Tanuki-Anime

Niestety musze się zgodzić. Czekałem na te tytuł, lecz jak na razie wszystko zawodzi. Chara design paskudny. Pamiętam, jak Mato i Yomi były ładnie narysowane w OAVce… a tutaj…. Xebec'owi wychodzą lepsze projekty postaci. Ale nie tylko kreska się pogorszyła. Mato w OAVce nie prezentowała sobą poziomu upośledzonego dziecka z podstawówki, a tutaj już tak. Szkoda.
Fabuła… oh well, mają wiecej czasu, mogą bardziej ją dopracować, ale jakoś nie chce mi się w to wierzyć.
Nic to, doogladam do końca i co pewien czas będę wylewał trochę żółci na serię TV.

Ech, boli mnie brak edycji, bo za wcześnie wysłałem wiadomość. Po ukrytym tekście miał być jeszcze napisane: „oraz jak go zrealizują.” :P

Odpalając pierwszy odcinek spodziewałem się odmóżdżającej ekranizacji eroge na poziomie Hoshizory. Jednak bardzo pozytywnie się zaskoczyłem, gdyż seria jest po prostu dobra. Nie jest to może jakieś arcydzieło, ale zasługuje jak najbardziej na miano bardzo solidnego tytułu.
Jednak nie chwalmy dnia przed zachodem słońca. Nadal nie wiemy, jaki route wybrali twórcy i,  kliknij: ukryte  mimo że zasada first girl wins premiuje Airi, to po 8 odcinkach nie widzę tego pairingu i bardziej bym celował w Sanę czy w Miu­‑senpai.

No cóż… gdy likwidowali Plusa w Gliwicach i wszystko było za pół ceny, mojemu koledze połamali nos, gdy próbował kupić tortille :P
Dlatego też zgadzam się z tym, że Ben­‑To to dość życiowy tytuł xD

[link] – bo anibd wie lepiej od strony oficjalnej… :9

Cieszę się, że w końcu przeleciał ostatni odcinek. Już nie będę musiał nigdy więcej patrzeć na te mordki przy oglądaniu odcinków składających się z zazwyczaj niepowiązanych ze sobą przeciągniętych i w większości wypadków nieśmiesznych gagów.

Jedyne co oceniam pozytywnie w tym tytule, to openingi oraz bardzo sympatyczna atmosfera. No i jeszcze udało się twórcom parę razy mnie rozbawić, jednak, biorąc pod uwagę ilość prób, nie jest to imponująca liczba.

Nie chce mi się omawiać wszystkich elementów, więc przejdę do podsumowania: przeciętna, nudna i mało śmieszna komedyjka, o której szybko zapomnę i na pewno nie będę chciał do niej wracać. Fakt, miała swoje przebłyski i zwyżki formy, ale było tego zdecydowania za mało.

a tak na serio to kto nie kocha głosu Rie Kugimya?

Chyba miałeś na myśli skrzeczenie a nie głos. Do tego dochodzi fakt, że większość tsundeRie samym swoim pojawieniem się na ekranie odbierają jakąkolwiek przyjemność z oglądania (vide: Taiga czy Aria, chociaż w Toradorze na szczęśćie były świetne drugoplanowe postaci kobiece, w HnA ich zabrakło).

Sama seria zaś pokazuje, w jak głęboki kryzysie siedzi teraz studio J.C. Staff.

A przeczytałeś cytowany fragment i komentarz do niego? Bo śmiem wątpić.
No i fikcja to fikcja :P

i komuś się wydaje, że życie pod jednym dachem nawet z kilkoma siostrami to fanserwiśny raj na Ziemi, mogę spokojnie na podstawie własnych doświadczeń stwierdzić, że ma to z prawdą tyle samo wspólnego, co słynni talibowie w Klewkach. Autorka tego pomysłu, zapewne jedynaczka, doszła jednak do odmiennych wniosków.

Tutaj jest dobry przykład kwestii, o której pisze Progeusz. I co z tego, że w rzeczywistości w wielodzietnej rodzinie nie jest tak fajnie? To anime, świat fikcyjny, nie musi być realny, jeżeli twórca/y ma/mają inną koncepcję.

Bałem się, że im dalej w las, tym będzie gorzej. Na szczęście się pomyliłem. Anime trzyma w dalszym ciągu bardzo wysoki poziom i nawet słabsze odcinki sa na poziomie nieosiągalnym dla sporej liczby komedii.

Każdy odcinek zapewnie mi sporą dawkę śmiechu i dobrej zabawy, a odpały Kyouko są po prostu świetne :D

A kreska od paru ładnych odcinków mi już nie przeszkadza, mimo nadal uważam, że nie jest za specjalna. Jednak się wyróżnia na tle innych serii, a to może zaliczyć na lekki plus.

No i opening jest bardzo udany i zapada szybko w pamięć. Jakbym miał go do czegoś porównywac, to do „Someone Else” z Working!! i „Help you” z MM!. utwory się od siebie oczywiście różnią, ale w podobny sposób wrzynają się do mózgu.

Nie nieguję oceny, tylko pytam się o sens zawyżania, bo ktoś ocenił „za nisko”. Ale chyba nie uzsykam tutaj żadnej odpowiedzi.

Poza tym myślenia nie da się wyłączyć, da się jedynie pozostać obojętnym na niektóre aspekty filmu.

I to właśnie jest ukryte pod pojęciem „wyłączenie myślenia”, pod które jeszcze kwalifikuje się niedoszukiwanie się sensu i logiki w ogladanym tytule :P

W Twoim przypadku tak jak piszesz technika nie zdała rezultatu więc widocznie wymagasz co innego od anime.

Akurat nie wymagam niczego poza przyjemnym seansem, a ta seria mi tego nie zapewniła :P

Jeśli podchodzisz do niektórych produkcji zbyt poważnie potem widzisz same błędy, natomiast jeśli podchodzisz do nich inaczej to głupota, która jest w nich zawarta nie razi Cię aż tak, aby zepsuć seans.

Wiesz…. ten argument jest fajny, bo można za jego pomocą obronić każdy, nawet najgorszy crap. Sam go lubię używać, ale tylko w przypadku, jeżeli seria jest głupia, bo miała być głupia. Natomiast jeżeli założenia twórców były inne, lecz po prostu im coś nie wyszło, to jest to wada, na którą niekoniecznie trzeba przymykać oko.

Dla mnie 6 może 7/10, lecz tak jak pisałem daję 10 na przekór ocenie na tej stronie.

Ja się tylko zapytam, jaki jest cel w zawyżaniu oceny? Czynniki takie, jak nota wystawiona przez innych, nie powinny mieć wpływu na ilość gwiazdek wystawionych serii.

A Hidan no Aria jest doskonałym przykładem aktualnej kondycji studia J.C. Staff, które od pewnego już czasu nie jest w stanie stworzyć niczego dobrego i nawet kontynuacja takiego tytułu jak Indec jest zdecydowanie poniżej oczekiwań.
Do tego główna bohaterka i jej skrzeczenie (tak, nie znoszę głosu Kugimiyi) skutecznie obrzydzały mi seans tego tworu. Osobiście wystawiłęm ocenę 4/10, ale nie dotrwałem do końca i największe debilizmy tej serii mnie ominęły (dlatego nie kwestionuję oceny recenzenta i pewnie, jakbym nie odpadł, również postawiłbym notę 2/10).

Jestem zwolennikiem teorii, że wyłączenie myślenia podczas seansu pozwala przyjąć sporą dawkę głupoty płynącą z ekranu, ale przy Hidan no Aria ta taktyka nie zdała rezultatu. Innymi słowy ten tytuł uświadomił mi, że nie da się przymknąć oka na wszystko.

+1
Wyłączenie mózgu pozwala na cieszenie się najgorszym crap, tylko chyba cos jest nie tak, jak sięczłowiek śmieje podczas scen, które powinny wyciskać łzy xD

Oj tam, po 6 piwie nawet się wzruszyłem.
A Elfen Lied to w sumie naprawdę udana komedia, śmiałem się podczas seansu co chwilę :D Do tego ta groteskowo wysoka ilość dramy i smutnych retrosów… nic tak nie dostarcza dobrej zabawy, co crap z aspiracjami do bycia czymś więcej :D

A szkoda, bo to moja ulubiona postać w Baka to Teście…
Może w końcówce dadzą jej trochę więcej czasu antenowego.

Do 06 aż tak bardzo nie czepiałbym się, bo przecież  kliknij: ukryte  była świetna z Kudou i Muttsurinim, jak wspólnie miksowali wypowiedzi Akiego coraz bardziej go pogrążając :9. Chociaż reszta, faktycznie, była już słabsza.

Według 8 odcinek to najlepszy odcinek Baka to Testa (piszę o 2 sezonie) jak do tej pory i mam nadzieję, że twórcy już do końca podążą tą drogą, bo  kliknij: ukryte  pairing ShimadaxAki jest dużo lepszy od HimejixAki. No i przy okazji mogliby sparować Muttsuriniego z Kudou :9

Drugi sezon nie został ogłoszony, ale są zapowiedziane dwa kolejne odcinki OAV (pierwszy już wyszedł parę miesięcy temu).

Fajnie się to ogladało, ale byłem daleki od zachwytów. Oglądałem OAVkę całkiem niedawno i już za wiele z niej nie pamiętam i z czystym sumieniem mogę ją potraktować jako +1 na MALu.
Co by tu jeszcze… obsada była bardzo dobra, ale jest to kolejna pozycja, w której usłyszałem Hanazawę (za dużo jej jest, za dużo).

Wskaż dobre nie pseudofilozoficzne anime. Błagam tylko bez Gitsa :D

Kino no Tabi dla przykładu.

Dla mnie to zaleta, podkreśla emocjonalny chaos.

A dla mnie to wadai się tutaj nie dogadamy, bo cała rzecz rozchodzi się tylko i wyłacznie o gusta i opinie.

Uwielbiam jak każdy filozoficzny aspekt w sztuce zawsze sprowadzany jest do bełkotu.

Filozoficzny: nie. Pseudofilozoficzny: tak :9

Swoją drogą więcej tu psychologii niż filozofii.

Do aspektu psychologicznego nie miałem większych uwag, poza przesadnym pokazywaniem emocji, więc nie widziałem potrzeby, zeby go krytykować.

NGE jest ponoć serią kultową, zaliczaną do grona tytułów, które się powinno znać. Jednak od razu uprzedzam, że powinność nie jest równoznaczna z przyjemnością.
Skupmy się jednak na EoE, czyli dołów naszej emoszotki ciąg dalszy. Tak, jego wieczne monologi i wizyty w surrealistycznym świecie to coś, czego nie mogłem zdzierżyć w tym anime. I proszę mi tutaj nie zarzucać, że nie rozumiem jego problemów, bo rozumiem, tylko twórcy zafundowali nam je w bardzo ciężkostrawny sposób.
Ale nie tylko doły Shinjiego zostały zaserwowane w taki sposób. O nie, autorzy popadali w przesadę praktycznie wszędzie gdzie się da. Nie wiem, jaki był w tym cel. Może chcieli, żeby ten tytuł wydał się jeszcze bardziej głęboki? Nie wnikam. Bardziej jest istotne, co z tego wyszło: pseudofilozoficzny bełkot. Ja wiem, jaki twórcy mieli cel, ale dało się to opowiedzieć łatwiej, przystępniej i bez takich nakładów zbędnych emocji targającymi bohaterami.
I tak na koniec: nigdy nie rozumiałem kultu NGE a z upływem lat nie ulega to żadnej zmianie. Szczególnie że seria telewizyjna wypada średnio w porównaniu do mangi, której również za jakąś wybitną nie uwazam.

*Foch* Na daere sobie nie zasłużyłeś, BWAAAKAAA! *blush*

Sam się zaczynasz zachowywać jak tsundere.

Nie mzđl sobie, że odpisuję ci, dlatego, że cię lubię coś w ten deseń… *blush*... BAKA, BAKA, BAKAAA *ultimate kicku*

Tak. Yandere nie działa w przypływie negatywnych emocji tylko w przekonaniu, że jej działania pozwolą być z obiektem uczuć na zawsze. Żywym lub martwym.
Szczególnie że nc z tego nie wynikło i nawet nie ruszyła się z miejsca. Pogroziła i jej przeszło. Tsun tsun, mój drogi :9