ciekawych postaci, będzie potrafił nimi pokierować. A nie trzeba wiele, żeby nadać postaci jakiś cech indywidualnych, które uczynią ją czymś więcej niż tylko chodzącym szablonem.
Dlatego też nie lubię argumentu: „z czasem się rozwinie”, bo on ma tylko wtedy sens, jak rozwój jest zasugerowany od samego początku i jest jakiś bodziec ku niemu. A tutaj mija odcinek za odcinkiem i ciągle „mają czas, żeby się rozwinąć”. No fajnie, ale niech to robią szybko, bo lada moment już tego czasu mieć nie będą.

Pierwsze – tu jest + choć za drugim razem spodziewał się, że będzie kapłanka, ale przez poprzednią rozmowę z nią, inaczej zareagowała.

Jak się mógł spodziewać, skoro nie miał pojęcia, że wraca do punktu wyjścia?

Drugie – ot zwyczajnie zrobili tak, by się z nią podroczył. Takie sceny zwyczajnie się ignoruje, to jest dla fana, głupotą by było gdyby w skutek tego zmarł.

Za pierwszym razem był tego bardzo bliski.

Czwarte – to jest tak kompletnie argument z dupy, że szkoda gadać. Napisałeś „kolejne resety”. Poprawię pierwszy reset. Ogarnął sytuację w momencie, w którym został dźgnięty przez zbira i wylądował obok chipsów jeszcze w tym momencie żył. Poważnie myślisz, że zaczaiłbyś sytuację po pierwszej śmierci? Uznałbyś to za sen, bądź inną sytuację, a nie za tą umiejętność.

Obejrz pierwsze dwa odcinki jeszcze raz, bo widać już nie pamiętasz, że właśnie umierał wtedy po raz trzeci, a chwilę wcześniej „Satella” go nie poznała. Dodatkowo Felt na jego oczach ukradła jej insygnia, które przecież zostały (według wiedzy) Subaru skradzione jej wcześniej. Więc… tak, Subaru jest kretynem. I do tego strasznym pajacem.

I nie, nie wymagam od głównego bohatera, żeby na trzeźwo przeanalizował sytuację, tylko ŻEBY ZDAŁ SOBIE SPRAWĘ, ŻE COŚ TU JEST NIE TAK! Czy to jest zbyt wiele? Bo przecież nie trzeba być geniuszem, żeby się zastanowić, CO TU SIĘ U LICHA WYPRAWIA, jak się w jednym momencie trzyma za wypływające wnętrzności, a po chwili stoi się przed tym samym straganem co wcześniej. I to bez żadnych ran. Nie, Subaru postąpił bardzo nierealistycznie, bo przeszedł nad tym do porządku dziennego, jakby się absolutnie nic nie stało, a przecież dwa razy powinien już nie żyć. Innymi słowy: to nie jest kwestia tego, że Subaru nie postąpił tak czy siak, lecz… że te wydarzenia nie zrodziły w jego głowie jakiegokolwiek pytania.

Głupota Subaru, proszę bardzo:
- przez parę pierwszych odcinków łądował się do tej samej uliczki, mimo że wiedział, że będzie napadnięty,
- cały czas prowokował loli bibliotekarkę, mimo że był świadomy tego, że będzie go to bolało,
- nie udało mu się opchnąć telefonu? Próbuje to zrobić drugi raz i to tymi samymi metodami,
- kolejne resety nawet nie zwróciły jego uwagi, że jest tu coś nie halo i dopiero uświadomiła mu to paczka chipsów.

No, ale inne postaci też są nie lepsze: Subaru wspominał o pętli czasowej z subtelnością uderzenia młota bojowego, ale KOMPLETNIE NIKT NIE ZWRÓCIŁ NA TO UWAGI! WSZYSCY TO PUSZCZALI MIMO USZÓW I NIKT SIĘ NAWET NIE ZASTANOWIŁ, ANI NIE CHCIAŁ DOPYTAĆ O SZCZEGÓŁY! DLACZEGO? BO TAK STWIERDZIŁ AUTOR! I CO Z TEGO, ZE NIE MA W TYM SENSU I LOGIKI? TAK MA BYC! AMEN!

Ja nie wiem, co wy tak nie lubicie tego subaru :D
Wątpię, by robienie koksa, bądź gościa, który by przesadnie myślał, dobrze wpasowało się do serii. Na potrzeby całej historii jest jaki jest, choć pewne rzeczy można było sobie darować w jego zachowaniu.

Już to pisałem wielokrotnie: bo jest kretynem, który nie potrafi myśleć oraz analizować faktów.
I, nie, nie wymagam koksa ani geniusza. Wymagam osoby, która nie jest upośledzona umysłowo, a dodatku zachowuje się jak pajac.

A co do reszty postaci, to po prostu są. Nie przeszkadzają, nie irytują, ale też nie są ciekawe. Po prostu są, bo tam mają być, lecz nic ponad to nie robią. Jak to napisał Koogie: „odgrywają swoją rolę, ale nie są postaciami z krwi i kości”.

Z Grimgarem się zgodzę, ale w tym też jest spora zasługa partactwa studia, które zapychało serię pokazami slajdów do muzyki, jednocześnie tnąc niemiłosiernie materiał źródłowy.

No i nie szukałbym tak daleko i dał za przykład KonoSubę, która już z miejsca nokałtuje Re:Zero samym głównym bohaterem. No i główne bohaterki też się dobrze broniły. Może nie były jakoś strasznie rozbudowane, lecz posiadały bardzo wyraziste charaktery.

Czemu fail? Przecież fail jest wtedy, jak coś nie wyjdzie. A ta seria wyszła doskonale i jest dokłądnie taka, jaka miała być. A że ktoś myślał, że to będzie dobre animu… przecież Hundred nawet do tego nie aspirowało.

Ona sama powiedziała, że  kliknij: ukryte  wyssałą mu tyle many, żeby mu się nic nie stało, gdyż chciała tylko go ukarać, a nie zabijać.
Nie zmienia to jednak faktu, że mc to kretyn niepotrafiący wyciągać wniosków, a dodatkowo sympatyczny tylko dla „wybrańców”. Niestety, kolejne odcinki tylko utwierdzają mnie w tym, że Re:Zero cierpi na słabego głównego bohatera, do którego nie jestem w stanie czuć żadnej sympatii. Powiem więcej: naprawdę lubię oglądać sceny, jak cierpi. Rekompensuje mi to znoszenie jego debilnego zachowania przez większość odcninka.
Czemu Kazuma z KonoSuby może być naprawdę bardzo udaną postacią, a w przypadku Subaru autor sili się… właśnie nie wiem na co, ale mu to wybitnie nie wychodzi.

Loli pokojówki to pół biedy, najgorszy jest ten clown, który ponoć jest panem tego domu.

Ale ona go  kliknij: ukryte  nie zabiła, tylko osłabiła i odesłała z powrotem do łóżka, o czym bezpośrednio wspomniała nawet sama Emilia

No cóż, nie da się ukryć, że Milky Holmes to na swój sposób produkcja wybitna i nieźle się ubawiłem patrząc na nieudolność głównej ekipy.

Jeżeli lubisz, gdy lubisz, jak główne bahaterki nie są rozpieszczane przez los, to może obejrzyj Taitei Opera Milky Holmes, czyli historia najgłupszej i najbardziej nieporadnej ekipy loli detektywów, jaką animu widziało.

Podobnie odbieram ten tytuł: jako taką niezobowiązującą komedyjkę ze słodkimi dziewczynkami. Nie jest to wprawdzie produkcja wybitna, ale ogląda mi się to nadwyraz przyjemnie, zwłaszcza nie próbuje tak bardzo, jak pewna seria o mtorach, i faktycznie potrafi zauroczyć.
A że głównym bohaterką się nie udaje… ale za to im się nie udaje w uroczy sposób i fajnie się na to patrzy. Fakt, miało to potencjał być czymś lepszy, ale dla mnie główną rolą takich tytułów jest bycie uroczymi i przyjemnymi w odbiorze, żeby człowiek, po stresującym dniu, mógł zasiąść przed monitorem i się odprężyć i zrelaksować. Nie wymagam od CGDCT niczego więcej niż dawki przyjemnej w odbiorze słodkości.